Levensverhalen (pagina 1065)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Je bent meer dan je pijn!

Dag lieve mensen,

Pleeg a.u.b. geen zelfmoord!!!!
Julie zijn meer dan je pijnlijke gevoelens, meer dan je donkere gedachten, meer dan je verleden, meer dan alleen het heden en de toekomst.

Ga ga wie je bent, wie je werkelijk bent achter alle pijn, verdriet, frustratie, wanhoop.
Ik heb ook jaren met pijn, ellende en zelfmoordneigingen rondgelopen totdat ik erachter kwam wie ik ben achter dat alles. Elke mens is in de kern hetzelfde, een mooi, zuiver, gelukkig en vredige ziel. Jullie
zijn dat allemaal. Probeer je kern de vinden. Jij bent niet je gevoelens, niet je gedachten, ga na wat je dan wel bent!. EEN MOOI MENS!!

Tip: lees het boek van Eckhart Tolle: De stilte spreekt en het boek De kracht van het nu.

Het heeft mij geholpen!!! En het zal jullie zekerr oook helpen.

Pleeg geen zelfmoord!!!!! het leven heeft meer te bieden dan je denkt echttttt ook voor jouwww.
Hou van jezelfffffff
Datum:
26-07-2008
Naam:
positief
Leeftijd:
24
Provincie:
Anders

Hopeloos verloren

Hallo,

ik ben vandaag mijn vriendin verloren. Ik ben onlangs 1.5 week naar Spanje geweest en ik miste haar zo erg, toen ik thuis kwam ben ik dezelfde avond nog naar d'r toe gegaan en blijven slapen. Alles was goed, vol liefde en sex (sorry weet niet of ik dat hier mag zeggen). De rest van de week belde ze me nooit en smsde ze me nooit wat ik vreemd vond want ze belt me normaal elke avond en praten we uren lang. Vandaag smsde ik d'r om te vragen of alles wel goed was en of ze nog wel blij met me was? Ze smsde terug: Ik weet 't allemaal effe niet meer. Let's take things slow. Dit was voor mij nogal een schok want ik ben/was nog zo verliefd als toen we net een relatie aan gingen. Ik belde d'r op om te vragen wat er was en ze vertelde me dat ze niet wist hoe ze aan dit gevoel kwam maar ze zei dat ze voelde alsof onze relatie niet klopte, het gewoon niet zou werken. We hebben er een tijd over gepraat en allebei zitten huilen aan de telefoon (ik had al jaren niet meer gehuild). Uiteindelijk hakte ik de knoop door met de vraag: Is het nu voorbij? Ze antwoorde met: Ja. Na het telefoontje kreeg ik allemaal beelden van haar met andere jongens en ik heb mijn kamer helemaal kapot gemaakt, het ziet er niet uit. Deze meid was alles voor mij, ik was nooit echt gelukkig.. Ik heb wel vrienden, ga uit en heb lol maar toch voelde ik me eenzaam en toen kwam zij. Alles was goed, school ging lekker en het leven had weer zijn. Toen ik dit verloor voelde het alsof ik het niet verdiend had. Ik ben zo verloren, gebroken en hulpeloos en dit zegt een 18 jarige jongen die zijn hele leven al vechtsport doet. Ik heb nog nooit zelfmoord neigingen gehad maar nu ik haar kwijt ben is dat bijna het enigste waar ik aan denk.. Hoe moet ik nou verder? Wat heeft het voor nut? Ben ik zo'n slecht persoon dat ik geen geluk verdien? Ik zou graag met iemand praten, ik dacht dat er een zelfmoord hulplijn was maar die kan ik niet vinden. Mja bedankt voor het lezen van mijn bericht, ik ga mijn best doen mijn leven voort te zetten en streven naar geluk, ik voel wel dat ik een hele lange tijd niet meer gelukkig zal zijn. Bedankt, doei.
Datum:
26-07-2008
Naam:
Xander
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Tip voor jullie

Als je een probleem hebt..
een groot probleem je word er gek van..
dan heb ik hier iets dat helpt.. succes niet gegarandeert.

