Levensverhalen (pagina 1205)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Getuige poging tot zelfmoord

Mijn beste vriend heeft een zelfmoord poging gedaan, hij stuurde vlak ervoor een smsje dat hij er een einde aan ging maken. Ik belde hem en hoorde dat hij zichzelf pijn deed en zei dat ik niet mocht komen. Samen met een vriend van hem zijn we naar zijn huis gegaan. We schreeuwen naar boven dat hij dit niet mocht doen, hij deed zijn raam open en na een lange tijd deed hij eindelijk de deur open. Hij had zichzelf in zijn buik proberen te steken en in zijn keel. Het lukte niet, maar je zag wel sneeën zitten. Na veel gehuil, gescheld en gepraat bedaarde hij wat. Zijn vader kwam naar beneden en trooste hem ook, hij weet niet dat zijn zoon net zelfmoord probeerde te plegen.
Nu doet deze jongen alsof er niks gebeurt is, terwijl zijn vriend en ik een trauma hebben waar we nooit meer vanaf komen. Hij heeft me verzekerd het nooit meer te doen, maar 100% zeker ben ik daar niet van. Hij had die avond gedronken.

Ik hoor nog steeds zijn gesteun van toen hij zichzelf probeerde te steken. Ik zal het altijd blijven horen. Zijn vriend en ik zijn de enige die weten hoe die littekens op zijn buik komen.

Jongens en meiden, denk eens aan je vrienden, je ouders familie. De mensen die van jou houden. De mensen die je zullen vinden als jij zelfmoord hebt gepleegd!

Voor alles is een oplossing echt waar, zoek de juiste hulp en het komt goed.
Datum:
01-01-2008
Naam:
Puck
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

ik voel me verdomd alleen

ik voel me de laaste weken weer flink klote
ik heb niet een fijne jeugd gehad
je zoekt geborgen heid je denkt dat hebt gevonden hebt in relaties maar dat is niet zo je wordt mis handeld en alles wat er gebeurt krijg je de schuld van alles ligt aan mij je gaat naar het riagg om te praten maar soms voel je daar meer klote van je krijgt medicatie om je op de been te houden het ergste is dat je soms niet gelooft wordt je wilt je relatie zo fijn mogelijk maken maar als de ander je doodt zwijgt doet dat pijn je wordt steeds meer teleur gestelt dan denk ik wat doe ik hier nog ik heb kinderen dan denk ik die redden zich wel maar toch voel ik me daar omschuldig maar ik wil echt rust en dat kan ik krijgen om dood te zijn soms denk aan het lied van ciske de rat van ik voel me zo verdomd alleen en zo voel ik me ook
Datum:
01-01-2008
Naam:
marian
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

Gedumpt..

Hoi allemaal ik ben Sandra Huver (19)

Ik ontmoette in Spanje een 20 jaar oudere jongen waar ik meteen verliefd op werd hij was zó leef (of het leek alleen zo) toen hij me ten huwelijk vroeg was mijn hele familie er tegen .. hij dumpte me na 5 jaar mijn leven was voorbij! hij wou er niet eens over praten mijn vader stootte me en mijn moeder schold mij uit ik hoorde er wel 's van en dacht er over na ik heb het een paar keer geprobeerd maar werd weer gesnapt en nét op tijd gered.. ik ben soms nog éérg depressief als ik aan hem denk ik hoor wel 's verhalen over hem dat hij getrouwd is met een heel populair, rijk, knap meisje uit mijn vorige school en dat ze binnenkort een kindje krijgen bij de gedachte dat hij gelukkig is maakt mij ook blij.. er is altijd wel een uitgang maak er nooit gelijk een einde aan! ..

x Sandra Huver
Datum:
01-01-2008
Naam:
Sandra
Leeftijd:
19
Provincie:
Groningen

dood

het is nu nieuwjaarsavond
iedereen steekt vuurewerk af
en ik ik zit thuis
ik mag niet uit ik ben niks
het leven is hard
en binnekort zou het ook hard
voor me ouders worden ik ben er klaar mee
zelfmoord is me enige optie
want overleven kan zo niet..!
Datum:
01-01-2008
Naam:
iemand
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Ondraaglijk

