Levensverhalen (pagina 778)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

Nooit gedacht dat ik ooit op een site als deze mijn verhaal zou doen, ook geen idee wat ik ermee bereik.Misschien dat het oplucht, mensen zeggen immers dat het helpt om je gevoelens van je af te schrijven.Dus bij deze..

Al jaren lang heb ik ups en downs, op 1 of andere manier ben ik hier ook wel gewend aan geraakt en door het vele praten met meerdere mensen heb ik hier tot voor kort ook mee om kunnen gaan.
Langzamerhand merk ik dat negatieve gedachtes, zorgen en me continu druk maken over o.a. financien die voor geen meter lopen de overhand gaan nemen.
Ik begin me steeds meer af te vragen hoe lang ik nog door kan gaan met de schijnvertoning op m'n werk dat alles maar goed is, het afsnauwen van mijn vriend en de constante angst voor wat er nu weer gaat komen.
Ik heb financiele problemen, behoorlijke financiele problemen..lange tijd heb ik hiervoor mijn kop in het zand gestoken. Niet handig, maar ik kon en wilde er niet meer omgaan.
Nu begint de boel te escaleren, het is zo erg dat het mijn hele leven beheerst.Alleen op zondag heb ik rust; geen brievenbus, geen telefoontjes en geen deurwaarders die aan de deur kunnen komen. In mijn ogen is het uitzichtloos. Zonder te overdrijven, de hele dag loop ik rond met de gedachte; is dit het nou?
Ik ben 24, met in mijn ogen totaal geen toekomstbeeld. Ik ga naar m'n werk, in angst dat er loonbeslag is gelegd.Ik ga naar huis, in angst voor wat ik nu weer in de brievenbus ga aantreffen. Ik word er zo moe van.Het is verschrikkelijk dat ik niet zie wat ik wel heb; een leuk huisje en een lieve vriend waarvan ik weet dat hij ontzettend veel van me houdt. Dat is ook het enige wat me er nu van weerhoudt om er een einde aan te maken.
Ik wil hem niet achterlaten..maar verlang tegelijkertijd zo naar die (geestelijke) rust....
Datum:
06-01-2010
Naam:
Ik
Leeftijd:
24
Provincie:
Anders

Het lef

De titel zegt alles al.
Ben als angstig kind geboren en dat is ook nooit meer over gegaan. Had het geluk dat ik geweldige feestvrienden had toen ik vanaf mijn 14e ging voetballen. Mijn vader pleegde zefmoord toen ik 10 was en daarna was het echt een ramp thuis. Mijn moeder maakte er een enorme puinhoop van. Als kind werd je dan 's nachts uit bed gehaald om haar emoties aan te zien op 11 jarige leeftijd en ouder. Dit ging door tot mijn 22e en ging toen op mijzelf wonen, de beste beslissing ooit in mijn leven. Mijn zus had al eerder die keuze gemaakt, door met 18 jaar zwanger te raken, terwijl ze nog op het vwo zat.....
Zo ging het leven verder en mijn moeder overleed in 1999 door overmatig drankgebruik op 54 jarige leeftijd. Natuurlijk wist ik dat dit ooit ging gebeuren, maar niet wat voor een impact dit had op een latere leeftijd. Heb zeer veel vrouwen en relaties gehad en kon daarover niet klagen, menigeen was jaloers zelfs. Toch mislukten alle relaties, door mijn toedoen. In 2003 kwam het echt tot een dieptepunt en kwam onder behandeling van een physiotherapeut. Het hielp even, maar niet echt. De angst en pijn bleven. Toch had ik nog een paar mooie relaties ook 1 in die tijd en nadat ik verhuisd was naar mijn huidige woning zo'n 2 jaar geleden was het einde echt zoek. Een andere baan en ik raakte de grip op het echte leven steeds meer kwijt. Financieel heb ik geen enkel probleem, zodat eenieder ook maar inziet dat dat niet de moraal van het verhaal is.
Heb sinds ik verhuisd ben, geen normale relatie meer gehad en de angst en alleengevoel is ook dankzij mijzelf alleen maar groter geworden.
Mijn hele leven (na mijn ongeveer 18e) denk ik al aan zelfmoord. Gelukkig heb ik de moed niet om het via een gruwelijke weg te doen, maar geef toe dat als ik de pil van drilon in huis had het allang fini was.
Ik wil niet leven met medicijnen en alle ellende van dien en geef het ook niet zomaar op, maar deze tijd heeft me weer enorm doen terugslaan naar het oude gedrag. Alhoewel oud niet het juiste woord is. Het zat er altijd al in. Sterker nog, het zit in onze familie, hoe kan dat?
Hoop nooit dat het zover zal komen, maar besef dat ik er steeds dichter bij ben.