1. schrijf het op een blaadje... dan krijg je het vanzelf door wat je moet doen.

2. vertel het aan een vriend die je echt kunt vertrouwen.. als je het vertelt.. dan snap je het probleem ook beter.. en weet je wat je te doen staat..

geloof me echt.. dit is echt waar..
ik heb ook zelfmoord gedachten gehad..
ik kon het niemand vertellen.. ik vertelde het aan me zus.. ze trooste me en bleef met hart en ziel bij me.. en praatten we een hartig woordje met elkaar.. ik snapte het beter en nu.. ben ik een gelukkig jonge die goed zn best doet op school..

Bedankt.
Datum:
26-07-2008
Naam:
ANONIEM
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Niet doen

Lieve mensen,
Doe dit alsjebliefd niet,
Ik ben 3maanden geleden een goede vriend van me kwijt geraakt aan zm.

Altijd vrolijk
Altijd lachen
Altijd gek doen
Altijd voor je klaar staan

Tja altijd,,maar nu voor altijd weg. . .

Zoveel leegte,
Zoveel pijn en verdriet
Maar ook zoveel vragen..

Dit kunnen jullie niet voorstellen.!!

Praten dat is zo belangerijk in het leven,
dat is vaak een goede uitweg..

Kus

Datum:
25-07-2008
Naam:
L
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Verdriet.....

Ik ben uit een lang relatie van 8 jaar tijd, een door mijn opvoedings maneir heb ik de liefde van mijn leven verloren, leven heeft geen zin meer, ik will dood maar ik weet niet hoe, ik kan niet meer verder, hij is naar 3 maand tijd naar andere vrouw opzoek, een ik kan dat niet hebben, is iemand die kan mij helpen?
Datum:
25-07-2008
Naam:
F.M.
Leeftijd:
41
Provincie:
Gelderland

Father of a friend

De vader van mijn beste vriendin heeft zelfmoord gepleegd. Ik was op vakantie, in het buitenland, ze belde me op, in tranen. Ik schrok heel erg toen ze het mij vertelde. Mijn ouders schrokken ook. Ik vind het zo erg voor mijn vriendin. Ergens ben ik boos op haar vader, dat hij haar, en ook haar broertje en moeder, zomaar in de steek heeft gelaten.

Zelf heb ik een tijd geleden ook zelfmoordgedachten gehad. Ik vroeg me af hoe alles zou zijn zonder mij. Ik dacht dat mijn ouders en mijn broertje het fijner zouden hebben zonder mij. Ik begon mezelf te snijden, en ook met mijn hoofd tegen de kast te bonken als ik mezelf weer haatte.
Nu gaat het beter. Ik heb bijna 2 maanden mezelf geen pijn gedaan. Ik had mijn vriendinnen (ook die van hierboven) verteld dat ik mezelf sneed, en zij hielpen mij hiermee te stoppen. Ik voel me gelukkiger. In mijn donkere periode wilde ik niet gelukkig zijn, ik was er bang voor, dacht dat het een leugen was van perfecte mensen. Ik weet niet hoe, maar ik ben er bovenop gekomen. Al is er nog steeds één ding dat mij steeds weer verdrietig maakt. Misschien heelt de tijd inderdaad je wonden. Of misschien is het omdat mijn leven nu wat rustiger is, nu ik vakantie heb.
Ik geloof niet in God, maar toch bid ik soms. Als ik op de radio iets hoor over een ongeluk waarbij iemand om het leven is gekomen, vraag ik God over de nabestaanden te waken. In het buitenland heb ik voor de vader van mijn vriendin een kaarsje gebrand bij een Mariabeeld. Ik vroeg Maria om hem veilig naar de hemel te brengen en om over mijn vriendin en haar familie te waken.
Ik geloof niet in God, maar toch lijkt het zo alsof je iets voor iemand kunt doen (ookal ken je diegene misschien niet,) en dat voelt fijn.
Datum:
25-07-2008
Naam:
J.
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Onbegrijpelijk

