Levensverhalen (pagina 89)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn kindjes

Als kind voelde ikme al niet fijn , in de pubertijd waarin ik laat zat riep ik vaak dat ik niet meer wilde leven.
In de tijd om zwanger te raken dit duurde 5 jaar en de eerste jaren toen de kindjes er waren was ik GELUKKIG.
Maar toen toen werd de oudste 4 en moest ik weer onder de mensen komen (school) , dit is alweer 6 jaar aan de gang en ik voel iedere dsg weer de angst ondanks dat ik daar ook lieve mensen heb leren kennen.
Ben bang dat mijn mooie lieve dochter van bijna 10 hetzelfde heeft dan ik. Ze had met 6 al woorden van ik wil dood , niemand bind mij leuk enz. Ikmoet door voor mijn kindjes maar ik heb het zwaar want ik wil niet meer , ik kan niet meer en waarschijnlijk gedraag ik me zo want die paar vrienden die ik heb zoeken geen contact meer.

Pfff waren mijn kinderen maar al zo oud dat ze zonder mij konden , dan kon ik gaan 😢.
Datum:
08-05-2017
Naam:
Lieffies
Leeftijd:
44
Provincie:
Gelderland

grapje?

ik denk niet echt dat iemand geintereseert in waarom ik zelfmoord wil plegen maar vandaag voor een toets maakte een vriendin een grapje
"hey, heb je dat mes nog bij?"
"ja"
"laat me effe zelfmoord plegen voor die toets"
dat grapje was dus niet zo grappig voor iemand die denkt over zelfmoord
Datum:
08-05-2017
Naam:
rianne
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

dood

ik word al van toen ik klein was mishandeld en nu ik toch wat volwassener ben denk ik alleen maar aan zelfmoord op school zijn alle leerkrachten tegen mij ik krijg alleen maar straf en nota's. Ik zie het echt niet meer zitten ik heb een ouderen zus en die krijgt altijd alle aandacht maar wanneer mijn ouders weg zijn begint ze me te schoppen te boksen en krijg ik altijd een bloedneus maar als mijn ouders dan terug thuis komen dan zegt ze dat ik mij zelf pijn eb gedaan en zo zijn er nog zoveel dingen!!! feit: ik wil dood maar niet met lijden
Datum:
08-05-2017
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Fuck mijn leven

Ik heb zoveek problemen ik wou dat iemand me kon helpen, als je wil weten waarom ik dood wil ? hier:

-mijn moeder is 2 jaar geleden overleden
- ik ben transgender maar mij vader accepteert me niet
-het voelt alsof niemand om me geeft
-eigenlijk heet ik Sarah maar niemand ziet dat ik eigenlijk een jongen ben
-mijn vader is met een andere vrouw gegaan toen mijn moeder doodging
niemand helpt me

ja ik weet het 'I am a disapointment'
Datum:
08-05-2017
Naam:
Delano
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Geef niet op!

Iedereen die dit leest zal wel denken:'Heb je weer iemand die zegt dat alles wel goed komt bla bla bla.' Maar ik zat in dezelfde periode waar jij nu in zit, een groot zwart gat. Mijn reden was niet zo zeer 1 ding maar een opstapeling van meerder nare gebeurtenissen, waardoor ik me elke dag ellendiger voelde. Ik huilde mezelf elke nacht in slaap, sloot mezelf buiten waardoor ik geen vrienden meer over had, dacht maandenlang elke dag:'Waarom leef ik nog?'. Misschien zat ik niet in precies dezelfde situatie als dat jij nu zit, maar geloof me ik weet hoe je je voelt. Verloren, alleen, hopeloos, verdrietig, moedeloos, misschien zelfs wel boos. Ik had ook zoiets van nee het komt niet goed, maar dat komt het wel. Het enige ding is dat je niet alles zelf kan oplossen. Wat kan helpen om uit deze eindeloze diepe put te komen, is om hulp te zoeken. Je kan gaan praten met mensen waar jij je fijn voelt. Wat bij mij heeft geholpen, is dat ik er klaar mee was om me zo te voelen en dus naar de huisarts ben gegaan, om zo op deze manier hulp te zoeken. En aangezien dat in oktober 2016 was, kan ik zeggen dat ik niet meer suïcidaal ben. Want ik ben blij dat ik er nu de dag nog steeds ben, en de juiste keuze heb gemaakt.
Datum:
08-05-2017
Naam:
Meisje van de Buurt
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Gemis

