Levensverhalen (pagina 131)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

als je zo vaak gebroken bent, zal je niet meer helen

MIJN PROBLEEM is dat ik me niet kan binden of in het leven niet mag binden. En ik mis gebondenheid. Voel me zoo alleen. Ik ben super onzeker na alles wat er gebeurd is, moeilijke jeugd. Mijn moeder had mij nooit moeten krijgen, ze had zelf nog niet eens dingen verwerkt met haar jonge leeftijd. Heb altijd zo'n onrust, ben zelfs naar de andere kant van de wereld verhuisd. Omdat ik altijd al naar het buitenland wilde, het voelde zo goed. Maar ook hier voel ik me alleen en angstig, terwijl ik in een studentenhuis woon. Ik vind het moeilijk om hulp te vragen en mensen kijken vaak niet eens naar mij om. Denken die kan het toch wel, terwijl ik van binnen kapot en moe ben. Ben zo kapot dat ik het gevoel heb niet meer gemaakt kan worden. Heb ook besloten na zoveel hulp en hard werken aan mezelf dat ik de handdoek in de ring ga gooien. Moet nog 3wk wachten voordat ik naar Nederland kan gaan en dan breng ik mijn kat naar mijn moeder en dan ga ik van een flatgebouw springen. Ik wil me gewoon echt vrij voelen, mijn keuze in t leven. Ik vind het moeilijk, maar doorgaan is geen optie. Mijn leven blijft zo, zonder echte vrienden of vriendje. Ook ik wil trouwen en een kindje, maar met dit leven zal ik het nooit kunnen verwezenlijken. De enigste reden waarom ik niet eerder heb gedaan, was dat ik nog hoop had en dat ik ook de mooie dingen in het leven dankbaar voor ben. Maar ook ik ben meer waard. Ik wens iedereen veel sterkte en liefde.
Datum:
30-06-2016
Naam:
flavia
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

ik wil dood

ik voel me alleen, iedere dag opnieuw. het begon allemaal al in groep 5 toen ik verliefd werd op een jongen. het was niet echt smoor verliefd maar ik vond 'm "wel leuk". in groep 6 precies hetzelfde. naarmate de "verliefdheid" langer duurde werd het steeds heftiger. in groep 8 kon ik nergens anders meer aan denken als hem. ik wist dat hij mij niet leuk vond en dat deed me pijn, vreselijk veel pijn. aan het einde van groep 8 moesten we afscheid nemen want hij ging naar een andere middelbare school dan ik. dat was vreselijk. ik miste hem verschrikkelijk. toen de zomervakantie voorbij was en ik in mijn nieuwe klas zat wist ik het allemaal niet meer. ik wilde niet meer naar school, voelde me ziek, had steeds de aandrang om te huilen maar dat viel nog mee met het gene wat ik nu voel. naarmate ik minder contact kreeg met de jongen verlangde ik ook steeds minder naar hem. ik kreeg ook steeds meer aandacht van andere jongens wat ik totaal niet had verwacht. ik bedoel niemand keek ooit naar me op, ik was gewoon dat ene meisje dat in de klas zat. ik was geen nerd ofso maar ook geen populaire. tussen een van die jongens zat hij dan, mijn nieuwe liefde. ik werd smoor verliefd op hem en al snel kregen we verkering. mijn leven kon niet meer stuk, maar op een geven moment verlangde ik teveel naar hem. ik wilde alleen nog maar bij hem zijn, en als hij met een ander meisje praatte kookte ik. ik werd steeds verdrietiger. ik ging steeds vaker alleen op mijn kamer zitten. dan keek ik in de spiegel en ging ik mezelf bestuderen, ik vond mezelf al gauw te dik, lelijk, stom etc. ook kwam er de grootste teleurstelling van mijn hele leven want volgend jaar zit hij waarschijnlijk niet meer bij me in de klas. iedere keer als ik aan die gedachte denk begin ik weer te huilen. ik werd wanhopig en begon met snijden. ook mijn cijfers werden er niet beter op en alles ging fout wat ik deed. het is nu zo erg geworden dat ik op het punt sta om zelfmoord te plegen omdat ik zo wanhopig ben. ik heb tegen mijn moeder gezegd dat ik de laatste tijd zo verdrietig ben en zij zei dat het de "pubertijd" wel zou zijn, maar dat lijkt me sterk. ik wil niet meer leven, ik voel me constant moe van het huilen. ik weet echt niet meer wat ik moet doen. ik wil dood...
Datum:
27-06-2016
Naam:
Dees (bijnaam)
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Dood

