Levensverhalen (pagina 1067)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wat moet ik doen ?

ik weet het niet meer het ene moment heb ik het leuk en fijn het andere moment heb ik al een touw op gehangen en bedenk ik me op het laatse moment...

ik weet niet hoelang het nog duurt voor ik me niet meer op het laatste moment bedenk..

ik snij ook vaak in mezelf...

ik wil die pijn die ik van binnen voel ergens anders hebben in mijn hand of mijn arm..

niemand kan mij toch helpen..

ik droom er wel eens over dat ik er morgen niet meer ben..

ik weet het niet meer ..
Datum:
22-07-2008
Naam:
martijn
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Alleen

Ik ben Silke .
Ik ben 13 jaar ..
En Zo Leefde Ik.
Ik had een heel mooi leven .
ik stond blij op . ik sliep blij.
Ik had een vriend daar was ik blij gelukkig etc. mee.Ik heb het uit gemaakt .. ik voelde me niet meer gelukkig bij hem ...
Ik vond dat hij mij niet verdiende.
Hij bleef volhouden dat hij mij nodig had en dat die me echt niet kwijt wou.
Nu Snij ik mezelf .. ben bang voor alles om me heen.
Heb geen vrienden niks meer.
ik heb alleen me paarden noch daar ben ik dan ook elke dag te vinden.
Ik wil nog steeds weg hier..
ik heb al paar keer boven op een flat gestaan..
maar dan huil ik .. en weet niet wat ik moet doen ..
ik weet het niet meer

Groetjes Hoopeloos meisje..
Datum:
22-07-2008
Naam:
Sill
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

mijn dochter heeft zelf moord gepleegt

toen ik 15 was kreeg ik een kind ze
heete wendy een tijdje trug vond ik haar dag doek er stont afschuwleke dingen !
er stond waarom word ik altijd geslagen
op school wat doe ik tog verkeert ik ben heel bang ik had een vriendin maar ze slad mij nu ook iedreen haat me waarom?
waarom ben ik lelijk!
ik denk dat ik zelf moord ga plegen!

ik schok toen egt ik dat las en toen was ze nog maar11 dus ik ging naar haar school maar haar juf zei wendy wordt niet geslagen ik zei ze zit onderde blauwe pleken en zij zei dat is niet waar dus ik werd heel boos ik sloeg haar blauw
en ik zei dat voelt wendy ook als
mensen haar slag
maar toen bellden de polietsie mij
ze zeiden kom snel naar de zieken huis
ik staartde snel mijn auto en ging er heen
de dokters zeiden dat wendy geslagen
was door paar mensen zoo erg dat wendy er bloed uit haar mond kwam
de daders hebben ze niet kunnen pakken
toen wendy uit het zieken huis mocht heeft wendy een brief gescheefen
en daar naar zelf moord gepleegt
ophaar kammer!!!ik ben zo vedrieteg!!!
op de brief stont mama sorrie maar ik wil niet meer vederleefen me leefen doet pijn
enik ben heel bang voor die mensen!
het eenege goeden aan mijn leefen was jij mama!

toen ik dat gelezen had was ik zoooooo verdrietig ik had haar veel beter moeten beschermen ik hep zoon spijt!
ik wil haar weer trug!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
en ze was nog maar 11 jaar geworden}:,
Datum:
22-07-2008
Naam:
bea
Leeftijd:
34
Provincie:
Drenthe

