Levensverhalen (pagina 854)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

true

don't let them say you ain't beautifull, they can all get fucked, just stey true to you..
wou dat ik jullie shit kon overnemen, zodat jullie een gelukkig leven krijgen.. maar dat kan niet.. het spijt me
Datum:
06-09-2009
Naam:
true
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

:(

hoi er is een jongen die ik een beetje leuk vind maar hij is 20 das het probleem we doen alles samen maar waar men verhaal over gaat is dat ik en hij hebben gepraat dat als hij nu met men mama zou samen zijn ik zijdeeee ik wil da nie maa deze smorgens hebben ze gevrijen en men moeder is 40 e ik ws zo verdrieti en kwaad dat ik mij gedachten had aan zalfmoord plegen ik wu mij verbanden maar da deed te veel pijn dus ik heb men huid uitgnipt bloed maar ja ik wil ook vertrouwen hebben en zelfvertrouwen hebben en dat heb ik bewezen dus drm wil ik nu zelfmoordplegen maar heel snel maar voor iets niet vooor niets ik ben het gwn beu !!!!
Datum:
06-09-2009
Naam:
tegals denisa
Leeftijd:
11
Provincie:
België

Suicidaal, verward

Ik voel sinds ik me kan herinneren ongelukkig. Ik mag eigenlijk niet klagen, en zeker niet tegenover wat sommige andere mensen hebben meegemaakt; ik rond volgend jaar 6 VWO af, heb een aantal goede vrienden, ben niet lelijk, heb geen problemen thuis, geen ziektes. Desondanks voel ik me een ontzettende mislukking.

Het is nu bijna 5 jaar geleden dat ik verliefd werd op een meisje uit mijn klas. Klinkt schattig achteraf. Ik dacht dat ik haar niet waard was, en toen ik met haar omging en poogde haar te versieren, bleek dat dat zo was. Ze is en was slimmer, rijker, knapper, gezonder, muzikaler; beter dan ik. Ze wees me af, en is nog steeds niet geïnteresseerd in mij. De afgelopen 3 jaar heb ik geprobeerd om van mijn verliefdheid af te komen. Ik heb haar genegeerd, verschillende hobby's tegelijk beoefend zodat ik altijd druk was, ben in therapie geweest, heb allerlei drugs geprobeerd om in te vluchten, heb het een jaar zijn gang laten gaan, maar ik werd alleen maar meer verliefd, en kan geen 5 seconden ergens anders aan denken. Ik durf te beweren dat ik van haar houd, aangezien ik onvoorwaardelijk alles voor haar zou doen. Voor haar geluk zou doen.. Maar alleen haar geluk is voor mij niet genoeg. Is een beetje liefde en genegenheid nu teveel gevraagd? Een enkele omhelzing? EEN moment van warmte?

Zij is het enige wat me (irrationeel gezien) interesseert. Ik weet sowieso nog niet wat ik wil gaan studeren, en met mijn huidige concentratievermogen zak ik toch voor mijn examens.
Ik ben het gewoon zat, alle levenslust is al tijden uit me verdwenen, en ik heb het gevoel dat zij mijn laatste hoop is om nog ooit gelukkig te worden. Alles is zwart-wit voor me, alles is koud en bitter. Noem me een zwakke persoonlijkheid, en je hebt gelijk. Maar als ik nog jaren zo door moet leven, stop ik er liever mee. Sommige mensen noemen dat aanstellerig en zwak, maar zo voel ik het gewoon. Het doet pijn, constant. In vergelijking met andere mensen heb ik het nog niet eens zo slecht, misschien ben ik verwend, maar ik wil gewoon niet verder zo.

Ik wil zelfmoord plegen, maar het probleem is dat ik dat mijn familie niet aan wil doen. Zij en mijn vrienden zijn degenen die er onder lijden als ik zelfmoord pleeg. Op een of andere manier geven die toch nog om mij. Ze weten overigens wel dat ik niet lekker in mn vel zit, maar ik heb ze nooit durven vertellen hoe serieus het voor me is. Gevoelsmatig geef ik niet zo veel om het leed van mijn familie en vrienden maar rationeel vind ik toch dat ik het niet kan maken. Ratio is waarop ik handel de laatste tijd, omdat mijn emotionele deel een grote verzameling chaos, pijn en impulsief gedrag is. Maar ik ben zo zwak dat ik er geen einde aan durf te maken. Daar heb ik een tijd mee gezeten, maar ik denk dat ik de oplossing heb.

Ik wil benzeen gebruiken om mezelf te vergiftigen, op die manier kan ik het wel. Als bijkomend voordeel weet mijn familie dan ook niet dat ik zelfmoord heb gepleegd. Ik wil nog meer pijn best aanvaarden in ruil voor de rust die daarna komt, en mijn familie die iets minder zal lijden.

