Levensverhalen (pagina 986)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

niks gaat goed

als baby ben ik bij mijn oma gedumpt omdat ik veel huilde en mijn vader werkte onregelmatige uren, mijn moeder is nooit een moederfiguur geweest. Zag en ziet er prima uit lange nagels mooie kapsel en kleren aan.
Ik groeide op bij mijn lieve lieve oma en opa, mijn tante woonde ook nog daar. Dus ik had 2 moeders ipv 1. Na de scheiding van mijn ouders kwam mijn oudere zus ook bij mijn oma wonen.
Als kleuter had ik veel last van huidinfecties dus werd ik vaak gemeden door andere kinderen.
Als kind leidde ik een eenzaam bestaan, altijd alleen op mijn kamer, boeken lezen.
Ook als puber was er niks veranderd, ik was dik had wel wat vriendinnen maar ik had altijd het gevoel dat ik er niet echt bij hoorde. Mijn tante kreeg een vriend en was sindsdien ontzettend veranderd en ik kon niks meer goed doen, was pijnlijk.
In deze periode begonnen de zelfmoord gedachten, het hoefde voor mij toen al niet meer, ik voelde me weer gedumpd. Dit gevoel achtervolgd me tot de dag van vandaag. Er is veel gebeurd in mijn leven maar als ik het allemaal vertel ben ik nog jaren bezig.
Het is alsof er een vloek over me heerst, zodra ik alleen al durf te denken dat ik melekker voel, gaat er weer iets mis.
1999 heb ik een poging tot zelfmoord gedaan. Sindsdien was ik op een spirituele-tour. Nu achteraf gezien hield ik mezelf voor de gek; de realiteit is nog steeds hetzelfde alles gaat mis.
Sinds april jl ben ik gestopt met roken na meer dan 30 jaar, en alles schijnt nog erger te zijn. Ik heb mijn emoties niet meer goed in de hand (ik heb veel hier in huis kapot geslagen en gegooid).
Ik heb me ziek gemeld van het werk omdat ik zo'n woede aanval had bij een client thuis.
Ik "had" een begriptonende psychiater maar sind ik me ziek heb gemeld schijnt zij zich heel anders te gedragen, en ik kreeg laatst een brief dat ik op geen van hun voorgestelde behandelingen in wou gaan en daardoor binnen 2 weken niet meer bij hun ingeschreven sta.
Bij overmate van ramp heb ik de bovenburen aangesproken over de geluidsoverlast die ze veroorzaken, en nu is het nog erger geworden. Zelfs 'snachts laten ze van alles op de grond vallen, ik slaap (weer) op de bank. Ik heb een paar keer 'snachts tegen het plafond gebonkt maar ik voelde me niet goed hierbij.
Ik ben het zat, ik gebruik valdispert om kalm te blijven en drink wat vaker wijn en jonge jenever.
Ik heb kontakt met niemand want op het een of andere manier gaat het mis. Vandaag heb ik een heel slechte dag en ik kan zo van het balkon afspringen. Maar het is dat 1% die me tegen houdt, die nog hoop heeft dat het goedkomt.........
Datum:
28-12-2008
Naam:
nina
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

kut dat ben k en zo voel k me

k kan er niet meer tegn iederee doet zo raar tegen me enk word amper geaccpcteerd en niemand vind me ooit leuk mijn moeder heeft een nieweu vriedn ijs eigenlijk gay k heb hem op redtube gesien met een anders man en hij heeft zijn naam ook gezegt en k weet zeker dat hij het is mijn vders is eeen heel lieve man maar hij doet soms doet hij een beetje raar als hij boos is en k kan daar niet tegen hij hield nog heel veel van mijn moedere maar ze ging met een anders en dat deed hem heel veel mijn en dat weet k
k ben me toen heel donker gaan kleden en op een gegeven mometn zag k hrt nioet meer ziitte en ging k in mezlef snijden daar is mijn moeder ook achtergekomen maar k kan geen ZM plegen omda k dan me vader in de steek laat en mijn super lieve verzorg pony waar het ook niet mee zit want k mag haar wel verzorgen maar het is heel ver rijden en dat is zo verveelden en heel koud mijn wens zou een eigenpony zijn !!!

ik hoop dat het echt uitzou komen dan zou k al mijn problemen vergeten en weer blijh zijn maar k weet dat het tog nooit gaat gebeuren ;)


xx linda
Datum:
28-12-2008
Naam:
Linda
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

