Levensverhalen (pagina 792)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil dood

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik word elke dag geslagen door mijn broers. Ik kan nooit iets goed doen voor hen. Vooral niet voor de oudste. Ik zeg nog maar gewoon iets en hij is al kwaad en slaagt mij soms dan ook direct. En als mijn broers me dan uitlokken, dan krijg ik nog eens de schuld ook nog. En dat gewoon omdat ik daar op reageer. En telkens als ik slecht gezind ben of verdrietig, dan lachen die mij gewoon uit. Daar word ik dan nog kwaader van. Maar dat vinden ze juist leuk. Dan lachen ze nog harder. Mijn papa en ik zijn ook niet de beste vrienden. Ook voor hem kan ik niks goed doen. Nooit! Hij heeft ooit zelfs een keer naar mij geroepen dat ik zijn dochter niet meer ben. En dat gewoon omdat ik ruzie had met een vrienden en ik had gezegd dat dat zijn zaken niet waren. Ik zie het hier gewoon niet meer zitten thuis. Mijn vriend weet dat ik dood wil. Hij doet er echt alles aan om dat uit mijn hoofd te praten. Soms lukt het na een tijd voor even. Maar nu is het echt te ver. Ookal is het soms voor iet stoms. Het is hier gewoon altijd ruzie. Ik krijg altijd de schuld. Ik krijg altijd de straffen. Ik krijg altijd slaag. Ik kan het gewoon niet meer aan. Echt niet. Natuurlijk wil ik nog heel lang verder met mijn vriend. Maar niet zo. Niet door hier thuis zoveel last mee te maken. Ik hou dat niet lang meer vol. Ik ben ten einde raad. Negeren helpt niet bij hen. Iets terug zeggen of doen maakt het nog erger. Wat kan ik dan nog doen?
Datum:
21-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
België

hallo doei

Na 55 jr. ondanks advies hou k het voor gezien. iedere dag is straf, pijn verdriet enz. ik doe er niemand kwaad mee als ik vertrek. gewoon alleen. doei
Datum:
21-12-2009
Naam:
bj
Leeftijd:
55
Provincie:
Noord-brabant

hij en ik ouders vrienden mezelf? verandere ?

ik ben een meisje van 14 jaar.
en op me 13e ben ik erg gaan verandere ik ging opzoek naar mezelf samen met nog een meisje dat meisje heeft een aandoening bordeline, haar emoties zijn 10 x erger dan die van jou en mij. dus als ik een dipje had had zij zelfmoord neiginge ik heb dit zo'n anderhalf jaar aan moeten horen ik kon niet meer slapen ik kraste me armen en benen open om alle zorgen er uit te hale alle angst en haat. en ik werd ook gepest omdat ik me haar zwart had geverft ik wou anders zijn dan andere uniek en veel mense waren daar door trots op me kijk daar heb je haar met haar zwarte haar en dr donkere make-up, maar in andere ogen was ik het buitebeentje en word nog steeds gepest. toen een vriendin mijn krassen zag en ik al vaak niet meer zin had om mee te gaan shoppe of leuke dinge doen zo als zwemme [ dan zagen ze de krasse op me benen ] vroeg ze wat er was en ik brak en dat gebeurde in de kleedkamer op school, ze nam me mee naar onze mentor die er echt van schrok, van zijn reactie schrok ik ook heel erg, hij wees me dor naar de coordinator van hem moest ik het me oudrs vertellen maar dat wou ik niet, in de tijd was het net uit met me vriend hij is veel ouder dan mij daar was veel gedoe over en ik had een andere jongen ontmoet en toen me ma vroeg met wie ik in de stad was wou ik het niet zegge en krege we ruzie ik vertelde haar schreeuwent dat ze een slechte moeder was dat ze neit eens zag aan haar eigen dochter dat ze het leven niet meer zag zitte en liet haar de krassen zien ze begon te huile en ik voelde me schuldig op school ging het nieuwe als een lopend vuurtje iedereen wist het en iedereen wou het zien ik negeerde het en de opmerkinge ook, ik had een gesprek met de school arts / pychologe dat was erg fijn! dat heeft me serieus echt geholpen dat meisje kreeg ook hulp en die jongen kwam dronkend bij me aan zette en ik heb hem verteld dat hij niet mijn type was om mee om tegaan en ik ben nu terug bij me ex we ware eergister een jaar samen.
ik word nog steeds gepest maar ik denk van

ik ben uniek. jullie niet jullie hebben mekaar nodig om je heel wat te voelen en wat voel je ? je maakt andere kapot nou wees er trots op.

