Levensverhalen (pagina 122)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

t schiet nie op

Het leven is keihard .. Ik haat mensen.. Liefst zou ik ze dood maken.. Maar dan stoppen ze je in de gevangenis en lijd je zwaar.. Das ook geen optie.. Was er maar een knopje dat je jezelf uit ken zetten ! Wat haat ik mensen joh.. Vieze achterbakse wezens die denken dat ze alles zijn.. De mensheid bah iedereen naait elkaar en belazerd de boel naar eigen belang.. Vieze rare wezens : mensen.. Niet te vertrouwen.. Je ken er mar btr een einde aan maken want je leeeft om dood te gaan. Man man man wat een leven.. De overheid bepaald wat je wel en niet kan doen.. Vrijheid ?? Ja zkr als ik dood ben ben ik pas vrij ! Verlost van alle kanker lijers op deze planeetje
Datum:
08-09-2016
Naam:
danny
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-brabant

Heel wat meegemaakt

Ik heb in mijn leven heel wat meegemaakt... en soms kan ik het nog steeds niet bevatten. Een adoptiemoeder die niet van je houdt maar t.o.v. de buitenwereld dat zij dat wel doet. Dat ze doet alsof ik een groot cadeau voor haar was. Hoe hypocriet kun je zijn? Moest ik nu geen kind hebben gehad dan had ik een einde aan mijn leven gemaakt.... Mijn kind is mijn alles alsook de vader.... zij zijn degene waardoor ik mijn leven niet wil beëindigen..
Datum:
07-09-2016
Naam:
Salome
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

Moe

Ik ben moe, gewoon helemaal op. Hoewel mijn jeugd op het eerste gezicht erg leuk lijkt, heb ik continu zorgen gehad. Mijn ouders hadden continu ruzie, waarbij geweld niet werd geschuwd. Mijn vader hield er meerdere vriendinnen op na en mijn moeder greep steeds vaker naar de fles. Toen ik van school veranderde werd ik door mijn klasgenootjes gepest. Zo erg dat ik ben gaan spijbelen, waardoor ik ook thuis problemen kreeg. Deze dingen hebben mij gevormd tot de volwassen vrouw die ik nu ben: Op zich positief ingesteld, enorm reislustig (ik heb vele mooie reizen naar exotische landen mogen maken), maar ook enorm wantrouwend naar alle mensen om mij heen. Geen goede relatie kunnen aangaan met iemand, enkele vrienden, geen kinderen en een slecht betaalde baan in de zorg, die in juni 2017 eindigt wegens bezuinigingen in de zorg. De afgelopen jaren was ik mantelzorger voor mijn moeder. Ondanks dat wij niet altijd goed met elkaar overweg konden, ben ik bij haar gaan inwonen om voor haar te zorgen. Mijn moeder is 2 weken geleden overleden en heeft een enorme schuld achter gelaten. Ik mag niet in de woning blijven en op het moment dat ik de erfenis verwerp, sta ik gelijk op straat. Ik mag dan helemaal niks meenemen uit het huis, enkel een tasje met wat kleding. Als ik de erfenis aanvaard, dan mag ik 6 maanden in de woning blijven, maar draai ik ook voor alle kosten op. Ik wil het verwerpen, maar ik heb geen enkele plek om naartoe te gaan. De kamers waar ik op reageer zeggen dat ik te weinig verdien of dat ik te oud ben. Ik zie op dit moment geen uitweg meer. De woningbouw wil niet meewerken, de GGD zegt dat ik geen urgentie ben, de gemeente kan niks doen, .... Ik sta er alleen voor. Op de mooie vakanties na is mijn hele leven waardeloos geweest. Een fijne toekomst zit er ook niet in. Of de rest van mijn leven in de schuldsanering zitten, of eind volgende week op straat staan. Het beeld om volgende week op vakantie te gaan en nooit meer terug te komen ziet er steeds rooskleuriger uit.
Datum:
07-09-2016
Naam:
Morganlefaye
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-holland

moeilijk leven

het is al sind kleins af aan.. mijn papa was drugsverslaafd sloeg mijn moeder altijd kapot waar ik bij was en bedreigde haar..mijn ouders sloegen en scholden mij altijd uit(nu nog altijd) ik ben 1jaar gepest geweest op de manege .. mijn papa heeft al 3keer zelfmoord geprobeerd.1keer zag ikhoe zijn polsen waren doorgesneden op 10jarige leeftijd ..Mijn moeder kreeg kanker en ik begon aan drugs te zitten..ik ben mijn leven echt beu en denken aan vroeger maakt het nog erger..ik ben ook vaak gekwetst door jongens..niemand ziet aan mij hoe ik mij echt voel ze denken dat alles perfect gaat maarja..ik kan niet stoppen met aan zelfmoord te denken
Datum:
06-09-2016
Naam:
xx
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Raar