Is er nog IETS wat ik kan doen voordat ik er een einde aan maak? Waarom verwacht ik ook dat ik op internet een antwoord zal krijgen dat waarschijnlijk niet bestaat. Ben iig mijn ei kwijt.
Datum:
06-09-2009
Naam:
Sierra
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

roddels maken alles kapot

Weetje dat roddels je leven kapot kunne maken?. daardoor word je van een normaal meisje een grote bitch! zonder iets gedaan te hebben, je word inelkaar geslagen, uitgescholden, je beste vrienden laten je in de steek en dan ben je het allemaal helemaal zat en kom je op het idee zelfmoord. zo zit mijn leven dus inelkaar! ik word er helemaal gek van en durf niet meer naar school, ik wil niet meer leven
Datum:
05-09-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

zelfmoord

ik ben zo vaak gekwetst geweest, ik ben vaak gepest geweest geen liefde van mijn ouders gekend en al vele zelfmoordpogingen die mislukt zijn
ik ben verdomme misbruikt geweest
en ik ben het zat
ik wil uit het leven stappen
ik wil zo niet verder leven
ik wil het gewoon niet meer
nix is goed in mijn leven
ik heb een jaar op een instelling gewoond
en daar konden ze me niet helpen
IK HAAT HET LEVEN EN BEN HET ZAT
Datum:
05-09-2009
Naam:
kimpsy
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

zelfmoord en gehandicapt.

Hoi, ik ben vlinder, In 200 heb ik door verkeerde medicatie [seroxat] zelfmoord gepleegd. Het resultaat is dat ik die poging wel heb overleefd maar er een dwarsleasie aan heb over gehouden en niet mee ka lopen, ik heb talloze keren aan de psycholoog aangegeven dat ik met het middel Seroxat mij veel ongelukkiger voelde en suisedaal werd. Hier werd niet op gereageerd. Met als gevolg dat ik van 3 hoog uit het raam ben gesprongen en nu dus nooit meer kan lopen. Ik hoop mensen te vinden die na een zelfmoordpoging ook gehandicapt zijn geraakt en hoe zij nu met het leven omgaan. Ik vind het leven tamelijk zwaar na mijn zelfmoord en zeker door mijn handicap wat ik er aan over heb gehouden
zwaar om mee te leven. Ik wil dan ook iedereen waarschuwen die een zelfmoordpoging over wegen goed na te denken dat dit niet altijd lukt en je er een handicap aan kan over houden zoals ik.
Ik hoop wat van mensen te horen want er rust een zwaar taboe op dit onderwerp.
Vlinder
Datum:
05-09-2009
Naam:
vlinder
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

mijn mama heeft kanker en heef ongeveer een jaar in het ziekenhuis gelegen.ik was daar kapot van en ik ben mij beginne afbakenen en ik was niet meer open voor mensen.ik was ongeveer 11 toen mama terug beter begon te worden daar was ik heel blij om.toen ik kleiner was werd ik gepest.we ware verhuisd en toen ging alles goed op school tot 2jaar geleden in het 5de leerjaar werd ik hard gepest.ik durfde het niet te vertellen dus zei ik maar niks.uiteindelijk heb ik het vertelt aan mama en eigenlijk hielp het niets.maar nu zit ik op het eerste middelbaar.en ik heb al lang gedachten van zou ik het nu niet eens doen mijzelf vermoorde ik weet niet waarom ik op deze wereld ben en wat ik hier doe.toen ik 10 of 9jaar was dacht ik er al aan ik had zelfs mijn zus bedreigt met een mes en voor mijn mama haar neus probeerde ik zelfmoord te plegen met een mes.ik was nooit zo ver gekomen het lukte niet.maar de laatste tijd voel ik mij alleen en wil ik zo graag dood ik doe karate en ik probeerde mij op te hangen met mijn karate gordel en toen kwam men zus binnen ze had gelukkig niks tegen mama en papa gezegd.ook de laatste tijd hebben mama en papa zoveel ruzie en daar wordt ik zot van maar als ik iets zeg is het bemoei u er niet mee en zo.
ik had gisteren tegen men oma gezegd dat ik mij alleen voelde en dat ik het gevoel had dat er niemand om mij gaf en zo zij was er erg geschrokken van en ze zei dat ze heel veel van mij houd dat was natuurlijk fijn om te horen.maar het hielp niet zoveel want ik zou het tegen mama en papa moeten zeggen maar dat wil en durf ik niet.wat ik ook al een tijd doe is zelfverminking en ik rook ook.men zus rookt ook maar zij is 15jaar en ik pik soms haar sigaretten.ik heb ook een vriendin en zij zit fel in de problemen zij rookt drinkt en doet aan zelfverminking ik denk soms in mezelf soms dat ik het door haar ook doe en dan zeg ik nee dat is u eigen schuld.maar ik wil er iets aandoen en daarom rook ik niet meer want ik ben al 2weken heel hard aan het hoesten en mama wilt naar de dokter gaan.maar ik ga nu ophouden. daag en dank u dat ik mijn verhaal mocht doen.
Datum:
05-09-2009
Naam:
pauline
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

