Levensverhalen (pagina 118)

Ik heb niemand om mij heen die om mij geeft. Ik had mijn ouders nog, maar die band verwatert en we hebben heel vaak ruzie. Ik snap niet waar ik het nog voor doe. Ik heb geen vrienden, ik heb geen relatie mijn ouders maken zich geen zorgen meer om me. Mijn leven heeft geen zin en het zal niemand uitmaken als ik er niet meer ben. Ik loop hier al een tijdje mee en hoe vaker ik ruzie heb met mijn ouders hoe meer ik er over na denk om er een eind aan te maken. Ik wil dit graag doen op een manier waarbij niemand er last van heeft en niemand me hoeft te vinden. Het liefst val ik vanavond gewoon in slaap en word ik morgen niet meer wakker, dit zal een hoop rust scheppen in mijn hoofd en dan ben ik eindelijk van mijn verdriet af. Ik ben niet gelukkig en weet ook niet hoe ik dit kan worden. Ik heb veel geprobeerd, soms voel ik me ook wel blij en gaat het wat beter maar ik val vaak terug in de momenten dat het slecht met me gaat en dat ik geen uitweg mee zie. Ik ben vooral nu aan het uitzoeken wat een goede manier is om er een einde aan te maken.

Mijn hele leven heb ik nooit echt liefde gekend. Mijn ouders waren zeer controlerend en ik mocht niets. Het was benauwend en traumatisch. Ik werd ook geslagen. Op mijn 15e besloot ik mezelf uit te hongeren en was ik er bijna niet meer. Op mijn 31ste met moeite en veel strijd uit huis, maar nooit een thuis gevonden in mijn eigen huis. Altijd angstig. Achtervolgd door trauma's gevochten om Emdr te krijgen. Tussendoor diverse keren zelfmoordpogingen gedaan. Ook in coma gelegen. Daarna zelfs voor mijn ouders gezorgd, die aan kanker zijn overleden. Kon ze niet aan hun lot over laten. Vorig jaar een zeer goede vriend verloren en een paar weken geleden mijn poes in moeten laten slapen. Ik had eindelijk Emdr en 8 maart stopte de therapie, omdat de afdeling van de gzz mij emotioneel niet meer aan kon. Nu bijna 7 maanden weer knokken om ooit een normaal leven te kunnen leiden zonder ptss klachten. Ik heb de hoop opgegeven. Ik ben uitgestreden. Te moe om nog te knokken en vol te houden. Thuis lukt het mij niet rust te vinden. Normaal had ik allang een paar keer crisisbed gehad, maar ik ben nog steeds niet welkom. Misschien over een week, maar daarvoor is het nu te laat. Ik ben nu net 50 geworden. Ik heb alles gegeven, mijn laatste energie. Ik wil rust. Spikey, mijn poes, heeft mij niet meer nodig. Ik ben alleen en dat zal ik altijd blijven. Niemand die nog op mij zit te wachten. Het is genoeg geweest zo. Deze wereld begrijp ik niet en zal ik nooit begrijpen. Misschien zie ik straks Spikey weer.

ik ben joel en heb een gebroken heub en ben der echt niet gelukkig mee en me zus en zusje slaan er de hele tijd op en schoppen vandaag had ik weer ruzie met me zus en die trapte er tegen gooide me telefoon kapot ik steun gaan zoeken bij me pa die werd boos op mij en gaf me ook een paar tikken zo wil ik niet veder leven al heel veel pijn en ze maken het alleen maar erger en kan ook geen coantact opnemen want me telefoons is door me zus gesloopt
en ik ben pas me opa en oma verloren en daar tussen in me heub gebroken dus heb veel dingen aan me hoofd wordt gekker en gekker

mijn ouders zijn drugs verslaaft en ik heb wel eens wat van hun drugs gesnoept.
na de orgie met mijn ouders gister had ik er genoeg van. mijn ouders misbruiken mij sexueel en ik kan niet meer zonder hun drugs, maar toen ze achter kwamen dat ik aan hun drugs zat hebben zij mij in een kooi gestopt 7 dagen zonder licht mijn vader slaat mij iderere dag met een sweep

Ik loop voortdurend tegen muren aan. Iedereen zegt dat ik zo aardig ben. Belangstellend, warm, sociaal en vrolijk. Nou heus niet. Ik doe er alles voor om mijn omgeving gelukkig te maken. Niemand snapt, lees, wil weten hoe ik me werkelijk voel. Ik ben moe. Moe van het strijden. De heu

