Levensverhalen (pagina 780)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geestelijk-zowel lichaamelijk mishandel

ik heb twee jongens van 3jr en5jren ik hou zoveel van ze om me vriend zijn ze niet bij mij ik heb geen onder dak ik ben afvankelijk
Datum:
03-01-2010
Naam:
maria
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

wat moet ik doen

ik heb een vriend en die ze ouders bemoeien zich met als en ze zegen dat als er wat is dat het door mij komt ze blijven zeggen je bent een h en dat ik het leven niet waard ben en dat het en dat het beter is als het uit ga maar dat wil ik niet en ik heb er zoveel verdriet van dat ik gewoon niet meer wil zit niet goed in me vel als gaat mis op me werk en op school eet weinig slaap haast niet ben gouw boos op anderen wat moet ik doen
Datum:
03-01-2010
Naam:
s*******
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Nooit heb ik het gevoel gehad dat iemand echt van me gehouden he

Er gaat teveel door me heen om echt de hoofdrede te vinden waarom ik soms aan zelfmoord denk. Ik denk dat ik het lef niet zou hebben als het puntje bij paaltje komt. Maar ik hoop bijna elke dag dat ik niet meer wakker word als ik ga slapen. Ik vole me alleen en kan het niet meer aan, dit leven.
Datum:
03-01-2010
Naam:
Yasmina
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-brabant

verloren

Ben heel somber gestemd, voel me niet goed, geestelijk dan.Afscheid genomen van de ijsfabriek onder verdachte omstandigheden(onder druk zetten om een wurgcontract te tekenen)ik hoor niks meer van mijn ex collega's, vorige week crematie meegemaakt van mijn favoriete oma.Kon ik maar bij haar zijn, ik zie het leven even niet meer zo zitten.Mijn gedachten gaan verder dan enkel maar werken, betalen.Ik heb geen zin meer in het leven, continu trammelant, en heb volgens sterfdatum .nl nog 20 jaar te leven, dus zo lang moet ik nog 'lijden"met deze klotemaatschappij.Kwaliteit van leven gaat hard achteruit!!!!
Datum:
03-01-2010
Naam:
Peter
Leeftijd:
42
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

ik zet al met heel mijn leven met tegen slagen .en het wordt steeds maar erger zowel relatie vlak als finacieel valk ik weet me gewoon geen raad meer wat ik moet doen mijn ex vriend laat zijn schulden bij mij achter waar ik dan ook nog voor op draai dan heb ik mijn dochter van 17 die me steeds afblaft en een kind gekregen heeft dat ik denk als hij geboren is ga ikvan de wereld af maar ik heb niet de moed om het zelf te doen ....
Datum:
03-01-2010
Naam:
lg
Leeftijd:
48
Provincie:
België

I've lived long enough, I'm done

sinds mijn tiende heb ik al veel klappen gehad, emotionele klappen
mijn vader heeft me een aantal malen in de steek gelaten en gewenst dat ik nooit had bestaan. Hij heeft zelfs tijdens de zwangerschap zo geprobeert dat mijn moeder een miskraam kreeg. Zo graag keek hij naar mij uit.
ik ben ''medisch verkracht'' door een gyneacoloog (tenminste zo noemde de huisarts het)
Ik ben meerdere malen in de steek gelaten. Ik stond voor de ander klaar dag en nacht maar toen ik het nodig had waren al mijn ''vrienden'' ineens niet bereikbaar.
moest al vroeg zelfstandig zijn omdat mijn moeder alleen was. En daardoor soms ook was ik erg eenzaam
nu nog. ik ben anders dan de meeste. ik ben een van de eerste nieuwetijds kinderen met paranormale gaven. Daar is geen hulp in.
en zo kan ik nog een tijd door gaan
ik heb het voort gehad... ik ben moe van het vechten... ik heb dit zon 6 jaar geleden ook gehad, daar ben ik door heen gekomen
nu heb ik de energie niet meer, ik ben op. zowel lichamelijk als geestelijk
en vandaag kwam de genade klap
ik geef me over
I've lived long enough, I'm done
Datum:
03-01-2010
Naam:
unknown
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

Wat nu..

Ik weet dat er mensen zijn die het erger hebben dan ik, er zijn altijd mensen die het erger hebben dan iemand, maar ik hulp nodig maar ik durf er niet om te vragen.

