ik heb een heel vervelend leven
ik ben twaalf jaar en in groep 7 begon het:
elke keer als ik aan de beurt was om iets te zeggen kreeg ik heel erg traan ogen. Dat was heel vervelend want de hele klas dacht: hey moet hij huilen?
maar in groep 8 werd ik ook heel rood als ik aan de beurt was en ik durfde dus niks meer te zeggen
maar elke ochtend op school als we gingens zingen voelde ik me heel k*t want tijdens het zingen werd ik namelijk ook heel rood terwijl er niks aan de hand was. Maar nu zit ik op de middelbare en ik word dus ook heel vaak rood gewoon in de pauzes en in de klas als ik naar voren moet komen o.i.d. En met muziek wordt ik dus ook vaak rod onder het zingen. En als iemand die naast me zit dan voor de gein heel raar gaat zingen dan kijkt de lerares naar mij en zegt ze: Ja ieand zit daar een beetje raar mee te zingen en ik denk dat jij het bent want je krijgt al een rode kleur.
Ik vindt dat heel vervelend want de klas lacht me daarom uit.
We moeten met nederlands een spreekbeurt houden en daar zie ik dus heel erg tegen op want dan wordt ik rood lacht de klas me uit en ik krijg traanogen. Ik hoef daar niet 'waarschijnlijk' bij te zeggen want dat gebeurd zeker weten wel.
ik heb ook een keer iets gestolen bij de AH daar ben ik voor gepakt en dus zijn me ouders daar heel boos over geworden.
En ik ben een keer al geslagen (óók op de middelbare) omdat ik volgens hem aan zn zusje had gezeten. Ik heb op deze manier echt geen zin meer in het leven. Thuis heb ik al een paar keer zelfmoord geprobeerd te plegen met een touw om mijn nek en dan hard trekken. De eerste keer begon ik helemaal een soort te trillen en viel ik omdat mijn benen ook helemaal raar deden toen. Ik was vergeten dat dat touw nog om mijn nek zat daar dacht ik later nog wel aan en toen deed ik het snel los. Want ik wil het liefst dood gaan maar dan denk ik aan als mijn vader moeder en broers en zus me vinden wat ik hun dan aandoe. Ik heb gister ook nog een touw om mn nek gedaan maar die deed ik heel snel weer af. Vooral toen mijn broer vroeg: (mijn naam) wat ben je aan het doen?. toen zei ik: even plassen.
toen kwam ik snel daarna weer de badkamer uit. En toen vroeg mijn broer: Hoe komt die rode streep om je nek?
toen zei ik: rode streep weet ik veel.
Ik heb al een jaar of 2 het gevoel dat mijn ouders en m'n broer en zus mijn gedachten kunnen lezen en dat ze altijd weten wat ik doe. Want mijn broer die kwam precies toen ik met dat touw aan het jeweetwellen was en toen vroeg tie: wat is die rode streep en toen vroeg die ook nog is: wat is dit voor touw? en dat was hét touw.
En zo gaat dat heel vaak. hij zei toen ook al: wat ga je vaak naar de wc.
en net toen ik dit aan het schrijven was kwam hij weer binnen dus moest ik dit weer weg doen. Ik heb laatst een programma gezien van een vrouw die met geesten kan praten. Dus als ik mezelf vermoord dan kan ik eigenlijk alsnog met ze praten als ze daar hen gaan dan.
ik denk dat ik 2008 niet afmaak
dit is mijn verhaal doei
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.