Levensverhalen (pagina 108)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Bijna dood

Het is bijna kerst, morgen al. Ik ga morgen samen met mijn familie kerst vieren. Gister heb ik nog met vrienden afgesproken, dit zijn allemaal leuke dingen, maar toch voel ik me zo alleen.
Ik loop al een tijdje met zelfmoordgedachten, maar ik heb het nooit echt gedurfd, maar dinsdag was het dan zo ver. Ik had van die afval pillen ingenomen, ik wist niet of het zou werken, maar het was het proberen waard. Nadat ik de pillen had ingenomen ging ik naar bed, ik voelde me eerst wegzakken en daarna werd ik misselijk. Het gevoel wat ik er bij kreeg vond ik eigenlijk wel fijn, maar gelijkertijd ook eng. Ik heb alles uitgespuugd en ben nog drie dagen misselijk geweest.
Datum:
24-12-2016
Naam:
JH
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Zelfmoord

Ik loop al heel lang met deze gedachtes sinds ik 12 jaar ben .. ik wil zelfmoord poging doen maar ik weet gewoon niet hoe
Datum:
24-12-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

liegen

ik wil anoniem blijven maar ik heb nu keer gelogen tegen mijn beste vriendin en ik zoek het niet meer, ik heb geen vrienden iedereen vindt me achterbaks en stom. ik wil hier niet zijn!
Datum:
21-12-2016
Naam:
annoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Just brokenn...

Ik haat me leven. Iedereen haat me. Ik heb nooit iets verkeerds gedaan maar iedereen ziet mij voor dingen aan die ik niet ben / niet heb gedaan. En degene van wie ik zoveel houd, diegene voor wie ik zou sterven, houd niet van mij. Ik voel me gewoon...leeg...
Datum:
21-12-2016
Naam:
Anoniem x
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Zelfmoord

Al een jaar lang ben ik gevoel loos. Ze zeggen dat depressief ben. Eigenlijk zou ik hulp moeten zoeken. Ik zou het tegen mijn ouders moeten vertellen. Maar ik wil niet dat mijn ouders daar geld aan verspillen. Ik wil niet dat mijn ouders zich zorgen maken. Ik huil echt bijna nooit meer omdat ik gwn niks voel en heb veel minder lol dan vroeger. Op school verstop ik me onder mijn capuchon en zorg dat ik zo min mogelijk op val. Ik zorg dat ik zo min mogelijk vrienden heb zodat als ik dood zou gaan er minder mensen dat jammer zouden vinden. Elke nacht als ik in bed lig heb ik het gevoel dat er een mes door mijn rug word gestoken, en dat gevoel is heerlijk. ik droom er snachts van om te vechten met mensen met messen, een 1 op 1 gevecht en dan elkaar een uur lang proberen af te maken en dat dan elke week. Het lijkt me heerlijk als dat echt is. Een half jaar terug droomde ik ervan hoe het zou zijn om dood te gaan. Ik droomde ervan om dood te gaan. keek wie er huilde, wie me miste. Ik weet ook niet meer wie ik ben, ben ik een jongen of een meisje. van wie houdt ik. Wie houdt er echt van mij. laatst stond ik op het dak van de school. ik keek naar beneden. En ik bedacht me hoe het was als ik zou springen. Maar ik kon het niet, ik kon het gewoon niet. Ik kon mijn broertje geen kut leven bezorgen. Want als ik zou springen zouden mijn ouders mijn broertje daarvoor willen behoeden. Misschien zouden ze denken dat het hun schuld was. Dus eerst wil ik een afscheidsbrief schrijven en als het zover is licht ik eerst mijn beste vriend in. Ik geef hem de brief en ren weg naar boven en spring. Dan zal ik vallen. En heel misschien zal ik het overleven. Misschien zou ik alleen iets breken. Maar de kans is groot dat ik terpletter val. En misschien zijn ze allemaal eerst verdrietig ofzo. omdat hun huishulpje dood is. Of gwn omdat ze iemand hebben zien dood gaan. Of omdat ze toch echt om me geven. Maar ze zullen verder gaan met hun leven. Ze geven het leven niet op. want ik weet hoe sterk ze zijn. En ze hebben lol in het leven. Ze houden van het leven. Ik niet. Het is saai en altijd het zelfde. Er gebeurt nooit wat en het wachten op de dood duurt veel te lang. En op een gegeven moment zullen zij toch ook dood gaan en is iedereen me al vergeten.
Maar waar ik het meest bang voor ben is de schade die ik zal aanrichten. Er zullen mensen zijn die me zien vallen. Zij zullen er een trauma aan overhouden. En een hele goede vriend is depressief, het gaat nu wel beter met hem maar ik ben bang dat als ik spring ik zijn familie ook kapot zal maken. Omdat zijn misschien wel hun zoon zullen verliezen. Maar het kan ook dat hij nadenkt en ziet wat ik heb aan gericht en dat hij dat absoluut niet wil doen. Maar uiteindelijk gaan ze toch allemaal dood. Dus wat boeit het mij. Ik ga zelfmoord plegen. Maar ik weet nog niet wanneer. Het zal niet lang meer duren dat weet ik wel.

