Levensverhalen (pagina 118)

Ik had voor 3 maanden eindelijk een echte relatie tot vandaag..
Ik dacht dat ze de ware was maar sinds een week voelde ze wat voor een ander.
Ze zei wel dat ze bij me wou blijfen maar dat geloofde ik niet we kregen veel ruzie en toen ging het uit.. Me hele toekomst is naar de knoppen want ik was hiervoor al heel erg depressief en nu is dat helemaal tot de max ik kan zo niet meer leven ik heb hulp nodig of ik ga mezelf straks meer pijn doen dan alleen maar snijden...

Doordat ik een paar keer heel dronken ben geweest heb ik op 2 acond: 4 jongens gezoend en ben gevingerd door 1 jongen. Toen heb ik ook een avond een vreselijke verwende irritante jongen gezoend. Ik heb met een ziekte gescholden die mn vader heeft gehad en daaraan is overleden. Ik heb tegen iemand waar ik verliefd op ben gezegd dat ze lekker is en dat ik dr wil enzo. Dit kan ik niet merr dit is te erg, help me! Wat moet ik doen ik wil weg

Ik heb nogaal wat verkeerd gedaan in mijn leven en krijg dat zwaar te verduren, mijn ouders haten mij en mijn klas heeft veel kritiek op mij. Ik praat nu sinds een aantal dagen met een meid en puur omdat ze met mij praat wordt ze een hoer genoemd, ik weet niet wat ik moet doen met mijn leven. Ik doe nooit wat goed en het is zeer vervelend, ik weet dat zelfmoord nooit een optie is maar het begint steeds beter uit te zien.

Sinds kort ben ik niet meer helemaal me zelf meer
Heb een tijdje geleden een meid/vrouw ontmoet waar ik opslag verliefd op was en ik voor haar wou gaan maar ja zo iemand als mij zou die wel een kans bij der maken/krijgen. Ben niet knap ben echt niet. Iemand zijn eerste keus ben dik en daar mee maak je niet veel kans bij zo'n meid!! Ik woon op een zorgboerderij en daar kwam zei ook tewonen kamer naast mij vond ik super leuk en spannend want was echt verliefd op der Gong een wereld voor me open dus ik probeerde vaak contact tezoeken met haar en in haar buurt tezijn ik mocht van me begeleider haar helpen verfen ik had er veel zin in. Eindelijk dicht bij haar in de buurt ookal kon ik niet zo goed verfen maar was wel een manier om bij der tezijn en alles ging zo snel we gingen van facebook naar whatsapp praten over spannende dingen ik denk dat dat genoeg zegt. Ze ging uiteindelijk bij me slapen ze was heel verlegen en ik dacht van eindelijk heb ik haar bij me had echt nooit dat durfde dromen dat zon meid met mij wil zijn het was zo spannend toen heb ik der vast gehouden en langzaam begon het we hadden sex het voelde zo goed maar vond het zo spannend zei ook dat merkte ik toen zijden we dat we maar beter konnen slapen maar dat was maar. Paar minuten en we deden al weer voelde zo goed kon niet van haar af blijven en langzaam kwam ze steeds vaker bij me slapen en naar. Een lange tijd vliegt ze me eindelijk om een relatie ik was zo gelukkig had. Het nooit durfde dromen dat dit mij ooit zal over komen en zie ik heb nu een hele mooie dame naast mij die ik elke dag naast me heb en kan kijken hoe lief ze naast me slaapt maar ja langzaam kwamen er probleem ik ben nooit in me leven geknuffeld en ben altijd wel af gewezen door iedereen me familie die niet eens om me gaf of steunde en dan opeens heb je zo'n meid en dan besef je pas wat je hebt gemist maar helaas ik kon ik er niet zo snel aan wennen dat er nu iemand is die min knuffeld en dingen met me deelt maar helaas ging het niet zogoed In onze relatie ik was kapot maar ik wou der terug hoe dan ook zal er. Alles voor over hebben uit eindelijk hadden we weer. Met elkaar. Ik was wel beetje veranderd maar helaas nog niet helemaal dus dat ging niet zo lang goed zij had haar eigen problemen en ik deed alsof ze stond was ad ik niet door maar toen ze het zei besefde ik dat ik hielp nodig ben ik moet veranderen zij wou graag dat ik mee ging naar duinrell even op vakantie met de hele woongroep. Ik zei tegen der dat ik niet me zelf ga zijn door de drukte en dat ik veel ben gepest omdat ik dik ben maar ze wou zo graag dat ik mee ging en dat het misschien tussen ons weer goed kwam maar helaas de weekend was net zo geslaagd zoals verwacht had. Ik niet naar me zin en was ik me zelf niet en sloote ik me alleen op en ik deed toen niet zo aardig tegen haar toen heeft ze dag er naar uitgemaakt dat ze graag naar school wilt en haar ook wil gaan doen en wil laten bewijzen dat ze het kan en ze met tot 8uur naar school wat soms kan uitlopen tot10uur en dan heeft ze nog katten en vrienden waar ze ook voor moet zorgen en tijd aan nodig heeft dus een relatie paste daar niet meer bij en ik snapte het er was toch wel even tijd voor ons twee maar ze zei dat dat niet kon dat werd teveel van haar ik zakte zo in toen ze er zei dat er geen tijd meer is voor ons twee is en dat het beter is om uit elkaar tegaan omdat het toch vaak mis gaat en zei dat stress niet kan gebruiken want een opleiding volgen is niet zomaar iets en kan ze niet er bij hebben maar ik dacht an ik a mee naar duinrell in de. Hoop dat er goed komt tussen ons maar helaas het is zo gegaan ik wil niet zonder der zei was de enige die echt van me hielt en e voor me was de enige die mij accepteerde hoe ik was ik ben vaak gepest kon school niet meer afmaken door alle gepest wou liever weg van hier van alle pesters toen werd ik uit huis geplaatst door overgewicht daar ging het goed viel ik veel af en was ik wel weer gelukkig maar toen moest ikdaar wee weg toen kwam ik op een woongroep waar me uiterlijk niet werd geaccepteerd maar ja volgens de instanties lag het aan mij ben daar alleen maar op me kamer geweest heb me vol gepropt met eten en ben 50kilo aan gekomen het interesseerde me niet meer ik wou er niet meer zijn uit eindelijk heeft me moeder me daar weg gehaald en ben ik thuis gaan wonen maar ja door alle gepest kon ik niet naar school en me moeder kon me niet aan omdat je niet klikt tussen min en me broer dus moest ik maar weg nu woon ik op een zorgboerderij en daar werd ik al wel weer wat gelukkig en naar een tijdje kwam die meid hier wonen. En toen begon het