een gat waarin ik steeds dieper in val

ik ben altijd een persoon geweest die heel erg blij was. Ik vond mezelf altijd sterk, ik werd moeilijk down of kwam er dan weer snel over heen..
maar dat veranderde allemaal dit jaar..ik heb zoveel dingen meegemaakt die me helemaal niet motiveren..eigenlijk heb ik zoveel in me leven om door te leven en blij te zijn.. maar wat ik ook doe..al deze gevoelens gaan niet weg..het lijkt alsof ik in een gat ben gevallen en er niet uit kan komen..elke keer val ik dieper naar beneden..ik wil soms gillen,schreeuwen,huilen,slaan..alles..
ik kan niet slapen want denk steeds terug aan slechte dingen..ik ben bang voor mijn eigen gedachten..elke keer ga ik een beetje verder, het begint bij pillen in nemen en hopen dat je nooit meer wakker word..daarna je polsen snijden..ik heb een pols gesneden en heb et toen gestopt..Betekend dat dat ik nog wil leven?? of is het gewoon dat ik gewoon een lafaard ben en niet eens me eigen zelfmoord goed kan doen..ik weet dat het niet normaal is om steeds te denken hoe je dood moet gaan of de hele tijd te wensen dat je niet meer bestaat..
dat pijn dat ik voel in me..k kan gewoon niet meer..ik weet niet eens waar al deze gevoelens vandaan komen..er is niemand die me echt begrijpt en ik wil gewooon gillen..ik kan niet slapen want steeds als ik me ogen dicht doe, zie ik iets dat ik niet wil zien....ik wil niet dat mensen weten dat ik me zo voel dus probeer me zo normaal mogelijk te gedragen..ik lach, ik maak grappen, ik dans MAAR in me ga ik langzaam dood..me ziel is niet meer hetzelfde..
ik ben niet meer het zelfde en ik weet niet eens als ik terug kan gaan naar me oude zelf..
ik wil zo graag normaal voelen..ik hoef niet blij te zijn maar gewoon niet meer alle pijn voelen dat ik nu voel..

eerlijk gezegd misschien verdien ik dit allemaal want ik ben een slecht persoon..

ik had meer van mezelf verwacht en nooit gedacht dat iemand zich zo slecht kon voelen als hoe ik me nu voel...

waarom wil ik gillen maar er komt niets uit me mond..
soms huil ik gewooon uren lang gewoon omdat ik me zo voel of denk aan iets dat maar niet uit me hoofd gaat..

ik huil me zelf in slaap..en slaap nooit langer dan een uur of twee..ik neem slaap pillen in maar heb nu al zoveel slaap pillen vn de dokter gekregen dat ze me niet meer gaat geven want het wordt te opvallend...

wat ga ik nu doen??? ik kan nu nog doen alsof alles oke is maar wat ga ik doen als ik niet meer kan..

gewoon dood gaan? ik weet het niet want zelfs daarvoor ben ik te stom..ik weet niet hoe ik goed zelfmoord moet plegen..snel en zonder pijn...

ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan..
niemand begrijpt me..ik wordt gewoon gek van alles

waarom kan ik niet blij zijn
waarom kan ik niet blij zijn

ik denk dat ik dat antwoord al weet..k ben een slecht persoon..
en verdien dit...
me ziel is gewoon weg..ik voel alleen maar leegte..
Datum:
22-07-2008
Naam:
jen
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

#

Hallo iemand..

Ik zit al heel lang in mn hoofd te denken aan zelfmoord, maar durfde het niet op te zoeken op google..

Ik voel me alleen, heel alleen..
Mn beste vriendin laat me vallen, ze gaat naar anderen.. Inplaats van my..

&iedereen vergeet me.. Een andere vriendin die veel voor me betekende.. Weetniet dat ik me nu zo rot voel..

Ik haat mezelf.. &de andere x weer iedereen..
ik weet niet wat ik wil, en word gek van iedereen om me heen..

T liefst wil ik weg, ergens waar mensen van me houden, en me niet laten vallen.. NOOIT!

Ik ben K. En weet niet wat ik moet doen.,
help me..

Liefs. xx
Datum:
22-07-2008
Naam:
K
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

....

bestaat het leven alleen maar uit pijn en verdriet? is bestaat er toch zo iets als een leven vol plezier en gelukkig zijn.
Ik ben compleet in de war, weet niet meer wat ik met mij zelf aan moet..

Toen ik jonger was zijn er een aantal dingen gebeurd die ik gewoon nooit meer kan vergete en in mijn geheugen staan gegrift...

Dit heeft bij mij gewoon een afdruk achtergelaten..

