Levensverhalen (pagina 1067)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan niet meer

ik denk al jaren aan zelfmoordt heb ook een keer in het ziekenhuis gelegen omdat ik pillen had genomen maar mijn moeder kwam onverwacht thuis en belde 112 en shite shite maag leeg gepompt zwaren behandelingen ik was ook een snijder krasser dat werd ook door de dokter gezien natuurlijk wandt ja mij halfe lichaam zat zit er onder ik was toen 13 jaar nu 19 mijn kindertijd is erg slecht geweest zo als je vast wel hebt begrepen ik kan het niet vergeten mijn kindertijd en hoe vrij en goed ik mij voelde op die avond de hel daar na daar voor nu ,, ik laar mensen niet weten hoe kut ik mij voel altijd blijven lachen tog waarom ik er nog ben voor mijn fam ik heb mijn vader leren kenen en 1 van mijn broertje en ben bekeert tot de islam en als je zelfmoord pleegt ga je naar de hel en ik gloof echt in god en ben bang dat ik dan echt naar de hel ga maar ik kan niet meer doe als of ik blij en gelukkig ben elke dag huilen drank druk wanhoop heb echt geen hoop meer werk zo hard om gelukkig te worden maar het lukt niet ookal stop ik mijn verleden weg ben zelfs naar het buitenland verhuisd.
kan iemand mij helpen waar mee i dont no i wanna feel good van het leven genieten vrienden hebben echte vrienden mijn verleden vergeten de mensen die mij en mijn broer zo kut hebben behandeld vergeven ik wil rust ik wil mij net zo good voelen als op die avond die dag voor de ambulance er was
Datum:
23-07-2008
Naam:
linda
Leeftijd:
19
Provincie:
Groningen

a

Ik ben in een stad gaan wonen waar ik niet wil wonen want mijn vrouw wou daar wonen we hebben daar een huis gekocht
ik heb ruzie met mijn moeder en zusje mede doormijn vrouw bijna geen contact meer met mijn vader want mijn vrouw mag zijn nieuwe vriendin niet
We hebbendrie kinderen met autisme die slecht tegen verandering kunnen en de jongste is ook nog geestelijk gehandicapt en hij kan helemaal niet praten vier jaar oud,

Het is voor hem anderhalf jaar lang verschrikkelijk geweest omdat we verhuist waren hij kon er niets mee hij praat niet dus er kon hem niets uitgelegd worden ik heb nu een baan die ik niet echt leuk vind maar het verdiende wat beter dan kon mijn vrouw bij de kinderen blijven want die zijn extra aandacht nodig
mijn vrouw had niks vna zichzelf dus die is aan een hele dure opleiding begonnen daar is al ons extra geld aanopgegaan
nu wil ze bij me weg omdat we nooit meer leuke dingen doen die we dus niet doen omdat het geld op is kleine leuke dingen wil ze niet doen dan heeft ze geen zin of weet ik veel
nu wil ze steeds weg dan houdt ze weer van me dan dit dan dat
nu ben ik haar denk ik echt kwijt
de enige manier voor mijn jongste zoon om in dit h uis te blijven wonen is als mij wat overkomt ik heb verder toch niks meer we hebben ook bijna geen contact meer met mijn oude vrienden dus ja ik weet het allemaal niet meer
er zijn een h oop mensen die mijn vrouw vragen hoe het gaat enzo
Dat heeft nog niemand mij gevraagd ik probeer soms
Datum:
23-07-2008
Naam:
johnny
Leeftijd:
32
Provincie:
Overijssel

Geen vrienden geen leven

Hallo mensen.

Ik heb er geen zin meer in.
Mijn laatste vriend heeft mij mijn rug toegekeerd.

Datum:
23-07-2008
Naam:
Jerommeke
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

door liefde verbitterd

Ze zeggen dat ieder mens geboren is met een speciale gave. Met iets waarover niemand anders bezit. Iets unieks. Maar waar ligt mijn gave dan? Wat is mijn unieke eigenschap? Ik geloof niet dat ik over iets dergelijks bezit. Ik ben niet zo slim. Dat vind ik niet zo erg. Maar daarbij ben ik ook geïsoleerd en vervreemd van de wereld om mij heen. Niemand kan me helpen daarbij. Niet instanties en ook geen familie. Het gevoel van werkelijkheid en helder denken heeft nooit bestaan bij mij. Dit leidt bij mij tot steeds terugkerende depressies.
Als ik mezelf bekijk in de spiegel dan zie ik iemand met een minderwaardigheidscomplex door deze problemen, maar ook door de manier waarop ik opgevoed ben. Of beter gezegd niet opgevoed ben.

