Levensverhalen (pagina 1063)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

alles is gewoon te veel

Ik ben een meisje van 18 jaar. ik kom uit een gezin van aan vader een moeder een broertje en een zusje. Mijn broertje is 16 jaar en mijn zusje is 12 jaar. De gevoelens voor zelfmoord zijn ongeveer 2 jaar geleden begonnen. Ik heb nu ook 2,5 jaar een vriend. hij is 20 jaar. Ik hou waanzinnig veel van hem. Misschien wel veelste veel....Ik wil alles voor hem doen en wil nisk verkeerd voor hem doen. Ik ga zo op in onze relatie. ik plan heel me agenda om hem heen. en hij is daar een stuk makkelijker in en daar kan ik me osms erg druk om maken. Verder heeft mijn zusje een cyste in haar hoofd die gedracgsproblemen bij haar bezorgen. en zij vraagt dus heel erg veel aandacht van mijn ouders. Vooral in de jaren dat zij nog iets jonger was. mijn broertje en ik kregen toen vaak minder aandacht. Dit heb ik destijds al heel vaak aan gegeven aan mijn ouders. Mijn moeder is toen ook hulp gaan zoeken voor em zusje zodat de rust weer wat zou terug keren. me moeder is nu al 5 jaar bezig met die zorg teregelen. maar nog steeds is er geen hulp. De instanties in nl zijn niet snel en er gaat heel erg veel mist. Het doet mij ook gewoon pijn hoe ik zie hoe mijn zusje soms kan doen. Ik vindt het ook zielig voor haar. Veel mensen hebben wat op haar aan te merken en dat doet mij waanzinnig veel pijn, maar tegelijkertijd kan ik ook heel boos tegen mijn zusje doen...en daar heb ik dan zo spijt en verdriet van omdat ik niet boos tegen haar wil doen. Ik hou ook heel veel van der. Verder heb ik veel ruzie met me ouders. ik voel me thuis namelijk niet meer op me gemak. door de drukte en de stress die er heerst. Want me moeder is ook gewoon op door al het gedoe met me zusje. Verder is mijn vriend 2 jaar geleden voor 4 maanden op missie geweest naar afghanistan. Hij heeft daar veel meegemaakt maar heeft dit altijd voor zichzelf gehouden. Hij heeft met mij zeer weinig gepraat over al daar. Terwijl ik me thuis alleen bezig kon houden met hem...en dagen achter de pc en tv leefde. het is voor hem niet voor te stellen hoe ik die maanden heb geleefd. Al is hij er wel altijd voor mij geweest. En hebben we elkaar er samen door heen getrokken. Maar voor mijn verwerking was het beter geweest als we het er meer over hadden gehad. Ik denk er nog vaak aan terug. En jullie denken misschien wel ja dat is toch verleden tijd. Maar dat alles heeft heel veel indruk op me gemaakt en kan ik dus niet vergeten. me vriend en ik hebben nadat hij ongeveer een halfjaar weer thusi was heel veel ruzie gehad. wat mij gewoon sloopte omdat ik stapel gek op hem was. Ik zat dagen in de stress en had dagen verdriet... en nu nog steeds. ik heb vaak met een mes bij me keel of polsen gestaan. Maar hij is wel iedere keer degene die me kan tegen houden. Want met hem wil ik zo graag een toekomst. Maar ik heb zoveel verdriet om alles en zoveel stress. Ik ben ook minderwaardig.. Ik vindt mezelf te dik en dan kan me vriend nog zeggen dat hij me zo mooi vindt en dat ik niet dik ben...ik ben gewoon niet gelukkig met me lichaam. en dat alles zet me echt aan de gedachten van zelfmoord. ik heb het ook weleens hardopgezegd tegen me ouders en vriend maar die nemen me niet serieus en die denken dat ik het doe om aandacht te trekken...maar ik ben echt zo wanhopig. ik heb sinds kort ook me rijbewijs. Ik heb er nu ook over zitten denken om me eigen dood te rijden. Maar steeds als ik eraan denk als ik dood wat voor verdriet mjn vriend en familie zou hebben. En m ijn vriend is de belangerijkste reden waarom ik niet kan...waardoor ik niet over die drempel kan komen. maar als ik dan ruzie heb me met me vriend dan wil ik echt dood..dood..dood...ik ben dan zo verdreitig...hij beseft niet wat hij voor me betekend en hoeveel ik van hem hou...
Datum:
30-07-2008
Naam:
meisje
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

