Levensverhalen (pagina 853)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Pesten

Ik word zo ontiegelijk veel uitgescholden ik word gek ...


ik wil niet meer verder
Datum:
06-09-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Hondjes zijn mijn leven

Ik heb een hondje, genaamd fido.
een maand geleden is hij doodgegaan, en nu heb ik niemand meer. Mijn familie is omgekomen tijdens de tweede wereld oorlog.
ik kom nooit buiten, dus ik maak nooit vrienden.
De laatste tijd kan ik aan niets anders denken dan aan de dood. ik zit er aan te denken om een einde aan mijn leven te maken.
hoe kom ik hier weer uit?
Datum:
06-09-2009
Naam:
Hagrid
Leeftijd:
32
Provincie:
Friesland

+-( Broken life :[

Als sins mijn 10e, toen ik begon med roken voel ik het. Een steeeds sterker wordende drang om mezelf schade toe te brengen. Toot mijn 13e was ik nog wel een goet christelijk meisje en hield van Jezus en Jezus hielt van mij. Nu haatt ik alles. Niemant kan me helpen. Jezus heeft zijn verloren in mij. Ik heb hem teleurgestelt. Ik szit al jaren bij het GGz en niemand helptd me, iedereen haaat me. Ze haten me, want ik laat geen verbetering zien. Ik vbegon op gymnazim en nu zitr ik op kader. Ik zit aan de drugs, ook al dat God dit verboden heeft. Maar het is de enige manier om de pijn te vergetem. Ik ben al naar bed geweesd met een jongetjeq en later ook met een meisje, ondanks dat God dat verboden heeft. Mijn vader dwong me om met hem naar bed te goaan enx het meisje en het jongyetje en die...paar... andere jongetjes en meisjes waren mijn enige steun. Ik wortd al sinds mijn 8e mishandeld door papa en iederewen haat me op school. Ik weetd niet waarom ze me haten! IK hebB nooit iets mis gedaan!!!!!11 Mijn mama en papa zijn gescheiden, ondanks dat ze goede Godsvrezende en pauslievende christenen waren en zijn. Mijn mama heeftd me uit huis geschopd. Ik wordt gewoon zo boos nu ik sla op het toesenbort. Sinds de dag dat mijn mama dit tegen me deed, probeer ik de wereld van mij te te verlossen. Ik snij mezelf en verbrand mijn polsen met een hete aansteker, zo vergeet ik even alles wat ze met mij gedaan hebbben, en wat ik God heb aangedaan. Mijn vriendje geefd me weleens een shodje, zoals hij dat noetm, dan voel ik me weer even rein en puur, alsof God mijn leed voor even heeft weggewassen. Omdat ik dit gevoel altijd wil hebben, heb ik lang geleden besloten dat ik moet sTERVEM. Als ik zie hoe veel gelukkiger mensen zonder mij zijn, voel ik me even alsof dit goed is. Maar toen een week geleden mn vriendje me dumpte heb ik lang met Jezus gepraat, en hij deedt mij besluiten dat ik hulp nodig heb, maar ik durf niet. Alsjebleift, help me, ik wil nog niet doodt, maar ik kan er niet meer tegen, en ik wil met dit verhaal anderen helpen, voorkomen dat ze in mijn situatie komen, God en Jezus kunnen je écht helpen, zonder hen zou ik er nu niet meer zijn, en het idee dat ze ofer mij waken is zoo mooii en zorgt ervoor dat ik doorzet, en nu weer zin heb om te vegten voor het leven. JEZUS IS HET ANTWOORT!!!!!!
Datum:
06-09-2009
Naam:
Gina V
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Moe

Ik zou graag reageren op het verhaal van moe. Je verhaal heeft me enorm aangegrepen. Ik voel me ook alleen en heb ook niemand dat me begrijpt. Ik wil ook dat ze me helpen al doet niemand het.Elke dag is een gevecht. Is er dan geen meisje dat mee dat gevecht wilt aan gaan met mij?

Je lijkt me een heel bijzonder meisje..
Kop op. Laat de moed niet zakken , zoek naar oplossingen ook al is dat niet makkelijk. Spijtig dat ik niet met je in contact kan komen. Want anders zou ik je wel willen helpen.
Datum:
06-09-2009
Naam:
Moe2
Leeftijd:
21
Provincie:
België

waarom nog verder?

ik ben nu 38, ik ben misbruikt door mijn vader, ik ben verkracht en daarna is mijn huis in de fik gestoken, dus eigenlijk had ik al dood moeten zijn, maar helaas.. ik ben er nog, en ik heb echt geen zin meer,. telkens als ik iets nieuws begin komt er weer iets moeilijks, ik vertrouw mijn vriend niet, dus wordt telkens verscheurd door rotgevoelens. Ik ben zo moe! Ik ben onlangs ontslagen ik heb inmiddels weer nieuw werk, maar ja..weer overnieuw beginnen pffffffffff
Datum:
06-09-2009
Naam:
b
Leeftijd:
38
Provincie:
Overijssel

true

don't let them say you ain't beautifull, they can all get fucked, just stey true to you..
wou dat ik jullie shit kon overnemen, zodat jullie een gelukkig leven krijgen.. maar dat kan niet.. het spijt me
Datum:
06-09-2009
Naam:
true
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

