Levensverhalen (pagina 101)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

help.

Ik had een normaal leven, alles was goed. Ik had mijn maten, een soort van vriendinnetje die aan de andere kant van het land woonde. maar toen zij bij familie in een dorp in de buurt, waar ook iemand van mijn ouwe klas woonde die niet wilde dat ik er naartoe ging, ging ik er toch naartoe. Nu haat ze mij, diegene uit de oude klas, maar 1 iemand die me haat kan ik wel aan. Daarna ging ineens 1 van mijn beste vrienden echt kut doen, en ik voel dat ook en zegt allemaal bullshit tegen me, mijn soort van vriendinnetje hielp hiermee, maar oké het ging goed. in de kerstvakantie, net voor oud en nieuw, die vriend die kut deed, zijn vader overleed. Ik hielp hem hiermee, ik hielp hem eigenlijk overal mee al 7 maanden lang. Dus hij deed kut, sommige maten gingen soms met hem mee, maar oké, ik kon het nog aan. Toen 1 keer in de klas tijdens een les, paar weken later na de vakantie ofzo, zei hij: jij wilt echt mijn leven, op een highclass rotstem die ik echt haat van hem. Een les erna, deed hij erg irritant zachtjes uitgedrukt samen met 2 andere maten in de les. Ik was hierdoor echt kapot omdat ze dit al langer deden. Op app zei ik: 'nee ik wil je leven niet hebben want je vader is dood', wat later blijkt dat dat de reden is dat hij me daarna steedws meer en uiteindelijk helemaal negeerde. 2 weken geleden, tijdens een speciale week op een avond deden ineens die 2 maten dei met hem eigenlijk een beetje kut deden, op app overal zielige grapjes over me maken, terwijl de dagen ervoor ze gewoon normaal en chill tegen me deden, nu gewoon zeggen eigenlijk is niemand mag je je bent een snitch niemand mag je etc. , terwijl ik niks heb gedaan. Het enige wat ik deed was toen die avond op app tegen die andere maat zeggen dat, en nu maken ze me letterlijk af. Ik ging kapot, die vriendin en mijn echte beste maat, hielpen me ermee. Ik huilde, wanneer de laatste keer was dat iemand waar ik eerder om gaf zelfmoord wilde plegen, en daar maakten ze ook soort van grappen over. 5 dagen gelden ofzo flikten ze hetzelfde, alleen waren er wat mensen tegen hem, maar erna spraken ze nooit tegen me. Diezelfde avond maakte mijn soort van vriendin het uit, waar ik echt tering veel om gaf en alles van me was en gevoelens voor elkaar hadden die we nooit hadden en tering veel gehecht aan waren, het uit. Beide waren we mentaal kapot, en hadden we die dag erna afgesproken om een week niks tegen elkaar te zeggen, om bij te komen. Die 3 'maten' van me zijn nu beste vriendjes ofzo. 3 dagen geleden appte iemand dat ik 1 van die maten helemaal 'liet liggen' enzo, terwijl ik niks deed. hij liet mij liggen. Ik had me diezelfde avond 2 keer gesneden in mijn rechterarm. Ik wilde dood. Nu, vandaag, deed de beste vriendin van mijn ex, zou je kunnen zeggen, die me ook hielp, appen met dat ik loog. We waren bff's en ze was boos, ik wist niks meer te doen en appte mijn ex wat te doen, en die was ook boos op mij en voor mijn geveol heb ik niemand meer behalve mijn ouders en een paar aten en ik heb nu tranen en ben van plan weer mezelf te snijden, maar ging ik dit proberen om mijn verdriet weg te laten werken, wat niet hielp. Ik heb al 5 dagen een hele zware depressie mijn borst waar eerst een fijn, gevoel zat door dat meisje doet nu nog steeds zeer, en ik wil serieus dood, maar ik ben te laf. help.
Datum:
05-02-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

verdriet

- verborgen verdriet, innerlijke pijn & onbegrijpelijke gevoel dat door mij heen gaat. vaak niet te zien aan de buiten kant, kijk door mijn ogen en je ziet niet wat ik zie maar Ik zie mezelf ook niet meer. Jaren na jaren dacht ik eindelijk geluk te hebben geproefd maar ik had het mis. Blijkbaar is geluk niet voor mij gemaakt blijkbaar ben ik niet er voor gemaakt om het geluk te zien of te voelen, zou het ooit overgaan? vaak zijn het vragen die ik mezelf stel en waar ik nog naar jaren geen antwoord op krijg, het is het stuk in mijn wat alle hoop verliest in dit leven geen licht te zien aan de einde van mijn tunnel enige wat ik zie is mezelf verdwijnen..in alle geduld wacht ik af en hoop ik op het juist te worden geleid en uit deze donkere tunnel te worden geleid.
maar voor nu..
vecht ik er nog elke dag tegen
tegen de pijn en heb ik er nog een beetje vertrouwen dat het op een dag goed komt!!
Datum:
05-02-2017
Naam:
saar schrijfster
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Ik wil zo graag dood wat moet ik doen.

