Levensverhalen (pagina 895)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hulp

4jaar geleden verloor ik mijn vriend die op scoutskamp was hij is nooit meer levend terug gekomen ik mis hem zo in 3jaar geleden onderging ik mijn eerste zelfmoordpoging die tot spijt mislukte mijn moeder vertrok naar haar werk ze had de late ik was alleen thuis toen ze vertrok besloot ik om het te doen jammer genoeg was zei haar handtas vergeten en keerde ze terug ze vond me op mij slaapkamer en belde de hulpdiensten ze hebben toen mijn maagleeggepompt en ik leefde ik moest gesprekken volgen maar eigelijk wou ik het op mijn eigen manier doen! Een jaar later mijn ouders waren al een hele tijd gescheiden en mijn moeder was hertrouwd er was veel ruzie en de man met wie ze trouwe sloeg naar mij en mijn broers ook over het verdriet van men vriendje was ik niet overheen thuis bleven de ruzies duren ik was nie meer mee op school ik kwam niet meer buiten en zorgde alleen nog voor men jongste broertje omda die niks te kort zou komen maar toen werd het voor mij weer teveel ik sprak op school de vertrouwheidspersoon aan maar veel haalde dat niet uit op een dag had ik frans waar ik niet goed en de leerkracht mij uitlachte die savond was er niemand thuis en ik deed het opnieuw maar niet goed genoeg ze vonden me en ik werd weer opgenomen in aug 2008 ging mijn moeder weg bij die man en dan was ik gerust alles was voorbij ! ik voelde mij tot voor kort goed maar in Januari veranderde er iets in mij ik werd een harde tante mijn beste maat van 12j lang sloot ik ineens buiten ik verbrak alle contact met hem en waarom ik weet het niet!mijn jongste broertje heeft adhd en is autistisch en zit op internaat om de 14 dagen is hij bij mijn mama dan ben ik gerust maar alshij naar zijn papa gaat ben ik heel het weekend lastig omdat hij niet naar mij broertje kijkt en omda ik bang ben dat er met hem iets gaat gebeuren ik leid erg hoe da ventje afziet dan en dan nog een vriendin van mij die mij lastig valt me haar problemen alle dagen opnieuw en opnieuw ik kan dat allemaal zo goed niet meer aan mensen zeggen je bent veranderd maar ik weet nie meer wa doen ik moet altijd klaar staan voor iedereen maar ik tel ik nog wel hier op deze wereld niemand luisterd naar mij ik moet altij maar naar hen luisteren ik ben gewoon ten einde raad en mssn langs ne kant zijn er wel neigingen om te doen wa ik al 2x deed maar ik ben bang er dan weer bovenop te komen
Datum:
09-06-2009
Naam:
/
Leeftijd:
20
Provincie:
België

kut

mijn ouders hebben vaak ruzie en ik vind me zelf een gestoord persoon ik snap de wereld niet help me
Datum:
08-06-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

zo moe

ik heb een moeilijke jeugd achter de rug,met lichaamelijk geweld,sexueel geweld en geestelijk geweld. Ik ben geboren uit een verkrachting van een familielid. Mijn stiefvader trouwde met mijn moeder toen ik 2 jaar oud was. Vanaf mijn 6e jaar begon hij met het geweld,wat alleen erger en erger werdt. Op mijn 12de wilde ik al zelfmoord plegen. Ik stond met een mes aan mijn pols. Ik wilde zo graag rust. Op mijn 16de had ik weer dat verlangen van dood zijn. In volwassen leven heb ik dan wel geen last van mijn"vader"maar ik draag nog altijd de last met me mee. Mijn relaties lopen ook fout. De laatste in oktober j.l. Ik had het erg leuk met hem en we zouden gaan samen wonen. In 1 klap wilde die niet meer. Ik voelde me weer verraden en in de steek gelaten. ik ben de tel kwijt geraakt. Ik heb dat gevoel altijd redelijk kunnen onderdrukken. Maar de laatste maanden voel ik me zo zwaar klote, sorry voor dat woord, maar ik kan gewoon niet meer, ik ben dood op, dit is geen leven maar overleven. Dat doe ik al zowat heel mijn leven. Als er iets goed blijk te gaan is dat van korte duur. Ik ben dat er beu. Mensen om mijn heen vinden me altijd erg vrolijk ect ect.Maar van binnen huil ik. Ik heb er nooit willen zijn,en dat heb ik altijd gedacht. Wanneer komt die rust?
Datum:
08-06-2009
Naam:
domenica
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

mijn hoofd is vol

Ik ben een jonge vrouw van 26 jaar en hoor eigelijk in de bloei van me leven te zijn...

Ik heb uit me vorige relatie 2 zoontjes gekregen alleen ging die relatie stuk omdat ik nooit gelukkig ben geweest , kreeg me verleden niet verwerkt ( verkracht door oppas problemen thuis) en me ex had gokproblemen en mishandelde me geestelijk ..

Nu in een nieuwe relatie en een prachtig dochtertje van nu 2 maanden gaat het nog steeds niet goed , het gaat eigelijk erger ,
ik voel me zo eenzaam steeds opnieuw ruzie...

