Levensverhalen (pagina 828)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn verhaal

ik was smoorverliefd op een meisje en zij ook op mij en we zijn zelfs een paar keer samen geweest en zelfs heel veel problemen samen opgelost. We hebben allebei grote fouten gemaakt maar de liefde was nooit weg.

Maar nu is het anders , bij ons laatste probleem was het voor haar de druppel en ik heb heel veel spijt van alles. Ik snap zelfs dat we niet meer samen zijn en dat ze niet meer van mij houd. Maar het doet pijn als zij met een andere jongen ziet spelen om gewoon mij te kwetsen want ik weet dat ze hem niet graag ziet.

Ik heb al geprobeerd om het gewoon te negere , maar elke keer als het beter gaat doet ze het weer om gewoon mij te raken en dit ga ik niet lang meer aankunnen.
Datum:
24-10-2009
Naam:
ben
Leeftijd:
16
Provincie:
België

waarom?

ik ben een vrouw van 41 en snap niet waarom ik met zelfmoordgedachten rondloop. heb op internet gezocht naar hulp maar alles is bel met.... zie geen hulp. ik wil dit gevoel niet maar het is zo overheersend. help
Datum:
24-10-2009
Naam:
maria
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

Troubles

Ik zie dat hier veel jonge mensen hun verhaal vertellen om het toch eens kwijt te kunnen aan iemand.ik voel me net zo.ik voel me al een hele tijd slecht,dit veranderde toen ik mijn ex-vriendje leerde kennen maar sinds het met hem gedaan is gaat het weer bergaf.ik wil zo graag met iemand over mijn gevoelens praten maar niemand luistert.mijn ouders hebben geen tijd voor zo een onzin.mijn beste vriendin ben ik ook al kwijt,zij was vroeger altijd mijn luisterend oor.sinds ik haar niet meer zie of hoor krop ik al mijn gevoelens in me op.en op sommige momenten wanneer het allemaal niet meezit ontplof ik en reageer ik mijn woede af op mezelf.ik vroeg me af of ik via deze manier iemand zou leren kennen die me kan helpen op de een of andere manier.want zo kan het echt niet verder.ik ben bang om te gaan slapen omdat ik me toch alleen maar suf pieker en huil en ik ben bang om alleen te zijn omdat ik dan miss domme dingen doe.ik wil gewoon weer terug van het leven kunnen genieten,terug liefde kennen.maar miss is mijn vertrouwen in mezelf en deze wereld daarvoor te ver af..ik waardeer reacties en tot binnenkort miss voordat het te laat is..
Datum:
23-10-2009
Naam:
Demoniah
Leeftijd:
18
Provincie:
België

depressief

het begon allemaal 3 jaar geleden. ik was depressief en kwam nooit mijn bed meer uit voor niks ik wilde niks en ik ging ook niet meer naar school het ging allemaal van kwaad tot erger ik ben 3 keer blijven zitten in de zelfde klas en ik zie het allemaal echt niet meer zitten ik heb al 4 keer zelfmoord geprobeerd te plegen maar allemaal niet gelukt mede door mijn vriend ik weet niet meer wat ik moet doen thuis is het verschrikkelijk mijn moeder is een vreselijk mens en ze is me nog heel veel geld schuldig ik wil dood maar wil te graag bij mijn vriend blijven ik blijf hier alleen voor mijn vriend
Datum:
23-10-2009
Naam:
prive
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Kk heb gn leve

Myn vader roept op my altijd myn ma geeft my geen respect en mijn zus is de ergste van heel onze familie
Datum:
23-10-2009
Naam:
aikas
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Blij zijn dat je het niet gedaan hebt

Ik ben 26, afgestudeerd Msc, goeie baan (aldus mijn omgeving), leuke vriendin (dito), auto onder m'n kont, (zo'n net niet bak) en ik sta m'n mannetje (don't f*ck with me idee zeg maar). Maar ale er nog 1 keer iemand tegen me zegt jij komt er wel, dan doe ik hem wat. Ken je dat, dat je er nu niet bent, maar dat het wel goed komt. En als het nu niet goed komt? Ik ben het allemaal helemaal zat, Ik ben in de overtuiging dat als je dood gaat je er niet meer bent. Als er iemand overlijdt, dan is ie gewoon weg, Punt. Ik ben alleen altijd een beetje jaloers als ik mensen hoor die een dodelijk ongeluk hebben. Ik las laatst een verhaal van een meisje die "reredt" was door haar viend (in het nieuws) en dan loop ik een half uur met een hartslag van 200 rond, uit pure plaatsvervangende frustratie. Ik stel blijkbaar veeeeeel te hoge doelen aan mijn leven, maar waarom niet, 80 jaar uitzitten is gewoon onzin, als het sowieso nergens heengaat, dus why bother, datis het probleem dat ik heb. Dus wat gaan we er aan doen.

