Levensverhalen (pagina 936)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mislukkeling

niemand kijkt naar me om iedereen scheld me uit zelfs mn vader
ik krijg altijd overal de schuld van ik doe nooit iets goed en niemand mag me

ik ben een mislukkeling,ik ga mezelf vermoorden maar ik weet nog niet hoe
Datum:
22-03-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Het zat zijn?

Heey.. uhm ik weet het even niet meer.. ik weet momenteel niks meer.. ik krijg elke keer rare gedachtes in mijn hoofd en hoe het zou zijn als ik er niet meer was en of men mij dan zou missen.. Ik wordt steeds zieker in de kop en ik zie dat zelf ook wel.. Tis net of ik in een heel diep dal zit, ik kan het niet uitleggen.. grote ijzeren muren om mijn heen die ik in mijn eentje niet omver kan drukken.. Het lijkt alsof met elke depressieve gedachte de muren steeds hoger worden. Ik ben eigenlijk van plan morgen al zelfmoord te gaan plegen en aan de ene kant is het misschien wel aandachttrekkerij.. misschien heb ik inderdaad te weinig aandacht gehad. Misschien wel te veel.. ik weet niet.. ik heb gewoon zin om voor een trein te springen en dan gewoon verlost zijn van het aardse leven. Mensen hebben mij mijn hele leven al de grond in gepraat.. toen ik 7 of 8 was ben ik gebruikt door een klasgenoot en thuis heb ik ook altijd ruzie. Elke ruzie eindigt vervolgens weer met oh jij bent altijd degene die zorgt voor ruzie.. Dan komt er nog een leuke opmerking achteraan omdat ik homo ben, wat dingen ook niet echt gemakkelijk maakt. Verder ben ik HSP-er en heb dus last van hooggevoeligheid, hierdoor lijk ik altijd extreem verlegen terwijl ik dat niet ben. maar mensen lopen hierdoor wel altijd over me heen. Ze maken me altijd belachelijk en nja.. ik kan gewoon nergens me ei kwijt.. niks is leuk in mijn leven. Soms lijkt het net of een einde aan mijn leven maken gewoon makkelijker is. En als ik het dan op een ongeluk laat lijken dan is het ook nog eens minder erg. Ik wil absoluut niet in therapie want ik wil niet toegeven dat er wat mis met mij is, maar zou wel graag uit het dal willen.. Toch heb ik het gevoel alsof dat onmogelijk is.. Zelfmoord lijkt me niet gezond om te doen en behoorlijk zelfzuchtig omdat ik ook wel weet dat er mensen zijn met veeeeel meer problemen, maar dat ik dit voel maakt het alleen maar erger.. mijn zelfvertrouwen is momenteel heel erg laag en voel me alsof ik niks meer waard ben en niemand me nog echt mag.
Ik ben echt in de war omdat ik niet graag mensen pijn doe en gewoon weet dat ik dat wel doe als ik een einde aan mijn leven maak en dat vindt ik echt heel erg maar ik kan ook niet meer langer zo doorleven.. overal waar ik kom krijg ik de volle laag en nja ik kan het zelf niet meer aan. Kan iemand mij toevallig helpen?
Datum:
21-03-2009
Naam:
Davey S
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

het leven heeft geen zin meer

hoi
ik ben een meisje van 16 jaar

het leven is zo zwaar ik denk dat ik dood wil daar zijn meerdere redenen voor:
ten eerste ben ik geboren met een erfelijke aandoening genaamd Ataxia-telangiectasia dat betekent dat je zenuwstelsel en afweersysteem is aangetast mijn moeder had die ziekte ook en die stierf 10 jaar na mijn geboorte waar ik nog steeds trauma's aan heb
omdat ik er zelf van bewust ben dat ik die ziekte ook heb en dat ik ook zo'n dood kan krijgen
ze stierf namelijk omdat ze door die ziekte verschillende tumoren in haar lichaam had

ik zie er ook nog eens afschuwelijk uit door die erge ziekte kun je mijn aderen zien en ik heb bruine plekken
ik heb nog nooit liefde noch vriendschap gekend want iedereen verafschuwt mij
zelfs mijn vader houdt zijn afstand

ik kan er niet meer tegen maar ik kan niets doen omdat ik zwak ben ik zit vast in mijn eigen gevangenis namelijk mijn lichaam.
Datum:
21-03-2009
Naam:
sukke
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

