Levensverhalen (pagina 1208)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

tsja...

ik weet t niet meer.... ik moet me gelukkig prijzen met mn 2 ( gehandicapte kinderen) ik heb met mn nieuwe vriend n huis gekocht... geluk alom.... toch?) waarom voel ik me zo vreselijk vervelend en wil graag n uurtje dood......ik ben zo moe....wil mn kids niet kwijt.. mn nieuwe liefde niet kwijt....... niemand weet dat ik dit typ....ik ben gewoon n zeikerd? ofzo?
ik ben gewoon doodmoe............sorry....
Datum:
28-12-2007
Naam:
judith
Leeftijd:
39
Provincie:
Gelderland

ik word door een kutkind gepest

ikhad een paar weken trug heel de klas tegen ij nu dat het opgelost is gingen de gesprekken op de normale manier maar door da kutkind da zo graag stoer wild doen voel ik me totaal niet goed.Op msn zit ze de hele tijd bezig van heel de kas is tegen u ge hetb geen vrienden(terwijl ik da wel heb)ze trekt dan iedereen mee en voegt ze toe in dat gesprek.Ik wil gewoon ene einde maken aan dat gepest en ik vind dat het maar op 1 manier kan zelfmoord plegen!!!
Datum:
28-12-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Zonder hem wil ik niet meer leven...

Ja, hier ben ik alweer.
Ik voel me zo klote en ik haat mezelf.
Ik mis mijn ex (R.) heel erg. Ik heb het zelf uitgemaakt, maar dat kwam omdat ik verliefd werd op een andere jongen. Nu is het uit met die jongen en ik ben gaan beseffen dat ik R. heel erg mis. Eerst dacht ik dat dat kwam omdat ik geen vriendje meer had en dus niemand meer had die op die manier van mij hield.
Maar nu een paar dagen later, ben ik er achter gekomen dat ik wel degelijk van R. hou! Ik haat mezelf fcking erg, want ik heb het verdomme uitgemaakt voor die teringplayer!
Ik heb tegen R. gezegd dat ik hem mis en gewoon heel veel van hem hou. En hij heeft gezegd dat hij al die tijd van mij is blijven houden en dat hij soms moest huilen omdat hij mij zo miste.
Hij houdt nog steeds van mij dus, maar hij zegt dat hij geen verkering meer met me durft te nemen, omdat hij bang is dat ik het weer uitmaak en dat hij dan weer zoveel pijn krijgt. Ik wil hem geen pijn meer aandoen en ik snap hem ook wel.
Maar ik hou zoo veel van hem en ik ben zo verliefd op hem. En als we weer verkering zouden krijgen dan zou ik het echt nooit meer uitmaken. Hij is gewoon mijn hele leven.
Zonder hem wil ik niet meer leven. Als hij gaat zeggen dat hij niet meer verder met me wil, dan ga ik echt maar dan ook echt zelfmoord plegen.
Dit keer ga ik het dan echt doen, want zonder hem heb ik geen leven, is mijn leven helemaal niks waard.
Datum:
28-12-2007
Naam:
Mirjam
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

kankerwereld!!!

Toen ik 5 jaar was was mijn zusje van toen 3 jaar overleden toen ik alleen met haar was. Ze was van de trap gevallen en zo goed als op slag dood. Mijn ouders, nadat ze me een tijd verwaarloosd en genegeerd hadden, begonnen zij mij meerdere malen te slaan en te zeggen dat het mijn schuld was. Ik was toen 6 jaar.
Hoe ouder ik werd hoe erger zij werden. Mijn vader begon steeds meer te drinken en ging dan helemaal door het lint. Mijn moeder was vaak weg van huis, omdat ook zij werd mishandeld door mijn vader.
Ik herinner me het nog precies. 24 januari 1997.
Mijn vader had weer aan die klotedrank gezeten en kreeg onenigheid met m'n ma. Heeft een knuppel gepakt en haar permanent verlamd geslagen.
Inmiddels zijn we dus weer 10 jaar verder.
Heb in 3 verschillende psychiatrische inrichtingen gezeten omdat men dacht dat ik gek was. Heb vaak overdosissen hoestdrank genomen om gewoon even weg te zijn van deze verotte wereld.
Ik geef het op, moge anderen de dingen die zij hebben respecteren en blij zijn met de momenten die ze hebben. Want als je niks hebt, heeft het allemaal geen zin meer.
Datum:
28-12-2007
Naam:
Maxime
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