Ik ben geen slachtoffer maar mijn omgeving lijkt gewend te zijn geraakt aan mijn nieuwe manier van leven. Er wordt niets verwacht van me. Het lijkt niemand wat uit te maken wat ik wel doe of niet doe. Hierdoor voel ik mij nog minderwaardiger. Dit geeft mij een waardeloze gevoel. Wat moet ik met mijn leven doen. ?
Datum:
23-07-2008
Naam:
vin
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

It Just Goes On

Het is al jaren aan de gang. Soms zijn er momenten waarvan ik denk dat het weer goed is gekomen of dat het goed zal komen. Maar dan.. dan gebeurt er iets, altijd onverwachts: alles werd afgepakt. Ik had niks meer, geen liefde, geen mensen om me heen, kortom: geen leven. Ik kon het niet aan. Jaren geleden begon ik met snijden, want ik dacht dat ik er dood aan zou gaan, maar nee. Het liep over op een verslaving. Snee soms weleens 2x per dag. Ik was hopeloos, wanhopig, ik wist niet wat ik moest doen. Ik dacht alleen aan de dood. De dood, dat was DE oplossing voor mij. Paar jaar terug heb ik boulimia gekregen wat ik nog steeds heb. Vorig jaar heb ik mijn eerste overdosis genomen. Was bijna gelukt, maar omdat ik met spoed naar ziekenhuis moest, kreeg ik medicijnen. Ik werd jammer genoeg beter. Ik wou dat het toen was gelukt, dan hoefte ik al die pijn niet te voelen die ik tot nu toe heb gevoeld. Na die overdosis ging het wel goed. Maar tot novemver 2007, toen begon het opeens. Alles werd zwart, het snijden begon. Zelfmoord werd steeds verleidelijker, zonder reden. Waarom werd alles zwart? Mocht ik niet blij zijn? Of was ik al lang genoeg blij geweest (de tijd van overdosis tot november)? Ik werd gek. December was een zm-poging, januari een zm-poging en februari zelfs 4 zm-pogingen. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik schreeuwde maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Niemand wilde me helpen. Ik was alleen, niemand kende me, ik kende mezelf niet eens. Was moest ik doen? Waarom zag niemand het? Was ik zo goed in het verbergen van mijn gevoel? Mijn masker, mijn redding en mijn dood. Het was tegenstrijdig, het had zo zijn voordelen als nadelen. Ik zag de voordelen, nadelen niet. Ik was ze vergeten. Owkee in maart was ik opeens zo slim om mijn verhaal te doen. Ben eind maart begonnen met psycholoog. Zag nog geen verschil, maar dat moest nog komen. Het ging steeds beter met me. Al hield ik me nog wel bezig met eten, maar het snijden werd steeds minder. Het kwam zelfs voor dat ik tijden niet sneed.
Maar nu?? Wat moet ik nu? Al die donkere tijden zijn terug en weer zonder reden. Ze willen me weer gek maken. Ik heb me door die donkere tijd gezet, heb hard gevochten. Waar is het resultaat heen? Waarom zie ik er niks meer van? Het is weer afgepakt. Ik ben moe van alles. Moet ik er weer zoveel energie insteken zodat het weer afgepakt kan worden? Iets opbouwen zonder resultaat? Leven zonder liefde? Leven zonder mensen? Ik wil niet meer. Ik heb de pillen weer in me tas gevonden. De verleiding is echt zo groot. Wat houd me tegen? Waarom doe ik het niet? Wil ik toch wel leven? Kan ik nog wat bereiken hier? Gaat mijn toekomst eruit zien zoals ik het wil? Zonder snijden, kotsen en seksuele intimiteiten? Dat bestaat niet. Dit is mijn leven.. Lang genoeg geleefd. Moet er op één of ander manier een eind aan maken, want zo kan ik niet verder. Doet veel te pijn, overal. Liefde heb ik al in geen jaren gevoeld. Armen om me heen heb ik in geen jaren gehad. Ik leef niet meer.. Ik ben aan het overleven. Mijn energie is op. Waar moet ik het vandaan halen? Zal mijn vakantie mij die energie geven? Energie om na de vakantie weer naar school te gaan, weer gesprekken te voeren met de psycholoog, weer de hele familie negeren, weer alle opmerkingen pikken? Of zal ik na mijn vakantie opeens weer beginnen met snijden? Zullen de zm-gedachtes stijgen dat het toch mijn dood wordt? Waarom zoveel vragen en geen antwoorden? Waarom moet ik door al die pijn om het antwoord te vinden. Misschien is het dan al te laat. Waarom dan vechten als het toch kapot gaat. Kortom: ben ten dode geschreven.

