Levensverhalen (pagina 782)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Help

Ik word nooit geaccepteerd,

ik ben een jongen 15 jaar,
en loop stage op een basisschool,
niemand accepteerd het en word uitgemaakt voor een homo, altijd door iedereen ben ik een homo, mijn vader en moeder hebben altijd ruzie, en schreeuwen dan heel erg, ik weet het niet meer, ik heb er geen zin meer in. Ben nu aan het rondkijken maar kan niets vinden over meer informatie of hulp,

ik heb vaak ngeschreeuwd dat ik dood wil en heb in bijzijn van mijn ouders mijn keel bijna doorgesneden, heb spijt dat ik het niet heb gedaan, kon ik dit rot leven vaarwel zeggen en hopen dat mij iets beters wacht.

Ik blijf erbij ik wil gewoon DOOOOD
Datum:
04-01-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

in de steekworgen gelaten

ik heb er geeen zin meer in me leven echt niet ik had een vriending als zij iets vroeg aan mij en ik zij neej dan word zij altijd boos op iedere dingetje van echt alles duss nuu heb ik met haar ruzie ze vertelst alle geimen wat ik tegen haar heb gegt heeft ze allemaal tegen me ouders gezegt me oudets zien me niet meer staan me famile hellemaal niet HELP me wat moet ik doen
Datum:
04-01-2010
Naam:
sorry zeg ik niet
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil weg...

Het wordt met de dag erger ; de gevoelens om te laten zien dat ik hier niet langer wil zijn, in een wereld van geestelijke pijn. Ik moet iedere dag naar een hell, waar ik uitgelachen wordt, waar de mensen denken dat ik het allemaal wel ''ok'' vind en dat ik heus niet zo'n erg leven heb, school. Ik heb geen enkele vriend, ik heb slechts twee dingen die als lichtbron mijn weg in dit duistere pad dat ''leven'' heet naar het einde lijden. Mijn toekomst als ik deze school weet af te ronden en een vriendin, alleen woont die vriendin niet hier, maar in Zweden, ik kan haar maar eens in het half jaar zien, dit maakt me zeer melancholiek. Als ik thuis kom van wat voor mij de Hell is, krijg ik een chagrijnige moeder die op alles commentaar heeft en waar nooit wat goed bij is en een stief vader met een ''iets'' te groot ego om het op een beschaafde manier uit te drukken. Ik zit alleen op kamer buiten school, de hele dag. Brainstormen over een uitweg, een weg die me verlost van het gepest, de stress, de druk, het gezeur, eigenlijk alles... Die uitweg is voor mij duidelijk ; zelfmoord. Ik heb zeer grote twijfels of ik mijn leven nog in stand kan houden totdat ik mijzelf van de pijnvolle omstandigheden verlost heb. Dit houdt in ; 18 zijn en bij mijn vriendin in Zweden studeren. Helaas zie ik de toekomst niet op die manier in en is dat slechts een droom. Ik wens jullie allemaal het best in je leven en hoop dat jullie er wat van kunnen maken, in tegenstelling totdat mijn lot is en wat ik ervan gemaakt heb.
Ik hoop dat er hier mensen zijn, die graag met mij zouden willen praten en verhalen zouden willen delen.
Lunar.
Datum:
04-01-2010
Naam:
Lunar
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

liefde

mijn vriendin heeft het uitgemaakt maar ik zie haar echt nog dood graag ik heb een mama maar die kijkt niet naar mij om mijn vader is dood ik zit nu echt in de problemen want ,ik zie haar graag dus daarom wil ik het leven het niemand anders meer bevuilen ik zou graag een einde aan mijn leve maken maar weet niet hoe
Datum:
04-01-2010
Naam:
ken
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Ouders en Exen

Ik Denk al vanaf mijn 11 jaar aan zelfmoord.
ik ben ook opgenomen geweest en dat heeft toen wel geholpen.
Daar ben ik wel redelijk goed uit gekomen.
Ik ben nu moeder van 2 kinderen alleen de oudste heeft een andere vader daar ben ik nu 2 jaar vanaf gelukkig.
Maar ik heb nu hele erge ruzie met mijn ouders die me voor van alles uitmaken ik ben sexueel mishandeld en mijn moeder zegd gewoon keihard heb je het zelf niet uitgelokt.
Maar ik zie mijn ouders niet omdat we ruzie kregen over mijn zoontje van 4 en nu wilde ze me niet meer zien nu heeft mijn ex het afgelopen weekend mijn zoontje naar mijn ouders gebracht daar ben ik het niet mee eens ze wil mijn niet zien dus ook mijn kinderen niet.
Mijn moeder heeft zelfs tegen mij gezegd dat ik 1 kind niet eens aan kan laat staan 2 en volgens mijn moeder ben ik erg egoistich dat zeg je toch niet tegen je kind maar zei wel.
Ik wil niet meer ik heb ook al eerder zelfmoord geprobeerde te plegen maar niet gelukt jammer genoeg.


ik wil niet meer.
Datum:
04-01-2010
Naam:
du Prie
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

het einde?