helpt allemaal geen klote

nadat ik besloten had om maar te gaan stoppen met leven trok ik mij terug in de badkamer en nam een helehoop pillen in met de hoop dat dit dan mijn einde zou zijn. gelukkig voor de een helaas voor mij kwam mijn vrouw erachter (hoe weet ik nog steeds niet) dat ik die pillen had genomen en belde 112 nou je weet wel ambulance ,ziekenhuis opgenomen bij ggz maar als je mij nu vraagt is het nu beter als eerst ? nee eerder slechter en net zoals vandaag zit ik met een deskundige te praten waarvan ik denk dat het ze geen ene biet kan schelen hoe ik me voel.
en daar moet ik me beter bij gaan voelen nou ik denk het niet, ik slik pillen om rustig te blijven in mijn hoofd en had slaappillen die niet werkte ,kreeg andere en die hielpen eindelijk denk je dan kan ik weer slapen maar de pillen zijn op (had er 10) en krijg nu gewoon niet meer erbij en moet maar bellen als het niet gaat jaja zeker bedelen voor een pil nou mooi niet dus.
en pas over 3 weken terug komen??????
maar nu even hoe het allemaal zo gekomen is:
vroeger had ik een klote jeugd en was en ben volgens mij de enig normale van het gezin de rest blowt snuft drink
mijn vader en moeder gingen scheiden toen ik ongeveer een jaar of 6 was en daarna heb ik op vele scholen gezeten en ben veel verhuisd dus echt rustig was het niet. mijn vader dronk en sloeg alles kapot (nee niet ons gelukkig) als er wat gebeurde wat meneer niet aanstond dan kreeg ie een waas en als kind maakte dat een hele angstige indruk waar ik nu nog last van heb.
maar na de scheiding ging ik met mijn moeder mee en dat ging redelijk goed maar omdat ik spijbelde van school ,waar mijn vader dus achter kwam moest ik bij hem gaan wonen en was weer al mijn vrienden kwijt plus mijn sport
ga nu even een sprong maken naar mijn 19e jaar want anders wordt het zo lang allemaal.
toen ik dus een jaar of 19 was kreeg ik mijn eerste meisje en dat ging uit omdat ze een keer naar mijn moeder wilde en ik aan mijn moeder vroeg of ze een keer niet wilde blowen waar zij bij was, nou dat was oke (haar vader was politie en toen was het nog niet zoals nu) maar uiteraard ging ze toch zitten blowen en moest ze het uit maken van haar vader en dat gaf toen veel verdriet.
na een paar losse relatie's gehad te hebben leerde ik dus mijn toekomstige vrouw kennen wat ik dus toen nog niet wist en weer flikte mijn moeder dat van dat blowen alleen vertelde haar ouders dat ik daar niets aan kon doen en zijn wij later dan ook getrouwd
toen mijn vader erachter kwam dat ik een vast meisje had heeft ie al mijn spullen op mijn bed geflikkerd en de bar die ik zelf gemaakt had in mijn kamer aan diggelen geslagen ik ben toen ik dat zag naar beneden gelopen en verteld dat ie met zijn poten van mijn spullen moest blijven want anders zou ik hem vermoorden ,dit was meer een reaktie die ik op dat moment had vanwegen mijn kwaadheid maar afgelopen kerst kreeg ik toch even een e-mail met daarin dat ik hem wilde vermoorden.
ik ben toen uit huis gegaan en heb weken bij mijn schoonouders ingewoond en daarna in onze eigen flat maar had wel gebroken met mijn ouders en ik kan je zeggen dat heeft veel pijn gedaan al die jaren ...
na 17 jaar heb ik ze geschreven en mijn bij mijn vader was ik welkom maar mijn moeder wilde liever niet?????
ik zie mijn vader nu een paar jaar weer maar een echte goede band is er nog steeds niet ben erg nerveus als ie komt
vaak probeert ie mij over te halen dat ik naar mijn moeder moet gaan en heb dat 2 x getracht te doen maar stote steeds mijn neus en nog steeds begint ie erover
maar dit is niet alles
ik heb een zoon en een dochter mijn zoon is gewoon een stoere jongen die erg lief is maar mijn dochter van 15 is erg tegen de draad om het zomaar te zeggen ze heeft het halve huis inmiddels gesloopt en is nu bij jeugdzorg en dat vreet ook aan je en denk je steeds maar weer waarom moet ons dit gebeuren
er is ondankst dat ze uit huis is heel veel spanning elke dag omdat veel dingen nog via ons lopen ook komt ze af en toe thuis en dan is de spanning helemaal te snijden
dan is er ook nog mijn werk wat niet lekker loopt en noem maar op ik stop ermee want ik zit nu echt te denken dat ik maar weer ermee gaat kappen want ik wil RUST in mijn leven en die heb ik dus niet op deze klote aarde
Datum:
28-12-2007
Naam:
lievrniet
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

eenzaam, en geen vertrouwen in de medemens meer

hallo allemaal,

mijn levens verhaal gaat terug tot aan mijn jeugd.
geen liefde gehad en gekregen van mij moeder.
daar door ben ik ook in een huiselijke geweld situatie terecht gekomen.
op alle gebieden ben ik naar beneden gehaald en gekwetst.
voor de dader staat alles klaar en zef......
zoek het maar uit.
8 jaar huiselijk heb ik gehad, en daardoor is er weinig meer van mij over, en daarbij heeft mijn eigen familie ook geen hulp geboden.
ik voel me heel eenzaam en alleen.
heb mezelf al meerdere malen gesneden, en vertrouw weing mensen meer.
ik heb al een keer een zelfmoordpoging gedaan.
mislukt........
ik weet het niet meer, zit diep in de put en wil en aan de ene kant wel uit, maar aan de andere kant??!!
ik weet het niet meer.