Nu is alles voor bij ze wilt niet meer verder gaan ze geeft het op en gaat voor haar school opleiding en tijd voor mjin is er niet meer me leven zakte in een blok in ik hou zoveel van der en ik had eindelijk iemand die ik kon vertrouwen want door alles gepest heb ik nooit iemand gehad waar ik me kon uiten want niemand moest me en zij die me vast hielde wat nooit iemand meer gaat dan voor mij leefde alleen voor haar want verder wil niemand me wie wil nou een vriendin die dik is en altijd is afgestoten en geen liefde heeft gehad en of echt kent
Liever benik weg van hier kan niemand me meer pijn doen geen pesters geen liefdes verdriet meer en hoef ik me ook niet allen te voelen vrienden heb ik niet op mr familie kan ik niet bouwen en een vriendin heb ik ook niet meer waarom zou ik dan hier nog blijven is toch niks word alleen maar gepest me toekomst is al helft verkloot want school heb ik niet gedaan hoe kom ik dan aan werk en zonder werk kom je niet aan geld dus hoe heb ik een kans om een toekomst temaken pesters achter volgen je ik zou nooit rust krijgen alleen als ik daar boven ben rust van iedereen scheelt een helemaal val ik niemand meer lastig met mij problemen of liefdes verdriet

Hoi, ik heb voor jaren al geen vaste thuis situatie en problemen met mijn familie.
Ik heb geen goede relatie met mijn familie en presteer slecht op school.
Telkens als ik een kans krijg op iets moois of zo wordt het gelijk daarna weer van mij afgenomen tot een punt waar ik niet geen doel heb om voor te leven.
En om dit alles nog mooier te maken; waarneer ik me het slechts voel is mijn familie het vrolijkst

Ik voel me slecht. Onzeker, bang, en ben zeer verdrietig. Er is veel gebeurd zoals een scheiding, zieke oma, broer die het niet meer zag zitten, vader die mij heeft mishandeld en ik sluit mijzelf al lange tijd af. Ik lijk vaak vrolijk en probeer op die manier er vaak voor te zorgen dat niemand er achter komt dat ik er uit wil stappen. Ik heb een vriendin, ook zij weet van niks. Ik stap er uit.