Xx
Broken Girl
Datum:
22-07-2008
Naam:
Broken Girl
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

wat moet ik doen ?

ik weet het niet meer het ene moment heb ik het leuk en fijn het andere moment heb ik al een touw op gehangen en bedenk ik me op het laatse moment...

ik weet niet hoelang het nog duurt voor ik me niet meer op het laatste moment bedenk..

ik snij ook vaak in mezelf...

ik wil die pijn die ik van binnen voel ergens anders hebben in mijn hand of mijn arm..

niemand kan mij toch helpen..

ik droom er wel eens over dat ik er morgen niet meer ben..

ik weet het niet meer ..
Datum:
22-07-2008
Naam:
martijn
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Alleen

Ik ben Silke .
Ik ben 13 jaar ..
En Zo Leefde Ik.
Ik had een heel mooi leven .
ik stond blij op . ik sliep blij.
Ik had een vriend daar was ik blij gelukkig etc. mee.Ik heb het uit gemaakt .. ik voelde me niet meer gelukkig bij hem ...
Ik vond dat hij mij niet verdiende.
Hij bleef volhouden dat hij mij nodig had en dat die me echt niet kwijt wou.
Nu Snij ik mezelf .. ben bang voor alles om me heen.
Heb geen vrienden niks meer.
ik heb alleen me paarden noch daar ben ik dan ook elke dag te vinden.
Ik wil nog steeds weg hier..
ik heb al paar keer boven op een flat gestaan..
maar dan huil ik .. en weet niet wat ik moet doen ..
ik weet het niet meer

Groetjes Hoopeloos meisje..
Datum:
22-07-2008
Naam:
Sill
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

mijn dochter heeft zelf moord gepleegt

toen ik 15 was kreeg ik een kind ze
heete wendy een tijdje trug vond ik haar dag doek er stont afschuwleke dingen !
er stond waarom word ik altijd geslagen
op school wat doe ik tog verkeert ik ben heel bang ik had een vriendin maar ze slad mij nu ook iedreen haat me waarom?
waarom ben ik lelijk!
ik denk dat ik zelf moord ga plegen!

ik schok toen egt ik dat las en toen was ze nog maar11 dus ik ging naar haar school maar haar juf zei wendy wordt niet geslagen ik zei ze zit onderde blauwe pleken en zij zei dat is niet waar dus ik werd heel boos ik sloeg haar blauw
en ik zei dat voelt wendy ook als
mensen haar slag
maar toen bellden de polietsie mij
ze zeiden kom snel naar de zieken huis
ik staartde snel mijn auto en ging er heen
de dokters zeiden dat wendy geslagen
was door paar mensen zoo erg dat wendy er bloed uit haar mond kwam
de daders hebben ze niet kunnen pakken
toen wendy uit het zieken huis mocht heeft wendy een brief gescheefen
en daar naar zelf moord gepleegt
ophaar kammer!!!ik ben zo vedrieteg!!!
op de brief stont mama sorrie maar ik wil niet meer vederleefen me leefen doet pijn
enik ben heel bang voor die mensen!
het eenege goeden aan mijn leefen was jij mama!