Liefs voor iedereen die met hetzelfde probleem worsteld.

Marcel
Datum:
06-01-2010
Naam:
Marcel
Leeftijd:
43
Provincie:
Overijssel

DOOD

hallo mensen ik ben een jongen van 14
en word elke dag gewoon door mijn ouders gepest en geplaagd en wil ik liever in huilen uitbarsten
op school word ik ook alleen maar gepest en wil liever de moed opgeven en gewoon mezelf doodsteken want ik kan er niet meer tegen

en krijg elke keer als zo iets gebeurt de gedachten van dood,internaat,lijden en ik wil dat niet
Datum:
05-01-2010
Naam:
jeffrey
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Gebroken hart.

over het laatst was ik stapel op een jongen.hij was dan wel 17 maar hij maakte me gek.
hij had gevoelens voor mij en ik voor hem.
we spraken af.
hij had een vriendin.maar hij voelde er niet veel meer voor zij hij .hij wou dat ik nog met geen één andere jongen meer contact had dat op mij was.ik was kei gelukkig.. tot zijn vriendin er achter kwam alles veranderde..hij begon anders te doen en hij was jaa.. ik herkost hem niet meer. ik heb er 2 weken voor gehuild. ik zag men leven niet meer zitten. ik zou het liefste willen dat ik voor zijn neus omver of dood word gereden. ik ben veel te lelijk.. niemand wilt me denkik .. ik zou zo graag van men leven vanaf zijn .. ik denk dat iedereen maar alsof doet.. die me leuk vinden.. IK VOEL ME AFSCHUWELIJK!
en zo sletterig dat ik me laten doen heb door hem. ik had veel ruzie met mensen . ik zou eigenlijk graag zelfmoord plegen.. maar ik denk dat ik daarmee veel mensen ga kwetsen .. maar het is tog tenslotte mijn leven ?
en niemand ziet me staan.
ik ben gewoon te lelijk,OERlelijk :'(
Datum:
05-01-2010
Naam:
silke
Leeftijd:
13
Provincie:
België