Ik ben een vrouw van 27. Vanaf mijn derde niets dan ellende. Door mijn moeder en stiefvader verwaarloosd, mishandeld, opgesloten, psychisch gekweld, seksueel geintimideerd, poging tot vergiftiging, over-eten, slaapmiddelen toegediend krijgen zodat zij rust hadden. (ik was negen!) Mijn zus idem dito. Toen naar een pleeggezin, daar gebeurde precies hetzelfde, alleen de heer des huizes ging nog een stap verder. Mijn hele jeugd is afgepakt. Ben veel te vroeg oud geworden. Niet lekker spelen, nee schoonmaken en gekweld worden. Ik heb een hekel aan kerst en Oud en Nieuw. Zit nu ook in mijn eentje thuis. Wil niemand zien. Mijn hart huilt. De jongen waarmee ik ging, heeft mij ook min of meer geslagen, gespuugd naar me. Was ziekelijk jaloers. Kon mijn hoofd niet draaien of ik had alweer ruzie. Meneertje ging ook vreemd. Smste, belde en sprak met zeven meiden af, in twee dagen tijd. Achter mijn rug om, en maar mauwen tegen mij. Terwijl ik hem niets aandeed. Op de zelfde avond dat het uit ging tussen ons, kreeg hij alweer een nieuwe vriendin... Daar gaat hij nu nog steeds mee. Meneertje kwam net wel even langs om mij een gelukkig nieuwjaar te wensen... De lafaard. Zegt dat hij van mij houdt... Mijn hart huilt. Maar voor de buitenwereld ben ik het vrolijke meisje.
Niemand weet mijn innerlijke gedachten. Ik beloof een ieder wel, dat ik het netjes doe. Ik probeer zo min mogelijk rommel achter te laten. Mijn begrafenispolis leg ik op de kast. Die zullen ze meteen vinden. Ik ruim mijn huisje netjes op. Zorg dat mijn huisdiertje genoeg te eten en te drinken heeft. Waardevolle spullen geef ik van te voren weg.

Niemand zal mij begrijpen. Voor de buitenwereld is mijn leven perfect. Ik schijn mooi te zijn, voldoe aan het ideaal beeld van vele vrouwen en mannen... Heb een mooi huis, een baan, een auto, ben niet dom, zeker niet. Durf van alles, heb lef. Veel vrienden en vriendinnen. Geen vijanden..
En toch is mijn leven ondraaglijk. Ik mis zoveel. Mijn jeugd is weg, ik leef in angst en onzekerheid. Bang dat ik het niet goed doe.
Ik zou willen dat ik geen gevoel had. Ik voel teveel. Verdriet, ongeloof en innerlijke pijn.
Mijn hart huilt.
Datum:
31-12-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Flevoland

verdriet

ik kwam er achter dat mn vrouw een verhouding had
ik was verdrietig en reed me zelf tegen een boom op
nu ben ik verlamd en zit in een rolstoel
Datum:
31-12-2007
Naam:
TON
Leeftijd:
50
Provincie:
Limburg

IK KEN MEZELF NIET EENS MEER!

Ik denk al lang na over zelfmoord; maar ik weet nog niet waarom ik niet doorzet! Ik heb alles geregeld en brieven geschreven. Ik ga mezelf vermoorden met een overdosis medicijnen! Het leven is mij NIETS meer waard! Niemand uit mijn vriendenkringen weet dat ik dit wil doen. Ze weten ook niet waarom ik wil doen; ik ben toen ik 9 jaar was seksueel misbruikt!...
Vanaf die vrijdag, was ik mezelf niet meer! Ik was bang voor alles en iedereen. Ik kreeg nachtmerries die ik nog steeds heb! Ik ben de laatste tijd heel veel aan het denken over die vrijdag... Omdat: IK KEN MEZELF NIET MEER!
Ik ben gaan roken, en ben verslaafd geraakt. Ik heb veel ruzie met mn ouders.. En nu we bommetjes hebben wil ik soms zo graag zo'n ding in mn hand laten kapot gaan! Ik wil dood. Ik wil mezelf weer zijn, maar dat kan niet omdat niemand weet over die vrijdag, over de ruzies met mn ouders, over het roken.
IK KEN MEZELF NIET MEER!...
xx Kenai
Datum:
31-12-2007
Naam:
Kenai
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

opeens was het gedaan..

