Levensverhalen (pagina 130)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ZELFMOORD IS NOOIT EEN OPLOSSING !

Laat heel duidelijk zijn: Zelfmoord is geen oplossing om van je problemen af te komen. Zelfmoord is de meest laffe en domme daad die er maar bestaat. Lees het boek ‘Eeuwig Bewustzijn’ van Pim van Lommel en gegarandeerd dat je een andere kijk krijgt op de dood. De dood bestaat namelijk niet.
Mensen die last hebben van een overdosis zelfmedelijden kunnen er aan toe komen om zelfmoord te plegen. Maar besef dat zelfmoord en daaraan gekoppeld zelfmedelijden iets van het EGO is, en niet van jou innerlijke zelf, ware zelf oftewel van je ziel. Weet dat je eigenlijk zuiver bewustzijn bent en ook eeuwig. Het EGO daarentegen is aards en slechts tijdelijk.
Ben bewust van je EGO, maar identificeer je er niet mee want dan kunnen de meest krankzinnige gebeurtenissen ontstaan; lees ook ‘De Kracht van het NU’ van Eckhart Tolle, als je wilt dat je leven een positieve wending neemt.
Groetjes, Dorjon
Datum:
01-07-2016
Naam:
Dorjon
Leeftijd:
56
Provincie:
Noord-brabant

Ik kan niet zonder hun

Hallo,
Ik ben een meisje van 16 en ik doe sinds ik 12 was al aan zelfverminking. In het eerste middelbaar (12 jaar) dee ik dit vooral voor ruzies met mijn moeder. Deze zijn nog steeds niet verbeterd en worden alleen erger. Gisteren was ik helemaal buiten mijn zinnen. Ik zat in een klas waar niet bepaald iedereen goede punten heeft. Nu gaan al mijn vrienden weg, door een B of C attest. Ik ben 1 van de enige met een A . Ik weet dat dit niet klinkt als het ergste terug ter wereld maar, zij betekenen ALLES voor mij. Ze zijn de enige die mij doen leven. Voor zij in mijn leven kwamen was alles donker en grijs. Ik snijdde mezelf regelmatiger dan nu en ik heb een paar keer op het punt gestaan om mijzelf een overdosis te geven. Toen ik het hoorde dat ze allemaal weg moesten, begon ik te wenen, te krijsen, mezelf te slaan, het ging zo ver dat ik moest overgeven. Ik kon niet meer ademen en ik kan niet beschrijven wat ik vanbinnen voelde. Alles was zo onecht, ik heb hier meerdere nachtmerries over gehad en elke keer wou ik in die droom mezelf snijden. Nu,2 dagen later ben ik ten einde raad. Ik zit soms aan mn raam. Naar de lucht kijken kalmeert mij niet maar naar beneden kijken, naar hoe hoog ik zou kunnen vallen dat wel. Ik kan niet zonder hun
Datum:
01-07-2016
Naam:
StoneCold
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Hoe doe je dat?

Hoe doe je dat? Hardop toegeven dat je ondanks al het moois in je leven intens ongelukkig bent? Dat je bang bent voor anderen en hierdoor gevangen zit in je eigen wereldje? Dat anderen niet genoeg zijn om je hier te houden? Ik weet het niet. Ik wil hulp, maar ik vind het een teken van zwakte om hulp te vragen. Constant in dilemma over hoe ik verder moet.
Datum:
30-06-2016
Naam:
Marloes
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Moeilijkheid

