Levensverhalen (pagina 798)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Nooit meer over.

Het gaat nooit meer over.
Nooit.
Waarom ik? Ik weet het niet.
Haat aan mij.
Dood aan mij. (alsjeblieft?)
Datum:
10-12-2009
Naam:
MonsterMe.
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Mijn heftige verhaal.. MCDD& sociale fobie, psychoses

Ik leef al mijn hele leven met angst. Ik heb een angststoornis, ik heb MCDD. dat is een stoornis waarmee je constant moeite hebt met emoties en je bent erg kwetsbaar wanneer je dat hebt. Toen ik jong was, kon ik niet naar een gewone school, ik moest persé naar een kinderdagverblijf. Wanneer mijn moeder me heen bracht gilde ik alles bij elkaar, en wou ik bij mama blijven. Omdat ik thuis gewend was, was het voor mij onzettend moeilijk om daar te zijn. En daar heb ik nu nog steeds last van. Allerlei mensen riepen dat ik uit huis geplaatst moest worden, en dat ik vooraltijd in een soort van ziekenhuis moest leven. Verschrikkelijk toch? Gelukkig heb ik het een hele tijd weten vol te houden. Alhoewel ik wel naar het speciaal onderwijs ging, heb ik toch een leuke tijd gehad. Maar sinds mijn 16e jaar is het verschrikkelijk geworden. Ik heb een sociale fobie erbij gekregen, ik durf niet meer uit huis. Ik durf de dingen niet meer aan te gaan. Ik ga niet naar school, ik spreek niet af met vrienden, ik durf niet naar winkels, niet naar restaurants, kortom mijn wereld is zo enorm klein. En mijn sociale leven zit op het internet. Ik praat bijna elke dag op msn, en ik leer mensen via het internet kennen omdat ik lid ben van veel verschillende site's. omdat ik toch een gezellige meid ben vinden ze mij erg aardig. Alleen in het echt durf ik het gewoon niet. Ze vragen mij of ik wil afspreken, maar ik kan het gewoon niet. Ook heb ik wel vrienden in real life, Maar die heb ik nu ook al maanden niet meer gezien. Ik sluit me af van heel de wereld.. En dat doet me zo'n pijn. telkens lees ik hoe anderen het naar hun zin hebben, leuke school, leuk baantje, sportverenigingen, lekker uitgaan. Kon ik dat maar. Waarom moet ik elke dag in deze fucking huis zitten? Ik wil er gewoon uit!! Lekker genieten! Maar constant voel ik me angstig wanneer ik dingen aanga, ik begin te rillen te beven en ik ben bang dat mensen zien hoe angstig en onzeker ik ben. Ik weet gewoon geen raad meer. Ik ben gewoon machteloos. Vandaag de dag, heb ik mijn moeder de zoveelste mail gestuurd dat ik echt hulp nodig heb, alleen mijn ouders hebben me nu naar mn oma gestuurd, ze huilen en huilen en huilen, niemand weet raad meer. Ik wil mijn ouders geen verdriet doen, maar ik wil tegelijkertijd ook heel graag hulp, ik wil graag weer plezier, ons hele gezin gaat kapot zo. En dat komt allemaal door mij. Ookal weet ik dat mijn ouders mij geen schuld willen geven, maar toch is het wel zo.. Ik ben 5 maanden lang opgenomen geweest, maar het hielp helemaal niet, nouja het enigste wat ik nu wel weer kan is naar de winkels, dat durf ik nu wel weer een beetje. maar voor de rest zit ik nog steeds in huis. Ik volg nu een school traject en ben ongeveer 5 keren een les op school geweest, maar het was een hell. Ik zat er als een gespannen angsthaas bij. En ik durfte niks te zeggen. Ik weet nooit hoe ik een gesprek staande moet houden, dus daaromv oel ik me soms net een leeghoofd die niks kan uitten. Maar op msn ben ik juist een echte kletser, en tegen mijn ouders ook. ik weet niet waarom ik deze angst heb, dat vraag ik me nog altijd af, maar het maakt me ziek. zo zo ziek. Ik wil gewoon een beter leven, en dat iedereen weer gelukkig is, ik wil zelfs mensen gaan helpen die dit moeten ondergaan, alleen hoe moet ik mensen gaan helpen als ik mezelf niet eens kan helpen? Ik denk zo onwijs negatief. Ik wou dat ik net als mijn opa altijd lachte, en het zonlicht zag.
Mijn probleem is zo heftig dat ik bang ben dat het nooit meer over zal gaan. Ik wil gewoon geluk en mijn leven leiden. Maar ik durf niet meer... Ik ben nu ookal bang wat mensen hier van gaan denken op deze site, maarja. Ik ben gewoon zo in de war.
Datum:
10-12-2009
Naam:
S.
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