Ik weet zelfs niet wat ik hier moet schrijven. Ik ben altijd al alleen geweest, heb nooit echte goede vriendschappen gehad. Op school is alles oppervlakkig. Niemand geeft ook maar iets om me. Als ik op een dag zou doodvallen, zou niemand er iets van merken. Vanbinnen doet het allemaal zo enorm veel pijn, ik kan gewoon niet meer. Ik weet niet wat ik moet doen. Niemand weet waar ik mee zit, mijn ouders zouden toch maar denken dat ik een tijdelijk dipje heb. Ik kan bij niemand terecht en. De dood geeft zo'n rustgevende gedachte. Ik weet het allemaal niet meer...

Ik had voor 3 maanden eindelijk een echte relatie tot vandaag..
Ik dacht dat ze de ware was maar sinds een week voelde ze wat voor een ander.
Ze zei wel dat ze bij me wou blijfen maar dat geloofde ik niet we kregen veel ruzie en toen ging het uit.. Me hele toekomst is naar de knoppen want ik was hiervoor al heel erg depressief en nu is dat helemaal tot de max ik kan zo niet meer leven ik heb hulp nodig of ik ga mezelf straks meer pijn doen dan alleen maar snijden...

Doordat ik een paar keer heel dronken ben geweest heb ik op 2 acond: 4 jongens gezoend en ben gevingerd door 1 jongen. Toen heb ik ook een avond een vreselijke verwende irritante jongen gezoend. Ik heb met een ziekte gescholden die mn vader heeft gehad en daaraan is overleden. Ik heb tegen iemand waar ik verliefd op ben gezegd dat ze lekker is en dat ik dr wil enzo. Dit kan ik niet merr dit is te erg, help me! Wat moet ik doen ik wil weg

Ik heb nogaal wat verkeerd gedaan in mijn leven en krijg dat zwaar te verduren, mijn ouders haten mij en mijn klas heeft veel kritiek op mij. Ik praat nu sinds een aantal dagen met een meid en puur omdat ze met mij praat wordt ze een hoer genoemd, ik weet niet wat ik moet doen met mijn leven. Ik doe nooit wat goed en het is zeer vervelend, ik weet dat zelfmoord nooit een optie is maar het begint steeds beter uit te zien.

