Levensverhalen (pagina 134)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik wil zelf moord plegen bn leven zat

Hoi ik zit nu bij amsterdamserijnkanaal ik bn het leven zat. Ik ben echt depressief en gestressed ik zit te denken hoe ik me zelf om breng.
Datum:
05-06-2016
Naam:
Brahim
Leeftijd:
31
Provincie:
Utrecht

Mijn vriend in nood.

Dus ik ben erachter gekomen dat mijn beste vriendin, over de dood aan het denken is. Ze denkt niet, ze wilt het. Ze heeft 3 pakken aan paracetamol gekocht en ze wilt het echt gaan doen, ik ben hier natuurlijk tegen maar ik heb werkelijk waar geen idee hoe ik deze gedachtes van haar aan moet gaan, kan iemand mijn beste vriendin helpen?
Datum:
05-06-2016
Naam:
Stefano
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Ruzies

Elke week die voorbij gaat heb ik wel ruzie met mijn pleegmoeder... Wat eigenlijk alleen maar over hetzelfde onderwerp gaat en waarvan ik steeds zeg; Hier komt weer een ruzie van.
Zij zegt dan; Kan maakt mij niet uit, ik wil alleen dat het aankomt...

En achteraf zegt ze: Ja, en nu is er weer ruzie ontstaan, dit is niet wat ik wilde!

Ik voel me niet meer op mijn gemak, sterker nog ik voel mij niet eens thuis in mijn eigen kamer. En net ook weer een ruzie gehad en wil er nu toch echt een eind aan maken. Niet alleen mijzelf verlossen uit mijn pijn, maar ook mijn familie de ruimte geven, zodat ze niet met mij rekening hoeven te houden. Dat ze niet elk weekend dat als ik ergens anders ben, mijn kamer wordt onderzocht en overhoop worden gehaald vanwege de zoektocht naar gebruikte scheermesjes.

Ik ben het zat, mijn pleegmoeder zegt tegen me dat ik uit die negatieve energie moet stappen en dat als ik dat niet doe een probleem heb.
En ik zal doen wat zij zegt.

Ik ben er ook helemaal klaar mee dat ik elke dag zo goed als niks mag eten, omdat ik te dik ben. Te dik en te lelijk...

Ik hoop dat ik snel "beter" wordt, en snel een nieuw leven kan beginnen op een andere plek.
Datum:
02-06-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Oppepper voor iedereen die het leven niet ziet zitten

Ik ben een vrouw van 37 jaar. Ik ben geboren in de filippijnen en getogen in nederland. Toen ik werd geboren was ik een een eigie tweeling. Mn zusje heeft het niet gehaald. 5 jaar later heb waren mn ouders gescheiden. Mijn biologische vader was van fillipijnse afkomst en heeft een moslim geloof. Vanaf deze leeftijd heb ik hem niet meer gezien. Mijn biologische moeder hertrouwde . Dit was een leven van twee ouders die dagelijks ruzie hadden. Mijn moeder en stiefvader mishandelde me dagelijks ik ben sexueel misbruikt en mn stiefvader heeft me ook misbruikt. Toen ik vijf was mocht ik met mn biologische broer en zus naar een kindertehuis. Hier zijn zover ik weet mn zus en ik sexueel misbruikt.
In mijn puberteit ben ik ook misbruikt. Hierdoor ging ik uiteindelijk op mijn 16e weg van huis. Na vier dagen kwam ik terug.
Ik heb wel de kracht gevonden om mn politie opleiding en mijn hbo af te maken.
Ik ben rond mijn 18e uit huis gegaan en mn familie niet meer gezien ik had geen zin meer in de negativiteit en de sleur van de dagelijkse mentale strijd.
Ik besloot om een jaar naar italie te gaan en daar ook mn studie af te ronden. Ik ben hier helemaal tot mezelf gekomen. Hierna ben ik de studie politie surveilliante gaan doen. Dit was niet wat aan mijn verwachtings patroon voldeed.
Ik ben in therapie gegaan dit omdat ik van hot naar her verhuisde en werkte. Ik had geen zin meer in het leven,mn relatie waarin ik verkeerde begreep me niet. Dit omdat dit vluchtgedrag is ontstaan door mn verleden. Heb ik besloten om rust te vinden ik kreeg een vaste baan.
Ik ben nu gelukkig en doe emdr therapie en help mensen die ik begrijp en ze helpend oor kan bieden. Ik heb door mn verleden was ik erg apathisch maar nu vind ik steeds mn weg om mensen te helpen.
Zelfmoord is niet de oplossing goe zwaar het leven ook is. Het leven is zwaar en mensen moeten leren het positieve op te zoeken en niet het negatieve hierdoor trek je amdere mensen aan en zo maakt alles je leven wel waatd. Vecht voor wat je is aangedaan doe aangifte of maak er melding van likt het niet ga door naar iemand die wel wil luisteren want als je wil kan je alles bereiken wat je wilt.
Datum:
02-06-2016
Naam:
Saaada
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Waarom duurt het zo lang en lukt het niet?

