Levensverhalen (pagina 107)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Schoenen om te vullen

Er zijn nog zo veel dingen die ik met mijn moeder had willen bespreken.. uitpraten en verwerken wat er allemaal is gebeurd in de laatste jaren van haar leven. Mijn leven, ons gezin. Ze is hier nooit klaar voor geweest, dat kon ze niet meer aan. Er speelde te veel in haar hoofd en ze was helemaal alleen in gevecht met haar lichaam tegen de kanker en alles wat daar bij kwam kijken. Als zoon probeerde ik mijn eigen behoefte aan het bespreken van de pijn verwijten schuld en woede teleurstelling anders zijn niet geaccepteerd worden het niet goed kunnen doen te onderdrukken om er voor haar te kunnen zijn. Het is veel te egoïstisch om tijd op te eisen terwijl de tijd langzaam stopt. Ik ben niet begrepen mijn moeder is niet begrepen.. hier sta ik dan 2 januari 2017 30 jaar verslaafd depressief failliet eenzaam alleen ik word vader maar ik zit te denken aan zelfmoord. Vluchten, verdwijnen, niet meer moeten niet meer voelen. Ik weet niet wie ik ben en ik heb in mijn strijd de woede en onmacht veel te veel schade aan gebracht aan de mensen wie ik lief heb. Ik durf niet te voelen niet te leven omdat het tot teleurstelling leidt.. het nooit is zoals je hoopt en niks is zeker. Ik vertrouw niemand. Ook mijn eigen intuïtie niet, mijn gevoel.. het verward me lijdt tot verkeerde keuzes en gedachtes. Mijn omgeving ziet alleen de drugs want er is toch niks aan de hand met Martijn. Nee joh niks aan de hand. Kanker toch lekker op allemaal. Schijnheilige gedoe allemaal. Elk individu is met zichzelf bezig, ze eigen kankerzooi en toneelstuk, daar kan je alleen gelijkgestemde bij hebben. Anders heb je er geen belang bij. Zo werkt het. Mensen zeggen altijd 'ja zo werkt het nou eenmaal in de realiteit' ja dat is het probleem denk nou niet dat ik naïef ben. De realiteit is dat niemand van wie ik zou verwachten alles voor aan de kant te zetten omdat ik dat ook zou doen, er vooral geen moeite insteken. Neej je moet het zelf doen en zou zogenaamd niet geholpen willen worden.. schuldgevoel is een bitch. Hoe moet je schreeuwen om hulp als je dat niet durft niet kan niet lukt. Ruim 6 jaar gelden is mijn moeder overleden. 6 jaren zijn 2190 dagen.. het gevoel van machteloosheid paniek angst en pijn zijn er dagelijks het lijkt soms als een hele lange maand, alsof het pas geleden is. De realiteit is dat ik zoveel meer tijd en kansen heb gehad in die jaren en ik zelfs alles heb en gelukkig zou moeten zijn. Ik heb het zo verkloot zoveel verdriet veroorzaakt, dat is gedaan en niet over te doen. Ik zit klem vast en vluchten lukt niet meer. Blijven misschien ook niet, ik maak alles kapot... ik hou te veel van de mensen om me heen om hun met mijn negativiteit nog meer pijn te doen. Dan kan je nog vechten, maar ik ben gewond en moe en de tegenstander te sterk.. maar ik moet wel vechten alleen welke drive vind ik waar haal ik die of waar zoek ik die.. laat maar geen tijd meer het is veel te laat om nog het goede te kunnen doen want ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn.. eerst moet ik mezelf vinden iets wat ik nu al zo vaak heb geprobeerd en steeds word het erger moeilijker heftiger pijnlijker en kom ik verder van mezelf te staan dan ooit..
Datum:
02-01-2017
Naam:
Naam
Leeftijd:
30
Provincie:
Flevoland