my story

Een jaar geleden hebben mijn ouders beslist om te scheiden... alles ging nog goed, men mama kreeg een nieuwe vriend en men papa een nieuwe vriendin. met men mama haar vriend kom ik goed overeen, met die van men papa minder, veel minder. ik heb ruzie met mijn papa, hij scheldt mij uit dat ik arrogant en egoïstisch ben enzo... Ik woon nu bij mijn mama, men papa heeft me aan de deur gezet. een maand later stierf mijn grootmoeder, Ik hou zeer veel van haar. en ik mis aar verschrikkelijk. Tussen mijn beste vriend en ik botert het ook niet meer zo goed en ook de band tussen mama en ik is niet meer. Ik heb met iedreen constant ruzie, alsof ik niets meer kan goed doen. Ik zie het echt niet meer zitten, zou er iemand mij wel missen als ik er niet meer ben? Ik wil zo graag naar mijn grootmoeder, zij was degene die mij begreep, nu heb ik niemand meer. Zonder mijn beste vriend kan ik al niet leven en ik weet echt niet meer wat ik moet doen, maar ik ben zelfs te laf om zelfmoord te plegen... Soms vraag ik me echt af waarom ik hier nog ben, wat houdt mij tegen?...
Datum:
10-12-2009
Naam:
secret
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Wat kan ik eraan doen :(

Ik ben een meisje van 13 jaar. Op de basisschool had ik allerlei leuke vrienden. Maar nu zit ik op de middelbareschool, en ik word alleen maar gepest. Over mijn cijfers terwijl die niet zo laag zijn ze lachen me telkens uit als ik lage cijfers haal. Of ze lachen me uiit als ik 1 ding niet meer weet en zeggen ze dat ik dom ben. En daarom ben ik bang om naar school te gaan. Niemand bergijpt me in deze wereld ik word alleen maar gepest ik wil dood! Me ouders begrijpen ook helemaal niks. Ik heb maar 2 of 3 vriendinnen buiten Zij begrijpen me een beetje. Maar ik word ook gepest op straat over mijn uiterlijk over mijn gedrag alles! Help me alsjeblieft ! wie heeft hier verstand van telkens als ik verdrietig ben wil ik dood gaan! Ze zeggen ook dat ik een manwijf ben al die jongens! :(

Ik wil dood niemand begrijpt me ! waarom besta ik eigenlijk!
Datum:
09-12-2009
Naam:
Kefser
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

verrot van binnen

ik voel me al jaren verrot van binnen vraag me al jaren af waarom ik besta en wat ik op deze debiele aardkloot doe.

er zijn mensen die zijn lief tegen me maar is ook alles mee gezegd echte liefde of houden van bestaat niet (zelfs neit als vrienden)

voel me al jaren alleen en zinloos en een echte loser heb eigenlijk totaal geen zin meer om te leven maar houd vol omdat er misschien toch ergens mensen zijn die me dan wel missen.

er zijn veel mensen die zeggen maak je neit zoo druk en jou tijd komt nog wel
maar dat zijn altijd dingen die mij worden beloofd, maar dit zijn woorden waar ik neit meer in geloof.

ik zet door xx
Datum:
09-12-2009
Naam:
meeeeeeeeeeeeeeeeeeeel
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

dood

ik wil gewoon neit meer leven, misschien klinkt het erg, maar ik heb gewoon niets meer om voor te leven. geen doel, geen vrienden, geen punten op school, geen familie die steunt enzovoort
ik wil voortdoen, maar het lukt niet
Datum:
09-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

gebroken hart!