Toen ik 8-9 jaar was zijn mijn ouders gescheiden, voor die scheiding waren en natuurlijk veel ruzie's etc. Maar sinds ze zijn gescheiden ben ik nooit meer echt blij geweest. Het was alsof er iets weg was. Ik ben op de basisschool jarenlang gepest, dat is pas opgehouden toen ik in de 1ste kwam te zitten van de middelbare school. Ik zat vaak te denken over vroeger of over problemen die ik had. Ik speel sinds m'n 6de gitaar en dat gebruik(te) ik ook als uitweg van down-gevoelens. Ik woonde gewoon bij mijn moeder, maar ik heb nooit echt met haar om kunnen gaan. We hadden altijd ruzie om de kleinste dingen en daardoor voelde ik me ook niet echt beter. Afgelopen zomervakantie heeft ze mij het huis uit gezet en me 'wonende' geplaatst op de woonboot van haar vriend, die ze eigenlijk al had voordat ze gescheiden was. ik heb daar een aantal maanden gewoont. Toen hebben ze me op straat gezet, want ik weet bijna zeker dat, dat gewoon hun plannetje was om van mij af te komen. Ik moest dus wel noodgedwongen bij mijn vader wonen. Dat is een tijd goed gegaan. Maar ik gebruik sinds mijn 13de drugs en dat soort onzin, gewoon om mijn k*t gevoelens even kwijt te zijn. Dat is het afgelopen jaar steeds meer en meer geworden, omdat ik me steeds meer en meer rot voel. Ik heb dan ook het supergrote sterke ongelovelijke vermoeden dat ik manisch depressief ben, en dat al best lang ben (misschien sinds de scheiding al). Ik wil wel me wel laten testen enzo, maar ik ben bang dat ze zullen zeggen dat ik me maar aanstel en gewoon wat positiever moet zijn, terwijl ik zelf echt elke dag zelfmoord gedachten heb en ook een groot aantal keren op een flat heb gestaan om te springen. Tot nu toe werd ik altijd door iemand tegengehouden. (vrienden van me dus).

Wat denken jullie ervan? denken jullie dat ik maar een aanstellertje ben? of denken jullie wat ik denk?

ik ben er heel erg onzeker over omdat de ene zegt dat ik me aanstel en de andere me wel gelooft en omdat ik me zo depressief voel weet ik nog slechter wat ik meot geloven.

gr maks.
Datum:
03-01-2010
Naam:
Max
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

ouders

Ik zit al een hele tijd vast aan zelfmoort gedachtes... Mijn ouders, met name mijn vader doet zo ontzettend k*t tegen me! ik wil soms t liefste een mes pakken en aan mn leven een einde maken. Ik word helemaal gek hier! Ze maken me depressief en agressief! en er komt een dag dat ik het niet meer trek vrees ik. en dan komt er aan een leven een einde, of dat van mij of dat van mn ouders...
Ik ga kapot, ik voel me zo kut!
HELP ME!
Datum:
03-01-2010
Naam:
parental suicide
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

eenzaamheid

ik ben altijd al een beetje een buitenstaander geweest, dat wist ik al toen ik in groep 4 zat, toen ik buiten in de pauze alleen op een bankje voor me uit zat te staren. ik heb tot groep 7 nooit echt 'een beste vriendin' gehad, zoals vele andere hadden. het waren altijd groepjes en natuurlijk zat ik daar niet bij. ik probeerde erbij te horen, maar altijd viel ik erbuiten, alsof ik een of andere ziekte had. in groep 7 kwamer wel een meisje bij, en zei en ik groeide naar elkaar toe, en we werden beste vriendinnen. maar op een dag, we zaten gewoon in de les, werd er een briefje naar me gegooid waar een gesprek op stond. het meisje naast me (die zat naast mijn beste vriendin) wou het afpakken, maar ik zag al wat er op stond. het kwam er op neer dat mij niet moesten, irritant en lelijk vonden. het deed pijn, maar ik was er aan gewend. het pesten deed ook al geen pijn meer. mijn leven leek gewoon een zwart gat, maar ik had dat niet door toen. steeds vaker ging ik savond in mijn eentje in bed huilen, zomaar ineens en toen leek het alsof er met een mes in mijn lichaam werd gepord, op een gegeven moment kwam via ht nieuws op tv erachter dat mensen voor de trein springen enzo als ze geen zin meer in het leven hebben. begrijp me goed, ik heb eg een geweldig familie, iedereen staat voor mij klaar, maar zelfs in mijn familie voelde ik met altijd een buitenstaander. ik heb nog steeds geen zelfmorod gepleegd, ik probeer vol te houden, ik wil weten hoe het veder gaat, het gaat nu ok al beter op de middelbare school nu. ik probeer te zeggen, als je geen zin meer heb in het leven, probeer vooruit naar je toekomst te kijken, begin opnieuw.
Datum:
03-01-2010
Naam:
Sascha
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Ikweethetnietmeer.

Ik heb ongeveer drie jaar geleden vertelt dat ik zelfmoord wou plegen door sexualiteit van een ander, tegen iemand die ik vertrouw, Diegene had hulp ingeroepen van profs. En het hielp niet. Toen stopte dat en werd het steeds erger. Op een dasg kwamen me ouders erachter en die gingen gelijk naar hogere mensen. Die zeiden dat als ik nog eens iets doe dat ik dan opgenomen word. Dus ik heb best lang niks gedaan, maar sinds gisteren ben ik weer begonnen, net een soort verslaving. Nu weet ik het echt niet meer. Als me ouders of wie dan ook erachter komt dan word iki waarschijnlijk opgenomen. Maar ik kan ook niet mijn wonden verschuilen. Ik wil zo graag dood,
En iemand zei dat hij wist waar je een pistool kon kop[en,
Dus diegene:
Waar?

En iemand wou iemand die naar hem haar luisterde, dus ik wil naar je luisteren zeg het maar als je wilt, dat geld voor iedereen, want ik wil ook graag iemand waar ik alles kan zeggen en vragen,
Xoxo
Datum:
03-01-2010
Naam:
Jezelfmoordcollega
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.