Levensverhalen (pagina 1064)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

.

Lieve mensen,

Al pakweg 2 jaar lees ik af en toe de berichten op deze site. Wat me opvalt is dat liefde vaak de oorzaak is van een depressief gevoel, terwijl het eigenlijk iets heel moois is.
Voor mezelf geldt dit echter net zo. Sinds het uit is met mijn vriendin (2,5 jaar geleden) worstel ik met mezelf en mijn emoties. Toch denk ik dat ik nooit in staat zal zijn mezelf iets aan te doen. Hoop op betere tijden weet mij elke keer weer te overtuigen om er voor te gaan en vrolijk door het leven proberen te stappen.

Ik hoop wel dat het binnenkort een keertje de goede kant op zal gaan.

De wat jongere bezoekers van deze site wil ik echt het advies meegeven met hun problemen zich tot hun ouders te richten want, alhoewel je het soms niet denkt, ze willen echt dat je gelukkig wordt.

Allen veel geluk toegewenst!
Datum:
27-07-2008
Naam:
Damian
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

jong&gevangen

heej,

ik ben een meisje van 17 jaar heb al een jaar een vriendje.

ik woon in een pleeggezin omdat mijn ouders niet meer voor mij konden zorgen.

In het begin was alles geweldig tussen mij en me vriendje..
We lachten vreeen heel de dag door,konden niet zonder mekaar en als hij er even n uurtje niet was werd ik gek van het missen..

Zolang de tijd verstreek deste stroever t ging..
Maar het ging wel,
TOEN hadden we leuke en slechte tijden.
Tot hij mij op een dag vertelde dattie was vreemd gegaan toen wij 2 weken verkering hadden,
ik was gebroken maar hield van m,dus ik vergaf m..

maar hoe langer t duurde hoe meer het in me hoofd rond ging dwalen,
ik vertrouwde m niet meer..
en NU gaat alles alleen nog maar slecht.

Daarna heeft hij me ook een keer geslagen,
maar vergaf hem dat ook,
want alles kan één keer gebeuren toch?

maar blijkbaar niet..
ik vang nou 2/3 keer in de week een paar klappen of schoppen..

en ik heb nu niemand meer om op terug te vallen want hij heeft er wel voor gezorgd dat ik die niet meer hebt..

dus ik kan niet meer bij m weg,
want waar moet ik heen..?

hij wil nu dat ik terug naar huis ga want hij wil niet meer met me verder.
maar wat moet ik thuis zeggen??

ik zie niet veel reden meer om te leven,
niet veel?
helemaal geen..

hij was alles waar ik gelukkig mee was..

ik wil dood,maar hoe?
Datum:
27-07-2008
Naam:
naamloos
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Opname

Heé!

Ik vind dit ten 1e een supersite!;

zelf heb ik op t punt gestaan om voor de trein te springen maar de politie heeft me er op een 'rustige' en 'pratende' manier voor weggekregen!; k ben ze echt dankbaar!;
Daarna ben k opgenomen in een kliniek voor 3,5 maanden. t heeft me enorm geholpen en k ben blij dat mijn ouders er begrip voor hebben gehad.
'k had t op dat moment niet makkelijk. k had geen leuke klas, geen vriendinnen, en een eetstoornis. op school was ik al wel bij vertrouwenspersonen enz.; ik ben nu in behandeling bij GGz.; misschien moet ik weer worden opgenomen maar dat is nog niet helemaal duidelijk!;

& iedereen moed houden!; Leef je leven! =)

Liefs

& toevoegen op msn mag altijd!;
Datum:
27-07-2008
Naam:
Esther
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

alles te weinig verdriet te veel

Hoi,
Ik schrijf hier omdat ik al jaren met depressies leid, en zelfmoordneigingen.
Vandaag is het weer fout gegaan. Hier mijn verhaal.
Ik ben opgevoed met gescheiden ouders, ik zag hoe mijn vader mijn moeder sloeg, schopte en uitschold. Deze beelden zijn mij altijd bij gebleven. Ik ben van de kleuterklas tot 4e van middelbare school gepest. Op mijn 12e ben ik twee keer aangerand. Op mijn 14e verkracht. Op mijn 16e begon ik aan de alcohol om mij in slaap te krijgen nog, ik viel af en kreeg anorexia. Ik begon met zelfmoordgedachten en paar keer geprobeerd met mes. Ik kreeg woede-aanvallen en moest naar psychiater. Ik heb daar 2 jaar gezeten ik kwam aan zelfs 25 kilo. Kreeg vaste relaties maar die waren fout!! Werd nog erger de grond ingetrapt door hun, en kreeg een miskraam. Mijn studie mislukte maar uiteindelijk kwam ik er, de opleiding die ik al meer dan 16 jaar wilde volgen kon ik niet aan mee doen want er waren geen plaatsen. Na vele vriendjes en geen liefde en geen echte vrienden vond ik mijn laaste vriend. Deze van wie ik echt gehouden heb met mijn hart ziel verliet mij voor zijn pleziertjes en schonk mij geen aandacht meer, hield mij aan het lijntje en tot ik echt instorte dumpte hij me. Alsof hij mij nog de laatste trap wilde nageven. Nu ben ik het zat, wat heb ik nu voor leven.... Ik ben benieuwd of er nog iemand is die net als ik toch wel meest klote leven heb die er is!
Ik wil dood en misschien dat het nog wel een keer gebeurd. Maar misschien inspireer ik mensen nu dat zij een minder slecht leven hebben, en ervan af zien, want ik leef ook nog steeds. De reden zie ik niet maar zal er nog wel zijn...
Datum:
27-07-2008
Naam:
leven vol verdriet
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