Laat gedachtes die stomen
Maar verder komen
Je gedachtes beslissen niet wie je bent
Ben je nu een echte vrouw of vent
Dan blijf je gewoon jezelf

ik ben francesca (13j)
ik wil mijn verhaal vertellen die moeilijk is voor mij...

het begon 2jaar geleden ik was 11j ik ging op facebook mensen toevoegen die ik niet ken. ze accepteerden mij en begonnen te chatten. ik zei nooit mijn leeftijd en als ze het vroegen zei ik nooit mijn echte leeftijd...ik was altijd 15@16 jaar omdat ze mij anders gingen skippen... met hun kon ik niet praten over mijn leven maar ik had wel mensen om te praten... na een tijdje sprak ik ook, af met een paar mensen... er was een jongen van 18jaar waar ik toen een stelletje mee was... ik was zo dom maar echt zoooo dom om mee te gaan met hem naar zijn huis. pas toen we binnen waren zei hij mij dat er eigenlijk niemand thuis was, ik wu weg maar mocht niet hij nam mij mee naar zijn kamer en deed zijn deur opslot. hij zette een film op en zei dat hij het inneens heel warm kreeg. het begon bij zijn t-shirt,ging verder met zijn broek tot hij uiteindelijk helemaal naakt onder deken lag. hij pakte mijn hand en wreef hem over heel zijn lichaam ik maakte een vuist en zei dat ik niet wou hij pakte mijn hoofd alsof hij me goed verzorgde en kuste mij en zei daarna ontspan gewoon. hij gaf mij een glas water en begon mij uit te kleden.... ik wou niet maar wou gewoon niet dat hij mij pijn ging doen! hij legt hem over mij en zei het komt goed ontspan je en ik zorg voor je... ik zei stop ik wil helemaal niet! toen zei hij dat als dit gedaan was ik weer weg mocht ik was zo dom dat ik mij liet doen en dat ik dus ontmaagd werd... tot op de dag van vandaag voel ik mij daar zo rot over nu in maart 3jaar later....



vorig jaar toen ik juist 13was geworden, was er een jongen van mijn leeftijd die mij bleef bedreigen en stalken, ik ben dan met mijn mama naar de politie geweest en dat kwam na een tijdje wel goed...


ik heb overal waar ik kom een naam van hoer tot slet tot weet ik veel wat nog....


ik heb mijzelf uiteindelijk ook gesneden maar kwam er achter dat dat totaal niet helpt... alleen meer verwarring bij mensen rond om je... en je neemt het nu ook voor de rest van je leven mee

Hoi allemaal ik denk serieus aan zelfmoord, nadat een klasgenoot mij op beeld had vastgelegd. Ik zou hier graag wat advies over ontvangen, want de neiging is real

Ik haat mijn leven zo erg. Ik ben mishandeld door mijn neef, vanaf mijn 7e tot 9e, elke keer toen ik hem zag, heeft hij me mishandeld. Ik mag geen vriendje wat ik dus wel had gedaan, wat bleek, ze waren nooit verliefd op me. Sinds een paar maanden snij ik mezelf. Ik haat mezelf, ik denk dat ik zwaar depressief ben. Ik hou van donker, en mijn ex (nu goeie vriend) Vind me erg raar. Ik ben lelijk en dik. Mijn ouders hebben vaak ruzie, en vaak betrekken ze mij en mijn broer en zusjes ook daarbij. Toen mijn beste vriend vroeg waarom ik sneeën heb, hij zag ze op sportdag, zei ik dat de kat van mijn neefje me aanviel. Hij geloofde me gelukkig. Voordat ik me de eerste keer sneed, had ik het stuk glas waarmee ik me wou snijden tegen mijn keel gehouden. Ik wou er een einde aan zetten, maar het is me niet gelukt. Ik kwam niet verder dan een snee, waar wel bloed uit kwam. Ik huil s' nachts totdat ik in slaap val (rond 2 uur in de morgen) En ik heb de puf niet om s'morgens wakker te worden. Ik ben super jongens achtig, en ik begrijp niet waarom. Ik ben precies 10 keer in mijn leven verhuist terwijl ik pas 11 ben(Ik zit in groep 8). Ik zit nu 1 jaar op deze plek, en dit is het eerste jaar in heel mijn leven dat ik niet gepest werd. Het enige wat me op vrolijkt, is muziek en basketball. Ik word gewoon zo blij als ik muziek (Goeie muziek) hoor. Ik probeer zo veel mogelijk op mijn kamer te blijven om te snijden. Op dit moment ben ik doods bang dat iemand binnenkomt. Ik heb mezelf beloofd om nooit meer van iemand te houden. Waarscheinlijk gaat mijn vader me uithuwelijken, en dus hoef ik eigenlijk van niemand te houden. Wat ik ook niet doe. Ik wil echt graag een punt achter mijn leven zetten, maar ik kan het niet. Het is te moeilijk. Anders had ik het allang gedaan. Ik had gehoopt dat dit verhaal schrijven een beetje oplcht, maar ik merk er nog niets van. Hopelijk voel ik binnenkort nog iets.
Bedankt voor het lezen.
gr. Moschda