Levensverhalen (pagina 800)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

weet niet echt hoe te beginne maarja ,,
Ik heb een meisje leere kenne en vanaf het eerste moment klikte ht al tussen ons twee , (ongeveer een maandje gelede )
toen had ze nog een relatie van 8 maanden met een andere jongen , na twee weken heeft ze het uitgemaakt met haar vriendje , ( ik was ondertusse al verliefd op haar ) ,, ze had het uitgemaakt met haar vriendje omdat ze mij graag zag , dan hadden we sinds twee weken geleden een relatie , en sinds dien zegt ze soms dat ze hem mist . gisteren zei ze via MSN dat ze hem nog steeds graag ziet in een zekere zin , dan vroeg ik me af of ze wel nog met mij verder wil ..
vandaag zond ze een sms waarin stond ' ik heb eens met mijn ex gepraat , en ik weet het echt niet meer .. ik zie je echt doodgraag , en morgen zullen we eens praten en zal ik mijn hart luchten '
dan heb ik gebeld en zij ze dat ze mij graag ziet , maar ook nog steeds haar ex , dan zij ze dat ze even tijd nodig had voor zichtzelf , en mij zeker niet wil kwetsen , en als het terug goed komt tussen haar en haar ex , dat ze misschien ook weer verder wil met haar ex ...
maar ze wil mij niet kwetsen , en nu zullen we morge op school nog es prate

ben echt super bang dat ze mij laat valle , en weet echt niet wat ik moet doen ..
Datum:
06-12-2009
Naam:
Anoniemerdje :)
Leeftijd:
14
Provincie:
België

verdriet

Mijn naam is Kim en ben 23 jaar.
Ik hoop dat het voor mij wat oplucht om mijn verhaal eens op een site te zetten. hopelijk hebben anderen er dan ook nog wat aan.
Ik heb op 4 jarige leeftijd haar uitval gehad. ik was toen helemaal kaal en dat heeft voor een erg nare jeugd gezorgd. Ik wilde perse geen pruik omdat mijn eigen haren gewoon weer terug komen. achteraf gezien de stomste keuze die ik had kunnen maken, al was het maar voor tijdelijk geweest. ik heb een afwijking aan het bijnierschors hormoon. artsen in ziekenhuizen erkennen dit niet. we zijn met alternatieve geneeswijzen verder gegaan. terwijl artsen in het ziekenhuis een pruik voorschreven loop ik nu met haren van mezelf rond. wel heb ik regelmatig kale plekken die in grote varieëren. toen ik een jaar of 12 was zijn ook mijn wimpers en wenkbrauwen uitgevallen. (wimpers zouden niet terug aan groeien en ook die beginnen nu terug te komen). op m'n 14e begon mijn zusje te klooien thuis. veel weglopen en mijn ouders flink het leven zuur maken. natuurlijk wilde ik dit opvangen voor mijn ouders. ik vertelde nooit waar ik mee zat, want ze hadden tenslotte genoeg aan hun hoofd. mijn pubertijd heb ik daardoor overgeslagen en hield me altijd gedeisd. dat komt er nu uit.
mijn zusje is toen naar een pleeggezin gegaan.
met haar heb ik sinds een paar maanden geen contact meer. zij bleef voor onrust zorgen. uiteindelijk heb ik met veel moeite voor mezelf gekozen. Dit heb ik vorig jaar geleerd tijden een opname van een half jaar. ik woog nog maar 45 kg. en nog steeds is het eten een groot probleem. bij stress sla ik dicht. en dan maak de mensen om je heen maar eens duidelijk dat je geen eetstoornis hebt. mijn buurman (2e vader eigenlijk zo goed konden we het vinden) is 3 jaar terug uit het leven gestapt en dat is voor mij moeilijk te bevatten. ik mis hem dan ook ontzettend. vervolgens heeft mijn vriend waar ik 5 jaar mee samen ben geweest, 2 jaar terug de diagnose MS gehad. in mei 2007. een week geleden is eindelijk alles geregeld met de financieën. vandaag hebben we de knoop door gehakt om uit elkaar te gaan. ik heb het hier erg moeilijk mee. Ik houd nog veel van hem, maar als je elkaar niet meer kan steunen door alles wat is gebeurd zijn sommige keuzes onvermijdelijk. ik verlang naar rust in mijn leven. het een volgt het andere op en dat al sinds een erg jonge leeftijd. Ik ben ervan overtuigd dat alles gebeurd met een reden, en dat je er uiteindelijk weer sterker uit komt. maar als je er middenin zit is dat einde soms ver zoek... maar het komt toch wel ooit gaan we vanuit.
Datum:
06-12-2009
Naam:
Kim
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

