Levensverhalen (pagina 106)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

over mijn zelfmoord heen

door dat ze ontdekt hebben dat ik schizofrenie heb en ik psychoses heb gehad dacht ik dat ik ook geen uitweg meer had en heb het wel een paar keer geprobeerd om zelfmoord te plegen maar ik weet dat het moeilijk is om de strijd met jezelf aan te gaan om er iets tegen te doen (zonder zelfmoord)zelfs als iets in je hoofd zit wat zeer doet maar de bedoeling is dat ik een oplossing voor mezelf moest zoeken en deze wereld en tijd van me en mezelf de aandacht te geven waar het nou echt om draait dan de uit weg ZELFMOORD en je eigen kennis te geven wie je bent en van jezelf en anderen te houden die je dierbaar zijn dan tegen te zitten het is geen mooi idee om het leven te verlaten terwijl mensen gewoon van je houden en een je ergernis achterlaat met zelfmoord voor de nabestaanden ik weet nu dat het leven heeeeel mooi kan zijn en dat aan elk probleem wel wat te doen is zelfs mijn probleem waar ik zelf geen oplossing in zag als je jezelf maar de aandacht geeft en gunt wat je wel moet doen dan wordt het leven zelfs mooier als je geen uitweg ziet dan wordt het wel moeilijk maar laat jezelf de leven zien die jezelf bent dan zelf haat en vinden dat het maar een donkere weg is zie het licht ik heb ook van alles veranderd om het voor mezelf beter te maken dan voor een andere bijvoorbeeld of het probleem van me ik ken zelfs iemand dat ook zelfmoord heeft gepleegd en dat is ook geen mooie gedachten als ik aan hem terug denk wel naar dus dan zou je eens moeten weten dat mensen narigheid ondervinden als je zelfmoord pleegt aan dat gedachten en praktijk dat jij je leven niet beviel omdat je geen stap verder heb gekeken en geen andere deur wou openen zelfmoord is voor mij dat je vast zit en de echte wereld niet meer ziet terwijl buiten de wereld met vele liefde open staat voor je maar omdat jij dat niet vind of niet ziet en niet begrijpt dat zelfmoord dan de oplossing is nou voor mij NIET en ik geniet zelf nu meer van het leven door dat ik onder anderen mee werk om mijn probleem op te lossen waar ik last van heb en dingen beter in zie wijzer en verstandiger wordt waardoor je ook beter gaat voelen of positiever en zelf sterker de leven aan te gaan en het een 1 of andere spannnede avontuur lijkt te zijn dan de zinloze dood dan ik ooit van tevoren deed dacht of begreep en heb heeel veel leuke dingen gedaan en ik zie meer en ben bewust van heel veel dingen dan dat donkere weg waar niets zit en geen gevoelens zijn en ik weet zeker dat sommige mensen van me houden de woord zelfmoord moet je gewoon weg gummen en echt hulp zoeken hoe en waar dan ook en met wie dan ook schamen voor hulp moet je niet doen als ik terug kijkt had ik me zeker niet hoeven schamen vind ik zeker niet en nooit "en ik nu zie hoe mooi mensen en het leven zelf is"over de drempel en sterker worden voor jezelf van jezelf het leven en dat wel mooi is dat komen gaat of KAN als ik terug kijk naar mijn eigen zelfmoord poging vind ik dat gewoon eng eng dat dat zeker niet de oplossing is voor mezelf....maar mijn noodlot anders is dan ik dacht vind ik als je voor jezelf wordt en bent kom je verder en merk je dat dat negatieve aandacht en omgeving positief wordt en vol met dat dat jezelf bent en wilt en niet de uitweg woord of oplossing (aan) ZELFMOORD het woord vind ik nu maar eng en ik nu op een andere manier weet wat leven is als ik mijn eigen waarde zie maakt het me mooi prachtig dan duister slecht of moedeloos of geen uitweg er is een weg als je je deur open doet van je huis of je ogen echt opent kun je al heeeel veel kanten op dan zelfmoord je moet het alleen zien en voor elkaar krijgen dat je dat ziet......dan je te laten missen door mensen die misschien wel het vol leven met je willen delen ontdekken en meemaken dan zelfmoord...gewoon uit een strijd waarde halen.....ik voel me sterker!!!!!!!
Datum:
03-01-2017
Naam:
robbie
Leeftijd:
40
Provincie:
Overijssel