lieve mensen

ik ben een meisje ik heb soms neigingen om zelfmoord teplegen omdat iedereen vindt mij saai ik heb geen vrienden of vriendinnen en op school noemen ze me een strever en dat ben ik helemaal niet en mijn ouders die ruzien veel maar het zijn hele kleine ruzies maar ik kan het bijna niet meer aan . ik heb 5 keer geprobeerd dat weet alleen mijn zus zij is de degene die mij altijd tegen houdt . ik heb soms het gevoel dat mijn ouders niet van me houden mijn mama heeft paare keren gezegd tegen mij dat zij schaamde van mij . en mijn zus is ook soms beschaamd door mij ik geloof dat ik hen ongelukkig maak.
Datum:
29-07-2008
Naam:
annoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

fock dit

alles doe ik verkeerd ik kan er gewoon niet meer tegen
ik heb wel vrienden maar als er iets is is er niemand voor me ik ben er altyd als er iets is met me vrienden of familie en wat krijg ik ervoor terug? Heelemaal niks me ouders geven tog niks om me familie ook niet nooit is het van goedzo of bedankt altyd maar dat gescheld op mij ik heb heelemaal geen zin meer in me leven heb me al een aantal keer gesneden in mijn polsen precies 5 seconden komt me moeder op me kamer om te zeggen dat ik moet gaan slapen ik ben 14 en heb vakantie me zusje is 13 en die mag lekker opblijven zeg ik waarom moet ik nu al slapen krijg ik een klap en zegt ze ik roep je vader zo ik loop nu gewoon te huilen ik kan er niet meer tegen ik wil niet meer verder leven ik hoop dat er snel een einde is voor mij anders maak ik er zelf 1!
Datum:
29-07-2008
Naam:
kevin
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

GELEEFD,zonder natuurlijke inhoud!!!

Ook ik belande op deze site!en ik ben op de rand van het afscheid voor mijzelf!.ik ken mijn biologische ouders niet,zelfs geen foto!zoek al 29 jaar zonder resultaat?teminste in 1993,zou ik voor het eerst mijn echte moeder ontmoeten via,stichting adoptie te Brussel!!helaas?heeft onze ontmoeting,ons beiden gekruisd,zij wist niet van mijn zoektocht naar haar alsmede,dat zij mij zocht,naar te moeten hebben afgestaan,iv,m een buyitenechtelijke relatie,waar ik als halfbloedje uitkwam!!.mijn moeder heeft zich,voor de trein gegooid!!.i.v.m het niet kunnen verwerken van het moeten afstaan van mij als haar zoon!.ikzelf ben in internaten grootgebracht,waar de honden geen brood van lusten??o.a. misbruik/geweld op alle fronten!.ben inmiddels ook gescheiden,sinds 2 jaar mede door mijn verleden,waar mijn partner niet meer/langer mee kon leven,o.a zware bordeliner ect.ect.heb inmiddels zelf 6 keer op sterven gelegen en gered,op de gekste maniere en situatie,s?.ik vecht zoals ieder mensa iedere dag?maar voor wie nog????ik ben uitgeput en leef al 37 jaar zonder natuurlijke inhoud,die ik nooit meer zal terug krijgen!!en zeker niet mijn ex-vrouw en dochter die ik 24 per dag mis!!.ik heb WEL inmiddels een duidelijke keuze gemaakt en voorbereidingen getroffen,er voorgoed uit te stappen!ik weet dat er daarna geen weg terug is naar deze planeet!.maar rust en geen pijn meer,is en blijft de enigste oplossing!!voor MIJ!.alle liefde,aandacht,geborgenheid,bescherming ect.ect.mis ik op mijn leeftijd nog iedere dag!Niemnad kan mij dit nu nog geven,op mijn leeftijd,ik gewoon teveel en te belangerijken boten gemist om volgroeid,te genieten,van een hemels-geschenk,van jezus om ook te mogen leven/genieten,en medemenssen helpen indien mogelijk?.beste lezers!jong en oud,het is allemaal verschrikklijk voor woorden,maar niemand heeft er uiteindelijk voor gekozen,om voortgepland te worden??iniedergeval niet van vele personen die nooit hun verandwoordelijkheid hebben getoond/gegeven!.mijn voorbereiding duurt nu al ruim 7 maanden,en te lang??het is voor mij vijf voor 12??? het is mijn tijd,deze week iniedergeval voor 1 augustus wil ik verlost zijn!!.SORRIE,het begrip en respect voor ieders beslissing??. Lieve menssen zorg goed voor u zelf en zeker voor je naasten en MEDEMENS!!. ADIOS,CIAU,DAG
Datum:
29-07-2008
Naam:
Edwin van s
Leeftijd:
37
Provincie:
Anders

