Levensverhalen (pagina 938)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik voel me dood.

Het begon allemaal 4 jaar geleden...
Mijn gezin, had een vriend die b. heete, hij was ongelukkig, nee we hadden niks door, eigelijks best wel egoistiesch, maar op de verjaardag van myn zusjes verjaardag kwam ik thuis van school, mijn moeder huilde en vertelde me dat hij zichzelf had opgehangen! toen begonnen al mijn problemen, ik begon met snijden, zelfmoord, roken, drinken en pillen slikken, ik deed alles wat me juist ongezond maakte! Ik heb nadat ik me voor het eerste x snijde gelijk aan mijn moeder verteld, ik was nog maar 10/11 en ik moest met een mevrouw praten, helaas stopte dit omdatik naar zwolle verhuisde, ik werd depressief en begon weer met snijden, ik begon met dronken, als ik alcohol zag aarzelde ik niet, ik deed er alles aan om mezelf kapot te maken, ik liep maandenlang met de gedachten 'waar leef ik voor? ik kan net zo goed nu voor een trein gaan springen' ik begon met roken, ik steelde sigaretten van myn vader, om even nergens aan te denken rookte ik, ik begon met elke dag pillen slikken, maakte me niet uit wat voor pillen ze waren, ik heb op nieuwjaar 08 een poging tot zm gedaan, ik slikte 30 pillen met veel alcohol, maar het mislukte en ik ging over mijn nek, daarnaar heb ik nog in myn slagader gesneden, niet ver genoeg en gaf het op, ik stond een x boven op een flat, met de gedachten 'nu ga ik springen' maar het lukte me niet! laatst is mijn oma overleden, en nu begin ik weer met snijden en alcohol, myn vrienden noemen me daarom ook alcholist, een paar mensen weten van myn snigedrag, ik weet niet hoe lang ik het nog volhou. Ik wil dood.
Datum:
18-03-2009
Naam:
Shannon
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

wat ik meemaak

wil je weten wat er in me leven omgaat
nee je kan niet weten wat ik dagelijks meemaak
zo vaak zo kwaad omdat het zo slecht met me gaat
heb geen maat die met een vangnet klaar staat
heb geen meisje die sussend op me in praat
nee daarvan heeft mijn ego zich losgemaakt
en stel nou dat het zo nog lang doorgaat
denk dan dat ik dit touw naar het licht loslaat
Datum:
18-03-2009
Naam:
ppp
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

ik wil zelfmoord plegen omdat mn leven kapot is gegaan, na mn vaders dood.
Datum:
18-03-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

zaterdag is mijn vader 20 jaar dood... zelfmoord

ik kan het niet meer aan.

