Levensverhalen (pagina 982)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

gewoon zat

Ik ben een jongen van 40 jaar op 19 jarige leeftijd is mijn vriendin overleden aan drugs.. ze bleek na autopsie ook nog zwanger van mij..
toen ik op mijn 25 weer eindelijk een relatie durfde aan te gaan ben ik mijn ex vrouw tegen gekomen..
op mijn 28 werd mijn eerste zoontje geboren
en zijn we getrouwd..
we hebben een relatie gehad van 6 jaar waarin ik en werkte (voornamelijk in het buitenland) en als ik thuis was ook nog het huishouden deed en kookte, in 2000 werd mijn ex zwanger van onze tweeling en heb ik besloten om van baan te veranderen..op dat moment was ons huwelijk nog redelijk.. na dat ik een andere baan had geaccepteerd kwam ik er achter dat mijn ex mij bedroog en vreemd ging met verschillende vrienden van ons..
op dit moment ben ik al 7 jaar gescheiden..en vecht nog steeds, ik zie mijn kinderen niet, en ben van de ene schuld in de andere gerold na de scheiding
nu had ik een vriendin die ik al 5 jaar ken.. en alles bleek te klikken .. totdat ze vond dat ik te lief was en te veel voor haar over had..
de zoveelste klap..
ik heb niet anders gehad dan liefde geven en niet ontvangen.. zorgen hebben en verschrikkelijk veel verdriet over mijn kinderen mijn eerste vriendin.. en de vriendin waar ik mee dacht eindelijk gelukkig te worden..
ik wil alleen maar liefde geven en terug ontvangen.. en gelukkig zijn waarom kan dat niet in deze klote wereld????
Datum:
04-01-2009
Naam:
wou dat ik niet meer bestond
Leeftijd:
40
Provincie:
Zuid-holland

waarom nog doorgaan

hallo
allemaal ik vind het heel moeilijk om te zeggen maar ik heb zelf al een mislukte poging ondernomen en ondankts dat het nu bijna 1 jaar geleden is denk ik nu weer bijna elke dag om er een eind aan te maken ik weet niet wat me tot nog toe heeft weerhouden maar het rotgevoel in mijn bstaan wordt met de dag erger en weet me geen reden meer om het nog langer uit te stellen
het zal denk ik wel binnen mijn bericht en de komende maand gebeuren ik zie echt geen andere mogelijkheid meer!!!!!!
Datum:
03-01-2009
Naam:
Edwin
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord

Soms Wil Ik Echt Er Niet Op Deze Wereld Zijn Nu Op Dit Moment Ook Niet Een Vriend Van Mij (Waar Ik Op Ben)
Is Heel Erg Boos Op Mij Ook Heb Ik Ruzie Van 2 Van Mijn Vrienden Mijn Mama Zegt Soms Dat Ze Spijt Van Me Heeft ...En Nog Veel Meer...IK WIL ECHT DOOD IK WIL NIET MEER BESTAAN!!!
Datum:
03-01-2009
Naam:
A.
Leeftijd:
13
Provincie:
België

soms heb ik er geen zin meer in

ik ben een meis van 20 jaar , ik heb altijd een goede jeugd gehad en mn ouders waren en zijn altijd goed voor me geweest dus daar ligt het absoluut niet aan . wel stoot ik steeds vaker mn hoofd in deze maatschappij de wereld word steeds harder , ik heb sinds mijn vijfde al last van mn oren cholesteatoom doordat de dokter me altijd telaat had doorgestuurd en dat uiteindelijk ontstond alles moest er dus uit.en uiteindelijk werd ik erg slechthorend aan 1 oor. de linkerkant is dan nog wel 60 procent dus zelf heb ik er geen last van verder. maar qua werk wel. dat ik anderen hoor dat ze een heel druk weekend evengoed nog achter de rug hebben en ik doodmoe thuis zit alweer uitkijk naar maandag omdat ik weet dat als ik uitga ik tot dinsdag nog kapot ben het is niet leuk.