ik heb zoveel meegemaakt,
op de basisschool werd ik gepest,
toen heb ik groep 8 op een andere school gedaan, ik hoorde bij de populaire mensen,
en die roddelde altijd, ik roddelde mee,
en toen hadden ze alles door geluld en was de hele school boos op mij.
toen ben ik huilend na huis gegaan en heb ik mn hand open gesneden, ik wou dood!
1ste klas:
ik wou iemand anders zijn, en ik kon niet ophouden met roddelen,ik begon te roken en te drinken ik deed alles om er bij te horen. ik heb daar veel mensen mee pijn gedaan. en ik kreeg heel veel ruzie met mn ouders. ik heb daar zo'n spijt van!
2de klas: het ging eindelijk goed met me,
en ik had veel vriende, ik kreeg een vriendje,
en ik was smoor verliefd op hem,
we waren altijd bij elkaar.
zo verliefd was ik nog nooit geweest,
al snel hadden we de eerste x met elkaar.
ik had geen spijt tot dat ik er achter kwam dat ik zwanger was. het was toen al uit maar ik was nog steeds smoor verliefd op hem.
mijn wereld stond op zn kop,
ik wist niet wat ik moest doen!
en ik had het mn ex vriendje verteld,
later onze ouders ook.
ik sprak veel af met mn vrienden, om er niet aan te denken, er kwamen ook nieuwe mensen bij.
en de groep werd als maar groter.
1 jonge was heel aardig,
maar mn ouders vertrouwde het niet,
maar dat kwam ook vooral omdat ik zoveel had meegemaakt.
toen begon ik mn ouders ook steeds meer te geloven, n toen vertelde een vriendin van mij dat hij dingen bij haar hjad gedaan toen ze dronken was.
en ik zei dat ik het niet vertrouwde en dat ze uit moesten kijken.
ze zei dat ze het niet erg vond,
maar ik vertrouwde het niet,
en ik wou niet dat haar ook zulke dingen zou overkomen zoals bij mij.
ik kreeg ruzie met hun, en dat heb ik nu nog steeds, ik geloof nu wel dat hij geen loverboy of wat dan ook is.
maar mn vriendinnen zijn nog steeds boos op me dat ik zulke erge dingen heb gezegd.
paar dagen later ging ik met mn ouders na de dokter om te kijken of ik nog zwanger was,
want ik had wel bloedingen gehad enz...
en de test was negatief, en ik was zo blij het kon me niet eens meer schelen dat ik ruzie had. ik wou feest vieren, ik was zo blij!
maar vandaag fietste ik langs school,
en toen stonden ze daar met zn alle,
we maakten aardig wat ruzie,
en ik moest zo hard huilen,
nu nog steeds, 1 van mn vriendinnen had me geslagen uit woede,
het doet me veel pijn dat ik zulke erge ruzie heb, ik ben nu thuis en ik heb net 3 asprintjes gehad en 6 laxeermiddelen,
ik weet niet of ik daar dood aan ga,
dus ik slik er straks ff meer,
maar voordar ik dood ga wil ik dit zeggen tegen mn ex vriendje.
ik hou van jou!
en ik mis je zo erg!
we hebben zo veel meegemaakt maar ik hou nog steeds van je, ik wou dat je nu bij me was, ik dacht dat onze liefde voor altijd was,
zo voelde het voor mij ik was nog nooit zo verliefd geweest. en dat ben ik nog steeds,
ik hoop dat je gauw een nieuwe liefde vind,
en je weet wat ik heb gezegd blijf altijd aan de goeie tijden denken die we hadden, en nooit aan de slechte, ik weet dat het goed komt met je!
en ik zal je nooit vergeten!

xx

Datum:
09-12-2009
Naam:
mm
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

waarom

ik ben een man 40 j en ben bij een vrouw en die kinder heeft en ik krijg ze maar niet gelukig en soms komt er ruzie van en vliegen uit teggen me of smijten namen naar mijn hooft ze houd wel van me en ik van haar ook maar de laste tijd gaat het niet zo goed in onze relatie en zie ik het leven niet meer zitten en door al die problemen en ook wat er in het verleden is gebeurt en ook door de kanker te hebben gehad komt nu alles terug naar boven en nu zit ik te denken en een oplosing te zoeken om zo snel mogelijk van deze rot wereld te geraken en geen pijn of pijn te doen teggen de andere mensen die rond mij hangen en waar ik mee samen leef .
Datum:
09-12-2009
Naam:
lievens thomas
Leeftijd:
40
Provincie:
België

ik kan niet meer leven

ik heb in de criminaliteit gezeten ik heb daar schulden van meer als 50000 euro ik zou niet meer kunnen bedenken hoe ik dat terug moet betalen daarom denk ik maar om er een eind aan te maken
Datum:
09-12-2009
Naam:
anoniemes
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

egoist

toen ik 13 werd, begon mijn depressie
een jaar later automutilatie, en zelfmoordpogingen.
ik ben nu bijna 18 en alleen nog hier omdat ik het egoisties vind om zelfmoord te plegen.
ik heb pas gehoord dat mijn neef kanker in zijn hersens, lever en longen heeft, en ik was jaloers.
ik heb een hele hoop zelfhaat, ik automutileer momenteel niet.
ik voel me verschrikkelijk, haat mezelf, wil nog steeds dood.
maar ik hou mijn masker op, omdat niemand behoefte heeft aan wat eronder zit.
ik wil niemand lastig vallen met "gevoelens en gedachtes" want ik ben nu al last genoeg, en dat weet ik dus ik houd mijn mond.
ik kan nix doe nix en zeg nix, ja ik praat wel maar ik zeg niets.
Datum:
09-12-2009
Naam:
Faye
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.