Elke dag is een gevecht.
Het is moeilijk, om in slaap te komen, het is nog moeilijker om op te staan.

Het is moeilijk, om enthousiast te worden over activiteiten, het is moeilijk om dingen te doen.

Ik wil niet meer werken, ik wil niet meer naar school.

Die mensen, de massa om je heen, in het volle licht, ze weten niet hoe het voelt.

Hoe het voelt, om verdrietig te zijn, zonder reden.
Hoe het voelt, om niet meer enthousiast te zijn.
Hoe het voelt, als lachen pijn doet.
Hoe het voelt, om leeg te zijn.
Hoe het voelt, om niet meer te leven, maar een hartslag te hebben.
Hoe het voelt, om lichamelijk aanwezig te zijn, maar geestelijk ergens anders te zijn.

Alsof het leven een donkere kamer is. Je ogen wennen aan het duister, en je ziet de objecten om je heen, maar niet duidelijk. Je wacht, tot iemand het licht aan doet, het licht vanzelf aan gaat, sommigen zoeken zelf de schakelaar, aan de muur. Maar het lukt niet. Het gebeurd niet. Het leven blijft een eenzame donkere kamer, en niemand zal ooit begrijpen, hoe het voelt om in die kamer te zijn.

Toch, heb ik ergens nog hoop. Hoop dat ik de dingen duidelijker ga zien.

Hoop, dat ik mezelf ooit zal accepteren zoals ik ben, ook al word ik nooit gelukkig, ook al word ik nooit meer vrolijk. Ik wil weten wie ik ben, en mezelf zo accepteren, dan maakt het me niet eens uit.

Is dit het einde? Nee, lieve lezer, dit is niet het einde, NOG niet. Ik wil vechten, ik wil leven, ik wil in het reine komen met mezelf........Vechten jullie met me mee?
Datum:
04-01-2010
Naam:
Bo
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

2009////2010

Elke dag denk ik wel aan zelfmoord ik weet niet waarom ik heb gewoon het gevoel dat ik nooooit wat goed doe. Ik heb der gewoon. Geen zin meer in alles gaat fout m'n leve is een grote mislukkig!! Ik heb wel veel vrienden enzo maar in praat hier echt met niemand over omdat ik niet zoon zielig kind of iets ( niet dat Julie zielig zijn hoor !) en niemand begrijpt mij ik heb het 1x aan een vriendin vrteld n zij heeft toen alles aan me moeder vrteld en nu haat ik haar mArja ik haat me leven nog meer ik wil gewoon snijden maar dan krijg ik heel erg ruzie met m'n allerbeste vriendin omdat zij het zelf ook heeft gedaan en ik wil geen ruziedus daarom zeg ik niks ik zie het gwn niet meer zitten.
Datum:
04-01-2010
Naam:
~suïcidegiirll!!
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

goed maar slecht leven

ik heb soms echt een neiging om ZM te plegen want ik kan het leven niet meer aan
soms heb ik grote mond tegen mijn ouders en heb ik weer spijt maar dan ook tegen mij
en mijn stiefvader heeft pas iets ergs gezegt en daarmee voel ik me nu nog erger
ik heb dus problemen thuis en op school
maar ook best vaak met mijn vriendin
ik ben snel boos en jaloers enzo
ik heb een geweldige vriendin ik hou zoveel van dr
maar ik maak altijd zoveel ruzie's om niks
met mijn ouders en mijn vriendin
ik kan dr gewoon niet meer tegen
ik ben 13 en in een paar weken 14
dit is eigelijk zoal mijn hele leven
mijn vriendin heb ik sinds de zomer en dat is mijn eerste echte liefde
ik denk soms ik wil weg hier ik kan er niet meer tegen en dat dacht ik vroeger ook al toen ik een kind van 7 was
Datum:
03-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Skype

ik word gepest, ik ben net helemaal uitgescholden op skype, en ik kan er niet meer tegen, ik word uitgescholden door iedereen.. ik ben dik en alles ik word er helemaal gek van ik weet niet meer wat ik moet doen ! alsjeblieft help me ..
Datum:
03-01-2010
Naam:
Jeremy
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

pesten

ik word zo erg gepest door iedereen..
iedereen slaat me altijd
me ouders slaan me met honkbal knuppels
en ik word altijd uitgelachen door me kleding styl
ik heb me al een keer gesneden
maar het lukte me nieet..
wat moet ik doen?
Datum:
03-01-2010
Naam:
Samwise
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.