mensen begrijpen het niet want ik zie er verder als een gezonde meid uit.het is gewoon niet leuk dat je niet begrepen word. waardoor ik me op den duur afzonder van anderen.. ik word wel gevraagd om mee uit te gaan en dingen te ondernemen door vrienden maar daarna ben ik kapot en dat begrijpen ze niet. elke keer stoot ik mn hoofd ik heb alles voor vrienden of mensen over maar als er ook iets misgaat dan is alles gelijk fout aan je en blijf ik als de gebeten hond zitten terwijl k geen vlieg kwaad doe. en alleen maar mensen probeer te helpen of goed voor ze te zijn bijv. maar dan krijg je een trap in je lenden..

ik heb op het moment geen werk meer vorig jaar november was ik geopereerd aan me oor waardoor ik de hoop kreeg dat alles beter zou worden en dat ik ook net als ieder ander normaal viertig uur zou kunnen werken en evengoed leuke dingen kon gaan doen maar die herstel operatie is mislukt en heb er nu alleen nog maar meer last van .. voordat ie eruit gehaald of weer goed gezet kan worden duurt het ook nog wel weer vier maanden... wachttijd..

en nu is het alleen maar heb je al werk? , wat voor werk doe je ? het lijkt wel alsof het leven alleen maar om werk draait in andermans ogen en als je dat niet heb dan stel je hellemaal niets voor in deze wereld! maar begrijpen ho-maar! , af en toe heb ik de neiging om dit leven ook te stoppen want wat heeft het voor zin , je bent er wel maar je word niet gezien of begrepen , mensen waarvan je dacht dat ze echte vrienden zijn. die laten je barsten want ja je hoort er niet meer bij je doet niets. dus dan is de vriendschap ook snel over. niet dat ik er daadwerkelijk een einde aan maak want dat durf ik niet en voor mn ouders al hellemaal niet dat doe ik ze niet aan. maar er zijn wel moment dat ik denk van ja was het liever wel want je stelt in deze wereld niets voor wat je ook probeert of doet iedereen is op zichzelf en je kunt haast niemand meer vertrouwen en al doe je dat wel dan kom je er na een ruzie wel achter bijv wat voor persoon het daadwerkelijk is waar je goed mee dacht om te gaan. het is oneerlijk deze hele wereld!

Datum:
03-01-2009
Naam:
soms heb ik er geen zin meer in
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Weer niet gelukt!!

Ik heb voor de zoveelste keer een serieuze poging tot zelfdoding gedaan.
Heb deze keer 200 slaaptabletten ingenomen en werd na een paar dagen gewoon weer wakker, wel helemaal in de war. Nou zit ik weer in een psychiatrische inrichting. Wanneer houdt mijn leven nu eens op? Ik kan niet meer. Mijn doodswens is zo groot, wat moet ik doen?
Heeft iemand een oplossing zodat het een volgende keer wel lukt?? HELP!!
Datum:
02-01-2009
Naam:
Malka
Leeftijd:
64
Provincie:
Anders

Waarom wil ik niet meer?

hoi ik heb nergens zin in er is 1 ding de ik zeker weet dat ik zou willen en dat is dood zijn er niet meer zijn.ik ben altijd moe en het is erg moelijk op te brengen om nog te leven. Ik heb een aantal jaar geleden 2 keer geprobeerd zelfmoord te plegen maar is mislukt. Ik kan niet meer het kost zoveel energie om iets te ondernemen en omnormaal tegen iemand te reageren.
ik ben het leven beu!!!
en het ergste is dat ik niet weet wat ik nog zou moeten doen.
Datum:
02-01-2009
Naam:
jaap
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

omg waarom?!

ik ben 12, dat is best jong, mijn ouders zijn NIET gescheiden, en ik zit op havo.
je zult denken dat dat leuk is.
niet dus.
mijn ouders haten mij, omdat ze denken dat ik liever bij mijn nicht ben.dat is/was niet zo. ik heb slechte punten voor Frans, en vindt een leraar knap ! OMG! ERG.
ik was eerst emo, maar dat maakte alles juist erger. ik sneed in mijn polsen, en op een avond zag mijn vader de sneeën.
Hij zij dat ik normaal moest doen enz. en ik moest huilen. hij had geen medelijden. ik werd triester en sneed dieper.
nu pest iedereen me en mijn ''beste'' vriend heeft al zijn friends op me afgestuurt. ze kwamen naar mijn huis, en mijn moeder werd boos op MIJ! terwijl ze schelden egen MIJ!
ohh ik wil dood. maar ik ben bang waar ik dan heenga. bang voor de dood hetzelf.
wat moet ik doen?!
Datum:
02-01-2009
Naam:
anoniempje uit gelderlandd
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Geen titel