redenen om het niet te doen

ik heb ook problemen maar pleeg geen zelfmoor al wort je mishandelt door je vader of moeder ze hebben een keuze gemaakt om een kind te krijgen of niet en die keuzen maak je niet zomaar natuurlijk vinden ze het erg als je zelfmoord pleeg en als je gepest wordt en je pleeg zelfmoor die pesters krijgen hun hele leven mee dat ze iemand tot zelfmoord hebben gebracht en al gaat het niet door je ouders of pester je heb nog een heel leven voor je. NAAR REGEN KOMT ZONNENSCHIJN
Datum:
02-01-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

angst voor een dakloze toekomst

In 2013 ben ik opgenomen in psych. ziekenhuis Vrederust in unit 2 van gebouw de Schelde (ondergewicht). www.ggzwnb.nl heeft veel financiele moeilijkheden, ik ben bang dat er voor mij geen plaats meer zal zijn als patient. Ik heb een zwak lichaam (prikkelbare darmen) en de stoornis van Asperger en dwanghandelingen en ik word snel verkouden, als ik dakloos zou worden dan komt mijn dood snel in zicht.
Datum:
01-01-2017
Naam:
Frans
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

Kan niet meer

Halo Allemaal
Werd vroeger in Elkaar geslagen en door me broer misbruikt heb ook een auto ongeluk gehad op me 17e werd mishandeld tot me 20ste Ben toen uit Huis gegaan nu heb Ik Alleen mijn vrienden Ben werkloos en Ben bang op straat Terecht te komen omdat Ik Niemand heb mijn familie Denkt Alleen aan zichzelf en geld en de familie van mijn vriend ook plus het feit dat Ik ook nog adhd heb en me vriend heeft add fijn wat heeft het nog voor zin heb jaren me best gedaan en waar voor Ben weer werkloos omdat Ik zogenaamd pillen nodig dacht te hebben voor mijn depressie daardoor was Ik mezelf niet Ik wil mezelf niet zielig vinden Ben gewoon moe van het leven altijd alles Alleen doen werken en administratie omdat me vriend dat niet snapt

Ben moe en heb er geen zin meer in
Datum:
01-01-2017
Naam:
Detak
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

Mijn verhaal

Mijn zus was geboren toen mijn moeder 17 was en ik toen me moeder 21 was ik en mijn zus hebben verschillende vaders die mijn moeder beide hebben verlaten toen ik 4 was vond mijn moeder een nieuwe man die toen ik 10 was overleed aan kanker mijn moeder had toen zo weinig geld dat ze zwart schoonmaken moest bij mensen mijn moeder begon veel te
drinken en gaat vaak uit mijn zus werd toen ik 12 was uit huis geplaatst omdat ze onhandelbaar was en toen werd ze op der 17de zwanger mijn ma haat mij nu en zegt vaak dat ze niet wil dat ik leef omdat ik niks volgens der doe en ik woon nu paar keer per week bij pleeg ouders. op de hogereschool heb ik nooit veel vrienden gehad en begonnen de vrienden van een vriend van mij me te pesten bedreigen proberen te slaan niet wetend waarom gebeurd dit nog steeds en die vriend die eigenlijk geen vriend is nu zelf ook en nu op nieuw jaar hebben ze een feest gegeven waar iedereen voor is uitgenodigd behalve ik zodat ik alleen ben en vandaag maken ze groepen aan met me foto der op waarin ze me uitschelden
Datum:
01-01-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Controleer ze

Waar zoek je naar in het leven?

Een partner? Een goede baan? Een toekomst voor je kinderen? Wat als, je nadat je zo lang gezwoegd hebt, al die dingen hebt bemachtigd en je je nog steeds niet voldaan voelt? Is het leven dan zogenaamd 'klaar'?

Wat als deze doelen heel ver buiten handbereik lijken? Moet je dan nog steeds zoeken? Moet je nog steeds (misschien tevergeefs) geloven in het o zo vaak gehoorde uitspraak "Het wordt toch beter"?

Zijn die doelen je bloed, zweet en tranen wel waard?
Maar de belangrijkste vraag: hecht ik daar überhaupt waarde aan? Zal ik dan nog steeds blijven zwoegen, voor iets wat vanzelfsprekend is voor 'normale' mensen, maar wat voor mij totaal oninteressant is? Als ik eerlijk ben, heb ik hier vrij weinig zin in.