ik was 7 toen mijn vader stierf, voor mijn moeder was ik een ongewenst kind. mijn moeder wou maar 2 kinderen en ik was de 3de. ze deed wel haar best om er toch het beste van te maken maar door omstandigheden hadden we het thuis niet echt breed. 1 keer is ze er maar op het nippertje in geslaagd om ons te houden. de jeugdrechter vond dat ze nog een kans moest krijgen... iets meer dan 2,5 jaar geleden is ook mijn moeder plots overleden. ik deed alles voor haar. ik ging dagelijks naar het ziekenhuis, ging met haar vriend die invalide is en geen rijbewijs heeft boodschappen doen en toen ze stierf zorgde ik dat alles wat betaald moest worden betaald werd. doordat er een erfenis te verdelen was is er uiteindelijk ruzie gekomen in de familie en uiteindelijk kreeg ik van alles de schuld. terwijl ik toch degene was die voor alles zorgde en nog steeds voor alles zorg. ik ga nog steeds met de vriend van mijn moeder overal waar hij moet zijn naartoe. een jaar na mijn moeder stierf kwam er ook nog eens bovenop dat mijn huwelijk in het slop liep. ik besefte dat mijn man eigenlijk helemaal niks om me gaf. toen ik hem nodig had toen ik in rouw was gaf hij mijn zussen gelijk terwijl hij gewoon mij had moeten steunen. ik was nog geen maand bij hem weg toen hij alweer een nieuwe vriendin had. hij heeft niet eens geprobeerd mij te houden. ondertussen werd ik ook weer verliefd. mijn vriend is getrouwd en heeft 2 kinderen. eigenlijk zou ik mijn relatie met hem moeten stoppen maar ik hou zo totaal van hem. zonder hem heb ik geen reden meer om nog te willen leven. misschien klamp ik me wel aan hem vast omdat ik geen contact meer heb met mijn familie en ik bijna geen vrienden heb. ik ben voor die man van land verhuisd. niet dat dat zo'n grote aanpassing was... met mijn familie had ik toch al ruzie en ik heb nooit veel vrienden gehad. toen ik bij mijn ex weg ging verloor ik daarmee ook ineens de rest. ik kende iedereen via hem... maar mijn vriend blijkt zijn vrouw niet te willen verlaten voor mij. en nu wil ik geen vooroordelen horen... niemand weet tenslotte hoe de vork aan de steel zit... maar ik geloof dat hij van me houdt, hij doet het niet alleen voor de sex.want die hebben we maar 1 keer in de 6à7 weken. hij houdt alleen nog steeds meer van haar dan van mij. ik krijg de kans niet om hem op andere gedachten te brengen want meestal zie ik hem maar 5 minuutjes per dag en als hij al eens langs komt is hij ook al in minder dan een half uur weer weg.Vandaag moest het net lukken dat ik vanmorgen een ongeluk kreeg. niks ernstigs maar ik ben toch flink geschrokken... hij zag het gebeuren. hij stopte even, keek... en reed door. ik voelde me verlaten. als ik zijn vrouw was geweest, was hij vast en zeker in paniek geweest... blijkbaar was ik niet belangrijk genoeg. later hadden we een kort gesprek daarover en toen ik hem uiteindelijk vroeg hoeveel hij van me houdt kreeg ik als antwoord... niet genoeg. hij bedoelde het niet verkeerd. hij wou alleen maar zeggen dat hij niet genoeg van me hield om me momenteel gelukkig te kunnen maken. maar op de manier hoe hij het toen zei brak mijn hart. ik probeer hem op alle mogelijke manieren meer van mij te laten houden en hij geeft zelf toe dat hij het tegenhoudt.hij is bang om zijn familie en vrienden te verliezen als hij zijn vrouw laat zitten voor mij. Maar ondertussen kan ik alleen maar machteloos toekijken.hij is het enige wat ik heb. ik heb geen familie, geen echte vrienden en hij brak mijn hart. ik ben al bijna 2 jaar moederziel alleen en ik ben zo eenzaam. Ik ben ook enkele keren bij een psychiater geweest maar om 1 of andere reden lijken mijn problemen voor hem een soapserie. de laatste keer dat ik bij hem ben geweest zei hij dat ik de volgende maand maar eens een nieuwe afspraak met hem moest maken want "hij wou de afloop wel weten". ook liet hij me telkens meer dan een uur wachten voor elke sessie. 1 keer zei hij zelfs dat hij me vergeten was. bij hem ga ik dus ook nooit meer terug en mijn vertrouwen in zo'n "dokters" is dus ook geschonden. Ik vind alleen maar dat ik eindelijk ook eens geluk verdien. ik heb dat in heel mijn leven nog nooit mee mogen maken en mijn geduld daarnaar raakt op. ik wacht al 27 jaar op een beetje liefde die maar niet wil komen. ik heb lang gedacht en gehoopt dat ik mijn vriend wel voor me kon winnen maar vandaag is alweer gebleken dat ik daar niet in slaag. het probleem is maar dat ik zonder hem niet wil leven en dat ik op deze manier met hem niet kan leven. en iemand anders zoeken is geen optie. ik hou zo totaal van hem. ik heb geen interesse in iemand anders. Ik ben lang bang geweest om te sterven maar tegenwoordig is die angst voorbij. nu ben ik meer bang om nog te leven. mijn leven is leeg en ik vind maar geen manier om die te vullen. ik heb 19 jaar lang mezelf afgevraagd hoe mijn vader zoiets kon doen als zelfmoord plegen. ik heb hem die 19 jaar ook nooit kunnen vergeven maar nu begrijp ik het. ik begrijp nu hoe wanhoop je daar naartoe kan drijven.
Datum:
17-03-2009
Naam:
geen
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord...