Zelfmoord

Hallo ik ben Lisa ik heb geen zin meer om te leven...Ik word uit de klas gehaalt omdat ik een grote ruzie heb met mijn ex hij zegt dat ik heb pest maar hij pest mij hij en zijn vrienden hebben ik en mijn vriendin geslagen ik vind het leven niet meer leuk wat moet ik doen?
Datum:
03-01-2017
Naam:
Skyler
Leeftijd:
10
Provincie:
België

Leugens

Ik voel me vreselijk. Ik heb moeite op school, maar ik doe alsof het goed gaat. Ik lieg tegen iedereen om mij heen, zelfs mijn moeder. Mijn vader is al 11 jaar dood dus hij kan ook niet echt een goede steun zijn. Ik heb niks om vooruit op te kijken. Niks dat mij een rede geeft om nog door te gaan met leven. Wat is het uiteindelijk ook nou waard, je gaat naar school waar je nutteloze dingen leert voor een nutteloos leven, want alles gaat toch dood. Het stomste is dat ik WEET dat mensen om me geven en ik WEET dat, als ik het zeg, mensen me willen en kunnen helpen. Het is gewoon dat ik dat niet wil. Ik wil geen aandacht, ik wil niet de 'center of attention' zijn. Ik wil alleen gelaten worden, zodat ik gewoon alleen dood kan gaan ofzo... Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik weet ondertussen niet meer waarom ik zo gedepresseert ben. Ik weet het gewoon niet. Ik wol niets meer weten. Ik wil niets meer.
Datum:
03-01-2017
Naam:
Dorus
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Iedereen zal blij zijn

Het begon toen mijn opa overleed in klas 1, het ging vreselijk. Ik heb mezelf gesneden en mezelf zo lang op mijn keel gedrukt tot dat ik geen adem meer kreeg maar ik durfde nog niet verder te gaan, het ging een tijdje weer goed tot nu, een paar maanden maakte mijn vriend het uit, ik vond hem al vanaf klas 1 leuk en nu hebben we gehad en maakt hij het uit en zegt ie dood leuk dat hij mij een maand al eigenlijk niet meer leuk vond. Ik ben me onzeker gaan voelen, ik ben plat, ik heb een wip neus, m'n ogen zijn niet gelijk en ga zo maar door.... ik lig huilend in m'n bed elke nacht te denken of ik nog wel verder wil leven. Laatst keek ik op mijn vriendin haar mobiel, ik was Gwn ff nieuwsgierig. Ik zocht mijn naam op in whatsapp. En ja hoor daar kwamen de verhalen: HAHAHA ZE STINKT ECHT, wat een kk hoer, ik zie zo voor me dat ze je vriendje afpakt, ze is echt lelijk, AHHAHA ik heb gezegd dat ze er leuk uit zag maar ze zag er verschrikkelijk uit HAHAH GEWELDIG, Jezus ze is zo plat. En ja mensen dat zeggen dus mijn beste vriendinnen over mij, dus ze zouden wel blij zijn als ik weg ben... ik doe nu maar Gwn aardig maar in m'n achterhoofd spelen allerlei andere dingen
Datum:
03-01-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Schoenen om te vullen