Hen al meerdere keren geprobeerd zelfmoord te plegen, het vreselijkste wat een mens kan willen. En dan de familie als je het overleeft, kwaad op je is, ze begrijpen niet dat je depressief bent. Zelf veel zeefbeschadiging gedaan, de langste versie van de dood beetje bij beetje jezelf vernietigen, jezelf kapot slaan, bont en beurs, slaappillen geprobeerd, zoveel, je verstikken, beschadigen maar echt voor een trein afspringen of gebouw, durf ik niet. En voel me dan nog schuldig tegen mezelf ook dat ik dat niet durf. wat een watje ben ik.
Herkent iemand zich erin?
Datum:
01-06-2016
Naam:
Patrick
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

Zo dichtbij en toch zo ver weg

Na veel verhuist te zijn vond ik het lastig vrienden te maken op jonge leeftijd. Dit werd alleen maar moeilijker toen mijn ouders een zware scheiding doormaakten (en ondanks hun beste bedoelingen tegenover mij, ik dus ook). Op de middelbare school werd mij verteld dat alles zou veranderen, tja...

Snel ontdekte ik dat de wereld niet plots een wending richting het goede zou nemen. Ik werd gepest, had geen vrienden. Mijn cijfers waren telkens net genoeg om over te gaan. Er was een docent die wel altijd voor me klaarstond en met een objectief oog mijn potentie zag: 'met jou intellect kun je alles bereiken', graag geloofde ik hem. Hij is de reden geweest dat ik wat later mijn mooiste herinneringen gaan worden meemaakte...

Na het halen van mijn diploma begon ik aan wat ik altijd al wilde: vliegen. Dit moment leerde mij voor het eerst wat geluk was en ik begon zowaar sociaal contact op te bouwen. Helaas klapte het als een bel zodra de opleiding afgerond was, een torenhoge schuld, geen familie om op terug te vallen en vrienden die me zelfs met alle goede bedoelingen niet konden helpen...

En hier zit ik dan, met de gedachten dat het makkelijker is om te stoppen dan om door te gaan. Stoppen op je hoogtepunt zeggen ze wel eens. Ik denk dat de twijfel het ergste is, maar de herinneringen uit betere tijden en het niet over mijn hart kunnen verkrijgen het geïnvesteerde vertrouwen van mijn docent teniet te doen houden me voorlopig op de been.

Dankjewel en ook al zal je het nooit volledig beseffen, ik sta bij je in het krijt Kees.
Datum:
01-06-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

UPS en downs

Ik ben ... Ik ben twaalf jaar en ben er dit jaar achtergekomen dat ik op meisjes val. Daar heb ik zelf vooral veel moeite mee gehad en daardoor gedacht aan zelfdoding. Toch heb ik de moed gehad om er met mijn beste vriendin (die ik ook leuk vind) erover te praten. Ze heeft me geholpen en daardoor heb ik het uiteindelijk niet gedaan. Wel merk ik dat ik er nog niet helemaal overheen ben en bij elke slechte dag nog steeds eraan denk. Maar voor zover ik nu weet, ben ik heel blij dat ik leef en mezelf ben.
Datum:
01-06-2016
Naam:
F
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Klem

