Levensverhalen (pagina 791)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

dingen veranderen.

Ik heb altijd een heel leuk en liefdevol leven gehad, mn ouders hielden van me en ik had veel vrienden waar ik vaak leuke dingen mee deed. tot 2 jaar geleden.. ik kreeg ruzie met een paar mensen waarvan ik dacht dat het mn vrienden waren en vannaf dat moment veranderde alles, best raar hoe een klein misverstand je hele leven kan veranderen. er zijn nu al zoveel dingen gebeurd en ik hoor elke dag weer de roddels over me, dat ik met iedereen naar bed zou gaan en dat soort dingen, maar dat is gewoon echt niet waar. maarja mensen geloven eerst wat de grote groep zegt en maken er hun eigen verhaal van, nu heb ik iedereen tegen me, alle mensen waarvan ik zóveel hield en heb slechts 1 vriendin over waarvoor ik door wil gaan, maar het lukt gewoon echt nietmeer lang, ik ben nooit het type geweest om de zielepier uit te hangen maar ik doe gewoon niks anders meer dan mezelf wijs maken dat er toch wel iemand van me houd, en steeds als er een klein beetje hoop is.. word het meteen verpest door de realiteit. en nu ik erachter ben gekomen dat het leven niet de droom is waarin ik zolang geleeft heb, vind ik na 2 jaar knokken voor andere tijd om het op te geven, ik ben kapot. alleen ik ben bang om zelfmoord te plegen.. dan denk ik aan mn moeder, vader, zus en oma. en mn beste vriendin, de enige mensen waar mijn leven nog zin voor heeft,
Datum:
22-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

zelfmoord

Ik ben hans een 34 jarigen zeelander met een vrouw en 2 dochters.
mijn vrouw is 23 en mijn dochters allebij 6.
ik zag het op een dag gewoon niet meer zitten dus ben naar de doe het zelf zaak gekaan en heb een touw gekocht en 2 een haak.
ik heb toen ik thuis kwam de haak bevestigd.
ik was alleen mijn vrouw was werken en mijn kinderen zaten op school.
ik had alles geregeld.
maar toen kwam mijn moeder langs en kalmeerden mij.
nu zit ik in een kliniek en voel me bijna weer piek fijn.
Datum:
22-12-2009
Naam:
bert
Leeftijd:
34
Provincie:
Zeeland

De liefde van mijn leven

ja kweet ni goed hoe ik moet beginnen dusja... ik ben dus cédric 16 en zit al een tijdje met zelfmoordgedagten. heb al een paar keer geprobeerd om zelfmoord te plegen maar et lukte gewoon niet... de reden dat ik zelfmoordgedagten heb is omdat ik ben smoor op een meisje maar da meisje heeft een lief en ja ik voel egt spr veel voor haar ma ze wil et ni inzien en ik wil er zijn voor haar en ik doe lief nzo nja ze wil het maar ni zien en da doe pijn daardoor ben ik begonne met snyden maar na een tyd gaf dat geen voldoening meer den ben ik maar begonnen met een sjaal rond men hals te knopen en altyd langer te proberen tot ik uiteindelek dood zou zyn maar het gaat gewoon niet :'( nja ik ben gewoon mijn leven beu...
Datum:
21-12-2009
Naam:
Cédric
Leeftijd:
16
Provincie:
België

To get this off my chest, after 6 years of grief..

Kennen jullie dat? Het gevoel van wanhoop? Het gevoel dat je je eenzaam voelt, bedrogen en belogen voelt?
Al een aantal jaar loop ik met dit onzekere gevoel. Ik heb vele confrontaties gehad met kutsituaties en dit
heeft zich allemaal opgekropt. Waarom ik dit schrijf? Omdat ik het na vandaag heb gehad.

In een aantal jaar is er flink wat gebeurd in mijn leven en dit heeft zich allemaal opgekropt. Ik kan niét over
mezelf, mijn gevoelens of whatever praten, dit lukt gewoon niet.

'Hulp zoeken?' En dan? Tegenwoordig is iedereen toch nog maar een profiteur, iedereen profiteert van elkaar's zwakheden.
Ik wil dit niet. Nu niet meer, nooit niet meer.