Er zijn nog zo veel dingen die ik met mijn moeder had willen bespreken.. uitpraten en verwerken wat er allemaal is gebeurd in de laatste jaren van haar leven. Mijn leven, ons gezin. Ze is hier nooit klaar voor geweest, dat kon ze niet meer aan. Er speelde te veel in haar hoofd en ze was helemaal alleen in gevecht met haar lichaam tegen de kanker en alles wat daar bij kwam kijken. Als zoon probeerde ik mijn eigen behoefte aan het bespreken van de pijn verwijten schuld en woede teleurstelling anders zijn niet geaccepteerd worden het niet goed kunnen doen te onderdrukken om er voor haar te kunnen zijn. Het is veel te egoïstisch om tijd op te eisen terwijl de tijd langzaam stopt. Ik ben niet begrepen mijn moeder is niet begrepen.. hier sta ik dan 2 januari 2017 30 jaar verslaafd depressief failliet eenzaam alleen ik word vader maar ik zit te denken aan zelfmoord. Vluchten, verdwijnen, niet meer moeten niet meer voelen. Ik weet niet wie ik ben en ik heb in mijn strijd de woede en onmacht veel te veel schade aan gebracht aan de mensen wie ik lief heb. Ik durf niet te voelen niet te leven omdat het tot teleurstelling leidt.. het nooit is zoals je hoopt en niks is zeker. Ik vertrouw niemand. Ook mijn eigen intuïtie niet, mijn gevoel.. het verward me lijdt tot verkeerde keuzes en gedachtes. Mijn omgeving ziet alleen de drugs want er is toch niks aan de hand met Martijn. Nee joh niks aan de hand. Kanker toch lekker op allemaal. Schijnheilige gedoe allemaal. Elk individu is met zichzelf bezig, ze eigen kankerzooi en toneelstuk, daar kan je alleen gelijkgestemde bij hebben. Anders heb je er geen belang bij. Zo werkt het. Mensen zeggen altijd 'ja zo werkt het nou eenmaal in de realiteit' ja dat is het probleem denk nou niet dat ik naïef ben. De realiteit is dat niemand van wie ik zou verwachten alles voor aan de kant te zetten omdat ik dat ook zou doen, er vooral geen moeite insteken. Neej je moet het zelf doen en zou zogenaamd niet geholpen willen worden.. schuldgevoel is een bitch. Hoe moet je schreeuwen om hulp als je dat niet durft niet kan niet lukt. Ruim 6 jaar gelden is mijn moeder overleden. 6 jaren zijn 2190 dagen.. het gevoel van machteloosheid paniek angst en pijn zijn er dagelijks het lijkt soms als een hele lange maand, alsof het pas geleden is. De realiteit is dat ik zoveel meer tijd en kansen heb gehad in die jaren en ik zelfs alles heb en gelukkig zou moeten zijn. Ik heb het zo verkloot zoveel verdriet veroorzaakt, dat is gedaan en niet over te doen. Ik zit klem vast en vluchten lukt niet meer. Blijven misschien ook niet, ik maak alles kapot... ik hou te veel van de mensen om me heen om hun met mijn negativiteit nog meer pijn te doen. Dan kan je nog vechten, maar ik ben gewond en moe en de tegenstander te sterk.. maar ik moet wel vechten alleen welke drive vind ik waar haal ik die of waar zoek ik die.. laat maar geen tijd meer het is veel te laat om nog het goede te kunnen doen want ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn.. eerst moet ik mezelf vinden iets wat ik nu al zo vaak heb geprobeerd en steeds word het erger moeilijker heftiger pijnlijker en kom ik verder van mezelf te staan dan ooit..
Datum:
02-01-2017
Naam:
Naam
Leeftijd:
30
Provincie:
Flevoland

redenen om het niet te doen

ik heb ook problemen maar pleeg geen zelfmoor al wort je mishandelt door je vader of moeder ze hebben een keuze gemaakt om een kind te krijgen of niet en die keuzen maak je niet zomaar natuurlijk vinden ze het erg als je zelfmoord pleeg en als je gepest wordt en je pleeg zelfmoor die pesters krijgen hun hele leven mee dat ze iemand tot zelfmoord hebben gebracht en al gaat het niet door je ouders of pester je heb nog een heel leven voor je. NAAR REGEN KOMT ZONNENSCHIJN
Datum:
02-01-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

angst voor een dakloze toekomst

In 2013 ben ik opgenomen in psych. ziekenhuis Vrederust in unit 2 van gebouw de Schelde (ondergewicht). www.ggzwnb.nl heeft veel financiele moeilijkheden, ik ben bang dat er voor mij geen plaats meer zal zijn als patient. Ik heb een zwak lichaam (prikkelbare darmen) en de stoornis van Asperger en dwanghandelingen en ik word snel verkouden, als ik dakloos zou worden dan komt mijn dood snel in zicht.
Datum:
01-01-2017
Naam:
Frans
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