Hey mensen,
Ik ben een meisje van 14 jaar en ik wil zelfmoord plegen. Ik ben vanaf groep 4 gepest en heb 2x groep 4 gedaan, Ik zit nu in de 2e klas van Havo. Mijn ouders zijn nu 2,5 uit elkaar en ik ZIT een een depressie. Mijn ouders weten dat ik er in ZAT, maar het is erger dan ze denken ik kan geen dag zonder er aan te denken en ik wil gewoon echt niet meer leven. Wat kan ik doen?
Groetjes van Anonieme
Datum:
05-02-2017
Naam:
Anonieme
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

ben ik het wel waard

ben ik het waard , die vraag speelt bijna elke dag in mn hoofd rond , elke dag zet ik een fake smile op naar school , niemand die ziet hoeveel pijn ik heb , sinds mijn opa dood is gegaan gaat het steeds slechter met me , word geholpen enzo maar niemand weet hoe ik me echt voel , toen ik weer ruzie had met me ouders gooide ik het eruit , inplaats van verdriet werden ze nog bozer , ook toen ik me voor de eerste keer sneed , en andere dingen ging proberen , werden zie heel erg boos. en ja wat moet je dan van jezelf vinden , ik heb zoveel momenten gehad dat ik voor de trein wou springen ofzo , maar niemand die dat weet , en als je dan hoort dat mensen die je kent daar grapjes over maken ja wat oet je dan. , huilen of mee lachen zodat ze denken dat er niets is , dat laatste doe ik meestal , omdat ik altijd denk dat niemand me toch kan helpen , ik moet wss al het huis uit , maar als dat gebeurt ( woon nu nog thuis ) dan ga ik er niet meer over na denken en in plaats van een afscheidbriefje te schrijven en dan uit eindelijk toch bang zijn voor de dood , en dan snel weggooien , nee nu gewoon laten liggen en gaan ... zovaak al gedacht wie er op mijn begrafenis kon komen , maar dan toch weer lachen nee ik ben er klaar meee ! ik heb mensen vertrouwd en die hebben misbruik van mijn situatie gemaakt , ik ben gewoon bang dat mensen uiteindelijk weten wat ik denk ,

aan mijn leven is niks te veranderen , ik ben al dood van binnen
maar aub zoek help , wat ik voel gun ik aan niemand
Datum:
05-02-2017
Naam:
l
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ik weet niet wat ik moet doen

ik weet echt niet wat ik moet doen mijn vader doet me altijd pijn zelfs had hij me eens vast bij m'n nek!!! Ook geen zin meer int leven altijd ruzies op school kan maar tegen 1 iemand vertellen wat er thuis gebeurt!!!
Datum:
04-02-2017
Naam:
margaux
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Tekst

Ik las dit forum en vervolgens zag ik ook een afbeelding met tekst...

Je denkt dat je dood wilt...maar eigenlijk zoek je hulp.

Gaf mij rust..
Datum:
03-02-2017
Naam:
Cor
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

Hoi iedereen die dit leest... Ik denk dat de meeste die op deze pagina komen het zelfde hebben als wat ik heb, of iemand kent die er last van heeft. Ik ben 16 jaar en ben nu ongeveer een half jaar depressief. Het is mijn 2e keer dat ik het heb. Mijn eerste ervaring was toen ik 11/12was. Ik was erg onzeker over mezelf en kwam toen ook voor het eerst in aanraking met wiet. Door het blowen voelde ik me zo goed, alles verdoofde en het voelde alsof ik echt leefde.. tot en met de dag vandaag blow ik nog. Zelf ben ik onder behandeling bij verslavingshulp omdat de wiet ( later ook drank, en xtc ) mijn leven erger maakte. Ik merk dat het blowen alles heeft verdoofd, maar mijn depressie is eigenliik nooit over geweest. De laatste tijd zijn er meer problemen bij gekomen. school gaat slecht, ik werd bedreigd, voel me onzeker, voel me erg alleen en ik ben bang voor de toekomst. Het klinkt raar bang voor de toekomst zijn, maar in mijn ogen was wiet mijn 'toekomst'. Het was het enigste waar mijn leven om ging. Ik merkte dat praten goed heeft geholpen, helaas is mijn depressie zo erg geworden dat praten zelfs geen uitweg meer is voor mij.. Ik heb veel nagedacht over de dood, eerst maakte het me bang maar hoelanger je erover nadenkt hoe makkelijker het is. Wel wil ik toch zeggen tegen iedereen die dit leest weet war je doet. Zelfmoord is een snelle en misschien makkelijke "oplossing", maar het is beter om toch te blijven vechten.. Hoe zwaar het ook is
Datum:
03-02-2017
Naam:
N
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Leven

Het gaat niet zo goed bij mij op school. Ik heb veel stres en mijn familie snapt dat meestal niet. Ook heb ik niet veel echte vrienden die er voor me zijn. Ik voel me achtergelaten en alleen op de wereld en niemand helpt me.
Datum:
03-02-2017
Naam:
Diana
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

ongelukig

Mijn leven heeft geen zin.
Wat moet ik doen?
Datum:
03-02-2017
Naam:
stef-jan
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

Hoop

Ik verlang naar rust en naar stilte.
Geen pijn en geen verdriet.
Geen onbegrip en reacties.

Maar liefde en geluk.
Begrepen en gehoord.
Leven en genieten.

Ik hoop het in dit leven mee te maken,
De hoop houd me overeind.
Hoop op beter, dat het ooit goed komt.

Soms denk ik aan de dood, wat zal dat rustig zijn.
Maar ik probeer het gevecht aan de gaan, iedere dag opnieuw.
Want waarom zal ik doodgaan omdat anderen mijn leven moeilijk maken?!
Datum:
02-02-2017
Naam:
V.
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.