Ik moet mijn verhaal kwijt. Ik heb hier al eerder een advertentie geplaatst met mijn verhaal. Mijn relatie is over omdat ik kenmerken heb van bordeline en in een depressie zit. Ik kan moeilijk mensen vertrouwe, dan daardoor is mijn relatie kapot. Nu heb ik helemaal geen reden mee om te leven, alles wordt van me afgenomen, mensen van wie ik hield doen de raarste dingen naar me toe, bedriegen mij, gaan vreemd....hoe ga ik hiermee om?
Datum:
21-03-2009
Naam:
Cynthia
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

zinloos

Ik heb er ook vele malen over nagedacht, maar niet omdat ik iets heel ergs heb meegemaakt zoals sommige hier, maar omdat ik de zin van het leven niet begrijp en als ik denk aan de geest-dodende toekomst die me wacht word ik alleen maar nog somberder. Dan denk ik van 'ik kan ook soldaat worden dan doe ik tenminsite wat met me leven''. maar dan denk ik van kut dan wordt ik natuurlijk dood geschoten of moet ik iemand anders doden, of krijg ik 1 of ander trauma, oftewel ik heb geen idee wat ik moet doen met deze zinloze toekomst voor me
Datum:
21-03-2009
Naam:
sean
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

Ik kan het allemaal niet meer aan..

Zoveel problemen.
Zoveel herrineringen.
Zoveel haat.
Zoveel woede.
Zoveel verdriet.
Zoveel pijn.
Zoveel stress.
Zoveel angst.

Wanneer houd alles nou eens een keer op? :(
Ik kan het leven echt niet meer aan.
Alles wat ik op school heb gedaan is voor niets geweest.
In mijn verleden ben ik heel erg gepest en in elkaar geslagen.
Elke dag komen al die herrineringen weer naar boven..
Elke dag strijd.
Elke dag vecht ik tegen het leven.
Ik ben door het gepest bang voor alles en iedereen.
Ik zie geen toekomst meer..
Achter me kijken doet pijn en voor vooruit kijken maakt mij bang.
Elke dag leef ik in angst. 'Wat zal er vandaag weer gebeuren?'

Ik weet het allemaal niet meer en kan het niet meer aan.
Alles word me teveel.
Heb al veel mislukte zelfmoord pogingen achter de rug.(voor de trein staan, overdosis etc.)
En de herrineringen daaraan draag ik elke dag weer met me leven mee.

Op een dag dat het me echt allemaal teveel word maak ik er écht een einde aan!
Iedereen is zonder mij beter af.
Mijn ouders doen alleen maar chagerijnig tegen mij en commanderen me en ik moet alles doen wat hun willen, wat ik niet wil. waardoor hun zich beter voelen .
Maar waardoor ik me alleen maar slechter ga voelen.

Op een dag mag ik er een einde aan en rust ik in vrede (F) .
Datum:
21-03-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Mijn leven : een kleurrijke wereld

Ik heb een paar maanden geleden een berichtje geplaatst hier.
Het ging heel slecht met me.
Maar nu gaat het weer goed !!!
En ik hoop echt dat jullie dit lezen want dit is echt een uitweg voor de mensen hier!!
VROEGER geloofde ik TOTAAL niet in mezelf. Ik dacht dat ik niemand was, dat ik er niet bij hoorde en dat ik het niet verdiende om hier te zijn. Ik heb in een korte tijd veel problemen kunnen vertellen tegen mensen die ik vertrouw.
Ik ben ook naar veel psychologen geweest en het is niet eng om je problemen te vertellen.
Hoe jonger je mensen echt vertrouwt en je problemen tegen hun kan vertellen hoe beter je geholpen kan worden.
Ik ben blij en dankbaar dat ik een HELE maar dan ook HELE lieve moeder heb, die ik vertrouw. En degene die dit nu lezen en denken TJAA, HAD IK DAT OOK MAAR!!
MAAR DAT HEB IK NIET DUS LAAT IK MAAR ZELFMOORD GAAN PLEGEN !!

