Levensverhalen (pagina 1068)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

....

bestaat het leven alleen maar uit pijn en verdriet? is bestaat er toch zo iets als een leven vol plezier en gelukkig zijn.
Ik ben compleet in de war, weet niet meer wat ik met mij zelf aan moet..

Toen ik jonger was zijn er een aantal dingen gebeurd die ik gewoon nooit meer kan vergete en in mijn geheugen staan gegrift...

Dit heeft bij mij gewoon een afdruk achtergelaten..

Mijn vader en moeder waren al toen ik erg klein was gescheiden, niet dat dat er iets mee te maken had, bedoel had best een goede leventje.. Mijn vader was al heel zijn leven ziek.. maar als je klein bent neem je hem gewoon zoals hij is en denk je niet aan wat er staat te gebeuren..
heel mijn leven is hij ziek geweest.. tot op mijn 17de toen hij is komen te overlijden..
het was zo moeilijk voor mij elke keer me vader te zien af takelen..

Ook ben ik mijn gehele jeugd gepest..ik was geen knap mooi slank meisje en ja dan werd je al gauw het pispaaltje...
het ergste was voor mij dat ik met een groepje meiden om ben gegaan (waar ik erge spijt van heb) die eigelijk het populairste waren van de school.. ik dacht als ik maar bij hun hoor laat de rest me met rust.. fout gedacht.. nu peste de mensen om me heen me niet meer maar het groepje meiden zelf.. ook werd ik juist de pester zelf omdat ik natuurlijk niet buite het groepje wilde horen (omdat ik anders nog meer gepest zou worden) dit heeft jaren geduurd.. wilde gewoon niet meer naar school.. zat elke dag te huilen als ik van school kwam.. en het ergste vond ik nog wel het naar school toe gaan.. je moest me haast dwingen..
de pesterijen werden op een gegeve moment zo erg dat ze ook mijn vader erbij gingen betrekken.. ze hoopte dat hij snel kwam te sterven.. dit brak mij helemaal op. toen het sterven van mijn vader steeds dichterbij kwam trokken ze een beetje bij.. maar toen mijn vader overleden was en zij niet uitgenodigd waren voor de begrafenis werd het alleen maar erger ze zeiden lekker voor je dat je vader dood is bla bla bla...
na jaren van de pesterijen kwam er eindelijk een lichtpuntje.. een van die meiden ging verhuizen.. daarop volgde er nog een ik wist niet wat me overkwam.. en een jaar later volgde er nog 1... het groepje bestond uit 8 meiden.. 3 waren er verhuist.. en de rest van de meiden bleek net zo bang te zijn als mij...
ik dacht eindelijk rust...

nu jaren later heb ik er nog steeds heel erg veel last van... ben heel erg bang om mense te vertrouwen.. of dit nou komt omdat ik gepest ben of me vader ben verloren of gewoon het vertrouwen in mensen ben verloren.. heb gewoon het gevoel dat ik er alleen voor sta.. heb een super lieve moeder.. maar als ik eenmaal problemen heb durf ik ze niet met haar te delen.. met niemand niet...

mijn allerbeste vriend, weet dat nog het meest van iedereen ook niet alles maar het lucht gewoon erg op...
maar raak steeds meer in een dip (om het zo maar even te noemen) het slaat nergens op maar durf me mening niet te geven... durf niet mer vrienden te winkele.. durf geen dingen af te rekenen.. niets.. zelf de kleinste dingentjes..

heb al eens vaker hulp gezocht.. ze hadden me eerst door gestuurd naar maatschappelijk werk.. dit heeft me een poosje geholpen... maar het was niet meer genoeg.. het zat bij mij veel dieper.. ze hebben me nu door verwezen naar het RIAGG.. weet gewoon niet meer wat ik moet.. allerlei gedachtes schieten door mijn hoofd.. goede maar die durf ik niet uit te spreken.. en slechte maar die zijn snel al mij te zien... wil mezelf niet aan doen maar weet gewoon geen andere uitweg.. voel me gewoon zo erg leeg... terwijl dat ik de beste vrienden heb van de hele wereld en de liefste familie.. ik zit gewoon zelf heel erg in de knoop...

pff als ik het zo terug lees klinkt het wel heel zielig allemaal.. maar het lucht wel op om het even kwijt te kunnen..
Datum:
21-07-2008
Naam:
Bo
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Het Einde?

