Levensverhalen (pagina 1323)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Diep gevoel van eenzaamheid

Het begon allemaal toen ik 16 werd en je eigenlijk voor het eerst echt keuzes moet gaan maken.. Je gaat dan denken: "wat wil ik in het leven?" "Wat wil ik later bereikt hebben?", etc. In het begin kon ik die gedachtes nog van me af zetten maar sinds iets langer dan een jaar beginnen die vragen echt op mijn hart te drukken..

Ik heb veel vrienden en vooral veel vriendengroepen. Ik voel me soms een beetje een kameleon, omdat die mensen allemaal zo verschillend zijn en ik mij eigenlijk aan hun aanpas. Ik ben daar erg goed in: beetje stoer gedragen bij de zogenaamde gangsters; kakkerig gedragen bij de kakkers, etc.

Een paar maanden terug heeft mijn zus geprobeerd zelfmoord te plegen. Het was haar bijna gelukt, maar ze heeft t uiteindelijk door een wonder overleefd. Zij deed t, terwijl ik op dat moment er net ernstig aan zat te denken...

Hoeveel makkelijker zou t zijn om niets meer te voelen, nergens meer zorgen over te maken, die pijn in je hart en onzekerheden zouden wegzijn...

Toen mijn zus een zelfmoordpoging had gedaan zat ik daar erg mee, en wilde ik er graag met iemand over praten.. Ik dacht ik heb vrienden zat, das geen probleem. Maar pas toen kwam ik erachter hoe eenzaam ik eigenlijk was. Iedereen bedoelde het goed, maar zodra ik mijn verhaal begon gooide die ander al zijn verhalen er tegenaan(die ik al vaker had gehoord want ik heb een goed luisterend oor voor mensen) en kreeg ik pas echt het gevoel dat niemand naar me luisterde en me kon helpen...

Ik heb echt het gevoel dat ik alleen sta op deze wereld, en als ik tv kijk en al die gelukkige mensen zie voel ik mij nog ongelukkiger...

Het enige wat mij nog tegenhoud is dat t zo definitief is.. Ik hoop nog altijd iets mee te maken wat mij weer hoop geeft voor de toekomst..
Datum:
14-08-2007
Naam:
Joe
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Gedicht!!

Ik denk ernog veel aan,loop met gedachten rond.

Liefde is de sleutel

Liefde is de sleutel voor het kloppen van je hart. Liefde is de sleutel, je bent heel en niet apart. Liefde is de sleutel, die geeft je zoveel kracht. Met liefde als je sleutel, is het de wind die naar je lacht. Liefde is de sleutel. je hebt een lange weg te gaan. Met liefde als je sleutel zal het altijd beter gaan.Die sleutel opent poorten die leiden naar het Licht, die opent de deur naar je eigen aangezicht. Je zal door liefde krijgen wat jou is toe bedeeld, Zodat je hele leven al weldra wordt geheeld. Door liefde zal je weten wat je taak op aarde is. In liefde zal je zijn en heb je geen gemis.
Datum:
14-08-2007
Naam:
Mark Stolwijk
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

hard wereld!!!

2 jaar geleden toen ik 14 was vree ik 1.5 jaar met een heel lief meisje waardat ik heel gelukkig bij was totdat ze een roddel over staat wa ste weten gekomen van dat ik met een ander meisje ook vree terwijl dat helemaal niet waar was maar toch geloofde ze dat en kwam ze woedend naar me toe en vroeg ze dat aan mij waarop ik antwoorde neeh da kan niet ik hou van je hoezo zou ik da dan doen maar zij luisterde niet naar me en draaide haar rug naar me toe en liep kwaad weg waardoor ik als reactie ook achter haar aan liep maar toen gebeurde het er was een grote baan waar er heel drukte auto's waren ik zag auto's aan komen maar zij niet en ze liep gewoon door totdat een auto ze aangereden had ik zag hoe het gebeurde ze werd omhoog gekatapulteerd met haar rug tegen de voorruit van de auto aan en zo kwam ze in de berm terecht lang de baan ik als reactie liep zo snel mogelijk naar haar toe maar het was te laat ze was opslag dood en nu twee jaar later: telkens als ik naar die plek terug keer begin ik te wenen en val ik gewoon in elkaar de ouders van britt(het meisje waar ik mee vree) vertellen tegen iedereen die z ekennen dat het mij schuld is dat z er niet meer is ik kan nog niet meer buiten komen of ze kijken me kwaad aan ook d eouders van britt beginnen te roepen tegen mij als ze mij zien op straat ik weet gewoon neit meer wat doen ik ben alles kwijt ik heb geen uitweg niet meer het bliujft me altijd en altijd achter volgen!!!
Datum:
14-08-2007
Naam:
waarom??
Leeftijd:
16
Provincie:
België