Mind over time

Ik ben gelukkig, ik heb een pracht van een vriendin, ik haal goede punten op school. Maar toch, soms begin ik na te denken over dingen, die er totaal niet zijn.
dan voel ik me ongelukkig, niet meer blij, verdrietig...soms ween ik zelfs, waarom?
Daar heb ik geen antwoordt op.
Mijn vriendin voelde dat er iets scheelde en begon vragen te stellen, en ik? Ik verzon gewoon excuses dat het slecht ging thuis en veel ruzie had met ouders, wat natuurlijk niet waar was, omdat ik gewoon geen antwoord had op wat zij me vroeg.
Nu probeer ik te verbergen wat er in me omgaat vanbinnen, en niemand die het merkt.

door dit alles begon ik te roken..iets waar ik ooit zo tegen was, is nu mijn redding.
Het is best grappig dat kleine dingen zo hard je leven kunnen bepalen, dat 1 kleine beslissing of gedachten je hele leven kunnen veranderen.

Street of thought
In all your bones
Hold your place
And save your throne
Lie awake supine and golden
Greet the great its time

Mind over time
Mind over time
It's mind over time
It's your mind over time

:)
Datum:
06-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
België

ldvd

ik heb veel probelemen in de liefde
maar weet neit hoe ik er mee moet omgaan
heb al veel jongens gehand
ma blijf ongeluk in de liefde hebben
waarom ben ik het altijd
grtjes misteerie
Datum:
06-12-2009
Naam:
misteerie
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Ik kan niet meer

Op school heb ik helemaal niemand. En mijn ouders hebben altijd ruzie. Maar het is niet mijn moeders schuld. Mijn vader is gewoon altijd agressief en hij schreewt altijd. Ik wou gewoon dat het op hield maar het wordt steeds erger ik wil gewoon niet meer.
Datum:
05-12-2009
Naam:
Laura
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

ik wil niet meer

Ik weet niet hoe ik moet beginne ..

Ik ben geboren in den bosch
toen ik 4 was werd ik misbruikt door de zoon van mijn vader’s vroegere beste maat, toen we verhuisde naar belgie was ik eigenlijk wel blij het duurde tot mijn 6de ,ik heb het mijn ouders nooit vertelt ..

toen ik 8 was heb ik mijn broertje van bijna 5 in de vijver dood terug gevonden..
ik heb er een jeugdtrauma bij opgelope en heb er nooit rust bij gevonden ,
en ik mis hem nog elke dag , nog geen 2 jaar later heb ik mijn oma moete afstaan..

het ging nooit lekker op school ik werd gepest en vernederd omdat ik nederlands ben dat deed veel pijn , van mijn moeder kreeg (krijg nog altijd) ik veel liefde , mijn vader ook wel maar hij wist niet goed hoe hij dat moest uiten( hij heeft mijn broer toedertijd uit het water gehaald en heeft heeft het nooit echt kunne verwerken)

ik gebruikte drugs om de pijn wat te verzachte (inmiddels wel al lang gestopt)

op mijn 18 kreeg ik verkering met een jonge die ik kende van de lagere school na 2 maande woonde we al samen wegens problemen met mijn vader…
de ruzie was even later bijgelegd ik mocht terug thuis wonen maar toch bleef ik bij mijn vriend ,omdat ik zoo veel van hem hou , ik kon het maar niet verkropen dat ik niet meer thuis woon ik mis het zo erg
het ging ook niet meer zo goed tussen mijn ouders , toen mijn moeder hem vertelde dat ze weg wilde gaan is mijn vader bijna ingestort en is van de ene dag op de ander veranderd zoo lief en zo vriendelijk , ik wou dat hij zo was toen ik nog jong was ik miste zo'n vader figuur en ben eigelijk jaloers op mijn broertjes
ik heb gewoon geen gevoel meer in mijn lichaam , geen emoties meer ,alleen maar pijn en huilbuien het lijkt wel of ik geen adem meer krijg en mijn keel word dicht geknepen, ik slaap veel en dan is de dag bijna om , weer een stuk van mijn tijd weg :S en de klok blijft maar doortikken en heb ik weer niks bereikt in m’n leven
ik heb besloten dat ik mij wil laten opnemen maar ik weet niet goed hoe ik moet beginne
grtjs debora
Datum:
05-12-2009
Naam:
debora
Leeftijd:
21
Provincie:
België

pesten

ik word zo vaak gepest en hard geslagen op school dat ik ervan wil huilen, maar huilen doe ik niet dan gaan ze mij uitlachen.
Datum:
05-12-2009
Naam:
anoniem van der zegikniet
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