:(

hoi er is een jongen die ik een beetje leuk vind maar hij is 20 das het probleem we doen alles samen maar waar men verhaal over gaat is dat ik en hij hebben gepraat dat als hij nu met men mama zou samen zijn ik zijdeeee ik wil da nie maa deze smorgens hebben ze gevrijen en men moeder is 40 e ik ws zo verdrieti en kwaad dat ik mij gedachten had aan zalfmoord plegen ik wu mij verbanden maar da deed te veel pijn dus ik heb men huid uitgnipt bloed maar ja ik wil ook vertrouwen hebben en zelfvertrouwen hebben en dat heb ik bewezen dus drm wil ik nu zelfmoordplegen maar heel snel maar voor iets niet vooor niets ik ben het gwn beu !!!!
Datum:
06-09-2009
Naam:
tegals denisa
Leeftijd:
11
Provincie:
België

Suicidaal, verward

Ik voel sinds ik me kan herinneren ongelukkig. Ik mag eigenlijk niet klagen, en zeker niet tegenover wat sommige andere mensen hebben meegemaakt; ik rond volgend jaar 6 VWO af, heb een aantal goede vrienden, ben niet lelijk, heb geen problemen thuis, geen ziektes. Desondanks voel ik me een ontzettende mislukking.

Het is nu bijna 5 jaar geleden dat ik verliefd werd op een meisje uit mijn klas. Klinkt schattig achteraf. Ik dacht dat ik haar niet waard was, en toen ik met haar omging en poogde haar te versieren, bleek dat dat zo was. Ze is en was slimmer, rijker, knapper, gezonder, muzikaler; beter dan ik. Ze wees me af, en is nog steeds niet geïnteresseerd in mij. De afgelopen 3 jaar heb ik geprobeerd om van mijn verliefdheid af te komen. Ik heb haar genegeerd, verschillende hobby's tegelijk beoefend zodat ik altijd druk was, ben in therapie geweest, heb allerlei drugs geprobeerd om in te vluchten, heb het een jaar zijn gang laten gaan, maar ik werd alleen maar meer verliefd, en kan geen 5 seconden ergens anders aan denken. Ik durf te beweren dat ik van haar houd, aangezien ik onvoorwaardelijk alles voor haar zou doen. Voor haar geluk zou doen.. Maar alleen haar geluk is voor mij niet genoeg. Is een beetje liefde en genegenheid nu teveel gevraagd? Een enkele omhelzing? EEN moment van warmte?

Zij is het enige wat me (irrationeel gezien) interesseert. Ik weet sowieso nog niet wat ik wil gaan studeren, en met mijn huidige concentratievermogen zak ik toch voor mijn examens.
Ik ben het gewoon zat, alle levenslust is al tijden uit me verdwenen, en ik heb het gevoel dat zij mijn laatste hoop is om nog ooit gelukkig te worden. Alles is zwart-wit voor me, alles is koud en bitter. Noem me een zwakke persoonlijkheid, en je hebt gelijk. Maar als ik nog jaren zo door moet leven, stop ik er liever mee. Sommige mensen noemen dat aanstellerig en zwak, maar zo voel ik het gewoon. Het doet pijn, constant. In vergelijking met andere mensen heb ik het nog niet eens zo slecht, misschien ben ik verwend, maar ik wil gewoon niet verder zo.

Ik wil zelfmoord plegen, maar het probleem is dat ik dat mijn familie niet aan wil doen. Zij en mijn vrienden zijn degenen die er onder lijden als ik zelfmoord pleeg. Op een of andere manier geven die toch nog om mij. Ze weten overigens wel dat ik niet lekker in mn vel zit, maar ik heb ze nooit durven vertellen hoe serieus het voor me is. Gevoelsmatig geef ik niet zo veel om het leed van mijn familie en vrienden maar rationeel vind ik toch dat ik het niet kan maken. Ratio is waarop ik handel de laatste tijd, omdat mijn emotionele deel een grote verzameling chaos, pijn en impulsief gedrag is. Maar ik ben zo zwak dat ik er geen einde aan durf te maken. Daar heb ik een tijd mee gezeten, maar ik denk dat ik de oplossing heb.

Ik wil benzeen gebruiken om mezelf te vergiftigen, op die manier kan ik het wel. Als bijkomend voordeel weet mijn familie dan ook niet dat ik zelfmoord heb gepleegd. Ik wil nog meer pijn best aanvaarden in ruil voor de rust die daarna komt, en mijn familie die iets minder zal lijden.

Is er nog IETS wat ik kan doen voordat ik er een einde aan maak? Waarom verwacht ik ook dat ik op internet een antwoord zal krijgen dat waarschijnlijk niet bestaat. Ben iig mijn ei kwijt.
Datum:
06-09-2009
Naam:
Sierra
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

roddels maken alles kapot

Weetje dat roddels je leven kapot kunne maken?. daardoor word je van een normaal meisje een grote bitch! zonder iets gedaan te hebben, je word inelkaar geslagen, uitgescholden, je beste vrienden laten je in de steek en dan ben je het allemaal helemaal zat en kom je op het idee zelfmoord. zo zit mijn leven dus inelkaar! ik word er helemaal gek van en durf niet meer naar school, ik wil niet meer leven
Datum:
05-09-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

zelfmoord

ik ben zo vaak gekwetst geweest, ik ben vaak gepest geweest geen liefde van mijn ouders gekend en al vele zelfmoordpogingen die mislukt zijn
ik ben verdomme misbruikt geweest
en ik ben het zat
ik wil uit het leven stappen
ik wil zo niet verder leven
ik wil het gewoon niet meer
nix is goed in mijn leven
ik heb een jaar op een instelling gewoond
en daar konden ze me niet helpen
IK HAAT HET LEVEN EN BEN HET ZAT
Datum:
05-09-2009
Naam:
kimpsy
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.