Levensverhalen (pagina 983)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

ik weet niet waar ik moet beginne ik sgrijf dit ook in tranen.. ik denk heel vaak aan zelfmoord elke dag zit ik met de vraag waarom leef ik me ouders schelden me elke dag uit veel mensen zien me als een hoer ze noemen me allemaal hoer ik vetrouw ook niemand om me heen niet eens me moeder op me 16de was ik zwanger ik was heel blij het gaf me een goed gevoel iets is van jou je dochter of zoon maar ik moest het weghaale van me moeder ik dacht ik kan wel weglopen maar daar schiet ik ook niks mee op dus heb het tog wegehaald iedereen maakt me naam gewoon zwart zelfs me familie ziet me als een hoer er isook veel gebeurt in het verleden met drugs met mij maar daar praat ik liever niet over

pffff ik weet het gewoon niet meer
Datum:
01-01-2009
Naam:
dtje
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

alweer gebeurd

Ik ben weer verliefd geraakt op een man, stom dacht ik want alweer is hij niet op mij verliefd. Ik ben sinds 7 jaar gescheiden. Mijn (ex)man heeft me verlaten voor iemand anders. sinds dien heb ik korte relaties gehad. Twee jaar geleden zei mijn vriend ik heb nooit van je gehouden. Toen storte mijn wereld in. Poging tot zelfmoord. Ik ben een tijdje in een crisis centrum opgevangen, omdat geen van mijn vrienden wilden voor me zorgen. Anderhalf jaar gelden heb ik Jeroen ontmoet...een erge lieve man, maar vlak voor de feestdagen heeft hij het uit gemaakt..hij heeft iemand anders ontmoet. We hebben nooit ruzie gehad en het was altijd fijn. Gisteren probeerde ik weer zelf moord te plegen, maar het lukte mij niet. Toen ik wakker werd dacht ik ...ik heb weer gefaald . Gefaald heb in mijn relaties.Ik kan gelukkig makkelijk tot medicijnen komen omdat ik in een ziekhuis werk, maar soms voel ik me te laf. Ik ben zo eenzaam dat het gewoon pijn doet. Ik doe een heleboel sociale dingen, maar dat ene relatie kan ik gewoon niet vasthouden. Ik ben gewoon kapot. Dus wat is het zin van leven als je geen vrienden heb die je begrijpt? niemand om even mee te knuffelen, iemand om mee te lachen, huilen of ook gewoon ruzie hebben?Voor mij is het leven bestemd met elkaar, vrienden, partners en niet in je eentje.Ik zal wel eenkeer het geluk van de dood vinden.
Datum:
01-01-2009
Naam:
edith
Leeftijd:
51
Provincie:
Noord-holland

Selfmoord..

Ik word alleen maar gepest.
Geslagen, geschopt en gespuwd.
Elke keer maar weer.
Ik krijg er genoeg van maar er is niets dat ik doen kan.
Ze komen weer.
Ik voel de kille voetstappen aankomen.
Reuzen van 1.80 komen naar me toe, en hijsen me op.
Ze slaan me in mijn gezicht, schoppen me in mijn buik.
Ik word kortademig.
Ze nemen me mee.
Waarnaartoe!!, schreeew ik.
Weer krijg ik een blik naar me toe gericht.
Een blik die ik niet vergeten zal.
Een blik waar ik geen uitdrukking uit kan lezen
Ik sluit mijn ogen, in de hoop dat dit maar een van mijn nachtmerries zal zijn.

Ik word wakker door de regendruppels die uit de hemel vallen.
Ik ben vastgebonden aan een fietsenrek.
Ik voel mijn handen niet meer.
Hoelang moet ik hier gezeten hebben?
Vier, vijf uur?!
Ik probeer me zelf los te maken, maar zonder enig resultaat.
Een man ziet me even later liggen.
Hij maakt me los, en vraagt wat er is gebeurd.
Ik voel mijn gezicht bloeden.
Ik antwoord niet en ren naar huis.
Mijn moeder vraagt wat er gebeurd is.
Ik ren naar mijn kamer en doe de deur op slot.
Ik bekijk mezelf in de spiegel.
Blauwen plekken van de vorige dag op mijn lichaam.
Krassen op mijn gezicht door het metalen staafje van Techniek.
Het zou me niets verbazen als ze me achterna kwamen met een kettingzaag.
Ik probeer het weg te vegen, maar het gaat niet weg.
Misschien moet ik weg van deze wereld.
Misschien is het dan beter.
Mama schreeuwt altijd tegen me dat ik alles fout doe.
Papa is hertrouwd.
Mijn zusje krijgt alle aandacht, en ik? Ik ben nutteloos.
Voor iedereen.
Datum:
31-12-2008
Naam:
Nabila
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Ik heb geen zin meer