mijn leven

ik wordt altijd gefokt door mensen tijdens uitgaan of op straat omdat ik in een tiefus provincie woon waar alleen maar junks leven. En de meiden kiezen daarvoor en nu heb ik zin om die kankerlijers dood te steken zodat ik misschien ooit een kans maak weetje. IK WORDT ER GEK van altijd dezelfde mensen met meiden.. ik kan net zo goed voor een trein springen niemand die me mist..
Datum:
27-07-2008
Naam:
nick
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

de dood is een vriend voor mij.

Ik kan mij heel goed verplaatsen in mensen met pijnlijke noden, met veel verdriet. Dit omdat ik dat zelf ook heb.
Eens komt er een eind aan, en ik hoop zo gauw mogelijk. Lees dit lieve mensen, en denk eens na over hoe anderen het heel, heel moeilijk in het leven kunnen hebben.

Als harten konden spreken, wat zouden zij dan zeggen?
Zouden zij uit liefde de liefde uit gaan leggen?
Of zouden zij gaan huilen, huilen van de pijn, huilen om het verleden die er nooit zo voor jou had mogen zijn.

Veroordeel niemend als je zelf niet kan bedenken hoe het is als iemand door zijn of haar verleden er een eind aan het leven maakt. Sterkte voor iedereen die een dierbare is kwijtgeraakt, d.m.v. zelfmoord.
Zo kan ik heel goed bedenken dat de dood een vriend voor iemand kan zijn, rust, rust en n og eens rust.(hopelijk)
Datum:
26-07-2008
Naam:
Bob Koers
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-holland

IK kan ht niet meer

Ik ben pas 14jaar oud en ik heb het al gehad.Ik denk bij mijn zelf waarom geen ZELFMOORD! Je bent zo jong en jhe hebt het al gehad maar je moet je voor stellen dat je in mijn geval zit.Je ouders geschijden .Je woont bij je zus thuis.Dus bij je neefjes en neef!!Hun bepalen alles wat doet je wilt naar je vader dat mag niet hoe gek moet ik niet worden ,want ik kan niet bij mijn moeder aan kloppen,want die is in suriname .of van huis weg lopen maar waar ga ik dan wonen op straat NNEEE.Niemand die voor mijn klaar staat
dan hb ik eerder zelfmoord.Dat kan ik me moeder niet aan doen
Datum:
26-07-2008
Naam:
stefano
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

en zo is het

al me relatie's lopen steeds in de soep en weet je ik doe dat steeds allemaal zelf.. ik doe andere pijn en ik kan niet normaal doen .. mischien is het beter dat ik van deze planeet af ben dat kan ik ook niemand en me zelf meer verdriet doen.. is mischien de beste oplossing
Datum:
26-07-2008
Naam:
robert
Leeftijd:
31
Provincie:
Utrecht

zelfmoord

ik wil zelfmoord plegen omdat niemand om mij geeft mijn vriend heeft me op 26/7/08, laten vallen als een baksteen en juist op de dag dat we 2 jaar samen zijn.
mijn ouders hebben me laten vallen als een baksteen door hem en nu laat hij mij vallen, als een baksteen ik ben het leven beu van mij mogen ze mijn leven nemen voor er iemand gelukkig mee te maken.
ik ben genoeg uitgescholden vroeger op school en dat blijft mij achtervolgen ik kan dit niet meer aan

Datum:
26-07-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Liefdes verdriet

Hey mensen,

Ik ben 15 jaar en heb nog steeds een relatie maar die blijkt uit de hand te lopen sinds gister. Het is zo raar. Gisterochtend zat ik nog met mijn Beste vriend over onze Liefdes te vertellen en in een keer daarna belt mijn Meisje mij op en zei: Ik moet je iets vertellen maar het is moeilijk om te zeggen. En toen zei ze dat haar Liefde voor mij minder is geworden. Mijn wereld storte in. Zij is echt ALLES voor mij. Ik heb echt alles aan haar gegeven wat ik kon geven en gister had ik nog een Zilvere Armband met mijn naam erin laten graferen. Maar het blijkt allemaal niet meer nodig te zijn. Ik ben zwaar van slag en mijn Beste Vriend houd mij iedere keer tegen van de rare dingen die ik dan wou doen. Ik weet het niet meer. Zij was gewoon Mijn Grote Liefde
Datum:
26-07-2008
Naam:
Justin
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.