Levensverhalen (pagina 119)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen zin

Ik ben een jongen van 16 jaar en zit nu in 4 VWO. Ik heb een prima leven. Een fantastische moeder die veel om me geeft, een geweldige school met leuke klasgenoten en docenten, ik sport minstens 4 x per week... Een ideaal leven zou je zeggen, toch..?
Voor mij niet. Mijn leven bestaat zo'n 70% uit school. School begint mij een beetje te veel te worden. Niet dat ik dit niveau niet aan kan, maar puur omdat ik geen zin heb. Ik heb geen zin om te leren en om huiswerk te maken. Maar ja, dat heeft bijna ieder kind geloof ik.
Een aantal maanden geleden begon ik zelfmoordgedachtes te krijgen. In eerste instantie negeerde ik die, omdat ik het onzin vond dat ik ze had. Ik had namelijk een goed leven. Maar die gedachtes gingen maar niet weg en ik begon eens na te denken. School wordt alleen maar zwaarder en zwaarder naar mate ik ouder word. Ook zal ik waarschijnlijk moeten studeren en later een baan gaan zoeken. Zo'n leven wil ik niet. Een lager niveau doen helpt ook niet echt, want ik moet me alsnog bezig houden met school. Bovendien krijg ik een zwaarder leven als ik een lager niveau doe..
Twee weken geleden heb ik een zelfmoordpoging gedaan, maar dat is mislukt. Iedereen kwam erachter van mijn poging. Nu moet ik gesprekken voeren met mensen van het GGZ. Ik krijg vervelende dingen te horen, zoals: 'Zelfmoord plegen kan altijd nog, wacht dus eerst af of therapie helpt.' Of: 'Ik vertrouw jou wel, maar niet je sombere gevoelens.' Of: 'Depressie is een ziekte dat te behandelen is. Je wilt toch ook dat een verkoudheid weer over gaat?'
Ik vraag me af of ik überhaupt depressief ben. Ik snijd mezelf niet en 's nachts huil ik bijna nooit. Ik wil enkel dood omdat het leven wat ik voor me zie helemaal niets voor mij is. Ik heb geen zin om me bezig te houden met school, of te gaan werken. Ik wil rust, ik heb genoeg gedaan in dit leven. Ik heb gezien hoe mooi dit leven is, het is klaar nu voor mij. Het enige wat me nu nog in leven houdt is de keuze van hoe ik mezelf zou willen doden. Zodra ik de juiste methode gevonden heb, grijp ik die kans.
Datum:
25-09-2016
Naam:
Danny
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

niets

Ik loop al een tijdje rond met de gedachten dat het allemaal niet meer hoeft.
Maar ik heb 2 mooie jongens en dat houd mij alleen nog een beetje tegen.
Vrienden heb ik niet en mijn man leeft zijn eigen leven.
Waarom ben ik dan nog hier.
Datum:
25-09-2016
Naam:
Renate
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-holland

Genoeg

Ik ben een jonge van 15 jaar ik heb dit jaar depressie vanaf februarie ik had een vriendin maar die brak me helemaal ik heb veel zelfmoordpogingen gehad geen werkte maar ik wil weg weg van hier waar ik nu ben het leven haat mij en iedereen om mij heen ook. Wat moet ik doen
Datum:
25-09-2016
Naam:
Mitchell
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Gedachten aan zelfmoord