Ik voel me zo verloren, 7 maand geleden ging me ex vriendin na 3 jaar bij mij weg voor een man, voor ze uit me leven ging heeft ze mij nog schulden bezorgt waardoor ik nu wa problemen heb, door haar ben ik depressief het gaat maar niet over heb alles geprobeerd niets helpt ook geen gesprekken met dokters psychiaters enzo.. Ik ben grip aan verliezen op mij leven en denk meer en meer aan zelfmoord, ik wil dit niet ben een vechter maar deze keer blijft de tunnel zwart ik heb geen hoop meer op wat dan ook, weet echt niet meer wat ik kan doen, wat ik wel weet is dat ik die pijn nie langer kan verdragen denk meer en meer aan zelfdoding
Datum:
30-06-2016
Naam:
Verloren ziel
Leeftijd:
27
Provincie:
België

als je zo vaak gebroken bent, zal je niet meer helen

MIJN PROBLEEM is dat ik me niet kan binden of in het leven niet mag binden. En ik mis gebondenheid. Voel me zoo alleen. Ik ben super onzeker na alles wat er gebeurd is, moeilijke jeugd. Mijn moeder had mij nooit moeten krijgen, ze had zelf nog niet eens dingen verwerkt met haar jonge leeftijd. Heb altijd zo'n onrust, ben zelfs naar de andere kant van de wereld verhuisd. Omdat ik altijd al naar het buitenland wilde, het voelde zo goed. Maar ook hier voel ik me alleen en angstig, terwijl ik in een studentenhuis woon. Ik vind het moeilijk om hulp te vragen en mensen kijken vaak niet eens naar mij om. Denken die kan het toch wel, terwijl ik van binnen kapot en moe ben. Ben zo kapot dat ik het gevoel heb niet meer gemaakt kan worden. Heb ook besloten na zoveel hulp en hard werken aan mezelf dat ik de handdoek in de ring ga gooien. Moet nog 3wk wachten voordat ik naar Nederland kan gaan en dan breng ik mijn kat naar mijn moeder en dan ga ik van een flatgebouw springen. Ik wil me gewoon echt vrij voelen, mijn keuze in t leven. Ik vind het moeilijk, maar doorgaan is geen optie. Mijn leven blijft zo, zonder echte vrienden of vriendje. Ook ik wil trouwen en een kindje, maar met dit leven zal ik het nooit kunnen verwezenlijken. De enigste reden waarom ik niet eerder heb gedaan, was dat ik nog hoop had en dat ik ook de mooie dingen in het leven dankbaar voor ben. Maar ook ik ben meer waard. Ik wens iedereen veel sterkte en liefde.
Datum:
30-06-2016
Naam:
flavia
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

ik wil dood

ik voel me alleen, iedere dag opnieuw. het begon allemaal al in groep 5 toen ik verliefd werd op een jongen. het was niet echt smoor verliefd maar ik vond 'm "wel leuk". in groep 6 precies hetzelfde. naarmate de "verliefdheid" langer duurde werd het steeds heftiger. in groep 8 kon ik nergens anders meer aan denken als hem. ik wist dat hij mij niet leuk vond en dat deed me pijn, vreselijk veel pijn. aan het einde van groep 8 moesten we afscheid nemen want hij ging naar een andere middelbare school dan ik. dat was vreselijk. ik miste hem verschrikkelijk. toen de zomervakantie voorbij was en ik in mijn nieuwe klas zat wist ik het allemaal niet meer. ik wilde niet meer naar school, voelde me ziek, had steeds de aandrang om te huilen maar dat viel nog mee met het gene wat ik nu voel. naarmate ik minder contact kreeg met de jongen verlangde ik ook steeds minder naar hem. ik kreeg ook steeds meer aandacht van andere jongens wat ik totaal niet had verwacht. ik bedoel niemand keek ooit naar me op, ik was gewoon dat ene meisje dat in de klas zat. ik was geen nerd ofso maar ook geen populaire. tussen een van die jongens zat hij dan, mijn nieuwe liefde. ik werd smoor verliefd op hem en al snel kregen we verkering. mijn leven kon niet meer stuk, maar op een geven moment verlangde ik teveel naar hem. ik wilde alleen nog maar bij hem zijn, en als hij met een ander meisje praatte kookte ik. ik werd steeds verdrietiger. ik ging steeds vaker alleen op mijn kamer zitten. dan keek ik in de spiegel en ging ik mezelf bestuderen, ik vond mezelf al gauw te dik, lelijk, stom etc. ook kwam er de grootste teleurstelling van mijn hele leven want volgend jaar zit hij waarschijnlijk niet meer bij me in de klas. iedere keer als ik aan die gedachte denk begin ik weer te huilen. ik werd wanhopig en begon met snijden. ook mijn cijfers werden er niet beter op en alles ging fout wat ik deed. het is nu zo erg geworden dat ik op het punt sta om zelfmoord te plegen omdat ik zo wanhopig ben. ik heb tegen mijn moeder gezegd dat ik de laatste tijd zo verdrietig ben en zij zei dat het de "pubertijd" wel zou zijn, maar dat lijkt me sterk. ik wil niet meer leven, ik voel me constant moe van het huilen. ik weet echt niet meer wat ik moet doen. ik wil dood...
Datum:
27-06-2016
Naam:
Dees (bijnaam)
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Dood