3 jaar geleden verbrak mijn vriend onze relatie, die alles behalve soepel verliep..
Tijdens onze relatie kreeg ik wel het idee dat er iets was, waardoor ik niet soepel in de samenleving stond.Wanneer ik me klem gezet voelde, gedroeg ik me defensief en agressief.
Ik daagde hem uit en soms lukte dat. Hij ging te ver en ik wierp het graag voor zijn voeten.
Ik onderkende het en wilde er mee aan de slag.
Hij begreep het niet echt; Snapte niet dat iemand zo gecompliceerd in het leven kon staan. Het werd hem teveel en na zeven jaar geploeter liep hij tijdens een ruzie voorgoed de deur uit.
Ik was net bezig een eigen zaak op te zetten.
Ik kon me niet concentreren Dat is altijd al geweest, vooral wanneer andere zaken mij opslokten.
Ondanks het werk dat ik verrichtte erg leuk vind, heeft mijn liefde voor hem altijd prioriteit gekregen
Mijn bedrijf gaat tenonder
Mijn huis verkocht
Een schuld van zeker €50.000
Ik loop nu achter de feiten aan en kan me enkel nog bezig houden met gaten te dichten, maar heg zijn er teveel..
Ik heb lieve leuke kinderen, vrienden en familie..
Maar niemand kan iets concreet voor me betekenen. Ik voel ne tot last.
Mijn dochter voelt zich verantwoordelijk voor mij!! Het is beschamend
Ik stap er niet uit
Ik voel een verplichting naar mijn kinderen
Maar ik zou het niet erg vinden, wanneer mijn hart er plots mee stopt.
Het komt allemaal erg bedroevend zielig over zoals ik het opschrijf.
Maar ik heb ook regelmatig mijn schouders eronder gezet en ben iemand die positief en vrolijk in het leven sta.
Ben het nu kwijt en ik ben soms w bang voor mijzelf op dit soort momenten..
Datum:
31-05-2016
Naam:
Pop
Leeftijd:
51
Provincie:
Noord-brabant

berichtje uit een goed hart

Ik heb in mijn nog jonge leven vijf keer gehad waarin ik liep met serieuze zelfmoordgedachten. Wat ik dan doe is keihard janken, schelden of bidden. En daarna ga ik weer verder. Alles wat in je leven gebeurd heeft een hoger doel dat uiteindelijk goed is voor de ontwikkeling van je ziel. Leven is leren en dat gaat niet zonder obstakels. Ik wens iedereen hier veel kracht toe.
Datum:
29-05-2016
Naam:
berichtje uit een goed hart
Leeftijd:
23
Provincie:
Groningen

Alleen

Hoi,

Mijn depressie is al best vroeg begonnen doordat mijn neef zelfmoord had gepleegd, onze familie viel uit elkaar en ik spreek de helft van mijn familie niet meer.

Mijn broer heeft een zelfmoordpoging gedaan...waar ik later pas achter kwam, hij wou voor een trein springen.
Toen ik in groep 8 zat kreeg ik een vriendje, natuurlijk is dat allemaal spannend enzo alleen het liep een beetje uit de hand. Hij had naaktfoto's naar me gestuurd en dwong mij om ze ook te sturen dus dat heb ik gedaan..
Later wist iedereen het en ik was natuurlijk alleen maar aan het huilen maar niemand merkte het, ik werd door iedereen hoer,slet etc. genoemd maar niemand boeide het dat hij me had gedwongen...iedereen liet me in de steek..ik had geen vrienden meer en durfde niet meer naar school..
Toen ik naar het middelbare ging dacht ik dat het allemaal beter zou gaan omdat ik daar overnieuw kon beginnen maar al snel werd ik weer geconfronteerd met die naaktfoto's dus iedereen wist het weer...
Een paar weken later liep ik in het donker alleen over straat en plotseling werd ik op de grond geduwd en in elkaar getrapt, ik weet nogsteeds niet wie het hebben gedaan. Niemand weet dat..ik durf het aan niemand te vertellen al helemaal niet mijn familie of vrienden.
Later heb ik nog wat meer foute vriendjes gehad waardoor ik in aanraking kwam met wiet en drank
Ik ben erg gesloten en durf het gewoon aan niemand te vertellen
Ik heb nu een vriendje die veel ouder is dan ik en we hebben ook seks terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil en volgensmij houdt hij ook niet echt van me...
Ik heb wel vrienden maar dat zijn niet echt goede vrienden waar je op kan rekenen.. ik heb gewoon niemand..
Vanaf 2010 ken ik een jongen via sport hij had mij vorig jaar bedreigt dat ik naaktfoto's moest sturen maar dat heb ik niet gedaan, hij stuurde ze wel en dat heb ik later verteld aan mn vriendje en hij had ruzie gekregen met hem. Toen heeft die jongen (thomas) dat aan de hele club verteld dus ik ben gestopt met sporten.. ik beschadig me zelf ook en heb vaker geprobeert een overdosis te nemen maar het lukte me nooit...

Ik heb gewoon een persoon nodig om mee te praten. 😭
Datum:
29-05-2016
Naam:
Kayla
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.