Hallo mensen,

Ik ben Kevin, ben net pas 20 geworden en zie 't leven nu al byna 12 jaar al niet meer zitten. Op 8 jarige leeftyd ben ik me beste vriend al verloren, volgens de dokter door myn eigen toedoen. Neergestoken door 'n groep hangjongeren en overleden omdat ik 't mes uit z'n borst haalde. Een zware last om mee rond te lopen. Dat achtervolgt me al me hele leven. Verder kon ik nooit echt op me ouders rekenen, ze hebben 'n eigen zaak en zyn en waren altyd weg. Ik moest dus voor mezelf zorgen. Ik had en heb nog steeds weinig tot geen vrienden, dus zit vrywel altyd alleen.

Ondanks alles heb ik 'n goeie baan, maar daar houdt 't ook mee op. Me collega's zie ik niet buiten 't werk om, vanwege de grote leeftyds verschillen. Ik heb helemaal niks, niemand. Voor my is gewoon de tyd daar om afscheid te nemen van alles en iedereen.
Datum:
21-07-2008
Naam:
Kevin
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

Moed

Ik heb de laatste weken elk telefoonnummer dat ik had gebeld, elk adres bezocht. Sms en brieven geschreven met een schreeuw om hulp.
Geen deur ging open, en geen antwoord op mijn brieven. Geen familie of oude vriend die even wat laat weten.
Dus nu weet ik zeker, ik heb geen naasten die ik achterlaat. Geen mensen die pijn zullen voelen omdat ik mijn keuze heb gemaakt.
Ik heb alles gedaan wat ik kon, inlusief het voorbereiden van mijn dood.

Ben vorige week spontaan gestopt met alle medicatie. Ik heb nu alleen nog genoeg moed nodig...
Remi
Datum:
21-07-2008
Naam:
Remi
Leeftijd:
31
Provincie:
Gelderland

dood

Ik wou dat ik nooit geboren was. Ik wou dat ik dood was. Ik ben 39 jaar oud. Ik heb nooit gevoel hou het was/is om een vrouw in mijn armen te hebben. Kom nu terug van een kermisborrel. Ik ben in de kroeg geweest. Om uberhaupt iemand aan te spreken kost me heeeeel veel moeite. Is ook niet gebeurt, terwijl er best leuke meiden waren. Ik heb dan ook een ontzettende hekel aan mijzelf. Hoe moeillijk kan het zijn om een gesprek aan te knopen? Voor mij is dat onmogelijk. Uitgaan staat voor mij gelijk aan het feit dat ik mislukkeling ben, daarom probeer ik dat ook zo veel mogelijk te vermijden. Dit lukt vrij aardig. Ik zit zo verstrikt in mijn eigen web, dat ik er zelf vast in zit. Reeds vele jaren in therapie geweest. Heeft niks opgelost. Ik kan mijzelf er niet toe zetten om te veranderen. Heb nu 2 weken vrij. In mijn (huur)-huis gebeurd niets. Zit er al enkele jaren in. Daarvoor altijd thuis, bij mijn ouders gewoond. Wat voor een loser ben je dan, om tot je 35ste thuis te wonen. Boven is er niets veranderd. Dezelfde pleister op de muren als dat ik er in kwam. Waarom zou ik dat ook doen? Heb niks om voor te leven. Is gemakkelijk voor de volgende bewoners. Kan het behang zo op de muur kwakken.Ik ben maar een tijdelijke passagier van deze planeet. Ik maak niets uit. Leven gaat gewoon door, of ik er ben of niet, en ik ben er liever niet. Wat een ongelofelijke loser ben ik toch. Heb niet eens de kracht om mijzelf van het leven te beroven! Ik hoop dat dat nog eens komt. Wat haat ik mijzelf toch.
Datum:
21-07-2008
Naam:
ml
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Hulp voor jullie

Denk eens na!
zelfmoord..
wil je dat de mense om je heen aandoen?
vaak mislukt het ook en dat heb je jezelf verpest!
kan je je leven zelf niet eens leuk maken?
probeer de positieve kanten eens te zien!
iedereen heeft wel iets positiefs!
er staat nog een heel leven voor jullie!
wie weet wat je brengt!
de groote liefde van je leven, een topcarriere, heele hoop met vrienden!
het is tog egoïstisch om de mense om je heen die veel om je geven te laten stikken?
als je zelfmoord pleegd denk je toch alleen aan jezelf?
probeer eens wat nuttigs te doen!
iedereen heeft talenten!
JIJ dus OOK!!

veel succes!
Datum:
21-07-2008
Naam:
Meisje
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Bemoedeging