aan iedereen die gepest word of wat dan ook zoek hulp ga het niet alleen doen wnt dat is niet nodig ! en heb je een schouder nodig om op uit te huile dan zal ik er voor je zijn.
Datum:
21-12-2009
Naam:
Naomi
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

crazyyy

ik word gek in mijn huis, ik ben niet welkom als kind!!! Ik heb veel verdriet........ Wat is beste en minst pijnlijke zelfmoord??? ik ben het zat!
Datum:
20-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

pijn

ik ben een meisje die veel problemen heeft alleen mijn ouders zien dat niet ze denken dat ik geen problemen heb mijn vader begrijpt mij wel maar mijn moeder niet ik heb heel vaak ruzie met mijn moeder ze wordt overal boos om wij verhuizen heel vaak en ik moet alltijd mijn vrienden achterlaten nu ik hier .......woon ik wil de plaats niet noemen heb ik helemmaal niet goeije vrienden ik had in mijn vorige woonplaats een hele goeije vrinndin ik kon haar bijna alles vertellen maar nu ik weg ben is ze heel erg veranderd ze doet hele rare dingen ik wordt geslachen thuis door mijn moeder en mijn broer ik ben vandaag betrapt met roken door mijn broer en hij ging helemaal om mij schreeuwen hij zegt tegen mij alltijd voor de grap dat ik niet in deze vamielie woon maar dat is niet alltijd leuk een keer toen we met de hele gezin ginngen praten zij hij tegen mij dat ik weg moes gaan omda ik niet in deze gezin woonde en ik voelede mij ...... mijn ouder doen er helemaal niks meee ze zegen alleeen hou op en als ik iets thuis verkeerd doe wordt ik geslachen door mijn moeder op school heb ik soms een gesprek hoe het met mij gaat omdat ik in de klas schreeuw ik kan mijn broblemen helemaal niet aan school vertellen omdat ik bang ben ik weet niet wat er dan gaat gebeuren ik doe alsof ik stoer ben maar dat ben ik helemaal niet ik heb veel meer dingen om te vertellen maar laat mara zitten wie gaat er nou mij begrijpen!!
Datum:
20-12-2009
Naam:
annoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Geen pijn meer

Mijn diepste verlangen is om weg te vliegen van alles
Maar dat kan ik niet
Want mijn vleugels zijn gebroken
Ik hoor hier niet
Ik kan deze wereld niet begrijpen
Maar mensen kennen mijn wereld niet
Nee, niets is goed
Ik wil nooit meer terug naar de realiteit
Ik heb mijn eigen wereld gecreeerd
Om te ontsnappen aan de realiteit
De realiteit deed zo veel pijn
Ik wil mijn lichaam niet meer voelen
Het is te zwaar geworden
Mensen zijn bang voor de duisternis
Als ik mijn ogen open
Om de rest van de wereld te zien
Is het net of ik naar een film kijk
Ik maak er geen deel van uit
Ik voel geen lichamelijke pijn meer
Alleen de pijn in mijn hart
Bij de herinneringen die door mijn hoofd blijven spelen
Als een eindeloze dia voorstelling
Het is als of ik zo ver weg ben
Ik voel me zo eenzaam
Ik wilde dat ik mensen mijn wereld kon laten zien
Maar zij zullen nooit in staat zijn om deze te vinden
Ik wil dat er een einde aan komt
Het doet te veel pijn
Ik kan het niet meer verdragen
Maar de enige ontsnapping
Is de dood
Datum:
20-12-2009
Naam:
butterfly
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Geen licht meer aan het einde van de tunnel...