Ik wil er niet meer zijn. Het leven doet me zo veel pijn. Op 11 jarige leeftijd me zus uit huis gehaald. Me vader op genomen geweest en heeft 3x zelfmoord daar willen plegen (mijn zus na 3jaar nog steeds) mijn zus Karine is mishandel. Ik heb 2jaar geen contact gehad mijn ouders 3 jaar. Ik heb veel ruzie thuis veel stres, en wat nog niemand weet waar ik al 4 jaar alleen mee leef is dat ik ben verkracht ik zie hier door mijn leven niet meer zitten alleen maar ellende
Maar er zijn wel leuke dingen in me leven ik ben nu vrijwillig op een manege ik help mensen met een handicap ik heb vrienden en vriendin.
Maar ik vertrouw niemand en denk ook nooit meer
Dit was mijn verhaal
Groeten de misschien. Zelfmoord pleger rosemarijn
Datum:
25-06-2016
Naam:
Roozzz
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Warom mijn leven zo vreselijk is en ik

Het begon allemaal in groep 1:
Toen ik jongerws en eigenlijk nu nog steeds heb ik pdd-nos waardoor ik moeilijk vriendinnen maak en ik alles veel erger opneem en vind dan het eingelijk is.
Dus toen ik in groep 1 zat en tot groep 6/7
Had ik mijn pdd-nos niet onder controle dus had ik daar toen en nu nog steeds veel problemen mee.
Door wat er toen allemaal gebeurd is heeft nu invloed op mijn leven...
Bijvoorbeeld daar door ben ik jaren gepest en het ergste was in groep 6 ook en dat durfte ik eindelijk te zeggen... Maar die kut juf toen zei dat ikmhet zelf maar moest oplossen!
En ik heb altijd al pijn gehad in mijn lichaam het voornaamste in mijn spieren en gewrichten en iedereen vond dat ik me aanstelde behalve mijn moeder want die had dat ook altijd.
En nu na een hele tijd blijkt het dat we allemaal een ziekte hebben in ons gezien de ziete addison-biermer (sorry het is te moeilijk om uiteleggen wat het betekent voor mij en dan word dit hele verhaal veel ste lang) het was lastig maar na een lange tijd beginnen mensen te geloven dat ik deze ziekte heb.
We weten nu eindelijk wat we hebben alleen we hebben heel veel problemen want er zijn wat bepaalde mensen die hebben gezecht dat mijn moeder dit allemaal heeft bedacht en door allemaal nep verhalen kunnen we weg worden gehaald bij mijn moeder en in een pleeg gezin worden gestopt en waarscheinlijk apart.
Dat was genoeg daar over want dat is niet het enige wat er is iets gebeurt op mijn negende waar ik heel veel spijt van heb ik had een vriendje ik vond hem leuk alleen hij had een tweeling zus en die zei de heletijd dat we dingen moesten doen bijvoorbeeld dat we moesten kussen tongzoenen enz. Uiteindelijk zei ze dat we seks moesten hebben maar dat wou ik niet ik zei dat heeft je zusje bedacht of niet hij zei van niet maar dat was wel zo dat had ik gehoord toen bij hem thuis waren zei hij hei dat weer maar dat wou ik nog steeds niet hij zei dat ik dat met hem moest doen anders zou hij tegen mijn vriendinnen zeggen dat zij niet mijn vriendinnen moesten zijn en wat hij zou zeggen en dat wou ik niet want ik had maar twee vriendinnen en ik had ze heel erg nodig toen de tijd dus ik gaf toe...
(Ik heb er spijt van want het zijn nu mijn vriendinnen niet meer om bepaalde redenen dus het had helemaal niet gehoefen.)Gelukkig ik was heel blij nu nog steeds want hij wist gelukkig niet hoe het moest dus hij is niet in me geweest en ik was nog niet ongesteld dus ik heb veel geluk gehad maar het is nog steeds het principe.
Maar de reden dat ik geen zelfmoord pleeg is omdat ik de mensen om mij heen niet wil kwetsen geen pijn wil doen omdat ik mijn leve vreselijk vind en zij dan denken dat ze iets fout hebben gedaan en zichzelf daar voor vedriet geven en ik hun geen verdriet wil geven. En ik heb nu een neefje van anderhalf van mijn zus en ik hou heel veel van hem...
Dus samen gevat zijn dit de redenen waarom ik dood wil:
Ik ben lelijk,dik,een mietje,heb altijd pijn,geen vriendinnen of geen goeie vriendinnen,moet me altijd maar vermaken met iets,heb een vreselijk verleden en naja eum ik zal nooit een vriendje krijgen naja misschien omdat hij me niet willen kwetsen...
Je zal nu wel denken hoe kom je daar mij nou op mijn 9de heb ik drie vriendjes gehad eentje zat in mijn klas na ik denk 1 maand maakte hij het uit voor een ander meisje uit mijn klas en hij zei ik had alleen maar met je omdat ik je niet wou kwetse een ander vriendje die verhuisde en de andere heb ik al over verteld met die tweeling zus hij maakte het na 3/4 maanden uit en zei dat hij alleen maar met me had omdat hij me niet wou kwetsen... Natuurlijk...
En met al deze problemen zit ik altijd...
O en mijn moeder heeft altijd pijn en is heel erg ziek kan weinig doen kan eigenlijk nooit met ons op vakantie omdat ze zo ziek is we zijn vorig jaar wel op vakantie geweets maar moesten 2 dagen eerder weg omdat ze te ziek was...
Ik hou heel veel van iedereen om me heen maar soms kan ik er niet meer tegen...