Mijn vader en moeder waren al toen ik erg klein was gescheiden, niet dat dat er iets mee te maken had, bedoel had best een goede leventje.. Mijn vader was al heel zijn leven ziek.. maar als je klein bent neem je hem gewoon zoals hij is en denk je niet aan wat er staat te gebeuren..
heel mijn leven is hij ziek geweest.. tot op mijn 17de toen hij is komen te overlijden..
het was zo moeilijk voor mij elke keer me vader te zien af takelen..

Ook ben ik mijn gehele jeugd gepest..ik was geen knap mooi slank meisje en ja dan werd je al gauw het pispaaltje...
het ergste was voor mij dat ik met een groepje meiden om ben gegaan (waar ik erge spijt van heb) die eigelijk het populairste waren van de school.. ik dacht als ik maar bij hun hoor laat de rest me met rust.. fout gedacht.. nu peste de mensen om me heen me niet meer maar het groepje meiden zelf.. ook werd ik juist de pester zelf omdat ik natuurlijk niet buite het groepje wilde horen (omdat ik anders nog meer gepest zou worden) dit heeft jaren geduurd.. wilde gewoon niet meer naar school.. zat elke dag te huilen als ik van school kwam.. en het ergste vond ik nog wel het naar school toe gaan.. je moest me haast dwingen..
de pesterijen werden op een gegeve moment zo erg dat ze ook mijn vader erbij gingen betrekken.. ze hoopte dat hij snel kwam te sterven.. dit brak mij helemaal op. toen het sterven van mijn vader steeds dichterbij kwam trokken ze een beetje bij.. maar toen mijn vader overleden was en zij niet uitgenodigd waren voor de begrafenis werd het alleen maar erger ze zeiden lekker voor je dat je vader dood is bla bla bla...
na jaren van de pesterijen kwam er eindelijk een lichtpuntje.. een van die meiden ging verhuizen.. daarop volgde er nog een ik wist niet wat me overkwam.. en een jaar later volgde er nog 1... het groepje bestond uit 8 meiden.. 3 waren er verhuist.. en de rest van de meiden bleek net zo bang te zijn als mij...
ik dacht eindelijk rust...

nu jaren later heb ik er nog steeds heel erg veel last van... ben heel erg bang om mense te vertrouwen.. of dit nou komt omdat ik gepest ben of me vader ben verloren of gewoon het vertrouwen in mensen ben verloren.. heb gewoon het gevoel dat ik er alleen voor sta.. heb een super lieve moeder.. maar als ik eenmaal problemen heb durf ik ze niet met haar te delen.. met niemand niet...

mijn allerbeste vriend, weet dat nog het meest van iedereen ook niet alles maar het lucht gewoon erg op...
maar raak steeds meer in een dip (om het zo maar even te noemen) het slaat nergens op maar durf me mening niet te geven... durf niet mer vrienden te winkele.. durf geen dingen af te rekenen.. niets.. zelf de kleinste dingentjes..

heb al eens vaker hulp gezocht.. ze hadden me eerst door gestuurd naar maatschappelijk werk.. dit heeft me een poosje geholpen... maar het was niet meer genoeg.. het zat bij mij veel dieper.. ze hebben me nu door verwezen naar het RIAGG.. weet gewoon niet meer wat ik moet.. allerlei gedachtes schieten door mijn hoofd.. goede maar die durf ik niet uit te spreken.. en slechte maar die zijn snel al mij te zien... wil mezelf niet aan doen maar weet gewoon geen andere uitweg.. voel me gewoon zo erg leeg... terwijl dat ik de beste vrienden heb van de hele wereld en de liefste familie.. ik zit gewoon zelf heel erg in de knoop...

pff als ik het zo terug lees klinkt het wel heel zielig allemaal.. maar het lucht wel op om het even kwijt te kunnen..
Datum:
21-07-2008
Naam:
Bo
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Het Einde?

Hallo mensen,

Ik ben Kevin, ben net pas 20 geworden en zie 't leven nu al byna 12 jaar al niet meer zitten. Op 8 jarige leeftyd ben ik me beste vriend al verloren, volgens de dokter door myn eigen toedoen. Neergestoken door 'n groep hangjongeren en overleden omdat ik 't mes uit z'n borst haalde. Een zware last om mee rond te lopen. Dat achtervolgt me al me hele leven. Verder kon ik nooit echt op me ouders rekenen, ze hebben 'n eigen zaak en zyn en waren altyd weg. Ik moest dus voor mezelf zorgen. Ik had en heb nog steeds weinig tot geen vrienden, dus zit vrywel altyd alleen.