Ik wil er niet meer zijn. Het leven doet me zo veel pijn. Op 11 jarige leeftijd me zus uit huis gehaald. Me vader op genomen geweest en heeft 3x zelfmoord daar willen plegen (mijn zus na 3jaar nog steeds) mijn zus Karine is mishandel. Ik heb 2jaar geen contact gehad mijn ouders 3 jaar. Ik heb veel ruzie thuis veel stres, en wat nog niemand weet waar ik al 4 jaar alleen mee leef is dat ik ben verkracht ik zie hier door mijn leven niet meer zitten alleen maar ellende
Maar er zijn wel leuke dingen in me leven ik ben nu vrijwillig op een manege ik help mensen met een handicap ik heb vrienden en vriendin.
Maar ik vertrouw niemand en denk ook nooit meer
Dit was mijn verhaal
Groeten de misschien. Zelfmoord pleger rosemarijn
Datum:
25-06-2016
Naam:
Roozzz
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Warom mijn leven zo vreselijk is en ik

Het begon allemaal in groep 1:
Toen ik jongerws en eigenlijk nu nog steeds heb ik pdd-nos waardoor ik moeilijk vriendinnen maak en ik alles veel erger opneem en vind dan het eingelijk is.
Dus toen ik in groep 1 zat en tot groep 6/7
Had ik mijn pdd-nos niet onder controle dus had ik daar toen en nu nog steeds veel problemen mee.
Door wat er toen allemaal gebeurd is heeft nu invloed op mijn leven...
Bijvoorbeeld daar door ben ik jaren gepest en het ergste was in groep 6 ook en dat durfte ik eindelijk te zeggen... Maar die kut juf toen zei dat ikmhet zelf maar moest oplossen!
En ik heb altijd al pijn gehad in mijn lichaam het voornaamste in mijn spieren en gewrichten en iedereen vond dat ik me aanstelde behalve mijn moeder want die had dat ook altijd.
En nu na een hele tijd blijkt het dat we allemaal een ziekte hebben in ons gezien de ziete addison-biermer (sorry het is te moeilijk om uiteleggen wat het betekent voor mij en dan word dit hele verhaal veel ste lang) het was lastig maar na een lange tijd beginnen mensen te geloven dat ik deze ziekte heb.
We weten nu eindelijk wat we hebben alleen we hebben heel veel problemen want er zijn wat bepaalde mensen die hebben gezecht dat mijn moeder dit allemaal heeft bedacht en door allemaal nep verhalen kunnen we weg worden gehaald bij mijn moeder en in een pleeg gezin worden gestopt en waarscheinlijk apart.
Dat was genoeg daar over want dat is niet het enige wat er is iets gebeurt op mijn negende waar ik heel veel spijt van heb ik had een vriendje ik vond hem leuk alleen hij had een tweeling zus en die zei de heletijd dat we dingen moesten doen bijvoorbeeld dat we moesten kussen tongzoenen enz. Uiteindelijk zei ze dat we seks moesten hebben maar dat wou ik niet ik zei dat heeft je zusje bedacht of niet hij zei van niet maar dat was wel zo dat had ik gehoord toen bij hem thuis waren zei hij hei dat weer maar dat wou ik nog steeds niet hij zei dat ik dat met hem moest doen anders zou hij tegen mijn vriendinnen zeggen dat zij niet mijn vriendinnen moesten zijn en wat hij zou zeggen en dat wou ik niet want ik had maar twee vriendinnen en ik had ze heel erg nodig toen de tijd dus ik gaf toe...
(Ik heb er spijt van want het zijn nu mijn vriendinnen niet meer om bepaalde redenen dus het had helemaal niet gehoefen.)Gelukkig ik was heel blij nu nog steeds want hij wist gelukkig niet hoe het moest dus hij is niet in me geweest en ik was nog niet ongesteld dus ik heb veel geluk gehad maar het is nog steeds het principe.
Maar de reden dat ik geen zelfmoord pleeg is omdat ik de mensen om mij heen niet wil kwetsen geen pijn wil doen omdat ik mijn leve vreselijk vind en zij dan denken dat ze iets fout hebben gedaan en zichzelf daar voor vedriet geven en ik hun geen verdriet wil geven. En ik heb nu een neefje van anderhalf van mijn zus en ik hou heel veel van hem...
Dus samen gevat zijn dit de redenen waarom ik dood wil:
Ik ben lelijk,dik,een mietje,heb altijd pijn,geen vriendinnen of geen goeie vriendinnen,moet me altijd maar vermaken met iets,heb een vreselijk verleden en naja eum ik zal nooit een vriendje krijgen naja misschien omdat hij me niet willen kwetsen...
Je zal nu wel denken hoe kom je daar mij nou op mijn 9de heb ik drie vriendjes gehad eentje zat in mijn klas na ik denk 1 maand maakte hij het uit voor een ander meisje uit mijn klas en hij zei ik had alleen maar met je omdat ik je niet wou kwetse een ander vriendje die verhuisde en de andere heb ik al over verteld met die tweeling zus hij maakte het na 3/4 maanden uit en zei dat hij alleen maar met me had omdat hij me niet wou kwetsen... Natuurlijk...
En met al deze problemen zit ik altijd...
O en mijn moeder heeft altijd pijn en is heel erg ziek kan weinig doen kan eigenlijk nooit met ons op vakantie omdat ze zo ziek is we zijn vorig jaar wel op vakantie geweets maar moesten 2 dagen eerder weg omdat ze te ziek was...
Ik hou heel veel van iedereen om me heen maar soms kan ik er niet meer tegen...