Groetjes josefine.

Trouwens alle mensen die er ook niet meer tegen kunnen maar om bepaalde omstandigheden geen zelfmoord kunnen plegen net zoals mij veel sterkte...
Datum:
25-06-2016
Naam:
Josefine
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

ik wil bij jou zijn

... mijn opa en broertje zijn overleden ... ik wil niet meer ik wil bij ze zijn en deze kut wereld achter me laten en gewoon gelukkig zijn ... ik loop al 2 jaar met dezelfde pijn en ze stopt niet!! neen ik wil dit niet meer .....ik weet dat het niet lang meer duurt voor ik de stap zet ... de stap die ik al veel langer had moeten zetten
Datum:
25-06-2016
Naam:
sadgirl
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Ik tel niet.

Ik ben niet mooi, ik ben niet lief, ik ben niet knap. Ik ben het niet waard om te leven. Ja, dat vinden jullie anders, dat hoor ik zo vaak, maar hoe heb ik het al zolang kunnen uithouden met mezelf? Gepest, gebruikt, bedrogen, voor gelogen, hart gebroken. Dat is nog maar een klein deel. Au, au, au. Niemand die mijn pijn ziet, niemand waarmee ik het kan delen. Ik roep en gil, zo hard, in mezelf. Ik mis je. Ik mis mij, zoals ik was voor dit alles. Ik mis mijn energie, mijn kracht, mijn liefde, mijn enthousiasme. Vernielt door anderen. Waar ben ik? Waar is mijn echt ik? Waarom voel ik me zo rot. Ik weet het wel, ik laat het steeds weer gebeuren. Ik ben niet mooi, ik ben niet lief, ik ben niet knap.
Datum:
23-06-2016
Naam:
Lieke
Leeftijd:
21
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.