Ik heb vanavond besloten hier te laten zien dat ik dat ga omdraaien. Ik heb geen shit meegemaakt zoals sommigen hier (ok, gescheiden ouders, geen band met vader, niet echt houden van je vriendin, en niet tevreden met je leven) maar dat verbleekt een beetje bij de rest heb ik het idee.

Dus ik ga dat het komende jaar stukje bij beetje oplossen. Ik ga bepalen voor mezelf wat het minst nodige is om mezelf een beetje gelukkig te maken.

Ik heb ooit gelezen dat er een psycholoog was die van al zijn suicidale clienten uiteindelijk heeft gehoord dat die blij waren dat ze het toch niet hadden gedaan. Ik wil bij die groep horen en vanuit mijn beleving, over 70 jaar weet ik hier niets meer van, maar dan kan ik het net zo goed volbrengen.

Ik wens jullie allemaal een knettergrote bak relativering! Ik ga besluiten waar ik morgen gelukkig van wordt. Ik denk de schuur eens leegmaken, moet al een jaar, is super simpel, maar lucht me denk ik wel enorm op.

Als iemand mee wil doen met het stellen van haalbare doelen en relativerend gelukkig worden. mail maar eens op mijn naam atGmail. Ik ga er in ieder geval voor!

Succes allemaal!
Datum:
23-10-2009
Naam:
theduke26
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

j'en ai marre

kzal het kort houde
kheb een ziekte da nooit meer wegga
ik haat mijn vader
ik haat mijn zus nog meer
ik heb nooit het nut van leven gezien
ik ben elke dag ziek
ik snij mezelf
ik heb slechte punten op school
ik mis mijn ex zo hard
ik heb geen vrienden
dus waarom zou ik blijve leven ?
help mij gewoon !
Datum:
22-10-2009
Naam:
hopeloze ik
Leeftijd:
13
Provincie:
België

mama

hallo allemaal ik ben een meisje van 16 jaar ik kijk veel op deze site en lees alle verhalen. ik ben mijn moeder verloren toen ik 12 wasmen ben sinsds die tijd niet meer compleet en een heel ander mens , ze was alles voor mij en ik was alles voor haar.
ze is op zo een vreselijke manier overleden aan die smerige longkanker, ik heb veel van haar geleerd namelijk dat je veel kunt betekenen voor anderen en dat je door een positieve instelling ver kan komen verder heb ze me alleen maar onvoorwaardelijke liefde gegeven en alleen een band die een moeder en dochter kan hebben. nu ik haar langer kwijt ben ga ik haar steeds erger missen en ga ik besffen dat ze cht nooit meer bij me terug komt. ik heb veel problemen met mezelf bij het volwassen worden, ik eet heel veel en ben ook erg dik, verder heb ik borderline en heb ik het heel erg moeilijk om een keuze te maken voor een opleiding of beroep.
ik heb net als jullie ook heel vaak zelfmoordneigingen maar ik durf het niet er is altijd iets dat me tegen houdt om het te doen, ik heb heus niet veel te klagen ik heb een aardige stiefvader, ik heb een leuke opleidng en klas , ik heb kleren en alles maar voor mij is mijn mama belangrijk omdat ik zonder haar niet zo goed weet wat ik moet en omdat ik zonder haar leeg ben en half dood, toen ze overleed voelde het of ik ook dood ging ik heb geschreeuwd, gehuild alles kapotgemaakt mezelf geslagen niets gegeten en andere dingen het voelde alsof ik zelf dood ging ik kon haast niet ademen. toen ze net dood was ben ik bijna van een brug afgesprongen en wilde ik zelfs geesten oproepen om met haar te praten ik was helemaal gek geworden en kon niet meer voor mezelf denken. 2 jaar later ging ik vechten waarom weet ik niet ik kreeg een vriendin amy ze was bijna een 2de ik, ze was ook haar moeder verloren en ik had het idee dat mama amy gestuurd had omdat ik anders mezelf iets zou aandoen. door amy leerde ik dat je wel door kon gaan en ik besefgte dat mama gewild had dat ik iets van me leven maken en ze zou niet gewild hebben dat ik dit met mijn leven deed en dat ik zelfmoord zou plegen, ze heeft me niet voor niets opgevoed nu moet ik het zelf doen en goed af maken ook. ik zei altijd tegen haar dat ik ook dood wilde als ze doo zou zijn maar dat is zo naief achteraf. ik zou niets willen dan bij haar zijn en ik zou er alles voor geven maar op deze manier moet ik het niet doen. ik kreeg een leuke klas en vond het geweldig op de middelbare school terwijl ik anders nooit naar school wilde. amy en ik zijn al 5 jaar vriendinnen en ze is nog steeds mijn reddertje al weet ze dat niet. ik heb mijn vmbo diploma gehaald voor mama en ik was de beste van de school en ik weet dat ik mama bij me heb en alles kan doen als ik er maar voor ga. ik ben heel onzeker en zonder haar ben ik een verlegen en onzeker meisje. ze was mijn vlinder en mijn leven ze was mijn zon en mijn maan en mijn dag en mijn nacht. we zouden nog zoveel doen samen maar dat komt er niet van ik kan alleen gaan en dan plezier maken voor ons 2en .