gr. judith
Datum:
28-12-2007
Naam:
judith
Leeftijd:
35
Provincie:
Gelderland

Mijn Shit.

het begon allemaal toen ik 12 jaar was,
ik stapte in een verkeerde circuit waar dus nu veel spijt van heb.
thuis ging ook alles mis. kreeg overal de schuld van.. werd geslagen.. alles werd me afgenomen.
het liefst ben ik er gewoon niet meer op deze fucking wereld.
als alles zo moet gaan ben ik beter af door dood te zijn.
Mensen snappen mij niet.
mensen snappen niet hoe ik me voel..
wat ik meemaak..
ben onder jeugdzorg komen te staan..
en het gaat slecht..
veel oorlog thuis.. veel mishandelingen..ik kan het niet meer aan.. FUCK THE WORLD.. AND FUCK MY LIFE
Datum:
27-12-2007
Naam:
Dzjee
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

zelfmoord dus

Voor zes jaar lang heb ik elke week keyboardles gehad van mijn leraar. Hij vocht tegen diabetes, gezinsproblemen en is mogelijk misbruikt toen hij een kind was. Hierdoor heeft hij dus ook meerdere malen geprobeerd zelfmoord te plegen. 3x Geen succes. Praten wou hij niet, nu heeft hij zichzelf opgehangen in zijn slaapkamer, makkelijk niet? geen gezeik, psychiaters, kut tabletten enz.. dood:S

Nu wat hij achterlaat is familie, die om hem gaf en hem zeker konden helpen, Een scheet van een dochter die nog maar net drie is en nu al zijn pappa verliest, dan al niet de dingen die alle leerlingen en hun ouders nu denken. Zjn begravenis was me teveel geworden, ik barste in tranen uit. Al die huilende en bedroefde gezichten werden me teveel. Toen ik hem zag liggen daar in zijn kist kon ik op dat moment maar een zin bedenken.
Triest, Rest In Peace.

Zelf ben ik veel gepest op de middelbare school totdat ik de grootste klojo een trap in zijn maag verkocht omdat hij met zijn poten aan mijn oor zat, daarna had ik van niemand meer in de klas last, zo valt er in elke situatie wel een oplossing te vinden.
(geweld is trouwens niet zo geweldig X))
Was daarna nog effe flink in de problemen gekomen met mijn ouders.

Denk jij aan zelfmoord bedenk dan wat voor gevoelens jij bij andere en je naasten achterlaat. Zolang je niet de positive kant van het leven hebt gevonden moet je nog vechten om dat te vinden.
Vind gewoon je innerkracht en vind je eigen weg. Laat dat de weg zijn die je wilt gaan belopen.

zelfmoord is, geen oplossing.

Datum:
27-12-2007
Naam:
maaslander
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

wat moet ik nou?

Ben ik echt zo nutteloos als mijn moeder zegt dat ik ben? ze meent het ook.
Ik doe alles wat ze vraagt wat het ook is maar het is nooit goed er wordt altijd tegen me gescholden dat het niet goed is.
Ik heb geen leven en zij maakt het alleen nog maar erger ze luisterd niet eens als ik wat probeer te zeggen, over hoe ik be voel, ik vraag me af of het wat uitmaakt voor haar of ik dood ben of niet, mischien is ze wel blij dat ze van me af is dan, kan ze nog wat vaker op vacantie en nog meer kleren kopen, ik mag nog niet eens pakje kauwgom bij de supermarkt kopen want dat is te duur ik snap er niks meer van van dat mens ik begin gek te worden geloof ik.
ik will dit niet meer ik wil hier weg maar ik weet dat als ik weg ga het toch niet beter wordt, soms denk ik dat zelfmoord de enige oplossing is.
Datum:
27-12-2007
Naam:
Lunae
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

Bang voor de waarheid..

Ik ben nog maar een jongen van 14 jaar. Nu al geen zin meer in het leven.. Mijn beste maat denkt aan zelfmoort en zo ben ik er al een aantal kwijt geraakt. Wanneer ik iets vertel bij de familie, lijkt het wel alsof ze me niet eens zien staan.. F*cking kut leven kan ik niej meer tegeh.. mr wanneer ik ga volgen er meer vrienden van me.. Deze kut situatie geen zin meer om oud te worden.. Moet keizen tussen vrienden maar dat kan ik niet. Uit stres toch maar roken, hopen dat m,e familie daar nietachter komt.. Het enige wat mij red van de dood is me beste maat en peukeh.. Willeh me vriendeh ook nog is dat ik daarmeestop in 2008. Alles waar ik van hou word van me afgepakt..Er rust een vloek op me leveh.. groetjes een 14 jarige jongen die niet weet wat hij doen moet....
Datum:
27-12-2007
Naam:
anymouse
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.