In de steek gelaten

Ik zag haar staan op de 1ste schooldag en ik wist het. Zij wordt de mijne! Na een dikke maand waren we samen en hadden een bloeiende relatie waarin we alles met elkaar deelden. We waren elkaars 'eerste' op ieder mogelijk vlak. We gingen samen op kamp en beleefden daar de tijd van ons leven omdat we een hele week samen waren. Ze heeft in het begin van dit schooljaar een nieuwe vriend leren kennen, ik vond dit allemaal onschuldig en we gingen gewoon verder met onze relatie. Er was af en toe wat spanning maar dat is wel normaal denk ik. Enkele dagen geleden, op kerstavond, krijg ik een telefoontje om te zeggen dat het gedaan is. 2 dagen later is ze zogezegd een koppel met die 'vriend'. Ze had me 3 maanden aan het lijntje gehouden. Ze ging naar zijn huis of naar zijn zwemclub en 's avonds vrijde en kuste ze gewoon weer met mij! 3 maanden lang heeft ze me aan het lijntje gehouden door zich zo te gedragen. Ik dacht dat ik een pracht van een relatie had en het kwam zo onverwachts. Ik weet, dit is misschien wel het zachtste verhaal die jullie op deze website zullen vinden en misschien wel te puberaal om te zeggen dat dit kan leiden tot zelfmoord, maar ik zie het totaal niet meer zitten. Ik ben er al 2 dagen constant mee bezig. Ik heb al mijn vrienden voor haar opgegeven en ik maak mijn ouders toch maar ongelukkig door de manier waarop ik mij voel. Ik zie echt geen enkele uitweg momenteel. :s Iedereen zegt mij dat er nog genoeg meisjes rondlopen maar ik heb niemand meer. De enige reden waarom ik dit nu nog kan schrijven is omdat de deur goed vast zat en zij mij kon ompraten het niet te doen en mijn ouders. Moesten mij ouders iets overkomen ben ik binnen het uur dood, dat weet ik wel zeker.
Ik wilde gewoon even mijn verhaal doen en ik hoop dat 'iemand' er iets aan heeft..
Datum:
28-12-2008
Naam:
To young to die
Leeftijd:
15
Provincie:
België

ik heb ook een binnen.

ik ben een meisje van 15 jaar en ben heel erg geliefd bij iedereen.
iedereen ziet mij altijd als het perfecte meisje maar van binnen voel ik mij nu helemaan kapot, mijn vader is overleden en ik heb nu 2 zussen die mij heel kosbaar zijn, jammer genoeg waardeeren ze mij niet of laten ze dat niet merken, de oudste heeft nu 2 kinderen waar ik heel vaak op pas of gewoon een dagje mee uit neem, na het verlies van mijn vader laat ik ze alles toe omdat ik bang ben ook hun kwijt te raken, de eerste keer dat ik heb geweigerd op te passen op mijn neefje had mij zus me een flinke klap in mijn gezicht gegeven, sins dien hoor ik bijna elke dag hoe een slechte susje ik ben en dat ze zo veel gelukkeger waren voordat ik was geboren ik durfde ze weer niet tegen te spreken en heb weer een hele tijd gedaan wat ze zeiden maar op een gegeven moment wert het mij teveel en heb ik weer geweigert op te pasen dit keer had ze mij weer geslagen en uidgescholden maar nu wilt ze niets meer met mij te maken hebben, ik voel me zo alleen en nutteloos ik verpest altijd alles voor iedereen , ik ben einde raad en kan met niemand hietr over praten omdat als iemand weet dat ik toch niet zol perfect ben als ze dachten gaan ze er ook vandoor of ze gaan over mij roddelen.
Datum:
27-12-2008
Naam:
Shelly
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

reactie op wilfred

Wilfred,

Beste kerel, ik begrijp je pijn.
Heus wel, hebnet ook shit achter de rug (zie mijn verhaal op 12-10).
Maar onthou 1 ding, je kids mogen straks niet met vragen blijven zitten.
Heus echt komt jouw tijd, dat jij weer nwe liefde krijgt vaniemand die het oprecht goed met je meent.
Hou je taai kerel,...je kids willen straks ook aan hun kinderen jou als opa voorstellen en niet alleen van foto's wie je was.....deze gedachte houdt mij namelijk in deze moeilijke tijd mij ook op de been.

Sterkte.
Datum:
27-12-2008
Naam:
Frans
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik wil het liefst dood
waarom weet ik niet
maar zo oelt het
het voelt of dat niemand me nodig heeft
en iedereen me lelijk vind
ik weet het niet meer