ik wil jullie zeggen al weet ik dat jullie dit niet allemaal lezen, dat jullie geen zelfmoord moeten plegen je weet niet wat je je nabestaanden aandoet en ook wat jejezelf aandoet. ik begrjp wat jullie voelen en hoe leeg jullie je voelen ik zat ook met pillen en met de schaar klaar maar ik weet nu dat het geen zin heeft om het te doen.
vandaag is me oma jarig en ze is zo ziek geweest ervan ik vind het zo erg om haar zo te zien. mama zei altijd vergeet me niet maar leef wel verder en ze zij dat ze er altijd zou zijn voor me als ze er niet meer was. ik heb tegen haar gezegd dat zer altijd mijn moesje blijft en dat ik van haar hou.
mama: slaap nog maar even lekker je hebt het verdient, en op een dag kus ik je wakker lieverd!!!
bedankt voor het lezen allemaal
Datum:
22-10-2009
Naam:
tessa
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

zo anders

vroeger het vrolijke meisje , voor sommige nu nog, maar die zien de pijn binnen in me niet of willen die niet zien. ik weet niet waar alles misliep maar opeens voelde ik me niet meer goed genoeg voor deze wereld, niet meer geliefd door vele mensen. ik heb werkelijk alles gedaan ik heb gepraat (maar mensen verliete me) ik heb mezelf verminkt (weer verliete mensen me) ik heb positief gedacht en mij niets meer aangetrokken (maar weer verliete mensen me). misschien komt het door 1 persoon die zoveel voor mij betekende en nog altijd veel betekend maar soms ben ik het leven zo moe. wil ik niets liever dan gewoon voor altijd slapen, niets meer voelen, niet heelder nachten liggen wenen. vroeger het vrolijke meisje en misschien later weer.
Datum:
21-10-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
België

vaarwel

iedereen verwacht zoveel van mij
maar wie ben ik
ik doe mijn best
maar niemand blijkt da te snappe
meschien ben ik wel gewoonn geboren voort ongeluk
ja maar wie ben ik om da te zeggen
ik heb gewoon het gevoel da niemand mij begrijpt
ze hebbe mij gewoon van hier naar daar ge dumpt
al heel mij leve lang
sow wat als ik nie goe ben in school scruw it
sow wat da ik liever alleen ben scruw it
sow wat da ik niets goe kan scruw it
meschien verdien ik het niet te leve
als ik et verdien zou ik dan nie gelukkig zijn
zou mijn moeder dan bij mij zijn
wie weet
da zullen we dan nooit weten he
maar ja wa ben ik
niets
alleen ongeluk en miserie
niets dan een hoopke elende da van hier naar daar wordt verschoven
meschien verdien ik da wel meschien ook nie
wie gaat het zegge
ik nie
maar ja dit ws da mijn leven e
een hoppke elende
van hier naar daar verschoven alle gedumpt
Datum:
21-10-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.