Ik was een gelukkig kind, speelde in de bossen, maakte plezier met vrienden, genoot van het leven, maar opeens wat het gedaan met de pret. Op m'n 11 jarige leeftijd sloot ik me af van de buitenwereld, vond mijn verslaving achter de computer, stopte met al m'n hobby's. Het alsof iemand de klik in m'n hoofd gaf en al m'n plezier en sociale contacten wegnam.. Het ging maar niet over.. M'n ouders hebben we naar een psycholoog gestuurd maar na 2 jaar kwam er nog steeds geen vooruitgang dus raadpleegde ze een psychiater.. Met wat medicatie en een goeie babbel kon ik weer wat vooruit! Maar het bleef niet duren.. Ik wou niet meer naar school en toch gebeurde iets wat ik altijd al raar vond.. automutilatie.. Ik snee mezelf met een schaar en ik wist niet waarom, ik deed het gewoon. Ik heb het mezelf altijd verweten. Mijn ouders zagen de sneeën in mijn armen en toen was het teveel. Ze stopten me in een psychiatrie voor 6 weken! De dagen gingen toen traag vooruit.. Met vallen en opstaan.. 6 weken later ging het toch wat beter! Ik voelde me goed! Maar nu voel ik me weer verslagen.. Het gaat weer wat minder goed met mezelf. Al een paar dagen eigenlijk.. Achja, ik heb al vaak aan zelfmoord gedacht en geprobeerd maar ik denk dat ik nog te jong ben om er nu al een eind van te maken.. Ik heb al veel meegemaakt maar er zijn mensen die het veel erger hebben dan ons en toch gaan zij door in het leven! Voor die mensen heb ik respect! Het leven is wat je er van maakt en ik bak er niks van.. Nu voel 'k me slecht en ongelukkig maar er zullen zeker nog betere tijden komen ben 'k heel zeker van! Mijn depressie duurt nu al 3 jaar maar ik weet dat er licht is op 't einde van de tunnel :D Ik denk dat mensen er gewoon moeten blijven in geloven dat het niet altijd slecht zal gaan maar ik denk dat het voor veel mensen moeilijk te geloven is.. Ik denk dat ik genoeg verteld heb maar voor de mensen die dit lezen wil 'k effe zeggen "IEDEREEN IS DE MOEITE WAARD"! Don't forget that ;)
Datum:
31-12-2007
Naam:
Gertjan "de zwartkijker"
Leeftijd:
14
Provincie:
België

niets doen maar je krijgt wel straf

Hey
vandaag op 31/12/2007 heb ik zin om dood te gaan mijn broer was iets aan het doen en ik zij dat het niet mocht
dan begon hij te wenen en zij dat ik hem had geslaan hij zei dat tegen mijn mama
en zij heeft mij een slag in mijn gezicht gehoven en mijn broer lachte mij uit en mijn zus ook
..ik wil dood help mij!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
31-12-2007
Naam:
yasmin
Leeftijd:
11
Provincie:
België

Contra vim mortis non est medicamen in hortis....

Iedereen kent het wel denk ik, dingen die zich ophopen.. verleden, heden en blik op de toekomst.. Maar als je veel verloren bent, vrienden e.d en je leven een sleur is, er niemand is tegen wie je het kwijt kan en je wel goede voornemens hebt, maar altijd weer terug valt in het zelfde cirkeltje.. wat moet je dan? Eenzaamheid is een grote kwelling die samengaat met depressie's.. elk jaar een nieuw idee met een nieuwe start, en het nieuwe jaar steeds beroerder beëindigen. En als je nou niet zo goed bent in kontakten maken? en je werk niet kwijt wil, maar weet dat het in de weg zit vanwege tijden? zij die het niet begrijpen oordelen het makkelijkst....
Datum:
31-12-2007
Naam:
E
Leeftijd:
25
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.