Ik ben van mezelf altijd al een hoog eq gehad en b egrijp anderen daarom erg goed daardoor heb ik de neiging te veel rekening met een ander te houden Tot het punt aan toe dat mensen daar misbruik van maken omdat ze er gewend aan zijn geraakt.Ik ben veel door mannen misbruikt om deze rede en ook op mijn 15 16 en 19 verkracht Ik vraag wel om hulp maar krijg die niet echt Ik heb al een keer zelfmoord geprobeert te plegen toen ik 17 was Daarna heb ik heel lang proberen te vechten om door te gaan maar de laatste tijd voel ik me weer erg eenzaam en niet begrepen steeds vaker heb ik er geen zin meer in.
Datum:
31-12-2008
Naam:
s p b
Leeftijd:
29
Provincie:
Groningen

op en kapot

Ik ben een meisje van 18 bijna 19. en ik zie het allemala niet meer zitten. Ik heb nooit een goede band gehad met me ouders. en sinds me zus het huis uit is ( zo;n 3 jaar ) gaat het alleen maar slechter. Me zus heeft toen gezegd dat ik altijd bij de aan kon komen. maar tegenwoordig als ik iets kwijt wil heeft ze het te druk.
Op het moment dat ik het ook helemaal niet meer wist liet een vriendin me zitten omdat ze een televisie belangrijker vond. zij is dus nu ok mijn vriendin niet meer. Ik heb bijna geen vrienden meer. omdat ik allemaal vrienden had die aan de pillen zaten en ik niet op dat pad terecht wou komen.

Daarbij komt nog dat ik een vriend heb die veels te veel blowt en hij wil zijn blowtje niet opgeven voor mij. dan houd hij toch neit genoeg van me. Maar hij zegt van wel. en hij liegt heel veel en ik weet het niet meer. want hij zegt dat hij zoveel van mij hou. en ik weet niet meer wat ik moet geloven.
Hij had allemaal ondergoed van andere meijes in zijn kast liggen en ook nog is kinderondergoed. dezelfde maat als die van mijn neefje van 2,5. En hij weet me elke keer weer om te praten. en het is niet goed en ik weet dat ik het meot uitmaken maar toch hou ik zoveel van hem. Hij maakt me helemaal kapot. en daarbij heel de wereld om me heen.

Word sindskort ook weer uitgescholde omdat ik weer wat ben aangekomen en daar ben ik neit blij mee heb geen zelfvertrouwen meer enz.

Ik heb er gewoon geen zin meer in. maar ik durf niet
Datum:
31-12-2008
Naam:
prissie
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

weg uit deze kut wereld!!

hey, ik ben een meisje van 14 en mijn leven is een hell!!!
Ik ben het beu, ik wil hier weg!!! Is dat te veel gevraagd?
Niemand begrijpt hoe ik mij voel.
Mijn ouders hebben jaren lang dingen zitten verzwijgen voor mij. Ik haat ze!!! Ze hebben mijn leven verpest, samen met die kl*tzakken van school!! Ze denken dat ze het zjn maar ze jagen mensen de dood in. Was het maar allemaal zo gemakkelijk om er een eind aan te maken. Wie weet er een goede manier om weg te gaan zonder risico op overleven. Als je poging mislukt en iemand vind je dan hang je!!! Niemand die geen zelfmoordgedachten heeft kan ons begrijpen. Ze weten niet wat het is, wij wel, maar al te goed. Als mijn ouders niet thuis zijn dan zit ik uren aan een stuk te wenen en mijn woede en verdriet reageer ik dan of op de muren waar ik op slaag. Ik zit bijna de ganse dag op mijn kamer te wenen en naar muziek te luisteren maar ik kan mijn gedachten maar niet veranderen. Ik slaap ook nooit, ik kijk maar naar mijn plafond en zit te piekeren en te wenen. Moest ik geweten hebben dat mijn leven een hell zou worden dan zou ik als klein kindje onder een auto zijn gelopen. Ze hebben geen besef van wat ze doen en niemand zou het als zelfmoord gezien hebben.
Ik ben het echt zo zat!!!
Mijn enige hoop was mijn vriendin maar die heeft mij laten zitten!!
En op verschillende manieren mij nog dieper geduuwd. Ze weet het waarschijnlijk zelf niet maar dat zal ze dan nog wel ondervinden!!
ken je dat gevoel...je staat in de kou n het knaagd aan jou...ken je dat gevoel. Het is zo vreeselijk om dat de ganse dag te voelen. Als ik wakker word dan denk ik "dijm" en dan wil ik terug in slaap vallen en nooit meer wakker worden. Dat gevoel als je je ogen open doet... het is gewoon niet meer draaglijk!! Ik heb in mijn leven al veel pijn gehad maar dit is echt... vergeleken met die andere pijn.
Ik wil zo graag weg maar als ik dan denk aan de mensen die mij MISSCHIEN wel nog graag zien, ze gaan mij ondankbaar vinden en egoïstisch.

Ik weet echt niet meer wat te doen!!