Kan niet meer

Halo Allemaal
Werd vroeger in Elkaar geslagen en door me broer misbruikt heb ook een auto ongeluk gehad op me 17e werd mishandeld tot me 20ste Ben toen uit Huis gegaan nu heb Ik Alleen mijn vrienden Ben werkloos en Ben bang op straat Terecht te komen omdat Ik Niemand heb mijn familie Denkt Alleen aan zichzelf en geld en de familie van mijn vriend ook plus het feit dat Ik ook nog adhd heb en me vriend heeft add fijn wat heeft het nog voor zin heb jaren me best gedaan en waar voor Ben weer werkloos omdat Ik zogenaamd pillen nodig dacht te hebben voor mijn depressie daardoor was Ik mezelf niet Ik wil mezelf niet zielig vinden Ben gewoon moe van het leven altijd alles Alleen doen werken en administratie omdat me vriend dat niet snapt

Ben moe en heb er geen zin meer in
Datum:
01-01-2017
Naam:
Detak
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

Mijn verhaal

Mijn zus was geboren toen mijn moeder 17 was en ik toen me moeder 21 was ik en mijn zus hebben verschillende vaders die mijn moeder beide hebben verlaten toen ik 4 was vond mijn moeder een nieuwe man die toen ik 10 was overleed aan kanker mijn moeder had toen zo weinig geld dat ze zwart schoonmaken moest bij mensen mijn moeder begon veel te
drinken en gaat vaak uit mijn zus werd toen ik 12 was uit huis geplaatst omdat ze onhandelbaar was en toen werd ze op der 17de zwanger mijn ma haat mij nu en zegt vaak dat ze niet wil dat ik leef omdat ik niks volgens der doe en ik woon nu paar keer per week bij pleeg ouders. op de hogereschool heb ik nooit veel vrienden gehad en begonnen de vrienden van een vriend van mij me te pesten bedreigen proberen te slaan niet wetend waarom gebeurd dit nog steeds en die vriend die eigenlijk geen vriend is nu zelf ook en nu op nieuw jaar hebben ze een feest gegeven waar iedereen voor is uitgenodigd behalve ik zodat ik alleen ben en vandaag maken ze groepen aan met me foto der op waarin ze me uitschelden
Datum:
01-01-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Controleer ze

Waar zoek je naar in het leven?

Een partner? Een goede baan? Een toekomst voor je kinderen? Wat als, je nadat je zo lang gezwoegd hebt, al die dingen hebt bemachtigd en je je nog steeds niet voldaan voelt? Is het leven dan zogenaamd 'klaar'?

Wat als deze doelen heel ver buiten handbereik lijken? Moet je dan nog steeds zoeken? Moet je nog steeds (misschien tevergeefs) geloven in het o zo vaak gehoorde uitspraak "Het wordt toch beter"?

Zijn die doelen je bloed, zweet en tranen wel waard?
Maar de belangrijkste vraag: hecht ik daar überhaupt waarde aan? Zal ik dan nog steeds blijven zwoegen, voor iets wat vanzelfsprekend is voor 'normale' mensen, maar wat voor mij totaal oninteressant is? Als ik eerlijk ben, heb ik hier vrij weinig zin in.

Een leven waarin je niks doet, is niks anders dan een langzame dood. Waarom uitstellen?

Gelukkig nieuwjaar.
Datum:
31-12-2016
Naam:
Dubbels
Leeftijd:
22
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.