Ik ben nu op een punt dat het me allemaal geen ene fuck meer kan schelen, het liefste snij ik me helemaal de klote
in in een badkuip, stort ik mezelf in de Maas, spring van een flat, weetikveel. Alles om van dit gevoel af te kunnen
komen.
Datum:
21-12-2009
Naam:
onbelangrijk
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

heb nu zelfmoordgedachten....

ik ben man van 43 jaar afkomstig vanuit belgie en ben al 11 jaar lang vrijgezel dat nogal zwaar begint door te wegen; vrienden rondom mij beginnen stilletjes aan relatie te hebben terwijl ik er geen heb; enkele jaren later nog steeds vrijgezel zijn, zie ik niet meer zitten; vandaar dat ik naar juiste plaats en juiste moment zoekt om zelfmoord te plegen; alleen ontbreekt het bij mij aan kracht om dit daadwerkelijk uit te voeren en wens ik ook mijn familie en mijn vrienden niet achter te laten met schuldgevoelens; mijn manier van denken is gebaseerd op het feit dat zelfmoord plegen betekent dat alles opgelost raakt, dat waar kan zijn, maar voor de familie en voor de vrienden zal dat geen oplossing zijn; toch blijf ik aan zelfmoord denken....
Datum:
21-12-2009
Naam:
luc s
Leeftijd:
43
Provincie:
België

ik wil dood

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik word elke dag geslagen door mijn broers. Ik kan nooit iets goed doen voor hen. Vooral niet voor de oudste. Ik zeg nog maar gewoon iets en hij is al kwaad en slaagt mij soms dan ook direct. En als mijn broers me dan uitlokken, dan krijg ik nog eens de schuld ook nog. En dat gewoon omdat ik daar op reageer. En telkens als ik slecht gezind ben of verdrietig, dan lachen die mij gewoon uit. Daar word ik dan nog kwaader van. Maar dat vinden ze juist leuk. Dan lachen ze nog harder. Mijn papa en ik zijn ook niet de beste vrienden. Ook voor hem kan ik niks goed doen. Nooit! Hij heeft ooit zelfs een keer naar mij geroepen dat ik zijn dochter niet meer ben. En dat gewoon omdat ik ruzie had met een vrienden en ik had gezegd dat dat zijn zaken niet waren. Ik zie het hier gewoon niet meer zitten thuis. Mijn vriend weet dat ik dood wil. Hij doet er echt alles aan om dat uit mijn hoofd te praten. Soms lukt het na een tijd voor even. Maar nu is het echt te ver. Ookal is het soms voor iet stoms. Het is hier gewoon altijd ruzie. Ik krijg altijd de schuld. Ik krijg altijd de straffen. Ik krijg altijd slaag. Ik kan het gewoon niet meer aan. Echt niet. Natuurlijk wil ik nog heel lang verder met mijn vriend. Maar niet zo. Niet door hier thuis zoveel last mee te maken. Ik hou dat niet lang meer vol. Ik ben ten einde raad. Negeren helpt niet bij hen. Iets terug zeggen of doen maakt het nog erger. Wat kan ik dan nog doen?
Datum:
21-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
België

hallo doei

Na 55 jr. ondanks advies hou k het voor gezien. iedere dag is straf, pijn verdriet enz. ik doe er niemand kwaad mee als ik vertrek. gewoon alleen. doei
Datum:
21-12-2009
Naam:
bj
Leeftijd:
55
Provincie:
Noord-brabant

hij en ik ouders vrienden mezelf? verandere ?