Help mij plz!
Datum:
31-12-2008
Naam:
S.
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

jedina

waarom ik er zat van ben...tja het heeft lang genoeg voor mij geduurt en nu wil ik et gewoon weer proberen maar deze keer wil ik dat het me lukt.
ik ben 17 en heb totaal geen plek om te wonen ik heb mijn plekje niet waar ik mijn rust krijg mijn moeder heeft haar best voor mij gedaan maar ik wil der ook niet meer langer tot last zijn.
ik heb niet veel te verliezen maar dat laatste beetje is mij togh heel veel waard en dat is de liefde van mijn kleine broertje, zusje en mijn moeder.
blijkbaar mag ik niet bij hun in de buurt zijn , en als dat niet kan vind ik et nogal logisch dat ik er een eid aan wil maken !
Datum:
31-12-2008
Naam:
malli
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

Eenzaam

Alles is in mijn zicht ooit begonnen toen mijn 2,5 jaar oudere broer, met adhd, mij vroeger vaak vertelde dat ik nooit iemand zou krijgen en dat niemand mij wilde en ik lelijk was blablabla... in die tijd zag ik er nix in en liet ik hem maar praten.
Nu, (20 jaar) zo'n 8 jaar later heb ik het idee dat zijn praatjes wel degelijk invloed hebben gehad op mijn leven.
Ondanks dat er heus niet raar of vreemd uit zie, en gewoon met de tijd mee ga heb ik tot nu toe nog nooit een vriendin gehad en denk ik aan de dingen die hij toen zei.
Ik denk vaak aan het idee dat ik al 20 jaren leef en nog geen eens 1 vriendin heb gehad, altijd was het van beetje met elkaar omgaan maar verder kwam het niet.
Rond de leeftijd van 16/17 jaar heb ik 1 iemand heel lang heel leuk gevonden, ik was nog niet so oud en dacht er nog niet soveel over na, maar vanaf het moment dat het duidelijk werd dat het nooit wat zou worden kreeg ik vele malen gedachtes om er een einde aan te maken.
Niet dat ik het ooit zou doen, daar heb ik het lef niet voor en ik durf het mun familie niet aan te doen, wel denk ik vaak, tot op dit moment, hoe het zou zijn als ik nooit geboren zou zijn, er zowiezo nooit geweest zou zijn, dan had ik ook nooit deze zorgen en al dit gezeik aan m'n hoofd gehad.
Niet alleen op het gebied van liefde/vrienden/vriendinnen, ook op het gebied van werk ben ik vaak bang dat ik iets niet goed doe of als er iets mis ga dat ik niet meer welkom ben terwijl als er iets niet naar mun zin gaat ik mun mond wel open trek.
Alle onzekerheid heb ik van tevoren, wat als er dit gebeurt, wat als er dat gebeurt...
Altijd dacht ik dat het vanzelf wel over zou gaan, de laatste tijd werden de tussenposen steeds langen maar als ik dan weer een moment heb dat ik veel mensen gelukkig samenzie of dieper nadenk over de toekomst dan zie ik het leven somber in.
Het lef om zelfmoord te plegen heb ik niet en dus zal ik mun hele leven lang door moeten zien te komen.
Tog wilde ik dit verhaal hier kwijt omdat het anders alleen maar in mijn hoofd blijft dwalen en ik me er beter door voel als ik het kwijt kan.
Datum:
31-12-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Hoe ben ik zo diep kunnen zinken!!

Ik heb in mijn verleden wel eens gegokt.
Maar wat er mij allemaal in de afgelopen tijd is overkomen daar wil ik het met mijn leven een einde aanmaken. Ik zit diep in de schulden ik wil er van af en de enigste optie is om het met me leven van af te kopen. Alles wat me dierbaar is moet ik verlaten want de druk van mijn schulden kan ik niet meer verdragen, ik zal en moet er van af moeten komen. Ik sleur me zelf er steeds dieper in. Ik straf me elke keer door te gaan gokken ik wil er van af!!!!!!
Datum:
31-12-2008
Naam:
M.
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

ik weet het niet meer

ik ben als sinds in het midden van men 1e jaar van het middelbaar depressief
maar vorig jaar was ik het echt beu
ruzies thuis vrienden die achter men rug babbelden 2 van men vrienden die heel hun leven bij elkaar logen men klas die me maar nie moest hebben ik was hey echt beu ik heb me 2 keer proberen op te hangen 5 keer onder de trein te springen 1 keer met een mes tegen men arm en men hals maar elke keer hield men neef me tegen elke keer wist hij me te doen stoppen maar tg bleef ik 1 ding doen krassen krassen en ng eens krassn van diep naar dieper en het diepst het kwam van 2 naar 5 krassen en van 5 naar 10 en van 10 naar heel mijn arm vol men ouders kwamen er soms achter men pa zei als ik je arm nog eens vol zie dan ga je naar ee psyhiater elke keer zei hij dat maar deed het nooit hij beseft nit dat ik echt hulp nodig had het ging van kwaad naar erger en omdat men pa het niet zou zien deet ik het op men been en tot nu toe zagen ze nix maar toch nu nog het moment dat ik kwaad word grijp ik een naald of breekmes maar iedereen en zelfs ik weet dat het alleen maar erger maakt
toch blijft het een obsessie ....
nu zoek ik hulp bij vriendinne die het zelf ook deden en nu nog doen om erover te praten en het doet goed maar het houd me niet tegen .............................................
Vele groetjes amelie
Datum:
30-12-2008
Naam:
amelie
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.