11 weken zwanger en man wil scheiden

Ik ben hartstikke gek op mijn man, we hebben bewust gekozen om samen een kindje te maken. Dit lukte eerst niet en zijn er een jaar mee bezig geweest.
Dolgelukkig toen het gelukt was, een wonder. Twee dagen geleden zegt hij ineens dat hij geen toekomst voor ons ziet, dat het houden van voor hem verdwenen is. Hij wil bij me weg....ik heb het niet zien aankomen. Hij blijft nog een tijdje..., maar ik kan het gewoon niet geloven. Ik houd ontzettend veel van hem, we hebben het altijd goed gehad samen, veel bereikt enzo. Ik zie een leven zonder hem niet zitten. Ik wil hem niet kwijt! Ik verlies met hem ook alles, mijn hobby kan ik niet alleen uitvoeren, de hypotheek kan ik niet alleen betalen en hoe moet het met de kleine?! Ik zie het niet echt zitten en zie momenteel niet hoe ik hier uit moet komen. Zelfmoord...geen idee, ben daar normaal niet het type voor, maar het lijkt een goede oplossing om weg te komen van mijn leven dat onder mijn voeten gerukt is. Ik ben nogal ten einde raad en weet niet wat ik moet. Mijn moeder steunt me en vindt dat ik de baby moet houden, mijn schoonouders zien deze liever verdwijnen. Ik mis mijn mannetje!!!
Datum:
29-07-2008
Naam:
pluisje
Leeftijd:
27
Provincie:
Limburg

waarom ik

het is nu ondertussen bijna een jaar gelden dat ik misbruikt ben mijn jongen(nu ex) steunde me altijd tot ik heb een paar maanden heb uitgemaakt ik heb na dat misbruik anti depries moet nemen ik ben er nu mee gestopt omdat alles goed ging nu sins een week geleden heb ik een nieuwe vriend een heel fijn iemand waarvan ik super veel hou we zijn echt dood gelukkig tot vandaag mijn ex kwam plotseling weer opdagen omdat ik een nieuwe vriend heb en hij blijft maar zeggen dat hij gelukig mag zijn en ik niet hij wild mijn leven een hel maken

ik was gisteren heel erg blij dat ik eindelijk uit de put ben geraakt maar vandaag stond hij hier samen met die jongen die me misbruikt heeft dus wat ik eigenlijk wil zeggen is telkens ik eruit ben dat mijn ex mij er trg op nieuw in duwd nu op dit moment wil ik er niet zijn omdat deze situaties voor mijn pa en mijn vriend ondraagelijk is . is het dan niet beter als ik gwn weg zou zijn ?? het liefst van al zou ik nu gwn onder de grond liggen dit alles is het voor mij niet waart ik geloof totaal niet in god maar nu smeek ik hem tog om mij morgen niet meer wakker te laten worden plz laat mij gaan

allesins bedankt om het te lezen en mensen als ik jullie verhalen lees ben ik zeker dat ik niet de enige ben
Datum:
29-07-2008
Naam:
selina
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Geleefd,maar zonder natuurlijke inhoud!!!

Dit is vreselijk moeilijk!te verwoorden te weten,dat het morgen 29 julli 2008,is gedaan met mij!!.is heb vele verhalen gelezen van jobg tot oud!het is uiteraard allemaal hartverscheurend en te pijnlijk voor woorden!!.toch,ben ik "EDWIN"helaas nu zover dat ik mijn besluit heb genomen!IK moet en zal het waar maken en verlost worden van alle shitpijn!.ik kan echt niet meer verder alleen,nooit mijn biologische ouders gekent??en sinds 2 jaar gescheiden,van mijn liefste vrouw en dochter die ik nooit meer terug krijg!!en 24 uur p.dag mis!!.een hel van een jeugd,waar de honden geen brood van lusten!o.a misbruik op alle fronten!.ben uiteindelijk nu al 37 jaar alleen,kan en wil NIET meer verder,op deze smerige overbevolkte,trieste planeet!!.zelfs mijn beste (vrienden)hebben mij begin deze zomer letterlijk laten stikken,zodra hun buit binnen was ect ect.IK KAN NIET MEER!!,helaas waarschijnlijk neem ik er iemand mee mee!!het zei zo!.Uiteraard ook mijn event.achterblijvers???mijn echte moeder die ik nooit heb gekend,danwel een pasfoto,heeft/is op dezelfde manier vertrokken als ik morgen zal doen!!!.voor de menssen die wel kracht hebben,en zeker familie blijf vechten en leven,in de hoop op betere tijden ??????.STERKTE,IEDEREEN,bedankt,voor de aandacht, ADIOS,CIAU,DAG EDWIN VAN S.
Datum:
28-07-2008
Naam:
Edwin van s
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Zelfmoord als enige oplossing

Jas het is iets waar ik al jaren overdenk. Ik heb het poberen weg te wuiven maar ik heb toch geen toekomst met of zonder God. God was er toch nooit bij toen ik problemen had. Liefde heb ik nooit gekend en zal ik ook wel nooit kennen want het is toch alleen bedoeld voor anderen. God zegt dat Hij van je hoiudtg maar dat is alleen maar uiterlijk want Hij doet verder nooit iets om je te helpen. Je bent toch op jezelf aangewezen. Strafgfen wil Hij je nog wel hoor maar verder ho maar.
Datum:
28-07-2008
Naam:
Nico
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

waarom doen jullie het?