Als ik het gedachten krijgt om zelfmoord te plegen dan krijg ik het gevoel dat ik de ander makkelijk laat winnen zonder dat zijn hun handen vuil hoeven te maken want zelfmoord plegen is natuurlijk jouw keuze! Eerst wordt je leven zuur gemaakt waardoor je verwarrend raakt, en om van het gevoel af te komen zie je alleen zelfmoord plegen het enige oplossing is op dat moment, en na dat het gebeurt is worden mensen ineens bewuster van de daden die zijn hadden gepleegd en hoeveel impact dat had op jouw. Raar is dat vindt je niet ? Eerst geven zijn het gevoel dat ze jouw niet nodig hebben en een last bent die bestrijdt moet worden want je behoort niet tot die groep en dan als je zelfmoord pleegt worden zijn bewuster van de daden en ook dat je net zo veel recht hebt om te leven als ieder mens. Gedachten van zelfmoord wordt gecreëert door jouw omgeving wat ze graag willen dat je het krijgt zodat je zwak en beïnvloedbaar bent. Zo ben je makkelijk te manipuleren en ben je fatbaar voor mensen die macht en trots voelen en denken dat ze beter weten hoe het leven geleefd moet worden met regels en wetten. Dan heb ik liever dat ik eerst bepaalde problemen achter laat als ik zelfmoord moet plegen dan dat ik zonder enige actie mijn leven op spel zet. Je bent toch van plan om je zelf een einde te maken waarom dan niet een schade achter laten voor de gene die jouw schade heeft gegeven zonder het gevoel te hebben dat het fout is ? Natuurlijk na jouw zelfmoord beseffen mensen hoe jij altijd had ervaren hoe zijn met jouw om gingen maar is dat eerlijk tegenover jouw ? Jij bent doodt zijn leven nog. Dus geeft het jouw voldoening om zelfmoord te plegen om andere bewuster te maken hoeveel invloedt zijn hadden in jouw dagelijkse leven ? Of je kunt eerst de andere beschadigen en bewuster maken zodat ze voor de volgende keer 100x nadenken of dit wel de juiste handeling is met mijn mede mens ?
Datum:
06-09-2016
Naam:
Anonymous
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Het leven doet zo'n pijn

Het leven is zo moeilijk...
En de eenzaamheid doet zo'n pijn
Altijd alles alleen oplossen,
En dan loopt de emmer met tranen over,naar buiten toe maar lachen.En eigenlijk doet het niemand ook wat toe...
Datum:
05-09-2016
Naam:
C
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

levensmoe

te veel pijn ik kan niet meer en ik wil niet meer
Datum:
05-09-2016
Naam:
mh
Leeftijd:
49
Provincie:
Gelderland

Zelf verpest

Tja weet niet eens waar ik moet beginnen. Gescheiden ouders zoals zo vele hier. Vecht scheiding van dichtbij mee mogen maken met mezelf als zwaar geschud. Altijd leuk thuis komen als je bij papa vandaan komt en je mag er niet meer in, omdat je bij je vader bent geweest. Mja hé het blijft toch je vader hé ging er niet helemaal in bij mams.

Maar goed ben daar niet heel lekker uitgekomen. Altijd onzeker geweest en een het zal allemaal wel. Kunnen lachen, maar nooit echt plezier gehad. Kunnen huilen, vroeger dan. De tranen zijn op. Verder nooit een hoge pet op van mezelf.

Me vriendin zag wat in mij wat ik niet kon zien. En ik had daar ook eigenlijk geen zin in, maar ze gaf niet op. In de jaren erna ben ik ontzettend veel van haar gaan houden, maar ik ben het vergeten te laten zien. Hoe kon ik zo stom zijn om het niet te laten zien?

Nu is het te laat. Ook zei ziet niet meer wat ze voorheen wel zag. De enige schuldige ben ik.

Wellicht dat ik er nog overheen kan komen mischien ook niet. Zonder haar wil ik niet verder.

Ik wordt verscheurd door spijt en onmacht. Ik heb het zelf verpest.
Datum:
31-08-2016
Naam:
Mtje
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Verdriet

Ik ben pasgeleden mijn neef van 14 verloren.. Ik heb daar erg veel verdriet van en er is maar een iemand die er telkens voor mij is en dat is mijn beste vriendin.. Maar nu zij een vriendje heeft kijkt ze niet meer naar me om en doet ze heel gemeen tegen me.. Ze negeert me als ik iets stuur en alle foto's van ons op insta heeft ze verwijderd.. Ik weet niet meer wat te doen
Datum:
30-08-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Gedachten

Ik kan het niet meer
Ik kan niet meer vechten
Ik kan niet meer doorgaan
Ik kan niet meer lachen vanuit mijn hart

Ik hou het voor me
De meeste erge gedachten
Er is zoveel onbegrip
Ik voel me zo alleen..

Ik kan het niet meer
Ik kan niet meer doorgaan
Na al die jaren dat sprankje hoop
Dat mij door liet gaan
Die hoop is voorbij

Het doet pijn
Het leven maar ook de gedachte
Alles en iedereen achter te laten
Want ondanks alles heb ik ook veel lief
Maar het is niet meer genoeg

Wat voor toekomst heb ik
Als ik steeds weer hoop dat ik nooit meer wakker word
Als ik steeds weer zo bang ben voor alles wat komen gaat
Als ik bang ben tussen al die mensen
Maar ook slecht alleen kan zijn
Wat is het leven
Als ik steeds twijfel over mijzelf
En de mensen om mij heen
Als zelfs blijven ademen moeilijk word
Als ik de muziek steeds harder zet
Om mijn gedachten te overstemmen

Ik weet het niet meer
Wat moet ik nu
Ik ben zo bang
De gedachten worden steeds erger
En ik kan er niet meer mee omgaan
Alleen zijn is zo moeilijk
Maar mensen om mij heen is soms nog erger
Wat kan mij nog helpen
Hoe wordt het leven weer dragelijk

Al zoveel geprobeerd
Al zolang depressief
Al zolang bang
Al zolang deze gedachten
Al zolang twijfels



Datum:
30-08-2016
Naam:
B
Leeftijd:
21
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.