Ondanks alles heb ik 'n goeie baan, maar daar houdt 't ook mee op. Me collega's zie ik niet buiten 't werk om, vanwege de grote leeftyds verschillen. Ik heb helemaal niks, niemand. Voor my is gewoon de tyd daar om afscheid te nemen van alles en iedereen.
Datum:
21-07-2008
Naam:
Kevin
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

Moed

Ik heb de laatste weken elk telefoonnummer dat ik had gebeld, elk adres bezocht. Sms en brieven geschreven met een schreeuw om hulp.
Geen deur ging open, en geen antwoord op mijn brieven. Geen familie of oude vriend die even wat laat weten.
Dus nu weet ik zeker, ik heb geen naasten die ik achterlaat. Geen mensen die pijn zullen voelen omdat ik mijn keuze heb gemaakt.
Ik heb alles gedaan wat ik kon, inlusief het voorbereiden van mijn dood.

Ben vorige week spontaan gestopt met alle medicatie. Ik heb nu alleen nog genoeg moed nodig...
Remi
Datum:
21-07-2008
Naam:
Remi
Leeftijd:
31
Provincie:
Gelderland

dood

Ik wou dat ik nooit geboren was. Ik wou dat ik dood was. Ik ben 39 jaar oud. Ik heb nooit gevoel hou het was/is om een vrouw in mijn armen te hebben. Kom nu terug van een kermisborrel. Ik ben in de kroeg geweest. Om uberhaupt iemand aan te spreken kost me heeeeel veel moeite. Is ook niet gebeurt, terwijl er best leuke meiden waren. Ik heb dan ook een ontzettende hekel aan mijzelf. Hoe moeillijk kan het zijn om een gesprek aan te knopen? Voor mij is dat onmogelijk. Uitgaan staat voor mij gelijk aan het feit dat ik mislukkeling ben, daarom probeer ik dat ook zo veel mogelijk te vermijden. Dit lukt vrij aardig. Ik zit zo verstrikt in mijn eigen web, dat ik er zelf vast in zit. Reeds vele jaren in therapie geweest. Heeft niks opgelost. Ik kan mijzelf er niet toe zetten om te veranderen. Heb nu 2 weken vrij. In mijn (huur)-huis gebeurd niets. Zit er al enkele jaren in. Daarvoor altijd thuis, bij mijn ouders gewoond. Wat voor een loser ben je dan, om tot je 35ste thuis te wonen. Boven is er niets veranderd. Dezelfde pleister op de muren als dat ik er in kwam. Waarom zou ik dat ook doen? Heb niks om voor te leven. Is gemakkelijk voor de volgende bewoners. Kan het behang zo op de muur kwakken.Ik ben maar een tijdelijke passagier van deze planeet. Ik maak niets uit. Leven gaat gewoon door, of ik er ben of niet, en ik ben er liever niet. Wat een ongelofelijke loser ben ik toch. Heb niet eens de kracht om mijzelf van het leven te beroven! Ik hoop dat dat nog eens komt. Wat haat ik mijzelf toch.
Datum:
21-07-2008
Naam:
ml
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Hulp voor jullie

Denk eens na!
zelfmoord..
wil je dat de mense om je heen aandoen?
vaak mislukt het ook en dat heb je jezelf verpest!
kan je je leven zelf niet eens leuk maken?
probeer de positieve kanten eens te zien!
iedereen heeft wel iets positiefs!
er staat nog een heel leven voor jullie!
wie weet wat je brengt!
de groote liefde van je leven, een topcarriere, heele hoop met vrienden!
het is tog egoïstisch om de mense om je heen die veel om je geven te laten stikken?
als je zelfmoord pleegd denk je toch alleen aan jezelf?
probeer eens wat nuttigs te doen!
iedereen heeft talenten!
JIJ dus OOK!!

veel succes!
Datum:
21-07-2008
Naam:
Meisje
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.