DOE HET GVD TOCH NIET. Je denkt dat je rust vindt maar laat mensen die van je houden gewoon (ja egoistisch, het spijt me dat ik het zo noem) in de steek. Als je gewoon doorzet wordt uiteindelijk alles beter. Toon doorzettingsvermogen. Laat zien dat je de wereld aankan! PROBEER HET TENMINSTE~!!
Datum:
28-07-2008
Naam:
geen
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

dit leven is niks..

er gaan dagelijks te veel negatieve gedachtes door mijn hoofd en ik kan het niet stoppen al probeer ik het elke dag opnieuw.ik heb ook al jaren antidepressiva geslikt en andere medicijnen maar die helpen voor mijn gevoel niet.gek gemaakt door mezelf en andere wil ik het liefst zelfmoord plegen maar ik durf het niet omdat het mogelijk kan mislukken en ik nog meer schade aanricht aan mezelf.ik heb de hoop al te lang opgegeven en kom de dag het liefst slapend door maar dat gaat niet als je zoveel energie hebt.dan neem ik maar slaappillen om me nog eeen beetje mens te voelen en ga ik maar keiharde en vertroostende muziek luisteren.mijn negatieve herhalende gedachten zijn de baas over mij en ik kom daar ook niet van af wat ik ook doe en probeer.daarom is mijn oplossing om euthanasie te nemen maar dat mag niet zomaar dus ik moet het toch ooit zelf doen en daar heb ik veel angst voor en wil dat eigenlijk niet.andere mensen snappen mij niet en denken er heel gemakkelijk over maar ik loop rond met de elende in mijn hoofd en zelfmoord gedachtes en das niet voor niks maar dat zal niemand begrijpen en wil ik ook niet zeggen, want ik voel me gewoon een wrak en verliezer en ik heb genoeg gevochten elke keer weer maar mijn gevoel en gedachtes zijn overheersend en te zwaar om mee oud te willen worden,mijn hoop is elke dag sterven om zo verlost te zijn van alle gekte maar hoe?.ja is wel negatief maar in mijn situatie hoe ik het ook kan noemen is de dood de beste oplossing.erg genoeg en das geen aandacht vragen of wat dan ook maar een zegen om niet verder te hoeve leven.dit is geen leven.ik word er gek van elke dag en nacht,ik ben niet te genieten en voel geen levensvreugde,het enige wat ik heb zijn mijn dromen die in deze toestand wel vergeten kunne worden dr zit geen hoop meer in ik wil gewoon te graag een normaal leven en nomaal zijn maar het gaat niet echt, zieke gedachtes vullen mijn leven wel in en probeer ze altijd te verbergen en net doen of er niks aan de hand is maar daar word je nog gefrustreerder van.als ik me kon in laten slapen door pilletje of een spuitje dan was ik dr al lang niet meer,maar voor de trein liggen of je pols opesnijden is te erg en moet je ook je verstand op nul kunne zetten.maar dat heb ik nog dus werkt dat tegen,fock deze leven...niks lukt meer en ik doe ook steeds minder en mn maten of famillie vrienden of kennissen kunne niet meer voor mij betekenen wat ze ook proberen of willen en welke raad ze mij ook geven.dr zijn gewoon teveel psychische problemen.(wat doe je daarmee)voor mij hoeft het al meer als 10 jaar niet meer of nog langer vanaf mijn ouders zijn gescheden toen ik 10 was,dit is gekte en ik accepteer mn verlede ook niet en toekomst denk er niet aan als je al ongeveer een datum in mn hoofd heb om vaarwel te zeggen aan het leven.genoeg hulp maar niet de goeje of ze kunne niks met mij.vechten doe ik nog steeds maar mn energie is eigenlijk op....niemand snapt mijn gedachtes en kan ze stoppen.
zonde is dat want ik kan best veel maar de computer en instellingen zijn kapot gemaakt in mn kop en ga zo elke dag door.eenzaam leven is niet goed maar samen zijn met een ander kan ook niet wat moet ik nou.eenzaam in mn eige wereldje maak ik me verder nog meer kapot.voor mij hoeft die onzin niet meer..sick and tired..
Datum:
27-07-2008
Naam:
twan
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.