Waar te beginnen... Op m'n 30 heb ik al flink wat meegemaakt. Als puber misbruikt door een pedofiel, jaren heb ik ermee geworsteld maar op m'n 16e is het eruit gekomen. Na een rechtzaak is er effectieve gevangenisstraf uitgesproken. Ik heb er nochtans nooit rust mee gevonden. Het komt steeds boven in een slecht moment. Momenteel heb ik na een faillissement van mijn 2 winkels door wegwerkzaamheden een serieuze schuldenberg opgestapeld en hangt er een soort van zwaar van Damocles boven mijn hoofd. Van de 3 ooit succesvolle zaken heb ik er nog één over. Maar door de faling is het financieel heel erg moeilijk om deze nog recht te houden. Dus financiële problemen en een rotjeugd...
Door de stress voel ik mezelf gewoon wegglijden, 2 maanden geleden een hartoperatie maar niet geslaagd en in januari terug onder het mes... Ik vraag me echt af waarom het nooit stopt. Iedere keer dat ik een moment heb van ontspanning is het van korte duur. Ik heb een zoon van 9 en een pracht van een vrouw... Voor de buitenwereld, familie en vrienden ben ik iemand met een sterk karakter die ondanks alles er steeds terug bovenop komt. Ik bescherm ook mijn vrouw voor alle problemen, daarom weet ze de helft niet van onze netelige financiële situatie.
Lang heb ik getwijfeld of ik tot zelfmoord zou overgaan. Ik heb de moed zeker wel, ik wil het ook echt omdat ik geen uitweg meer zie. Ik twijfelde uit respect voor mijn vrouw, met wat een shit laat ik ze achter. Nu, we zijn getrouwd met contract en alle zakelijke schulden zijn op mijn naam gemaakt.
Ik heb dus besloten om er een einde aan te maken, alleen de manier waarop weet ik nog niet. Liefst zou ik het op een ongeluk doen lijken, dus denk ik dronken met mijn auto aan hoge snelheid tegen een paal te rijden. Vreemd, sinds ik beslist heb om tot de daad over te gaan slaap ik terug, het is alsof er een zekere rust is teruggekeerd omdat ik niet meer aan de toekomst moet denken.
Datum:
20-12-2009
Naam:
Jef
Leeftijd:
30
Provincie:
België

ik wil zelf mooord plegzn

ik en mijn vriendin zien ons leven niet meer zitten ik en mijn vriendin zien het echt niet meer zitten we worden gepest en zijn gedumpt door onze jongens al 2maanden
Datum:
20-12-2009
Naam:
onbekend
Leeftijd:
12
Provincie:
België

ik wil niet meer ?

ik wil het niet meer.
ik will dood en niet meer leven.
Datum:
19-12-2009
Naam:
kees
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

na 12 jaar lijden sta ik nu op dit punt!!!!!!!!

Hey allemaal,
ik ben er nu achter wat al die jaren lijden veroorzaakt heeft namelijk sociale fobie ik durf en kan niet eens mijn simpelste beslissingen nemen altijd is er die angst! het begon met pesten pesten pesten op school zelfs familie de mensen waarop je hoopt die jou een gevoel van waarborging horen te geven maar je ook vernederen n altijd het maar moeten slikken. heb me altijd hard gemaakt n ben volledig gaan richten dat ik me diploma ga halen hoe dan ook en dat er een dag komt voor mij dat de rollen omgedraaid zijn en ik meer waard ben waardoor ze inzien dat dit niet hoort mensen pijn doen. maar de fout die ik toen eigenlijk maakte was dat ik me totaal onbewust geissoleerd had van de wereld om me heen. en nu ik afgestudeerd ben eigenlijk hoort te voelen alsof ik wat heb bereikt in mijn leven maar net voelt of ik weer op punt nul sta en een achterstand heb op de rest. ik kan namelijk niet voor mezelf opkomen en mensen blijven netals vroeger gewoon over me heen te walsen en iedereen denkt maar alles voor me te kunnen bepalen in de familie dit moet stoppen !!!!!!! ik wil mijn eigen leven !!!! ik doe nu een sociale vaardigheidstraining om te leren hoe je assertief tegen mensen praat dus beter voor mezelf kan opkomen. ik ben wat bewuster gaan denken hierdoor en zag licht aan het eind van de tunnel ,maar;
vandaag is door een misverstand een ruzie ontstaan met mijn ouders degenen waar ik allesvoor over heb n dan krijg ik dingen te horen van ze die zo vernederend zijn en ze denken dat ze alles over me kunnen beslissen ik mag gewoon niet opkomen voor mezelf dit doet toch echt pijn mensen waar ik van hou gewoon mij niet zien als de persoon die ik ben en niet die steun verlenen want na hun heb ik in al die jaren ook niemand leren kennen en die bereidt zal zijn mij te steunen in mijn meningen en keuzes. vandaag was de druppel !!!!!!!!!!!
Datum:
19-12-2009
Naam:
giselle
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.