Een leven waarin je niks doet, is niks anders dan een langzame dood. Waarom uitstellen?

Gelukkig nieuwjaar.
Datum:
31-12-2016
Naam:
Dubbels
Leeftijd:
22
Provincie:
Anders

'Gelukkig nieuwjaar'

Ik wil helemaal geen nieuw jaar in moeten gaan. Ik wil niet nog een jaar moeten volhouden. Ik wil niet nog een jaar van dag tot dag leven en overal tegenop zien. Ik wil mezelf niet nog een jaar verder zien terugtrekken om straks helemaal niets meer te hebben dat me eventueel overeind houdt. Ik wil niet nog een jaar moeten aanzien hoe ik alles verpest en kapot maak voor mezelf.
Ik wil gewoon rust. Eeuwige rust.
Datum:
31-12-2016
Naam:
Melissa
Leeftijd:
27
Provincie:
Overijssel

Niks

Ik lijd aan een depressie, hoera.
In het kort zocht ik contact met lgbt kids in America. Zelf ben ik vroeger gepest en vanaf mijn 10e depresiief ik schreef een brief naar een vriend van mij en mijn ouders hebben het gelezen.
Ik snij mezelf
Mijn ouders helpen me niet
Ze denken dat het komt door de boeken die ik lees, de films die ik kijk.
Ik kijk het om te zien dat ik niet alleen ben
Ze maken er grapjes over
Zeggen dat ik de pest koppen in elkaar had moeten slaan
Dat het mijnschuld is
Dat ik mijn deppressie fake
Ik heb geen vrienden
Niemand mag me
Ik wil dood
Ik ben dik
60 kilo en 13 jaar
Ik haat mezelf maar weet niet hoe ik een pchygolloog krijg

Datum:
31-12-2016
Naam:
Ikweethetnietmeer
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Ik wil dood

Al sinds kleins af aan wilde ik altijd al dood, omdat ik altijd zo alleen was. Ik heb alleen nooit de moed gehad om zelfmoord te plegen omdat ik dan aan mijn verdrietige ouders moest denken. Ik heb god heel vaak gevraagd waarom en gesmeekt om niet meer alleen te zijn, inmiddels ben ik 32, woon ik alleen en heb geen enkele vriendin en ben meer alleen dan voorheen...
ik heb nooit echt een gezonde relatie gehad, ieder keer als ik dacht dat er iemand van mij hield, kwam ik er al gauw achter dat het niet zo is. Bij vriendinnen net zo. Ik ben heel erg gesteld op mijn ouders, maar ik heb het idee dat zij niet zo gesteld zijn op mij. Volgens mij was de laatste keer dat mijn moeder langskwam een half jaar geleden, en dat heel even na alle gesmeek. Ik werk op dit moment niet omdat ik zwaar in depressie zat/zit en paranoïde verschijnselen vertoonde. Ik ben bang dat ik met oud en nieuw alleen thuis zit, meestal heb ik zelfmoordneigingen dan ook rond december met alle "gezellige" dagen waarin ik niemand heb die mij liefheeft. Kortom ik heb letterlijk niks om te leven, ik ben één grote mislukkeling en het spijt mij dat ik leef...
Datum:
31-12-2016
Naam:
Failure
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

Hou vol

Hallo ik was vroeger vaak depressief. Maar ik hield vol en ik kwam er achter dat mensen ECHT van me houden. En er zijn mensen die ook van JOU houden. hou vol mensen gaan er kapot van als je zelfmoord pleegt. kijk in je buurt als je denkt dat je gezin en vrienden niet echt van je houden. In jouw straat zijn er echt wel mensen die jouw aardig vinden vooral als je elke keer dat je langskomt gewoon even hoi zegt. Als jij denkt dat niemand van je houd koop een huisdier of zelfs een knuffel. Want als je geen echte vrienden hebt is een hond ALTIJD geweldig. En als je hierdoor gered bent of als je het nog steeds overweegt denk dan aan mij want ik hou van iedereen
Datum:
30-12-2016
Naam:
volhoudertje
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.