dat moet je nou niet meteen gaan denken,
Hier volgen een paar tips :

1. Geloof dat je er mag zijn
2. Als je zelfvertrouwen hebt, ben je sterk
3. Kom op, laat je verlegenheid achter je
4. Denk niet bij alles dat het je eigen schuld hebt, WANT DAT IS HET NIET !!!!

en als je deze tips hebt opgevolgd maar je denkt dat je het toch niet red, want je vind dat je TE erge problemen hebt :

GA ALTIJD DOOORRR !!!
AAAALTIJD

en als je ermee zit, en je denkt ik kan het GEWOON niet meer aan !!, denk dan altijd dat je er vrienden aan over houd en misschien wel een vriendje/vriendinnetje

KOM OP!!!
WWANT JE BENT HET WAARD !!


x
Datum:
20-03-2009
Naam:
Bregje
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

ik weet het niet meer..

hoi,
ik ben een meisje van 14 jaar en loop al een paar jaar met zelfmoord gedachten rond, het begon alemaal ik werd heel erg gepest op school en nu nog steeds en me manege sloot opeens en toen ging me oma kort darna ook dood... me moeder is al heel me leven deperesief maar kwam er pas achter toen ik 10 was en pas toen ik 12 was kreeg ze er pilletjes voor,, voor die tijd heeft ze mij altijd heel erg uitgescholden en moes ik het zelf maar zien te redden wand zij lag de hele dag in bed en nu doet ze het nog steeds een beetje maar gelukkig veel minder
ik wis niet meer wat ik met me leven moes doen...
nu een jaar ofzo.. snij ik ook in mezelf omdar ik mezelf zo haat niemand snapt mij...
volgens mij is het al te laat om het niet meer te doen wand ik heb het gevoel dat dit leven niet voor mij bestemd is
ik wou gered worden omdat ik anders geen gevoel meer had teminste ik stopte het weg wand ik dacht niemand snapt me tog en snachts ging ik toen heel de nacht huilen,,,
ik schrijf dit verhaal om te zeggen het leven is zoveel meer en je moet egt sterk zijn voor dezen wereld maar praat met mensen of bid schrijf je problemen op en denk aan de leuke dingen probeer je gevoelens niet te verstoppen.. wand voor je het weet is het telaat
Datum:
20-03-2009
Naam:
Esther
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

mislukte zelfmoordpoging en ben er blij om!!!

hallo. ik ben 19 jaar en heb een half jaar geleden veel teveel paracetamol pillen en andere pillen ingenomen (alles wat ik kon vinden). mijn hond had me wakker gehouden toen ik op de grond was gezakt en daarna had iemand gevonden. ik ben meteen met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
ik voelde me klote omdat iedereen anders was dan mij. ik heb een lichte vorm van autisme, maar heb altijd op een normale school gezeten. niemand mog weten dat ik autisme had omdat ik vond datik kon functioneren zoals alle anderen. maar dat kon ik niet. ik voelde me eenzaam, niet begrepen.. ik kon dingen niet zoals andere dat deden..
in een half jaar heb ik geleerd te leven. me niet druk gemaakt om de dingen die ik niet kon, maar juist de dingen die ik wel goed kan!
iedereen heeft iets wat hij/zij goed kan of iets waar je trots op bent. door veel leuke dingen te doen is het zoveel beter gegaan met mij. niet de hele dag thuis zitten want daar word je nog depresiever van. lekker een stuk wandelen of met vrienden afspreken. een hobby zoeken..
iedereen heeft een doel in het leven. en als je die niet hebt, zoek je doel. steek daar tijd in en niet in depresieve negatieve gedachte. het is het niet waard om van deze wereld weg te willen want al lijkt het nu hopeloos, betere tijden zijn in aantocht

dat wou ik even kwijt.
Datum:
20-03-2009
Naam:
sandra
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

zomaar

t is alsof ik alleen maar op deze wereld moet blijven om voor mijn zoontje te zorgen. Toch is het moeilijk om te werken om brood op te plank te brengen en blijkbaar te lelijk en te dik en te lief te zijn voor de anderen. Niemand ziet me echt graag, gewoon zomaar. Reactie is wel welkom.
Datum:
20-03-2009
Naam:
Larissa
Leeftijd:
31
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.