toen ik dat gelezen had was ik zoooooo verdrietig ik had haar veel beter moeten beschermen ik hep zoon spijt!
ik wil haar weer trug!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
en ze was nog maar 11 jaar geworden}:,
Datum:
22-07-2008
Naam:
bea
Leeftijd:
34
Provincie:
Drenthe

een gat waarin ik steeds dieper in val

ik ben altijd een persoon geweest die heel erg blij was. Ik vond mezelf altijd sterk, ik werd moeilijk down of kwam er dan weer snel over heen..
maar dat veranderde allemaal dit jaar..ik heb zoveel dingen meegemaakt die me helemaal niet motiveren..eigenlijk heb ik zoveel in me leven om door te leven en blij te zijn.. maar wat ik ook doe..al deze gevoelens gaan niet weg..het lijkt alsof ik in een gat ben gevallen en er niet uit kan komen..elke keer val ik dieper naar beneden..ik wil soms gillen,schreeuwen,huilen,slaan..alles..
ik kan niet slapen want denk steeds terug aan slechte dingen..ik ben bang voor mijn eigen gedachten..elke keer ga ik een beetje verder, het begint bij pillen in nemen en hopen dat je nooit meer wakker word..daarna je polsen snijden..ik heb een pols gesneden en heb et toen gestopt..Betekend dat dat ik nog wil leven?? of is het gewoon dat ik gewoon een lafaard ben en niet eens me eigen zelfmoord goed kan doen..ik weet dat het niet normaal is om steeds te denken hoe je dood moet gaan of de hele tijd te wensen dat je niet meer bestaat..
dat pijn dat ik voel in me..k kan gewoon niet meer..ik weet niet eens waar al deze gevoelens vandaan komen..er is niemand die me echt begrijpt en ik wil gewooon gillen..ik kan niet slapen want steeds als ik me ogen dicht doe, zie ik iets dat ik niet wil zien....ik wil niet dat mensen weten dat ik me zo voel dus probeer me zo normaal mogelijk te gedragen..ik lach, ik maak grappen, ik dans MAAR in me ga ik langzaam dood..me ziel is niet meer hetzelfde..
ik ben niet meer het zelfde en ik weet niet eens als ik terug kan gaan naar me oude zelf..
ik wil zo graag normaal voelen..ik hoef niet blij te zijn maar gewoon niet meer alle pijn voelen dat ik nu voel..

eerlijk gezegd misschien verdien ik dit allemaal want ik ben een slecht persoon..

ik had meer van mezelf verwacht en nooit gedacht dat iemand zich zo slecht kon voelen als hoe ik me nu voel...

waarom wil ik gillen maar er komt niets uit me mond..
soms huil ik gewooon uren lang gewoon omdat ik me zo voel of denk aan iets dat maar niet uit me hoofd gaat..

ik huil me zelf in slaap..en slaap nooit langer dan een uur of twee..ik neem slaap pillen in maar heb nu al zoveel slaap pillen vn de dokter gekregen dat ze me niet meer gaat geven want het wordt te opvallend...

wat ga ik nu doen??? ik kan nu nog doen alsof alles oke is maar wat ga ik doen als ik niet meer kan..

gewoon dood gaan? ik weet het niet want zelfs daarvoor ben ik te stom..ik weet niet hoe ik goed zelfmoord moet plegen..snel en zonder pijn...

ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan..
niemand begrijpt me..ik wordt gewoon gek van alles

waarom kan ik niet blij zijn
waarom kan ik niet blij zijn

ik denk dat ik dat antwoord al weet..k ben een slecht persoon..
en verdien dit...
me ziel is gewoon weg..ik voel alleen maar leegte..
Datum:
22-07-2008
Naam:
jen
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

#

Hallo iemand..

Ik zit al heel lang in mn hoofd te denken aan zelfmoord, maar durfde het niet op te zoeken op google..

Ik voel me alleen, heel alleen..
Mn beste vriendin laat me vallen, ze gaat naar anderen.. Inplaats van my..

&iedereen vergeet me.. Een andere vriendin die veel voor me betekende.. Weetniet dat ik me nu zo rot voel..

Ik haat mezelf.. &de andere x weer iedereen..
ik weet niet wat ik wil, en word gek van iedereen om me heen..

T liefst wil ik weg, ergens waar mensen van me houden, en me niet laten vallen.. NOOIT!

Ik ben K. En weet niet wat ik moet doen.,
help me..

Liefs. xx
Datum:
22-07-2008
Naam:
K
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.