Groetjes josefine.

Trouwens alle mensen die er ook niet meer tegen kunnen maar om bepaalde omstandigheden geen zelfmoord kunnen plegen net zoals mij veel sterkte...
Datum:
25-06-2016
Naam:
Josefine
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

ik wil bij jou zijn

... mijn opa en broertje zijn overleden ... ik wil niet meer ik wil bij ze zijn en deze kut wereld achter me laten en gewoon gelukkig zijn ... ik loop al 2 jaar met dezelfde pijn en ze stopt niet!! neen ik wil dit niet meer .....ik weet dat het niet lang meer duurt voor ik de stap zet ... de stap die ik al veel langer had moeten zetten
Datum:
25-06-2016
Naam:
sadgirl
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Ik tel niet.

Ik ben niet mooi, ik ben niet lief, ik ben niet knap. Ik ben het niet waard om te leven. Ja, dat vinden jullie anders, dat hoor ik zo vaak, maar hoe heb ik het al zolang kunnen uithouden met mezelf? Gepest, gebruikt, bedrogen, voor gelogen, hart gebroken. Dat is nog maar een klein deel. Au, au, au. Niemand die mijn pijn ziet, niemand waarmee ik het kan delen. Ik roep en gil, zo hard, in mezelf. Ik mis je. Ik mis mij, zoals ik was voor dit alles. Ik mis mijn energie, mijn kracht, mijn liefde, mijn enthousiasme. Vernielt door anderen. Waar ben ik? Waar is mijn echt ik? Waarom voel ik me zo rot. Ik weet het wel, ik laat het steeds weer gebeuren. Ik ben niet mooi, ik ben niet lief, ik ben niet knap.
Datum:
23-06-2016
Naam:
Lieke
Leeftijd:
21
Provincie:
Groningen

Waarom zou het nog...

Tja daar zijn we weer...
Het is inmiddels een aantal jaar geleden dat ik voor het laatst hier iets heb geschreven maar is er in die tijd nou echt iets veranderd?? Nee

Na een flinke ruzie met een meisje op wie ik verliefd was, het veel lastigvallen van vrienden waarvan ik hoopte dat ik me meer een gewaardeerd mens zou gaan voelen, een zware periode met studie en werk... is voor mij alle vreugde uit het leven verdwenen.

Over een paar maanden wordt mijn neefje geboren, nieuw leven... een persoon die hopelijk wel gelukkig wordt. Hij zal voor mij een betere vervanger zijn. Ik kan niet van waarde zijn voor mensen, ik ben nooit meer voor een ander dan maar een persoon, ik ben niet te persoon om liefde aan te geven.

Ik houd me vast aan mijn geloof. Ik zou zo graag wensen dat Onze Lieve Heer mij mijn leven gewoon neemt, laat me slapen, laat me bij u komen Heer... mijn leven hier op aarde is voorbij, voor mij is hier geen geluk meer.