Ik ben 15 jaar, ik zit nu op een speciale school omdat ik het geestelijk niet aan kon op mijn vorige school. Iedereen haatte me op die school, ik was ook heel apart ik droeg zwarte kleding en luisterde alleen maar metal muziek. om toch nog vrienden te zoeken ben ik naar de online wereld gegaan. Daar ontmoette ik veel mensen en de meeste mochten me, maar al gauw was dat gedaan omdat ik te veel aandacht trok twee mensen bleven mijn vrienden, mellanie en siebe. Mellanoe had me een team speak server laten zien waar we samen op konden. Daar ontmoette ik weer meer mensen. Ik loog veel, dus mensen vonden me heel snel raar. Ik werd toen ook vrienden met annette en robin, tussendoor heb ik een relatie gehad met siebe en omdat ik hem niet meer leuk vond had ik het uitgemaakt en kregen we ruzie. Het is uiteindelijk goed gekomen. En ook robin heeft me later verkering gevraagt en aan hem heb ik aangeven dat ik op meisjes val. Dat heb ik ook tegen mellanie en annette gezegd. Mellanie had het door verteld aan dennis en gaf iemand anders de schuld. We hebben die tijd toen veel ruzie gehad. Ik zie het de afgelopen tijd niet meer zitten en dat heb ik ook bij hen aangegeven. Mellanie heeft zich heel veel zorgen over me gemaakt, maar omdat ik de hulp niet wou accepteren, laar ze me zitten en kan het haar niets meer boeien. Ik heb me laatst proberen te snijden met mijn zakmes. Maar dat lukte niet heel erg goed omdat hij heel bot was. Een dag later had ik een keukenmesje gepakt, ik zette het mes in men pols en begon te snijden. Raar genoeg deed het geen pijn. Ik ben gestopt en de volgende dag begon ik weer, het lijkt net of ik verslaafd ben om mezelf te snijden. Ik heb nu in totaal 15 sneden horizontaal op men arm staan. Men moeder heeft ook vaak gevraagd hoe ik eraan kwam maar ik zweeg iedere keer. Ik zit iedere keer met de gedachte om een eind aan men leven te maken. Maar iedere keer komt er mistens 1 ding te boven om het toch niet te doen. Alleen de redenen om nog steeds te blijven verdwijnen langzaam. Mijn beste vriendin wilt geen vrienden meer zijn. Mijn vader is overleden en nog veel meer redenen. Ik zit ook steeds met de gedachten hoe ik een eind aan men leven zou kunnen maken. Maar ik leef nog, nog wel
Datum:
24-09-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Gedachtes

De laatste jaar was voor mij een hel. Mijn vader ging vreemd en mijn moeder was er kapot van. Ook mijn gehandicapte zusje en ik waren er kapot van, omdat onze vader voor ons altijd een held was. Zonder hem hadden we niet gestaan waar we toen stonden. Mijn vader was niet alleen maar mijn held, maar ook degene waar ik altijd naar op keek. Ik wou zoals hem worden. Toen ik hoorde dat mijn vader vreemd was gegaan, kon ik het niet meer hendelen en was ik in mijn polsen gaan snijden. Mijn moeder is hier achter gekomen en toen moest ik naar veel praat groepen toe, waarom zou ik mezelf willen snijden? Mijn moeder en ik kregen steeds vaker ruzie. Op een dag was het zo erg dat ze me naar mijn vader stuurde, die ik al een jaar niet gezien had. In het begin vond ik het heel moeilijk om bij hem te zijn, maar na verloop van tijd vond ik het daar heel fijn. Alles ging weer beter met me en ik had geen gedachtes meer. Tot dat ik een jongen leerde kennen. Ik ben nog nooit verliefd geweest, dus ik wist niet hoe het voelde. Bij hem voelde ik het dus voor het eerst. Heel me leven stond op ze kop en was hopeloos verliefd. Toen hoorde ik dat hij nog met ze ex-vriendin ging en dat ze al die tijd al gewoon samen waren. Daar was ik kapot van.. heb dagenlang gehuild. Alleen ik ben een persoon die eerst met diegene moet praten zodat ik zijn kant hoor en hem kan vergeven. Dat heb ik ook gedaan en dat is de grootste fout geweest van mijn leven. Ik heb hem vergeven en ben eigenlijk terug bij hem. Hij laat me alleen dagenlang stikken en helpt niet met mijn problemen. Ik ben er alleen zo diep in gezakt in het verliefd zijn dat ik er niet meer uit kom en mezelf helemaal gek maak. Dus nu alweer heb ik zelfmoord neigingen, omdat alles me te veel word. Ik heb geen zin meer om te leven, terwijl mijn leven net begonnen is. Alles doet me pijn en ik kan gewoon niet meer.. nu dat ik dit verhaal heb geschreven voel ik me opgelucht dat het eruit is, maar het zou me niet meer helpen.
Datum:
24-09-2016
Naam:
Doeterniettoe
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