verkracht zijn en door leven hoe moet het

ik was jong me moeder is gescheiden
en ze komt bij me stiefvader een goeie man
zijn vrouw is over leden aan 4 hersenbloedingen
hij leerd me moeder kennen me stiefvader had zelf een een dochter en 2 zoons 1 ervan heef me misbruikt daardoor kwam ik in tehuizen en daar maak je het ook nog eens mee wat nu ik weet het niet tehuizen maken meer kapot dan dat je lief is en ik spreek uit evaring heb er meer dan 7 jaar gezeten ik wet het nu niet meer wie kan me helpen
Datum:
14-08-2007
Naam:
hendrikus
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

pijn en verdriet

hoi..
ik ben jeffrey en ik heb borderline...
ik heb therapie om me beter te kunnen helpen met mijn emotie regulatie.
Er is voor mij teveel gebeurd in de laatste 10 jaar ik krijg het niet verwerkt, mijn problemen die ik als problemen ervaar worden maar opgestapeld. Het doet zoveel pijn.. 1 poging mislukt een psychiater die je niet wilt helpen, ik dacht gevonden te hebben om mijn pijn mee te delen een meisje... ze leek zo volmaakt, ze is een goede vriendin, maar ze kan het niet aan.. ik stoot iedereen af en zit erdan helemaal zelf mee :)
Mijn gedachten om mezelf op te hangen komen steeds dichter bij en dichter bij voor de 2e keer.
pijn
Datum:
14-08-2007
Naam:
Jeffrey
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

einde verhaal

47 jaar het geluk hebben om niet te sterven aan iets engs ongeluk moord etc
kun je ook pech noemen
altijd tegen de windmolen vechten vreet te veel op den duur maar weer net niet het laatste om je laatste adem uit te blazen vaak vraag je dan ook af terwijl je ook bang bent houd het dan nooit op
geluk hebben is in mijn leven geen pech hebben maar helaas net niet genoeg pech kort om het leven is niet eerlijk maar dat weet iedereen al ik kan me er niet aan over geven en dus gebukt te gaan onder al die schit maar de beuken komen steeds hader aan vaak zien ik het niet meer zitten maar ik ben dus te laf om te sterven en word steeds laffer om te leven het moet toch een keer zo ver komen dat ik er echt mee stop en de trekker ook echt kan over halen ik staat in gedachte steeds meer mensen naar he leven dat maakt me ook bang ik weet er geen weg meer mee want ik ben aleen in mijn gedachten die niet strookt met de kortzichtigheid van anderen ik stel dan ook regelmatig de vraag aan me zelf spoor ik wel als ik het zo naar ga ben ik bang dat het echt waar is ik ben geen reed meer waard in deze kut wereld wat doet ik er noch simpel ik wil wel dood maar ga niet dood er gaat zo veel in me rond dat ik het niet eens meer kan uiten ik voel me verlaten en aleen temiden van allen kort om ik weet het niet meer ik wens ieder sterkte die dat noch kan ik in elk geval niet meer.........
Datum:
14-08-2007
Naam:
is niet van belang
Leeftijd:
47
Provincie:
Anders

Probeer je leven van het goede kant te bekijken.!

Hallo iedereen,

Ik wil zelf geen zelfmoord plegen gelukkig, maar ik vind het wel erg dat veel mensen dat wel willen doen.
Ik zou het liefst hun op andere gedachten brengen.
Ik denk dat ze hun leven van het slechte kant bekijken en alle slechte dingen alleen maar onthouden.
Je moet dat juist niet doen!
Probeer je leven van het goede kant te bekijken en de overbodige slechte dingen te vergeten.
Zelfmoord is geen oplossing voor je problemen. Je moet juist je problemen met je eigen kracht gaan oplossen en dat onder ogen zien.

Bv: je begint te leren fietsen, natuurlijk zul je dan een keer op de grond vallen per ongeluk. En dan sta je weer op om alsnog te leren fietsen, je geeft niet gelijk op! Je kan natuurlijk niet gelijk zegge na de 1ste val, oke ik ben gevallen kan en wil nooit meer fietsen.

Dat is dus met het leven ook.
Je hebt van die slechte momenten maar er zullen altijd van die goede momenten ook komen.

De enigste wat je nodig hebt is GEDULD!
Ik hoop dat mijn verhaal de zelfmoord gedachten bij de mensen verandert en geen zelfmoord meer willen plegen.
Het is zo zonde.

Heb je vragen over mijn verhaal?
Vraag maar ik beantwoord ze altijd zo goed mogelijk.

XxX Imran.C
Datum:
14-08-2007
Naam:
Imran.C
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Why?