Ik ben een kind met Asperger, een kind die niemand begrijpt. Ik heb jaren van training doorgestaan, tevergeefs. Ik begrijp niemand, niemand begrijpt mij. Voor mij is het hier allemaal een gesloten boek. Ik probeer dingen goed te doen, mensen vatten dat verkeerd op en gaan op me schelden. Als ik mijn mening uit, vinden ze het brutaal, ik vind het een kreet om hulp...
Ik heb er lang over nagedacht. Als ik zelfmoord pleeg "zou ik mensen pijn doen". Dat, is klinklare onzin... Mensen begrijpen mij niet. Moeten overbodige energie aan mij uileveren. Allemaal nutteloos. Ik ben en blijf een ander kind. Iemand die niemand zou herkennen. Mensen ben ik tot last, als ik ze wil helpen. En als ik uit hun buurt blijf, ben ik ondankbaar... Ik weet het, mensen geven om mij. Ik weet dat het hun pijn zal doen. Maar de mensen moeten weten dat er geen andere gruweldaad bestaat als onbegrepen te zijn. Je denkt dat je er alleen voor staat. En in een kreet om hulp zeg je dat. Mensen zeggen dat dat niet waar is. Dat veel mensen achter je staan, en dat je het nooit op moet geven. Maar als ik om me heen kijk, ziet niemand hoeveel pijn ik lijd. Mensen zullen dit soort pijn nooit voelen. Ik gun het daarom ook niemand. Maar die pijn, die onvergeeflijke pijn, ik weet dat die nooit verdwijnt. En ik kan er ook niet mee leven. Ik weet het, er zijn mensen met een grotere handicap dan ik. Maar daar zijn meerdere van. Asperger, ADHD, PDDNos, Authisme, dát zijn de handicaps. Mensen die dat hebben, weten van binnen allemaal, dat ze nooit iemand zullen begrepen, en meestal altijd tot last zullen zijn. Deze site, probeert mensen van hun zelfmoord af te houden. Dat is niet eerlijk. Mensen hebben het recht het lot in eigen handen te nemen, en hun eigen leven te beeindigen wanneer ze dat willen. Mensen bepalen hun eigen levenstijl, en levensduur. Ik zal dan ook niet lang meer wachten, tot ik het proces uitvoer. Na mijn achttiende verjaardag, zal ik mij vergeven aan de dood, en verlost zijn van de gruwelijke pijn.
Datum:
25-07-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ik kan echt niet meer ben zo moei

heeie ik kan echt niet meer net doen of alles goed gaat lachen van buiten en kapot van binnen ik wil niet meer en er is niemand om mee te praten heb zon klote kindertijd gehad
ik kan het niet vergeten en dingen blijven herhalen doe zo mijn best voel mij zo kloten van binnen gebroken, eenzaam , zo alleen , gek een buiten staander en er is niemand om mee te praten of die mij begrijpt ,,,, en elke dag die masker opzetten ik kan het niet meer ogen dik en rood van de tranen ik wordt gek help help help ik kan echt niet meer
Datum:
24-07-2008
Naam:
linda
Leeftijd:
19
Provincie:
Groningen

Ik wil niet meer leven

Ik kan er van alles en nog wat over zeggen. Maar binnen in mij is alles dood en levensloos. Ik heb geen vrienden. Mijn ouders zijn dood. Mijn broer is maar mijn half broer. Ik heb geen kinderen... Ik zal dus niemand achter mij laten. Dus ik hoef mij niet schuldig te voelen. Ik beschadig eigenlijk niemand. Mijn lichaam is nu al dood, mijn gevoel is nu al dood... Waarom zou ik het niet doen ?

Als ik het doe doe ik het rustig en kalm met een goede voorbereiding.
Datum:
24-07-2008
Naam:
Ikke
Leeftijd:
38
Provincie:
Overijssel

vriendin

kheb onbewust een meid gezoend terwijl ik een vriendin heb...en als ze het uitmaakt ben ik gwoon nie meer waard dan de dood!!!!!!
Datum:
24-07-2008
Naam:
Danny
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.