Het begon met een brief die ik schreef aan een meisje uit Amerika, die bekend was geweest (ook in Nederland). Haar leven was in een neerwaartse spiraal terecht gekomen en daar betaalde ze nu de prijs voor.
Mijn leven was oké. Ik was net gelukkig aan het worden met mijn dochtertje. Ik kwam uit een diep dal met een narcistische man, maar alles was eindelijk stabiel in mijn leven.
En daar kwam de vrouw uit Amerika. Ik wilde haar een steunbetuiging geven, maar in plaats daarvan raakten we aan de praat en het was super. Alsof we elkaar al jaren kende. Zij had een vriendin en dit is uitgegaan door mij. Sinds die tijd werd alles moeilijk. We hebben de liefde aan elkaar verklaard, maar we zien ook dat het voor nu niet mogelijk is. Zij is gewoon de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien. Ik heb sindsdien (eind februari) af en toe aan zelfmoord gedacht. De pijn van het gemis van haar hier niet hebben, haar niet kunnen vasthouden is gewoon te groot om te dragen. Ik wil met haar trouwen, ik wil met haar oud worden en dat heb ik heel lang niet gevoeld voor iemand. En nu mag het niet zo zijn en ik ga eraan kapot... Ik kan er niet mee stoppen, want zij heeft mij ook nodig, net als ik haar. Hoe hou ik mezelf staande? Lieve God, help mij een oplossing te vinden, want zo hou ik het niet langer uit.
Datum:
07-05-2017
Naam:
Blanche Fleur
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

Aleen en verdriet

Ik voel me erg Aleen Gelaten door familie en vrienden
Ik vind het erg dat ik aan zelfmoord denk maar ik ben steeds depressiever aan het worden
Ik krijg een hond met mijn familie
Aleen eerst was ik er blij mee Aleen nu wil ik hem niet eens ophalen

Help me Pls
Datum:
04-05-2017
Naam:
Enver
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

4 mei

Ik ben er pas achter gekomen dat ik dus ernstige depressie heb. Toen de dokter vragen ging stellen over hoe lang ik hiermee rondloop ging ik denken. Ik heb tegen haar gezegt een aantal maanden. Maar toen ik weg was en beter ging na denken voor mezelf is dat al veel langer. Ik kan me erg vinden in veel verhalen hier. In mijn beleving ben ik ook het zwarte schaap van de familie. Me vader leeft niet meer. En eigenlijk is dat denk ik de eerste grote gebeurtenis in mijn leven.. die ik gewoon niet kon verwerken . En vanaf dat moment is het een opstapeling. Mijn vader is overleden toen ik 10 jaar oud was. Dus ik struggle al zeker 15 jaar nu. Ik heb veel onderzoek gedaan naar zelfmoord en ik weet dat je ergens heel sterk moet zijn om het af te maken. Ik zou namelijk me heel erg schamen als mijn zelfmoord mislukt. Dan ben ik gewoon weer een mislukkeling. Me ouders zullen dan misschien trots zijn dat ik eindelijk iets in me leven heb afgemaakt.