LDVD

Hoi, ik ben een meisje en heb sinds kort een stomme fout gemaakt, ik zei tegen die jongen dat het uit was maar meende dat niet en dat zei ik hem ook iets later. En toen zei hij dat hij het niemeer aan wou en geen gevoelens meer voor me had. weten jullie wat doen? :'(
Datum:
05-12-2009
Naam:
LDVD
Leeftijd:
15
Provincie:
België

omdat alles verpest is

ik ben nu al 8 jaar ongelukkig.
sinds de scheiding van mijn ouder is mijn leven verpest! wilde niet begrijpen dat het over was. had maar 1 echte vriendin die de macht over me had mocht met niemand omgaan alleen met haar wat ik accepteerde ben blijven zitten in groep 4 waar ik bij haar in de klas kwam. ze heeft me misbruikt! wat ik me nog maar vaag herrineren kan. ik moest spelen dat ik haar vriendje was ik moest met haar zoenen aan haar zitten, het laatste dat ik me herrineren kan is dat we naakt naast elkaar in een bed lagen. ik weet niet of er toen nog wat gebeurt is ik weet ook niet hoe het gestopt is ik heb het te diep weggestopt en zal er ook nooit meer over willen/kunnen praten maar het killt me vanbinnen. in die tijd zat ik bij een psychollog waar ik moest spelen en daar vatte zij dan dingen van op. elke nacht werd ik weer gek en huilde me zelf inslaap. jaren lang gepest op school, door mijn broer mijn vader. heb het lang volgehouden. in de brugklas wel een goed jaar gehad was nog steeds ongelukkig maar weinig hebben het gemerkt! ik zat in die tijd bij counseling omdat het toch nog te zwaar was. werd nogsteeds gepest. in de tweede ging het wel oke zat weer bij counseling soms rot opmerkingen maar daar bleef het wel bij. in de 3e werd het het ergst ze bleven maar komen met die opmerkingen oke ik ben niet de dunste maar wat maakt t uit. ben toen weggelopen tijdens de gymles. kwam huilend thuis toen moest ik het mijn ouders wel vertellen school had nog gebeld waar ik was. voor de rest nooit meer wat overgehoord. dat jaar ben ik opzich nog wel doorgekomen.ondertussen was het gepest thuis ook nog niet over en ik ben bang dat dat ook nooit stoppen zal. mijn vader is zelf ook dik en ik denk dat hij dat zichzelf kwalijk neemt en mij daarmee belast. die opmerkingen zijn kwetbaar maar k kan er tegen. verder zijn ook er spanningen tussen de ex van mijn vader die samen een dochter hebben. ze zegt dat mijn vader slecht is en probeert mijn zusje bij ons wegtekrijgen. ikk heb heel erg medelijden met hem ook al haat ik hem zo. ik ben bang dta ik mijn zusje vooraltijd zal verliezen en dat raakt me diep. opschool gaat het slecht! zit weer bij counseling heb ruzie met mijn mentrix die niet te vertouwen is! alles wta ik haar verteld heb heeft ze tegen mijn oudders gezegt die juist dachten dta ik alles weer op een rijtje had. alles begint weer van vooraf aan en k weet niet of ik er alleen doorheen kom. kan er met niemand over praten want vertrouw niemand. ik ben nu al 3 maanden aan het lijnen gaat de laatste 2 weken wel goed. leef op 3 plakjes ontbijtkoek en avondeten. soms lukt het me echt niet als ik weer een rotopmerking krijg ga ik vreten en voel ik me daarna weer kut. kotsen kan ik niet al zou ik het zo graag doen. ik wil eindelijk eens het perfecte beeld zijn voor mijn vader zodat hij me leert accepteren. al moet ik er voor sterven ik ga door tot het bittere eind en ik geaccepteerd!
Datum:
05-12-2009
Naam:
Ayla
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

het leven.

ik denk eraan ja.
vaak
het leven
de dood
maar ik zou het egoistisch vinden
het leven is je geschonken
en ja
PIJN
soms zie je geen uitweg meer
net als ik
Gelukkig zie ik nog een klein stukje licht
en dat licht is er voor iedereen.
Ik ben niet gelovig, mocht je dat denken
ik geloof wel ja
in het leven, ook al zie ik het soms niet meer zitten.

Wie het zelf behoud, verliest het leven.
Wie hetzelf verliest, IS het leven.
Datum:
04-12-2009
Naam:
Martin
Leeftijd:
31
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.