Ik hoop dat jullie geen zelfmoord plegen, er is altijd iemand bij jullie, denk aan hierboven, aan Jezus, aan God... Ik wens jullie sterkte!!!!
Datum:
19-07-2008
Naam:
bemoedeging
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Pijn

Hallo,

Ik ben sinds 5 jaar oud al buitengesloten door me vrienden en me school ik werd altijd gepest en werd op zo'n leeftijd van 10 elke dag in elkaar geslagen zonder dat de school er iets aan deed, dit heeft zich voorgezet totdat ik 15 was toen ben ik van school af gegaan, sinds dien heb ik slechte evaring gehad met werk - mensen die door een slecht heumer zich heel erg op mij af reageren waardoor gevoelens van het verleden naar boven komen en ik me heel erg afvraag waarom het leven nog zin heeft een waarom ik niet gewoon mezelf moet ophangen... ik zit nu al 2 jaar in therapie wat tot nu toe nog helemaal niets heeft geholpen.

ik zit ookal 2 jaar alleen op me kamer en kom bijna nooit buiten (afgezien werk) aangezien ik een gevoel heb dat iedereen 'slecht' is en alleen me gevoelens willen breken, ik werk sinds kort bij Alice wat tot nu toe nog goed gaat maar ik heb als nog vaak dat ik door iets heel kleins alle gevoelens van toen weer terug naar boven komen waardoor je zo een beetje in elkaar stort.
Datum:
19-07-2008
Naam:
Daniel
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

DOOD

ik wil al sinds mijn 7de dood ik vind dat ik een kut leven heb nou heb ik eindelijk een heel leuk meisje ondmoed en ze vond me leuk maar nu doet ze alsof ze me haat ik heb mijn strop al klaar liggen en mijn mes ook voor mijn polsen wand voor mij hoeft het niet meer tot in de hemel
Datum:
19-07-2008
Naam:
leig
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

waarom

waarom zoek ik op internet naar een goede manier voor zelfdoding? de gedachte gaat meerdere malen per dag door me heen l zo'n 5 jaar misschien wel langer. wat anderen denken kan me eigenlijk niet zo schelen ook al is dat niet helemaal waar. ik weet niet waarom ik die gedachten heb. ik wil ze ook niet. het maakt mijn leven onleefbaar. heb alles gehad goede baan auto van de zaak. maar toen had ik die gedachte al, alleen had ik toen wat minder tijd om er bij stil te staan(vanwege drukte op werk). als er een euthenasie pil zou zijn zou ik hem direct slikken. ben nu eigenlijk een beetje aan het sparen voor een pistool, zodat ik mezelf door mijn hoofd kan schieten. als ik het doe moet het gelijk raak zijn. heb totaal geen zin in ziekenhuis of heel veel pijn van een mislukte poging. en ja ik kom bij physoloog en heb medicatie(heb niet het idee dat het helpt...bijwerkingen trouwens wel).
en ja ik heb ook met vrienden gepraat, maar helaas begrijpen die er geen zak van en bagataliseren het. maar wat ik zelf vreemd vind is mijn onderbewuste overlevings drang, dat wil zeggen ik zorg wel dat ik kan eten en drinken, want zo langzaam wil ik ook weer niet. het moet snel en effectief!!! ben ik gek of

WAAROM DENK IK ZO????
WAAROM GAAN DIE GEDACHTEN NIET UIT MIJN KOP???
Datum:
19-07-2008
Naam:
roland
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

wow zoveel mensen

Ik snap jullie pijn en verdriet maar het leven is keihard het is niet hemels, mensen ik zou zeggen denk altijd aan de geluk en hoop!
En probeer het niet op te geven ik zelf ben trouwens dol op alles in mijn eentje doen!
Ik heb wel goeie vrienden, maar ik heb ook mijn eigen wereldje geleefd waarbij ik dacht van ik wil dood, maar zo zie je maar of je een kut leven hebt gehad of je eenzaam bent, zoek eerst je innerlijk ik voordat jezelf moord overweegt!

Ik heb het ook gedaan een vrachtwagen afgesneden en voor auto's rijden om zelf dood te krijgen.. Maar iedergeval ik ben ook nog vrij depri omdat ik veel fouten heb gemaakt maar ik heb er wel wat van geleerd. Ik zelf heb ook een kut jeugd achter de rug wat nu veel beter gaat...

MENSEN GEEF DE HOOP NIET OP!!
Ik kreeg net ook weer zelfmoord gedachtens van al die naarigheid van jullie maar ik aan de ene kant heb ik dat gevoel niet meer omdat ik helder kan blijven!

Datum:
18-07-2008
Naam:
garincha
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.