Hallo...

Ik weet niet waarom jullie het niet meer zien zitten, maar ik ben gewoon kapot...
Hoelang gaat het nog duren dat ik word Gepest?... Hoelang Gaat het nog duren dat ik zo ongelukkig blijf?... Is er dan zoveel mis mee dat ik van een jongen hou... Hij heeft me zoveel beloofd... dat we voor altijd samen zouden zijn... ik + jij is wiskunde zei hij... 5 Maanden was ik met hem... en toen maakte hij het af... zonder reden, zomaar... ik hou nog zoveel van hem... Maar niemand begrijpt het... ' hij doet je alleen maar pijn ' zeggen ze... Maar het doet juist pijn om dat te horen... Nooit meer word ik hetzelfde zotte meisje als vroeger... Ik vraag jullie om hulp... Hoe kan ik zelfmoord plegen zonder pijn?... Plz Plz Plz zeg het me!!!!
Datum:
17-03-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

waarom

ik heb alles. een lieve man lieve kinderen een goede baan mooi huis. maar waarom wil ik dan niet leven.

ik krijg de gedachte niet uit mijn hoofd. ik heb het al een keer geprobeerd toen ik 12 was toen heb ik pilletjes genomen maar toen ben ik na een uur gaan overgeven.

ik weet niet hoe lang ik mezelf nog tegen kan houden. ik sla mezelf en dat helpt een beetje. maar dat stopt ook ooit.

ik praat met mensen naar niemand begrijpt me iedereen denkt dat ik me aanstel of aandacht wil.

ik wil gewoon dat iemand me begrijpt. ik wil rust, rust in me hoofd. gewoon gaan slapen en niet meer wakker worden. ik word gewoon rustig als ik daar aan denk.

ik weet niet hoe lang ik het leven nog vol hou
Datum:
17-03-2009
Naam:
waarom
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord?

Mijn broer is ziek in zijn hoofd. Hij slaat me elke dag in elkaar als me ouders er niet zijn. Op school verberg ik mr blauwe plekken en schaafwonden. Een keer heeft me moeder me dagboek gevonden en gelezen, ze heeft ook gelezen dat ik zelfmoord wou plegen, ik wil ook weglopen van huis.
meer vetel ik liever niet.
Datum:
17-03-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Utrecht

alleen zijn en voelen

hallo ik ben een meisje van 21 jaar ik woon al op me zelf ik heb twee huis genoten maar die doen raar tegen mijn of ik er niet ben teminste zo voel ik het er valt er niet over te praten hun zijn zo ik heb geen vrienden of vriendinen ik had wel een hele club maar 1 voor 1 lieten zij mijn valen en hard ik heb wel nog me ouders en een broertje maar moet ik het aleen van hen hebben
Datum:
17-03-2009
Naam:
graag anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

ik wilk gewoon dood

waarom wil ik leven ik ga gewoon dood
Datum:
17-03-2009
Naam:
peter
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Dood.

Ik wil eigenlijk gewoon dood. Ik kan helemaal niks goed, niemand zegt dat ik iets goed kan. Ik vindt zelf dat ik goed kan dansen maar dat zegt niemand natuurlijk. En ik geef iedereen complimenten en dan krijg ik natuurlijk nóóit wat terug. want ik ben natuurlijk stom, dom, lelijk en heb zeker een kudstem.
Datum:
17-03-2009
Naam:
m.
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.