Mijn geloof houdt me in leven, maar a.u.b. Heer, kom me halen.... in manus tuas pater commendo spiritum meum
Datum:
23-06-2016
Naam:
Emotie moe
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil niet meer vechten

Na een huwelijk met een psychopaat die ook nog eens pedofiel is en een ton aan schulden door deze man kan ik niet meer.Iedereen gelooft zijn engelenmasker.En ik weet dat het een duivel is.Gewetenloos.
Ik ben volkomen geïsoleerd geraakt.
Niemand gelooft me,familie,kerk,overal wordt dit monster gepamperd en zielig gevonden.
Dat is zijn tot kunstvorm verheven spel.
Slachtoffer,zielige man.
Iedereen heeft hij om de vinger gewonden.
Nu heeft hij het zover gekregen dat mijn geld op zijn rekening wordt gestort.
Ik vraag me al jaren of:"hoe kan dit.Hoe is het mogelijk dat iemand zo kan zijn?
Waarom kan hij dit spel gewetenloos door blijven spelen?Waarom prikt niemand er doorheen?
Waarom word mij overal de rug toegedraaid alsof ik de dader ben,en hij het slachtoffer?"
Ik kan niet meer.
Alles en iedereen ben ik kwijtgeraakt.
Deze vuile vieze man mag gewoon bij mijn kleinkinderen komen en ik hoef niet meer te komen.
Ik ben zo vreselijk alleen,zo alleen.
Ik heb niets meer,niets,en nog kan hij pakken en nemen.
Al woon ik ver van hem af nu,hij kan gewoon zijn gang blijven gaan en zelfs banken en instanties om de tuin leiden.
Deze gewetenloosheid is verbijsterend.
Ik kan niet meer.
Ik heb ervoor gekozen om weg te gaan,maar hij kan nog steeds mijn leven vergallen,omdat niemand me gelooft.
Datum:
21-06-2016
Naam:
Sifra
Leeftijd:
56
Provincie:
Zuid-holland

Ik zie het niet meer zitten niets meer zie geen toekomst meer

Ik heb nu al 6 keer zm = zelfmoord geprobeerd te plegen maar mensen hebben mij tegen gehouden maar die mensen hebben mij de rug toegekeerd en mij de vinger gegeven het begon in groep 3 met pesten zet nu in de 2de van middelbaar maar goed ik werd gepest binnen en buiten school nu nog steeds ik snij mezelf al vanaf groep 7 en de reden is dan voel ik het pesten minder maar genoeg over het pesten. In de tweede keer groep 4 kreeg ik een vriend genaamd Maarten hij heeft mij een maand geleden verlaten mij de rug toe gekeerd en praat niet meer met mij mijn leven is een leugen vanaf groep drie heb ik nooit meer echt gelachen alleen maar fake ben er best goed in geworden maar mij vriend heeft me door heel veel geholpen en dan bedoel ik echt heel veel hij heeft mij is een heer van een rand van een dak van een gebouw getrokken toen ik er stond genoeg over mijn vriend. Nu mijn ouders zijn uit elkaar en ze haten mij dat zeggen ze elke dag ben ook nooit geknuffeld door ze en mijn ouders mijn moeder heeft een waterkoker met kokend heet water over mijn rug heen gegooid 2 weken in coma + 2 weken kan ik me iets herinneren dan de pijn die ik heb gevoeld toen alles is goed met mijn rug nu nooit geopereerd ziet er nu gwn weer goed uit dus ik heb nooit liefde gevoeld nooit dus het is nu ook heel lastig om liefde te tonen voor mij en het boeit me dus ook weinig dat mensen om mij geven genoeg over mijn ouders. Nu over middelbare school geen vrienden zwaar emo sneed ook heel veel werd ook meer gepest dan op de basisschool zat op de havo ik deed het slecht op school toen ik had ataneum advies ben naar mavo 2 gegaan daar heb ik een meisje genaamd Diana ontmoet ik zag gelijk aan haar dat zij het zelfde wat ik doe doet ze heeft het ook 4 keer geprobeerd zm maar ja we begrepen elkaar praten heel veel over van alles ze is lesbi en ja heb wel met haar gehad voor 2 maanden dat was heel fijn eindelijk liefde gevoeld wouw dit is erg op mij 15 pas voor het eerst liefde gevoeld ze is ook vreemd gegaan en op de zelfde dag heeft mijn vriend zijn rug toe gekeerd dat was 2 dagen geleden 17 juni 2016 mijn leven ligt letterlijk op een klif in stukken klaar om er af te vallen en ik zie het gwn niet meer zitten het leven en ik heb hulp nodig. Dit is tot zoveel mijn verhaal alles wat er staat is 100% waar niets is gelogen.
Datum:
19-06-2016
Naam:
David
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Obese, Zelfmoord

ik zit op school
dag

op school wordt tegen me gezegd dat obese een levensstijl maar ik wil gewoon dood.
ik heb heel heel heel heel heel heel heel veel zelfmoord pogingen gedaan, zoals me zelf ophangen maar het touw brak

Dikke doei
je boi Pieter
Datum:
19-06-2016
Naam:
Pieter
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.