--

Hoe ik me voel.
Niemand snapt het. Altijd bang verdrietig. Haat voor mezelf en zo gaat het altijd. Niemand die ik kan vertrouwen. Zelf mijn goede vrienden vertrouw ik niet. Altijd bang dat ze me verlaten. Dat ze me haten of zelfs gaan pesten. Zo ’n hekel aan mezelf!!!!!!! En ik haat het als ik me zo voel. Ik durf me aan niemand te binden. Terwijl ik dat zo graag wil. Ik haat het om altijd bang te zijn. En weet je ik wil er niet mee te koop lopen. Maar soms zou ik het van de daken willen schreeuwen hoe ik me voel. Maar ik kan tegen niemand echt zeggen hoe ik me voel. Zelf mijn ouders kan ik het niet duidelijk maken. Ze willen me alleen maar beschermen en dat wil ik ook niet. Eigenlijk weet ik helemaal niet eens wat ik echt wil. Het beste is gewoon dood zijn ofzo. Maarja ook daar heb ik niet zoveel aan. Niemand zal me missen. Ze vinden me alleen zielig. Maar als ik dood ga dan loop ik weg voor me angst en dat wil ik ook niet. Het maakt me gewoon in de war. Nobody understand it. maar ja als ik andere mensen maar snap. Niemand geeft om mij en het is niet erg. Ik leef met de angst en zal wel moeten. En als ik voor de dood kies. Dan zal het ook voor mij de beste keuze zijn!!

Bang
Bang voor alles. Volgende week weer naar school en nu moet ik al weer overgeven. Me rot voelen dat is altijd wat ik voel ANGST ANGST ANGST ik HAAT HET!!. Ik wil me gewoon normaal voelen. Meer vraag ik niet. Ik wil niet onzeker zijn en mezelf haten. Ik wil niet denken dat andere mensen me pijn willen en doen en me gaan pesten. Het gewoon walgelijk hoe ik me voel. Ik zou het liefste alles willen uitkotsen en schreeuwen en huilen. Maar het lukt niet. Ik heb me emoties echt gewoon geblokkeerd. Ik kan alleen maar denken. Maar ik krijg het niet uit me strot hoe ik me voel. Ach ja ik ga verder en hoe kut ik me voel nooit zal iemand het echt begrijpen en dat maakt ook niet uit. Ik wil geen andere mensen meer pijn doen. 31-8-09
IK WALG VAN MEZELF
IK BEN SMERIG EN LELIJK. IK HAAT MEZELF OM WIE IK BEN!!!HELP ME . MAAR NIEMAND HELPT ME WANT NOBODY UNDERSTANDS IT. MAARJA BOEIEND LIFE’S GOES ON KOP OP EN EEN MOOIE NEPLACH. I HATE MYSELF, Dit zijn de gedachtes die ik altijd meesleep. Tenminste dit voel ik nu gewoon zo. && that’s the way it is 1-9-09
Datum:
04-09-2009
Naam:
kelly
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

t meisje van min dromen

ik kende een meisje eens ze was dol op mij en ik op haar ik deed alles voor haar trakteerde vaak haar sprak zoveel af dat ik blut werd van de trein tickets we waren van plan om samen te wonen maar nu maak ze het plots uit omdat ze er vandoor is met een andere jongen kben nu ten einde raad ik kon nooit geloven dat zo iets zoveel pijn kan doen ik ben gewoon de wil verloren om te leven dit is wat ik wilde zeggen wat jullie er van vinden kan me tog niets shelen ik zie het niet meer zitten vaarwel
Datum:
04-09-2009
Naam:
broken heart
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Verliezen

In 1983 ben ik naar Nederland verhuist vanuit Suriname. Ik ben terecht gekomen in een Fries dorp van 500 inwoners. Hier ben ik de enige zwarte en ik wordt hierom nagekeken en uitgescholden. Geld om te verhuizen heb ik niet, en ik ben ten einde raad. De enige die mij wel kan waarderen is drugsdealer. Hierdoor ben ik in aanraking gekomen met GHB en hier verslaafd aan geraakt. De maat is nu vol, gisteren ben ik naar de hoeren gegaan in een naburig dorp en hier beroofd van het weinige geld dat ik bij me had. Ik heb standaard een dusdanige hoeveelheid medicatie in huis dat ik er op elk moment een einde aan kan maken. Dit geeft mij rust.
Datum:
04-09-2009
Naam:
Gerrit
Leeftijd:
38
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.