Me hoofd is vol , ik wil zo graag eens rust
dan weet je dat het de einde is , daarvoor kies je dan bewust
Datum:
08-06-2009
Naam:
shelly
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

Ik denk aan zelfmoord

Ik zit nu op dit moment in een psychiatrisch centrum. Hierin ben ik gekomen, omdat ik mijn beide polsen heb door gesneden. Tidens mijn verblijf hier ben ik meerdere malen naar het rails gelopen om een einde aan mijn leven te maken. Ook deze pogingen zijn mislukt. Ik heb hulp nodig om mijn leven op te bouwen,maar ik weet niet hoe en dat geeft weer stress, waardopor ik weer een poging doe. Mijn leven is niet op orde en ik weet niet hoe ik dat moet doen, want ik ben bang om te leven en toch diep in mijn hard wil ik gelukkig zijn. Elke keer waanneer ik van plan ben om zelfmoord te plegen word ik rustig en sta dan achter mijn besluit. Het lijkt op een soort verslaving die me rustig maakt. Ik zie geen uitweg en wil graag geholpen worden, maar ik heb al lopen zoeken nar een juiste insteliing, maar ik kom er niet; ikraak dan weer wanhopig en doe weer een poging. Mordgen word ik onslagen uit het zeikenhuis en daar zie ik tegen op omdat ik dan vrij ben en weer stress ervaar en mezelf weer wat wil aandoen. Hier kunnen ze me denk ik niet verder helpen omdat ik plaats moet maken voor een nieuw patient. Ik heb dringend hulp nodig om op een veilige manier mijn leven op te bouwen zonder zelfmoordpogingen. Ik heb me al aangemeld bij de Stichting de Hoop,maar daar heb ik al twee jaar gezeten en dat ging fot. Ik heb me weer aangeld omdat ik dan onderdak krijg, maar dit is een fout motief. De Hoop is een instelling voor verslavingen, maar ik ban niet meer verlaafd. Ik heb andere hulp nodig maar ik weet niet hoe ikmoet doen. Ik ben ontoerekeningsvatbaar en meerdere malen door de poloitie opgepakt. Voor mij is op dat moment de enige oplossing om van mijn pijn en stress af te komen . Ik ben op zoek naar een instelling die mij kan helpen om stap voor stap mijn leven op de rit te krijgen zodat ik weer zelfvetrouwen krijg. Kunnen jullie mij helpen?
Datum:
07-06-2009
Naam:
annemarie
Leeftijd:
43
Provincie:
Utrecht

denk goed na, en vraag hulp.

mensen denk alsjebleift goed na, ik weet dat het een beetje stom klinkt. maar niemand heeft er wat aan. zorg dat je iemand vind waarmee je kan praten. ik hb zal mijn e-mail erinzetten, zodat jullie ook bij mij terecht kunnen. ik wil jullie graag helpen.
dus denk na en eel strekte
Datum:
07-06-2009
Naam:
Lionel Zwiers
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Doe het niet lieve mensen!!

Beste mensen, ik wil jullie 1 ding vragen:

..Doe het alsjeblieft niet.. Ik smeek het jullie.. Ik zweer het, ik weet het zeker, uit de grond van mijn hart.. God houdt van jullie allemaal!! Stuk voor stuk zijn jullie uniek! Geef het nooittt op, Overal is een oplossing voor te vinden, hoe moeilijk het soms ook lijkt!! Denk aan alle pijn die je anderen zou aandoen door jezelf van het leven te beroven. Ook al denk jij dat dit niet zo is, toch is het zo!!!!

Ik hou ook van jullie allemaal en jullie kunnen altijd contact met mij opnemen!

Lieve groetjes, Christina..
Datum:
07-06-2009
Naam:
Christina
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

al heel je leven je eenzaam voelen

zolang als ik me kan herrinneren voel ik me al eenzaam nooit goed genoeg is het zo of denk ik dit altijd. altijd iemand voor even bij je en dan toch weer alleen achter blijven op welke manier dan ook dan denk ik het is beter om te gaan maar dan zeggen ze je kinderen hebben je nodig maar af en toe denk ik dat ze beter af zouden zijn zonder mij
Datum:
06-06-2009
Naam:
dian
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil wel maar durf niet.

hee.. volgens mij ben ik niet de enigste. iemand die zelfmoord wil.. maar niet durft. Wat komt er na het leven? kom ik in de hell of de hemel? God wat doe ik fout. Niemand accepteerd mij. Ik ben wie ik ben tog? Waarom vinden mensen mij raar? niet iedereen is tog perfect. Waarom leef ik. Laat me alsjeblieft inzien waarom/waarvoor ik leef. wat doe ik zo goed? waarom ben ik hier nog. ik voel me niet begrepen
Datum:
06-06-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

echtscheiding

ik ben een surinaamse. voor de gek gehouden, vernedert en bedrogen door een nederlandse man in Curacao. Ik heb hem op curacao ontmoet en hij was alleen tenminste dat zei hij. toen ik een paar maanden later bij hem kwam wonen ontdenkte ik dat zijn scheiding niet finaal was. ik was verliefd en zei maar niks.

anderhalf jaar later trouwde hij met mij en we kregen een kind. toen hij 8 maanden oud werk vertelde hij mij dat hij geen liefde meer voor mij voelde en ging uit huis om na te denken. maar wat ik niet wist dat hij gewoon bij zijn buitenvrouw ing wonen. Ze heet heel melina en ze heeft ook 2 kinderen en ook gescheiden.

ik kwam erachter na twee maanden en oen ik hem confronteerde zij hij ik heb niks verkeerds gedaan ik was niet thuis.

Hij is weer thuis maar niet om mij maar om et huis op te knappen voor zijn vriendin en mij eruit te drijven. Alles wat ik zeg is verkeerd, hij vernedert mij met zijn blikken en hij maak mij belachelijk bij zijn vrienden. Hij neuk ook mijn vriendin en weet ik veel wie nog.
Ik weet niet wat mij overkomt ik hou van een monster. Hij is sosm net een kind een man van 39 jaar. Hij stuurd ons kind weg als een hond en hij is een liefdeloos monster.

als een man eerder escheiden is onderzoek eerst waarom voor dat jij met hem gaat. Ik ben bang voor mijn leven maar kan geen kant op
Datum:
06-06-2009
Naam:
moesha
Leeftijd:
32
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.