Sinds kort ben ik niet meer helemaal me zelf meer
Heb een tijdje geleden een meid/vrouw ontmoet waar ik opslag verliefd op was en ik voor haar wou gaan maar ja zo iemand als mij zou die wel een kans bij der maken/krijgen. Ben niet knap ben echt niet. Iemand zijn eerste keus ben dik en daar mee maak je niet veel kans bij zo'n meid!! Ik woon op een zorgboerderij en daar kwam zei ook tewonen kamer naast mij vond ik super leuk en spannend want was echt verliefd op der Gong een wereld voor me open dus ik probeerde vaak contact tezoeken met haar en in haar buurt tezijn ik mocht van me begeleider haar helpen verfen ik had er veel zin in. Eindelijk dicht bij haar in de buurt ookal kon ik niet zo goed verfen maar was wel een manier om bij der tezijn en alles ging zo snel we gingen van facebook naar whatsapp praten over spannende dingen ik denk dat dat genoeg zegt. Ze ging uiteindelijk bij me slapen ze was heel verlegen en ik dacht van eindelijk heb ik haar bij me had echt nooit dat durfde dromen dat zon meid met mij wil zijn het was zo spannend toen heb ik der vast gehouden en langzaam begon het we hadden sex het voelde zo goed maar vond het zo spannend zei ook dat merkte ik toen zijden we dat we maar beter konnen slapen maar dat was maar. Paar minuten en we deden al weer voelde zo goed kon niet van haar af blijven en langzaam kwam ze steeds vaker bij me slapen en naar. Een lange tijd vliegt ze me eindelijk om een relatie ik was zo gelukkig had. Het nooit durfde dromen dat dit mij ooit zal over komen en zie ik heb nu een hele mooie dame naast mij die ik elke dag naast me heb en kan kijken hoe lief ze naast me slaapt maar ja langzaam kwamen er probleem ik ben nooit in me leven geknuffeld en ben altijd wel af gewezen door iedereen me familie die niet eens om me gaf of steunde en dan opeens heb je zo'n meid en dan besef je pas wat je hebt gemist maar helaas ik kon ik er niet zo snel aan wennen dat er nu iemand is die min knuffeld en dingen met me deelt maar helaas ging het niet zogoed In onze relatie ik was kapot maar ik wou der terug hoe dan ook zal er. Alles voor over hebben uit eindelijk hadden we weer. Met elkaar. Ik was wel beetje veranderd maar helaas nog niet helemaal dus dat ging niet zo lang goed zij had haar eigen problemen en ik deed alsof ze stond was ad ik niet door maar toen ze het zei besefde ik dat ik hielp nodig ben ik moet veranderen zij wou graag dat ik mee ging naar duinrell even op vakantie met de hele woongroep. Ik zei tegen der dat ik niet me zelf ga zijn door de drukte en dat ik veel ben gepest omdat ik dik ben maar ze wou zo graag dat ik mee ging en dat het misschien tussen ons weer goed kwam maar helaas de weekend was net zo geslaagd zoals verwacht had. Ik niet naar me zin en was ik me zelf niet en sloote ik me alleen op en ik deed toen niet zo aardig tegen haar toen heeft ze dag er naar uitgemaakt dat ze graag naar school wilt en haar ook wil gaan doen en wil laten bewijzen dat ze het kan en ze met tot 8uur naar school wat soms kan uitlopen tot10uur en dan heeft ze nog katten en vrienden waar ze ook voor moet zorgen en tijd aan nodig heeft dus een relatie paste daar niet meer bij en ik snapte het er was toch wel even tijd voor ons twee maar ze zei dat dat niet kon dat werd teveel van haar ik zakte zo in toen ze er zei dat er geen tijd meer is voor ons twee is en dat het beter is om uit elkaar tegaan omdat het toch vaak mis gaat en zei dat stress niet kan gebruiken want een opleiding volgen is niet zomaar iets en kan ze niet er bij hebben maar ik dacht an ik a mee naar duinrell in de. Hoop dat er goed komt tussen ons maar helaas het is zo gegaan ik wil niet zonder der zei was de enige die echt van me hielt en e voor me was de enige die mij accepteerde hoe ik was ik ben vaak gepest kon school niet meer afmaken door alle gepest wou liever weg van hier van alle pesters toen werd ik uit huis geplaatst door overgewicht daar ging het goed viel ik veel af en was ik wel weer gelukkig maar toen moest ikdaar wee weg toen kwam ik op een woongroep waar me uiterlijk niet werd geaccepteerd maar ja volgens de instanties lag het aan mij ben daar alleen maar op me kamer geweest heb me vol gepropt met eten en ben 50kilo aan gekomen het interesseerde me niet meer ik wou er niet meer zijn uit eindelijk heeft me moeder me daar weg gehaald en ben ik thuis gaan wonen maar ja door alle gepest kon ik niet naar school en me moeder kon me niet aan omdat je niet klikt tussen min en me broer dus moest ik maar weg nu woon ik op een zorgboerderij en daar werd ik al wel weer wat gelukkig en naar een tijdje kwam die meid hier wonen. En toen begon het

Nu is alles voor bij ze wilt niet meer verder gaan ze geeft het op en gaat voor haar school opleiding en tijd voor mjin is er niet meer me leven zakte in een blok in ik hou zoveel van der en ik had eindelijk iemand die ik kon vertrouwen want door alles gepest heb ik nooit iemand gehad waar ik me kon uiten want niemand moest me en zij die me vast hielde wat nooit iemand meer gaat dan voor mij leefde alleen voor haar want verder wil niemand me wie wil nou een vriendin die dik is en altijd is afgestoten en geen liefde heeft gehad en of echt kent
Liever benik weg van hier kan niemand me meer pijn doen geen pesters geen liefdes verdriet meer en hoef ik me ook niet allen te voelen vrienden heb ik niet op mr familie kan ik niet bouwen en een vriendin heb ik ook niet meer waarom zou ik dan hier nog blijven is toch niks word alleen maar gepest me toekomst is al helft verkloot want school heb ik niet gedaan hoe kom ik dan aan werk en zonder werk kom je niet aan geld dus hoe heb ik een kans om een toekomst temaken pesters achter volgen je ik zou nooit rust krijgen alleen als ik daar boven ben rust van iedereen scheelt een helemaal val ik niemand meer lastig met mij problemen of liefdes verdriet