Levensverhalen (pagina 1316)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dood, dood & nog eens dood.

Ik heb een hele lieve vriend van 17 jr. Mr, de laatste tijd gaat 't daar heel slecht mee. Mijn familie praat heel slecht over hem & daar heeft hij natuurlijk moeite mee. Mr 't is zo erg dat hij het daardoor met mij uit wil maken. En ik kan niet zonder hem leve, me ouders houden niet meer vn me dat weet ik ckr. & zelf me liefste oma doet kapotlullig tegen me. Ik ben 't zat ik heb nu weer ruzie met me vriend over mijn familie. Ik wil dood, van alles & iedereen af. & dan kijken we of ze wel echt va mij gehouden hebben.
Datum:
20-08-2007
Naam:
Mipppj
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Ik lieg

door al mijn leugen verlis ik iedereen in mijn leven, erger nog ik ben nu bang dat ik door mijn leugen iemend vereselijk pijn doe iemand die niet stabiel is en day wist ik al heel leng, en toch gebruik ik deze persoon. door deze omstandigheden zie ik geen uitweg meer en wil daarom niet meer verder leven. ik ben zo dom waarom doe ik dit ik durf zelf niet mijn gevoel te vertellen erger nog ik geloof mijn gevoel zelf niet eens!! daarom wik ik nu stoppen met leven.
Datum:
20-08-2007
Naam:
?
Leeftijd:
40
Provincie:
Zuid-holland

ca march parfois comme ca

plm 30 jaar geleden ontplofte er een bom in mijn auto, terwijl mijn vrouw erinzat. op dat moment veranderde mijn hele leven, nog maar niet te spreken over de "gevolgschade".

mijn verhaal in 2 zinnen.


genoeg ??

voor mij wel.


gr
Datum:
20-08-2007
Naam:
rob van puffelen
Leeftijd:
59
Provincie:
Noord-brabant

kop op

heej mensen k wou even zeggen... kop op!
en even vertellen wat k heb doorgemaakt. k ben nu 16 jaar heb een moeilijke tijd agter de rug hier komt i dan laten we vanaf het begin beginnen; vanaf me geboorte lagmijn vader altijd op de bank te stapen nadat hij de hele week weg was (haden een eigen zeer goed lopende bedrijf + alle rijkdom die je maa kan verzinnen) toen k tegen de 3 jaar aan was begon alle elende mijn moeder leerde een andere man kennen... na een hoop ruzie en geschreeuw gingen mijn ouders met geweld uit elkaar (lettelijk en veguurlijk) in de tijd dat de rechtzaken liepen vernleef ik bij mijn opa en oma gescheiden van mij broer en zus waarvan je zou zegen ook op z'n jonge leeftijd elkaar nodig hebt uit de eerste rechtzaak was eruit gekomen dat het t veiligst was bij mijn vader de altijd hard-werkende-niet-thuis-zijnde man na een ontelbaar aantal nanny's te hebben gehad en vele ruzie's en scheldpartijen en rechtzaken later was er bij nader inzien tog beter voor ond dat we bij me moeder en haar vriend gingen wonen alleen was me broer oud en wijs genoeg om zelf te kiezen waar hij ging wonen (hij was 11) hij koosom tog bij mijn vader te wonen dat was een slechte keus geweest want nu 10 jaar later vele therepieen te heben gehad en vele depresieve momenten ben k opgegroeit tot een jonge meid die met haar mond veel voor elkaar krijgt van 16 met doel op pcygoloog te worden vele podrachten heb voor model en zaterdag sta te schreeuwen om op de markt bloemen te verkopen
(natuurlijk is dit verhaal wel ontzettend ingekort) jongens k laat me nu zelf als voorbeeld zien maar met mijn zijn er nog veeeeeel meer die er alemaal boven op kwanen als je altijd maar in je achterhoofd houw dat er iemand om je geeft die je egt niet wild missen en dat je hier op de wereld ben voor een doel probeer dat doel te vinden leef daar natoe maak er niet zelf een end aan probeer er met iemand mee te praten
face toe face want geloof mij op dit soort site's wordt je life syle alleen maar er minder op onthouw;
NA REGEN KOMT ZONNENSCHIJN!!!!!!!!!!!!!!!!


liefst sterkte en suc6
Datum:
20-08-2007
Naam:
mederlever
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Diep in mij

Al zo lang ik me kan herinneren, heb ik depressies. Voel me altijd alleen, ook al heb ik lieve ouders en vrienden. Voel ik een leegte, ook al heb ik veel dingen waar anderen van zouden zeggen "als ik dat had, dan was ik gelukkig". En daar schaam ik me voor. Ondanks alles zweven er altijd zwarte wolken met me mee. Ik snap andere mensen vaak niet, en andersom. Voel me altijd opgejaagd, onzeker, eenzaam. Het zit in mij. Ik heb hulp gehad. Vanalles. Voel me triest dat ik mezelf er niet uit kan tillen. Dat anderen me er niet bij kunnen helpen om eruit te komen. Er zijn veel dingen die ik goed kan, veel positieve dingen in mijn leven. En dat maakt het erger... het is gewoon niet te bezweren, dit ben ik en dit hoort bij mij. Ik leef voor anderen. Omdat ik andere mensen geen pijn wil doen. Omdat ik niet zo egoistisch wil zijn om voor mezelf te kiezen, en daarmee andere mensen hun leven zal verwoesten. Mijn ouders, lieve vrienden. 'k doe net alsof ik ook een leven wil opbouwen, een gezin wil stichten, carriere wil maken. Ben best geloofwaardig. Maar de waarheid is, dat ik eigenlijk rust wil en liever zou ophouden met deze kwelling. Het hoort bij mij, het is mijn karakter, het is mijn ziel. 'k Ben geen wandelend jeugdtrauma zonder ruggegraad en vol zelfmedelijden. Maar ik ben altijd depressief....
Datum:
19-08-2007
Naam:
Julia
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