LEVEN IS GEWOON VECHTEN

Als de leven alleen maar leuk was,en alles wat je wilt hebt zou het op een gegeven moment niet meer leuk zijn, er is niemand die zonder probleem leeft, iedereen kan huilen maar daar zijn vrienden voor om jou te steunen daar zijn mensen voor die je graag willen helpen. Met zelfmoord kan je niks veranderen,,je hebt een lang leven voor je ,, de problemen zijn tijdelijk, als wilt kan je problemen oplossen door hulpt te vragen aan mensen die voor je zijn bijvoorbeeld maatschapelijk werkster of dokters, Je moet gewoon elke dag vechten voor je leven om goed gezond te worden..en een leuk leven te hebben. Zelfmoord is geen oplossing vind ik, dat wilde ik ook wel... Maar waarom heb jij het tot nu toe niet gedaan?Omdat...jou iets tegenhoud...je hebt hoop,,misschien zeg je dan..van binnen..misschien komt alles wel goed...!WAT HOUD JE TEGEN?
Denk na je hebt mensen om je heen, als eerst God die zou me nooit vergeven, omdat hij mij naar de aarde heeft gestuurd zodat ik goed leef,dat ik mijn best doe en dat ik de goede plek verdien in plaats van de hel, tenminste ik geloof daarin, hij heeft mij een leven gegeven en die leven mag ik niet beeindigen. Tweede je ouders je zus of broer,,wat zouden die dan doen..zou je hun zomaar verlaten, en een niet vergetelijke pijn laten lijden aan hun, in plaats van alles oplossen en gelukkig met hun zijn. En je vrienden?? Denk aan school of je werk, je kan heus wel een goede toekomst maken, als je gewoon hard bikkelt in plaats van dingen in je hoofd hangen, Zelfmoordplegen is geen einde, dat is alleen maar onder de grond met je dode lichaam,vind je het niet eng om dood te gaan?Weetje wel wat er word verwacht?Natuurlijk is het je eigen mening, ikweet niet of je gelovig bent, maar ik weet zeker dat God er niet blij mee zou zijn.Denk aan je zelf,aan je omgeving. Vecht met de leven iedereen heeft een probleem,het komt heus wel goed.Alleen moet je wel problemen praten en oplossen, anders gaat het maar zo door. Red je leven, voordat je er geen spijt van gaat krijgen ;)
Datum:
05-01-2010
Naam:
R.ANGEL
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

ik krijg zelfmoord gedachtes

ik voel me elke keer zo nutteloos..

heb ook geen zin meer in emoties te voelen..

liefde maakt ook blind, en wat heb je eraan uiteindelijk..

stopte me hart maar als terwijl ik slaap eindelijk van alles af!!!
geen moeilijke gedachtes of gedoe gewoon rust!!
Datum:
05-01-2010
Naam:
flipflop
Leeftijd:
32
Provincie:
Overijssel

K ben zo alleen

Mijn leven is k*t. Mijn zus haat me en mijn moeder doet rot. Mijn vader zie ik bijna nooit. Dat komt door mijn moeder. Die doet alleen maar wat goed is voor haar. Ik ben niks waard. Ik wil dood. Ik moet dood. Maat het is eng.
Datum:
05-01-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Fuck it all.

Ik ben geboren in Rusland en mijn familie is een politieke vluchteling.
Ik ben veel slimmer en inziender dan anderen.
Heel mijn leven word ik al gepest op school.
Ze gooien sneeuwballen met stenen er in naar mij.
Er is ook een meisje aan wie ik mijn gevoelens voor haar heb laten weten.
Ze wou totaal niets met mij te maken hebben.
Eerlijk gezehd was dit geen verrassing.
Het doet mij constant immens veel door aan haar te denken.
Ik snij en bekras mezelf om mijn gedachten van haar af te houden.. knt ni mr aan
Datum:
04-01-2010
Naam:
niemand...
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Help

Ik word nooit geaccepteerd,

ik ben een jongen 15 jaar,
en loop stage op een basisschool,
niemand accepteerd het en word uitgemaakt voor een homo, altijd door iedereen ben ik een homo, mijn vader en moeder hebben altijd ruzie, en schreeuwen dan heel erg, ik weet het niet meer, ik heb er geen zin meer in. Ben nu aan het rondkijken maar kan niets vinden over meer informatie of hulp,

ik heb vaak ngeschreeuwd dat ik dood wil en heb in bijzijn van mijn ouders mijn keel bijna doorgesneden, heb spijt dat ik het niet heb gedaan, kon ik dit rot leven vaarwel zeggen en hopen dat mij iets beters wacht.

Ik blijf erbij ik wil gewoon DOOOOD
Datum:
04-01-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

in de steekworgen gelaten

ik heb er geeen zin meer in me leven echt niet ik had een vriending als zij iets vroeg aan mij en ik zij neej dan word zij altijd boos op iedere dingetje van echt alles duss nuu heb ik met haar ruzie ze vertelst alle geimen wat ik tegen haar heb gegt heeft ze allemaal tegen me ouders gezegt me oudets zien me niet meer staan me famile hellemaal niet HELP me wat moet ik doen
Datum:
04-01-2010
Naam:
sorry zeg ik niet
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.