In de tussentijd spreek ik niemand van mijn familie alleen mijn moeder die in Canada zit. De eenzaamheid doet namelijk ook weer heel wat met me. Ik zit in een relatie waar ik me de slavin voel & Hij ziet me nog niet eens staan. We steunen elkaar financieel en verder heeft die niks met mij te maken lijkt het wel... Ik zit hier nu me ogen uit te huilen trouwens.. Maar het lucht wel even iets op. Ik ben een heel begripvol mens en heb mijn vriend altijd gesteunt. Ik snap niet hoe iemand zo emotieloos door het leven kan gaan. Hij vind dat ik veel aandacht vraag toen ik hem zei dat ik depressie had.. vond hij me een aandacht zoeker.. En toen ik laatst duidelijk heb gemaakt dat het goed was zo. Vond hij me een narcist. Terwijl ik werk fulltime.. hou het huis schoon.. leg ze kleding voor hen.klaar elke dag.. hij hoeft niks te doen 😫😫 ik ben moe van dit leven & Ik denk dat me vader in de hemel mij tenminste zou ontvangen met open armen. Ik denk dat ik de enige 25 jarige ben die al van tevoren genoeg geld heeft gespaard voor haar eigen kist..
Datum:
04-05-2017
Naam:
T. Jensen
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

anoniem

de laatste tijd overweeg ik echt een tripje naar de trein rails ff uitwaaien savonds en dan de sprong te maken was laatst een kennis waarvan ik begreep dat die zelfmoord pleegde en laatste tijd realiseer ik me zij zal vast op een betere plek zijn heb geen zin meer om shit te vechten persoonlijk heb een shit productie baantje ik woon alleen en ik heb uitzicht op weinig tot niks ja dat ik op en duur vast in dienst kom misschien en dat ik dan verplicht moet meedoen aan de maatschappij , zit me laatste tijd echt af te vragen of er nog verlangens zijn die ik heb en of ik nog wil knokken om die dingen te bereiken ik wil zooooooooooooo graag rust ben zoooo klaar met ploegen en zweten voor niks elke keer tegen een muur aan te lopen mijn leven is een aaneenlopende pacours van schaatsen op een ijsberg zwemmen tegen de stroom in schijt door een trechter halen , goeie fles drank paar peuken lekker bij t station en gewoon stoppen met elke keer de strijd aan te gaan om maar uiteindelijk toch tegen de muur op te lopen .........
Datum:
04-05-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
99
Provincie:
Drenthe

Bipolair

Ik heb een bipolaire stoornis en ik denk dat ik geen natuurlijke dood ga sterven. Ben nu 36 jaar en mijn stemming vliegt steeds sneller naar helemaal geweldig naar helemaal niets. Ik kan er steeds slechter mee omgaan. Ondanks dat ik veel vrienden heb voel ik mij emotioneel totaal eenzaam. Heb het gevoel dat ik nergens thuis hoor. Als ik op kantoor zit is iedereen normaal ik ben helemaal opgewekt en hang de clown uit of ik zit wat apathisch voor me uit te starten. Meestal verbloem ik het maar en speel ik toneel zodat ik niet krijg te horen "wat is er aan de hand". De stemmingswisselingen gebeuren zonder aanwijsbare reden ik weet van te voren nooit wat mijn stemming op het desbetreffende moment zou zijn. Na een dag te hebben gewerkt kom ik in mijn psychotische wereld alles is dan vaag en voelt onwerkelijk heb het idee dat het steeds erger wordt. s' Avonds heb ik geen puf meer om leuke dingen te doen of mensen op te zoeken omdat ik in mijn eigen paranoia wereldje leef waarin alles negatief is en geen energie meer heb. De opvolgende dag begint alles weer op nieuw, weet niet hoelang ik het nog vol ga houden tot dat ik compleet weer doordraai en weer naar het gekkenhuis moet. Relatie vindt ik moeilijk om dat ik dan te horen krijg "je bent ineens helemaal anders". Iedereen vindt mij aardig zie er goed uit heb eigenlijk alles voor elkaar. Alleen in mijn hoofd is het soms een complete chaos. Rondjes, vierkantje, kleurtje cijfertjes, plaatjes, auto's, vrouwen, enz, enz. Een grote kut bende waar helemaal geen logica in zit. Aan alles en niets tegelijk denken. Het leven met deze kut ziekte is ingewikkeld ik ben een slimme jong maar denk dat het uiteindelijk mijn allemaal te ingewikkeld wordt en ik mijzelf verhang.

#KUT ZIEKTE
Datum:
03-05-2017
Naam:
Bipolair
Leeftijd:
36
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.