Groetjes van iemand die misschien straks niet meer leeft
Datum:
20-12-2016
Naam:
Juul
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Fml

Ik wil liever onbekent blijve dus jha ik ben mijn keven beu ik wil er een eind aan maken er zijn veel dingen gebeurd in mijn leven ik zou graag zelfmoord plegen wieet iemand niet pijnlijke of de minst pijnlijke manieren
Datum:
19-12-2016
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Ik wou dat ik dood was

Ik heb altijd het gevoel dat ik niks beteken en dat niemand me nodig heeft en dat het leven voor iedereen beter zou zijn zonder mij . Ik heb al een keer geprobeert om onder een trein te springen maar het lukte ni dan moet ik denken aan het feit dat ik de pesters gewonnen geef maar dat is ook het enige want ik denk dat mijn familie me toch niet aardig vind of me accepteert . Ze kijken nooit naar me en ze behandelen me als een slaaf en ik ben ook degene die die altijd de schuld van alles krijg , ik wil echt dood dat is het enige waar ik nog aan denk .
Datum:
19-12-2016
Naam:
Jbjarco
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Laar maar.......

Ik ben David, 13 jaar.
Ik wil dood omdat ik alles verkeerd doe, iedereen haat me. Ik heb geen vrienden.... mijn broer haat me. Ooit wou ik weer leven, er was een meisje... maar toen ik het eindelijk durfde te vertellen liep ze lachend met haar vriendinnen weg.... ik werd vroeger gepest.. heel erg. Werd getreiterd, getrapt, ze zijden dat mijn leven beter nu op moest houden. Daar ben ik het nu mee eens.....
Datum:
19-12-2016
Naam:
David
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil niet meer vechten

Ik ben moe. Ik wil niet meer. Mishandeld door mijn ouders en broer. Veel en erg gepest op school. Ik kom net uit een relatie met een narcist. Ik ben altijd door gegaan schouders eronder. Maar ik kan t niet meer mijn vlammetje is uit. Ik wil ook niet meer. Het is klaar. Ik mag niet gelukkig zijn. Mijn ex ronny heeft me naar t randje geduwd. Ik spring zelf. Ik laat mijn lieve trouwe hond achter. Ik zorg voor goede opvang en dan ga ik. Rust niet meer voelen, geen pijn en verdriet geen angst. Gewoon rust. Mijn kracht is weg kapot gemaakt door anderen. Rust rust rust dat is wat ik wil. T spijt me voor iedereen die wel om me geeft. Maar ik ben op.
Datum:
17-12-2016
Naam:
Ilovebilly
Leeftijd:
34
Provincie:
Overijssel

Verdrietig

Ik lees heftige verhalen... verdrietig om te lezen. Ik heb geen verdrietig verhaal.
Mijn leven ziet er van de buitenkant leuk uit. Leuke baan, eigenbedrijf, getrouwd, twee kinderen. Maar toch blijf ik het gevoel houden dat ik niet pas op deze wereld. Ik hoor hier niet. Ik vind het leven zwaar en het maakt me somber en moe. Voor mijn kinderen ben ik er, maar verder vind ik het leven weinig meerwaarde hebben. Ik vind het moeilijk voor mezelf te kiezen en mensen verdrietig te maken. Dat kan ik niet... ik heb dominante en veel eisende ouders (alles moet op hun manier) en ik stel hoge eisen aan mezelf. Ik ben niet gelukkig met mijn man. Vaak wou ik dat ik het leven even uit kon zetten om er over een tijdje misschien weer terug in te stappen. Zelfmoord is iets definitiefs en ik ben bang dat m'n kinderen er veel verdriet aan zullen hebben. Als ik geen kinderen had gehad, had het leven van mij niet gehoeven. Het is veel te ingewikkeld. Ik vind mensen ook ingewikkeld.
Datum:
17-12-2016
Naam:
Roos
Leeftijd:
30
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.