ik ben een meisje van 14 jaar.
en op me 13e ben ik erg gaan verandere ik ging opzoek naar mezelf samen met nog een meisje dat meisje heeft een aandoening bordeline, haar emoties zijn 10 x erger dan die van jou en mij. dus als ik een dipje had had zij zelfmoord neiginge ik heb dit zo'n anderhalf jaar aan moeten horen ik kon niet meer slapen ik kraste me armen en benen open om alle zorgen er uit te hale alle angst en haat. en ik werd ook gepest omdat ik me haar zwart had geverft ik wou anders zijn dan andere uniek en veel mense waren daar door trots op me kijk daar heb je haar met haar zwarte haar en dr donkere make-up, maar in andere ogen was ik het buitebeentje en word nog steeds gepest. toen een vriendin mijn krassen zag en ik al vaak niet meer zin had om mee te gaan shoppe of leuke dinge doen zo als zwemme [ dan zagen ze de krasse op me benen ] vroeg ze wat er was en ik brak en dat gebeurde in de kleedkamer op school, ze nam me mee naar onze mentor die er echt van schrok, van zijn reactie schrok ik ook heel erg, hij wees me dor naar de coordinator van hem moest ik het me oudrs vertellen maar dat wou ik niet, in de tijd was het net uit met me vriend hij is veel ouder dan mij daar was veel gedoe over en ik had een andere jongen ontmoet en toen me ma vroeg met wie ik in de stad was wou ik het niet zegge en krege we ruzie ik vertelde haar schreeuwent dat ze een slechte moeder was dat ze neit eens zag aan haar eigen dochter dat ze het leven niet meer zag zitte en liet haar de krassen zien ze begon te huile en ik voelde me schuldig op school ging het nieuwe als een lopend vuurtje iedereen wist het en iedereen wou het zien ik negeerde het en de opmerkinge ook, ik had een gesprek met de school arts / pychologe dat was erg fijn! dat heeft me serieus echt geholpen dat meisje kreeg ook hulp en die jongen kwam dronkend bij me aan zette en ik heb hem verteld dat hij niet mijn type was om mee om tegaan en ik ben nu terug bij me ex we ware eergister een jaar samen.
ik word nog steeds gepest maar ik denk van

ik ben uniek. jullie niet jullie hebben mekaar nodig om je heel wat te voelen en wat voel je ? je maakt andere kapot nou wees er trots op.

aan iedereen die gepest word of wat dan ook zoek hulp ga het niet alleen doen wnt dat is niet nodig ! en heb je een schouder nodig om op uit te huile dan zal ik er voor je zijn.
Datum:
21-12-2009
Naam:
Naomi
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

crazyyy

ik word gek in mijn huis, ik ben niet welkom als kind!!! Ik heb veel verdriet........ Wat is beste en minst pijnlijke zelfmoord??? ik ben het zat!
Datum:
20-12-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

pijn

ik ben een meisje die veel problemen heeft alleen mijn ouders zien dat niet ze denken dat ik geen problemen heb mijn vader begrijpt mij wel maar mijn moeder niet ik heb heel vaak ruzie met mijn moeder ze wordt overal boos om wij verhuizen heel vaak en ik moet alltijd mijn vrienden achterlaten nu ik hier .......woon ik wil de plaats niet noemen heb ik helemmaal niet goeije vrienden ik had in mijn vorige woonplaats een hele goeije vrinndin ik kon haar bijna alles vertellen maar nu ik weg ben is ze heel erg veranderd ze doet hele rare dingen ik wordt geslachen thuis door mijn moeder en mijn broer ik ben vandaag betrapt met roken door mijn broer en hij ging helemaal om mij schreeuwen hij zegt tegen mij alltijd voor de grap dat ik niet in deze vamielie woon maar dat is niet alltijd leuk een keer toen we met de hele gezin ginngen praten zij hij tegen mij dat ik weg moes gaan omda ik niet in deze gezin woonde en ik voelede mij ...... mijn ouder doen er helemaal niks meee ze zegen alleeen hou op en als ik iets thuis verkeerd doe wordt ik geslachen door mijn moeder op school heb ik soms een gesprek hoe het met mij gaat omdat ik in de klas schreeuw ik kan mijn broblemen helemaal niet aan school vertellen omdat ik bang ben ik weet niet wat er dan gaat gebeuren ik doe alsof ik stoer ben maar dat ben ik helemaal niet ik heb veel meer dingen om te vertellen maar laat mara zitten wie gaat er nou mij begrijpen!!
Datum:
20-12-2009
Naam:
annoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.