waarom

Waarom nog leven. Waarom zijn alle lichtpuntjes uit mijn leven verdwenen. Waarom moest ik zo hard strijden voor een beetje liefde en die ene arm. Zo diep verlangend naar geluk en liefde. Het kwam niet. En nu op de vooravond van mijn daad, ben ik bang. Hoort iemand mijn roep, ziet iemand dat ik afglij Is er die helpende hand en die arm?
Datum:
19-08-2007
Naam:
black
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

dubbel verdriet

waarom moet ik leven.myn vader overleden myn poes is ziek en ik ben al depresief vanaf myn zestiende.niemand begrypt me en de pyn gaat maar door.ik ben labiel veel te emotioneel en ik heb paniekaanvallen.ik kan het leven niet meer aan en het enige wat ik wil is dood
Datum:
19-08-2007
Naam:
tonia swygman
Leeftijd:
35
Provincie:
Groningen

Hallo

Hallo ik heb al vaker wat geschreven op dit forum, maar of mijn verhalen op het forum zijn verschenen heb ik nooit geweten. Ik liet in ieder geval weten dat suiker bij mij de boosdoener was. Wil ik zelfmoordgedachten hebben, dan moet ik alleen maar suiker gaan eten. Grappig genoeg zat ik te surfen op het internet en bleken er verschillende sites dit te bevestigen. Ik ben benieuwd of mijn verhaal jou heeft geholpen. Ik heb het niet makkelijk in mijn leven, maar zelfmoordgedachten komen alleen op als ik weer eens suiker heb gegeten. Hierdoor kan ik het ook makkelijker van mij afzetten. O ja het is de suiker zeg ik dan en ga verder met mijn leven. Zit diep in de schulden, ben ontslagen geweest, maar... ik ga door en WIL ook doorgaan zolang ik van de suiker afblijf.

Laat weten of mijn verhaal je heeft geholpen en anders of je een andere lichamelijke kwaal bij jezelf hebt ontdekt dat de zelfmoordgedachten deed ontstaan. Zo blijkt een tekort aan bepaalde vitaminen dit ook in de hand te werken.

Succes he.

Niccy
Datum:
19-08-2007
Naam:
Niccy
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

Ik mis het plezier van het leven

ik ben 15 jaar, kan goed leren, heb geen ellende gekend, en ben normaal opgegroeid.

Ondanks alles voel ik me niet gelukkig, en ik weet niet echt hoe ik het kan oplossen.

Ik kan goed leren zoals ik al zei, toch haat ik school compleet, en wordt ik daar niet echt vrolijker van. School is misschien wel een oorzaak dat ik me ongelukkig voel, maar ermee stoppen zal me ook niet gelukkig maken.

ten eerste moet je gaan werken, en je krijgt echt geen goede baan zonder opleiding. ten tweede, ook al zou ik wel veel geld krijgen dat voel ik me denk ik nog steeds ongelukkig.

Ik vind vrij weinig dingen leuk, al jaren heb ik dat, en het wordt steeds erger. ik haat de dagelijkse dingen, elke keer hetzelfde. Het leven is niet wat ik ervan verwacht. Het klinkt me allemaal saai in de horen. Later kinderen krijgen, een goede baan, het lijkt me niet leuk. Ik heb snel dat ik dingen die je vaak moet doen saai gaat vinden. Ik zeg altijd tegen mijzelf, als je 22-23 bent wordt het leuker, dan ben je van al het geleer af. Maar ik weet dat ik mezelf dan eigenlijk voorlieg, want dan begint het jaren en jaren achter elkaar werken, wat mij ook niet leuk lijkt. Hoe vind ik het plezier in het leven, en het nut, ik vind het leven gewoon niet leuk. Ik heb geen idee wat voor oplossing ik daarop kan vinden, de enige optie lijkt zelfmoord, dan ben je van alles af. Maar zelfmoord lijkt ook weer zo laf, en dat kan ik mijn familie toch eigenlijk niet aandoen. Mijn ouders weten wel dat ik me zo voel. Maar ze willen er niet echt over praten, want dan worden ze er zelf bijna depressief van zeggen ze.

nou ja, voor alles is een oplossing, en vaak is zelfmoord er eentje van. Hopelijk is er geen leven na de dood, tenminste niet zoals wij dat kennen, anders heb ik een groot probleem:)
Datum:
19-08-2007
Naam:
bob
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

slecht

ik voel me slecht! ik ben een slecht persoon ik kwets mensen en stel ze alleen maar teleur. ik stel mijn ouders teleur met school. ik denk dingen die niet normaal zijn voor een persoon om te denken.Ik ben ooit met de vriendin van mijn beste vriend naar bed geweest en hem daarmee heel erg pijn gedaan. Ik ben al eerder vreemd gegaan bij een ander vriendin en nu dacht ik dat ik was veranderd ik wou het zo graag. ik had eindelijk iemand gevonden van wie ik hield en nu nog steeds en zij houd ook van mij. maar ik heb haar gekwetst ze vertrouwde mij en ik ben alsnog vreemdgegaan en ik heb zo spijt maar voel me zo slecht, gewoon een slecht persoon, dat ben ik. ik heb het beste ding van mijn leven verknoeit en ik heb zo spijt. maar ze kan me niet vergeven en dat als de zoveelste persoon die ik pijn heb gedaan! ik verdien niemand!
Datum:
19-08-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.