geen vrienden

het begon op de basisschool toen had ik bij de kleuters een goede vriendin maar zodra die wegging was ik alleen ik heb 6 jaar doorgebracht zonder vrienden en toen in groep 8 moest je zeggen wat je van de anderen vond. ik werd beschreven als: vaag,gek,nerd,stom. en toen later toen we het over de kleuter klas hadden zeiden ze van ja ik wist niet dat je bestond. toen ik in de 1e zat had ik een vriendin maar die werd gepest later kwamen er nog meer bij en er ontstond een groepje.het jaar ging te snel voorbij want een paar van mijn vriendinnen gingen naar havo en eentje had overplaatsing aangevraagd naar een andere klas. dus zat ik weer alleen. in dat jaar had ik niet echt vriendinnen. dus zworf ik vaak door school heen of ging naar havo naar mijn vriendinnen. maar later in het jaar kreeg ik ruzie met 2 vriendinnnen ik weet niet waarom maar daarvoor hadden we nooit ruzie. toen had ik nog maar 1 vriendin waar ik mee omging maar die kreeg begin dit schooljaar een vriendje waardoor ze geen tijd meer voor mij heeft. ik heb wel nieuwe vrienden in mijn klas maar zo voelen ze niet. ik heb het gevoel dat ik ze niet alles kan vertellen we kregen een paar weken terug 2 meiden in de klas en nu gaan ze dehele tijd met elkaar om en voel ik me weer buitengesloten. dus ik heb geen vrienden meer en mijn broertje en zusje ruzien dehele tijd. ik wil graag een beste vriendin hebben zoals heel veel mensen
Datum:
24-09-2016
Naam:
Michelle
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Pijn

Ik heb zoveel pijn. Het belemmert me in alles, ik kan er niet zijn voor mijn kinderen, ik schreeuw alleen maar tegen hen. Mijn man kan mij niet meer zien, en zoekt zijn toevlucht bij andere vrouwen. Ik voel me zo zwak en onzeker. Ik zie het niet meer zitten. Ik wil alleen maar dood.
Datum:
23-09-2016
Naam:
Marieke
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-holland

problemen

op de basisschool begon het groep 5 iedereen sloot mij buiten. ik had niemand. thuis werd ik steeds agressiever ik ging mijn ouders uitschelden, slaan en schoppen. ik kon gewoon niet normaal. in groep zeven begonnen mijn ouders hulp te zoeken nadat iemand me een harde klap in mijn gezicht had gegeven. ik kreeg een paar intakes. in groep acht ging het goed alleen was het thuis nog steeds niet zo gezellig. einde van groep acht ik ging kijken op de nieuwe school ik dacht in mezelf: een nieuwe start.
eerste dag van de middelbare school ging goed later het jaar werd het erger ik schold leraren uit. ik blokkeerde als ik dacht dat ik iets niet kon. "iedereen probeerde me te helpen". ik werd vaak de les uitgestuurd omdat ik een grote mond had. ik voelde me leeg en moedeloos. ik was boos en zei tegen iemand die ik vertrouwde dat ik dacht aan zelfmoord. zonder dat ik het wist is ze nog in die zelfde pauze naar mijn mentor geweest die ik egt hate. toen de les afgelopen was liep ik naar kapstok. kwam mijn mentor op me afgerend en zei dat ik mee moest komen. ging hij zeggen dat ik dat niet moest ging hij ook met iedereen bellen. en mijn moeder moest me ophalen. nou ik was niet van gedachten veranderd het werd nog steeds erger ik werd heel erg depressief iedereen ging mij pesten. ik had gelukkig wel een iemand die het ook niet breed had en nu hebben we een goede band. er was ook een leraar die me begreep. nu zit ik in de tweede klas en het gaat goed met me maar ik ben bang dat het over een poosje weer hetzelfde gaat gebeuren omdat die leraar weg is en ik mezelf nog niet goed kan uiten wat ik voel. ik ben christelijk en je denkt misschien dat ik typ omdat ik een heilig boontje wil zijn maar dan heb je het mis. ik wil gewoon zeggen dat je de Heere moet leren kennen die de aarde en Hemel geschapen heeft. ook al heb je heel veel zonden gedaan. en ben je niet christelijk opgevoed of weet je niet eens wat ik bedoel lees een bijbel of ga naar een dominee want als je geen antwoord op vragen heb dan kan Hij alleen die beantwoorden. hij is een rots en toeverlaat ook al denk je dat er geen hoop meer is. ik wens jullie allemaal dat je in die God een steun mag vinden xxxanoniemxxx
Datum:
23-09-2016
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zeeland