Mega drankprobleem, eetstoornis en dwangmatig en toch ogenschijnlijk meer dan goed functioneren in de buitenwereld. Ja buitenwereld want innerlijk is het een zootje.
De buitenwereld is een lieve vrouw (waar ik trouwens niet van hou) twee bloedmooie kinderen en een baan waar ik het uitmuntend in doe.
Wat wil je meer. Ik weet niet eens wat ik meer wil. Natuurlijk wel. O.A. een vrouw waar ik wel van hou. Was dit trouwens maar het enige probleem. Ik heb trouwens geen zin meer om te schrijven. Mijn sorres en dit blijft het tot aan mijn dood.
Datum:
01-01-2009
Naam:
ar
Leeftijd:
41
Provincie:
Zeeland

het leven heeft voor mij geen zien

Hallo, ik ben Sanne en ik ben 22 jaar. Als sinds ik 13 ben kan ik niet meer gelukkig zijn. Ben continu depressief en niks vrolijkt me op. Sinds ik aan de anti-depressiva zit, ben ik niet meer depressief, maar meer neutraal. Nou dan ben ik nog liever depressief. Met neutraal voel je niks meer, geen pijn, geen vreugde geen liefde. Ik ben nu 3 jaar getrouwd en heb een zoontje van bijna 3. Ik denk dat ik al een hele tijd niet meer van mijn man hou en heb voor de kerst gezegd dat ik wilde scheiden. Na een paar dagen wou ik het toch wel weer proberen want ik kon hem geen pijn doen. Ik zou niet weten wat ik anders moest. Momenteel zit ik ook heel erg in de financiële problemen. Ik heb een aantal vrienden, een stel waar ik beste vrienden mee was daar deed ik echt alles voor, heb ze echt heel vaak geholpen en afgelopen weekend hebben ze me laten vallen als een baksteen. Ik had een kleine leugen verteld over mijn financiën en ineens voelen zij zich voorgelogen en ze willen met leugenaar geen vrienden zijn. Terwijl ik hun ook vaak genoeg op leugens heb ontdenkt. Ik voel me genaaid en eenzaam. Heb nou geen goede vrienden meer. Ik wil gewoon niet meer verder, het leven heeft voor mij gewoon geen zin meer. Ik ben al jaren ongelukkig, mijn vader mishandelde mij, mijn moeder haatte mij vroeger en schold me uit voor de slechtste dingen. Zorgde al voor mijn zusje vanaf dat ik 11 was omdat mijn moeder niet uit bed kwam behalve voor de wc en eten. Heb ik niet genoeg geleden onderhand? Mag ik niet eens een keer gelukkig zijn? Of heb ik in mijn vorig leven iets gedaan waar God mij nu voor straft?
Datum:
01-01-2009
Naam:
Sanne
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

zoveel..

het zit allemaal in m'n hoofd. m'n moeder heeft ervoor gezorgd dat ik me zo ellendig voel, zonder dat ze dat weet, ze zegt altijd dat ze zo depressief is, dat ze zoveel heeft meegemaakt, dat ze zelfmoord wil plegen. dit maakt MIJ depressief, en daar komt dan nog eens bij dat de jongen die ik het meest vertrouwde mij zo heeft gebruikt, dat ik mezelf al verdomme sinds mijn 14de pijn doe, op welke manier dan ook, slaan, snijden, wat dan ook!
daar ben ik nog niet helemaal vanaf, maar sinds kort ben ik verliefd geworden op een andere jongen die ook heel verliefd is op mij, maar kan ik dit wel aan?
ik moet het wel, anders ben ik de vuile slet die alsof deed dat ik verliefd was.

thuis hoor ik ook altijd hetzelfde, dat ik nooit iets doe, dat ik zo lui ben als wat, dat ik het niet waard ben om onderdak te hebben.
ik heb al sinds mijn 14de zelfmoordgedachtes, is dit wel normaal? nee, dat niet. maar ach, wat doe je eraan? ik heb gewoon grote periodes dat ik gelukkig ben, en een dan ineens een paar weken ongelukkig, dat overleef ik toch wel?
Datum:
01-01-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.