Gr,
Amber
Datum:
27-12-2008
Naam:
Amber
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

pijn

ik trek deze pijn niet meer. Ik word uitgescholden, beledigt en meer. Ik heb al een jaar ruzie met mijn vader en met kerst werd het me allemaal te veel. Dit jaar was echt gewoon klote. Ik heb 2x voor de trein gestaan! en de littekens zijn er meer geworden. Als ik terug denk aan de goede tijden zijn het de tranen die lopen. Ik zie nog steets mijn opa en dingen vallen zomaar om. Ik hoor stemmen en ik voel iemand tikken op mijn schouder, maar er is gewoon niemand. Ik zie wazen. Nu ben ik er achter gekomen dat ik bi ben, niemand accepteert dat. Ik kan het allemaal niet meer aan, ik wil gewoon dood. iedereen vertelt mij wat te doen maar luistren nooit wat ik te zeggen heb. Een vroegere vriendin waar ik al 10 jaar mee bevriend ben , zeurt alleen over haar problemen maar ik ben dan gewoon niks meer. Zij komt vaak huilent binnen en als ik een keer huil zegt ze dat ik me niet aan moet stellen. ik geloof niet in god maar wel in de dood. En dat word is een betekenis dat me dagelijks stoort.
IK HAAT ME LEVE IK HAAT HET!!
Datum:
27-12-2008
Naam:
Eva
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

krassen op mijn armen!

hallo ik ben een meisje van 16 jaar ik word 17 in januari. ik heb ook veel aan zelfmoord gedacht als julie, ik snap julie zo goed, maar geloof mij maar alleen wij snappen mekaar, de mensen die niet aan zelfmoord denken of hebben gedacht begrijpen ons niet, ze denken dat het voor aandacht is, niet waar? ik heb 3 jaar terug veel gesneden in mijn armen, heel diep, reden was, ik voelde me gewoon niet goed mijn vel, ik weet julie hebben zeker betere redenen dan mij! bij mij was dat gewoon een tijd, ik voelde me zo alleen, ik deed ook altijd zwart aan om mijn gevoelens uit te drukken want ik kon ze niet met woorden uitdrukken dus liet ik het beter zien aan mensen. ik heb 'hulp' gekregen van de CLB op school maar het heeft niet zoveel geholpen, ik moest van hun mijn situatie aan mijn ouders vertellen, dat heb ik ook gedaan, maar toen ik mijn mama en papa zag huilen, vond ik het nog erger, en begon ik weer te snijden, mijn familie verdient een beter dochter dan mij, ik bezorg hun alleen maar verdriet! ik ben een heell emotioneel meisje ik kan echt wenen voor alles. ik sloot me altijd op in mijn kamer. ik was begonnen met een schaar, daarna met een mes en daarna met een gilette (geloof me dat snijd echt fel) maar jah dat was ook wat ik wou. dieper dieper dieper, altijd dieper gaan, zodat ik dichter bij de dood was. mijn ouders hebben me geholpen. eerst was het wel lastig omdat ik me zo gecontroleerd voelde. ik was gestopt, maar ik denk er terug aan. ik wil mezelf straffen en dat gaat alleen door mezelf pijn te doen. ik hoop dat julie mij begrijpen. ik hoop dat julie ook zullen antwoorden. of gewoon commentaar zullen schrijven. ik ken julie misschien niet zo goed maar heb julie wel graag! doei xx
Datum:
27-12-2008
Naam:
esra
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Gewoon, weg van hier.

Soms wil ik gewoon weg van hier. Ik wil geen problemen meer hebben. Dan denk ik aan zelfmoord, alleen wil ik degene die van mij houden niet in de steek laten. Maar ik huil elke dag en nacht, ik ben een vriendin en mijn paard verloren. Mijn favoriete paard is ook al oud en gaat niet meer lang leven, ik wil dat imense verdriet niet nog een keer meemaken. Ik kan dit misschien voorkomen door haar voor te zijn en zelfmoord te plegen.
Datum:
26-12-2008
Naam:
B.
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Alleen tegen alle...

Het is moeilijk te geloven, maar iedereen die mij in me leven heeft gekend is mij of totaal vergeten of wil mij liever dood hebben. Alles wat in de laatste 10 jaar van mijn leven is gebeurd is totaal ziek, absurd, maar vooral totaal gemeen. Ik ben hierdoor zo zwaar getraumatiseerd dat ik niet eens meer de moeite neem om me leven te verbeteren. Hoe vaak ik niet met dokters en psychologen heb gepraat. Zelfs hun begrijpen/geloven het niet. Hoe vaak ik niet heb gehoopt dat er nu is iets gaat veranderen, dat iemand me belt en me iets verteld, dat er gewoon verandering komt. Ik heb het nu niet eens over me leven dat verbeterd word, maar gewoon dat de wereld door misschien maar een kort gesprek, of een kleine brief, of een klein bericht, veranderd van een wereld die NIET uit is om mij te pesten/negeren/haten/vernietigen, in een wereld die gewoon leefbaar is. De enige ontsnapping voor mij is de dood, die overigens geen deuren opent. Dood is dood, daar heb je verder niets aan. Ik word ziek van de mensen die me de dood in proberen te jagen, Ik kan het niet meer aan. Ik wou gewoon dat er iets veranderde, Ik zou alles geven voor ook maar een iemand die me gewoon niet dood zou willen zien of die het in ieder geval wat uit zou uitmaken.
Datum:
26-12-2008
Naam:
geen
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.