Steun

Lieve allemaal,
Jullie allemaal zijn een bijzonder mens, met eigen parchige kanten, ondanks dat je misschien zo'n berg bagage mee draagt. Het leven is nu eenmaal sons gewoon uitermate kut...maar besef dat er heel veel mensen van je houden en klaar staan om je te helpen om uit dat diepe dal te klimmen. Ook ak lijkt het mega diep... Toch al is het ver weg.... Er is altijd wel erg een uitgang, ook al moet je die eerst zelf graven...
Datum:
22-09-2016
Naam:
Ano
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Het spijt me

Ik ben een meisje van 15 jaar, op me 13e werd ik gepest alleen vanwege me afkomst en door de leugens die over me werden verteld. Ik werd vroeger geslagen door me moeder me moeder was alcholist mijn vader is een hardwerkende man en die deed niks toen ik werd geslagen door me moeder keer op keer en het deed me pijn want ik schreeuwde om papa's hulp maar hij waa er nooit altijd aan het werk was hij. Pp me 13e 1e klas van de middelbare school werd ik uit huis geplaats ik kwam op een groep maar daar ging het niet goed later heb ik weer thuis gewoont voor paar maanden en daarna werd ik gesloten gezet dat heeft bij mij me knop omgedraaid 'ik probeerde zelfmoord te plegen' ik vertrouwde niemand ik weet niet of ik iemand ooit nog kan vertrouwen. Op de gesloten instelling werd ik misbruikt door een andere groepsgenoot en heb er nooit wat aan gedaan het volgt me maar de volgende dag wist iedereen het ik was kwetsbaar ik vertrouwde mensen snel en geloofde ze. Na de gesloten instelling waar ik een jaar heb gebleven ging ik naar zweden naar de fam van Wessel het was daar leuk en fijn om te zijn maar mensen te vertrouwen vind ik moeilijk daar heb ik ook zelfmoord te plegen. En het ergste is een goeie vriend van me vader hij betaste me hij rande me aan ik vertelde het aan me moeder ze geloofde me maar nadat ik het tegen me vader zei geloofde hij me niet en dat deed pijn. Ik zat op een jongens school waar ik werd gepest mijn ex die had een naakt foto van mij doorgestuurd en dat maakte mijn leven tot een hel ik wou dood sirieus iedereen die tegen je zegt 'Hey hoer' of '5euro' dat deed me pijn mensen kennen mij als een sterk meisje die nooit huilde maar toch ik ben niet sterk genoeg voor al die slechte commentaren ik barste uit ik begon te huilen in me eentje begon aan de drank en drugs om het te vergeten. Omdat ik veel jongens als vrienden heb denkt mijn vader dat ik een hoer ben en dat doet pijn mijn moeder laat ik altijd me vrienden zijn en dat vind ze leuk. Maar ik schrijf dit met een reden vanaf vandaag trek ik dit niet meer ik wil stoppen ik ben genoeg pijn gedaan ik heb andere mensen pijn gedaan, ik doe nooit wat goed ik doe alles fout maar wat nog meer pijn doet is dat me vader denkt dat ik een hoer ben. Ik spring van een brug, ik gooi me voor de trein, ik hang me zelf op, ik neem slaap pillen in het boeit me niet meer ik ben klaar met het leven het is misschien egoïstisch maar het is beter zo als ik er niet meer ben.

Het spijt me allemaal als ik niks goeds deed of dat ik niet goed genoeg was, en dat ik anders ben dan andere mensen
Het spijt me dat ik geen goede dochter was
Het spijt me dat ik geen goede vriendin was
Het spijt me dat domme keuzen heb gemaakt
Wat me niet spijt is dat ik zoveel leuke dingen heb gedaan en dat ik van het leven kon genieten en dat ik zo'n draak was en een achterlijke mogool was die gekke dingen deed met me vrienden
Vooral ceylan ince en huibertus ligtelijn zijn mijn beste maatjes en ik hou van hun

Nogmaals het spijt me dat het zo moest gaan allemaal wees niet verdrietig ga door met het leven
Ik ben blij en heb me rust gevonden ik voel geen pijn meer en ben al verweg.
Ik hou van jullie pap en mam sorry van alles

Groetjes,

N (jullie dochter, vriendin)
Datum:
20-09-2016
Naam:
N
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.