Hallo mensen,

Nadat ik onlangs een toch wel schrikwekkend krantenartikel heb gelezen over zelfmoord plegen, ben ik op deze site terecht gekomen. Wat ik mij bij het lezen van dit krantenartikel afvroeg, is de vraag waarom mensen zelfmoord zouden plegen. Welke pijn op deze wereld is zo ondraaglijk,dat men besluit zichzelf van het meest kostbare geschenk te beroven, namelijk het leven? Kunnen jullie dan niet meer genieten van de kleine dingen in het leven, zoals een mooie zomerdag, een grappige film of een lied. Zijn jullie werkelijk zo in jullie verdriet ondergedompeld, dat jullie nog maar één gedachte hebben. Beseffen jullie eigenlijk wel dat door het beëindigen van je leven, je andere mensen op deze wereld achterlaat met ontieglijk veel verdriet. Er is altijd wel iemand die om je geeft! Ook al hebben velen van jullie het gevoel van niet. Een goeie vriend van mij heeft onlangs te horen gekregen dat hij kanker heeft. Die jongen is net 18 geworden en moet nu knokken voor het leven. De dood komt bij hem niet op, maar de wil om verder te willen leven is wat hem kracht geeft. Er zijn dus mensen, die moeten knokken om hun leven te behouden, terwijl op dit forum de ene na de andere besluit er een einde aan te maken! Denk er eens over na hoe tegenstrijdig dit is. Als je je verhaal kwijt wilt is dit een prima plek, maar wat nog veel beter zou zijn, is om gewoon eens naar buiten te gaan en een wandeling door het park te maken ofzo. Misschien komt er plotseling wel het besef in jullie op, dat het leven toch waard is om voor te vechten. Remember, you only live once!
Datum:
13-08-2007
Naam:
Doeterniettoe
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Het leven heeft geen zin meer

Vorig jaar was mijn leven een grote puinhoop. Lieve vriendin verloren aan een ander, ontzettend veel ellende in huwelijk van mijn ouders, muziekdroom om musicus te worden aan flinters, vreselijke schulden. Ik ben al vanaf mijn 17e regelmatig depressief. Al mijn werkbetrekkingen stukgelopen. Noem maar op. Ik heb aan zelfmoord gedacht maar iets hield mij tegen. Ik ben streng kerkelijk opgevoed. God was voor mij een boeman. Na een tijd niet meer naar de kerk te zijn geweest kwam ik op het dieptepunt van mijn leven. Ik kon niet meer, geen uitzicht op de aarde. Toen gebeurde er iets. Ik leerde via een boek Jezus kennen en Hij is gekomen om mij te bevrijden van doodsgedachten. In mijn moeilijkste periode kreeg ik hoop! Jezus leeft, ik heb Zijn aanwezigheid ervaren. Ik zal nooit meer aan zelfmoord denken. O, pleeg geen zelfmoord, asjeblieft niet, het is geen oplossing want door openbaring weet ik dat als je zelfmoord pleegt, je niet bent verlost van narigheid, nee, de narigheid, maar dan vele male erger begint dan juist en zal nooit meer stoppen. Pleeg geen zelfmoord maar doe EEN ding, bid tot Jezus om bevrijding en je zult bevrijd worden en lees daarbij de Bijbel. Ik ben gered en heb hoop op eeuwig leven.
Datum:
13-08-2007
Naam:
B
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Wrm?

Myn Leven Haat My en Ik Haat Het Leven
Iedere dag een beetje meer zonder zeveren ik wil al lang dood mijn wens om te sterven is zo groot door alles wat er gebeurt is mijn opa overleed,mijn pap werdt zwaar ziek,mijn moeder dronk,en mijn moeder heeft reuma op de ogen waardoor ze stilaan blind wordt
dit jaar had ik een supr klas andere jaren was het gwn klote
altijd trok ik me gwn op aan de sfeer en de mensen in mijn klas
ik had de avond voor mhn poging een supr tof slaapfeestj maar sanderendaags kreeg ik ruzie met mhn abf op msn
dat was voor mij toen de druppel ik was op lichaamlijk en geestelijk niemand kon in mijn lichaam komen ik vertrouwde niemand niet meer ik zag op de opendeurdag alle lachende gezichten vriendelijke groetjes en zoveel meer voorbij flitsen maar toch nam ik die pillen kwam de ambulance en dacht iedereen dat ik een hartaanval met een epileptische aanval had gedaan een klasgenoot stond naast me en zag alles gebeuren ze stond naast me niemand wist wat er was maar diep in haar wist ze het wel ze had samen met nog iemand die pillen zien staan bij mijn thuis maar ze konden niets doen ik heb in coma gelegen ben eruit gesukkeld op het moment dat de ambulance kwam ik heb gezegt dat ik niks wou geen hulp niks ik heb zelfs een lkr geslagen en aan de kant geduwt ik was op ik kende gelukkig de verpleger heel goed vn de ambulance hij had me gwn kunnen overtuigen om met hem mee naar de spoed te gaan in volle vaart reden we naar het algemene ziekenhuis maar onderweg raakte ik nog steeds meer in een soort coma maar er was telkens door hem het te vertellen dat ik er stilletjes uitkwam tot ik vroeg zijn we er bijna omdat de ambulance ook soms trager moest rijden dacht ik dat maar het was niet waar we waren net in de stad geariveerd en moesten ng een goede 5 km tot het ziekenhuis toen moest de ambulance stoppen omdat ik weer in een coma viel en daarnaa heb k 8 dagen op pediatrie,spoed en intensieve doorgebracht intensieve en spoed was niet zo lang pediatrie was een goede week en daarna ben ik voor 9 weken in een psychiatrisch jeugdziekenhuis opgenomen maar nu een paar maanden na de opname gaat het weer steeds slechter met me
Datum:
13-08-2007
Naam:
Sanne
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.