Levensverhalen (pagina 779)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik wil weg...

Het wordt met de dag erger ; de gevoelens om te laten zien dat ik hier niet langer wil zijn, in een wereld van geestelijke pijn. Ik moet iedere dag naar een hell, waar ik uitgelachen wordt, waar de mensen denken dat ik het allemaal wel ''ok'' vind en dat ik heus niet zo'n erg leven heb, school. Ik heb geen enkele vriend, ik heb slechts twee dingen die als lichtbron mijn weg in dit duistere pad dat ''leven'' heet naar het einde lijden. Mijn toekomst als ik deze school weet af te ronden en een vriendin, alleen woont die vriendin niet hier, maar in Zweden, ik kan haar maar eens in het half jaar zien, dit maakt me zeer melancholiek. Als ik thuis kom van wat voor mij de Hell is, krijg ik een chagrijnige moeder die op alles commentaar heeft en waar nooit wat goed bij is en een stief vader met een ''iets'' te groot ego om het op een beschaafde manier uit te drukken. Ik zit alleen op kamer buiten school, de hele dag. Brainstormen over een uitweg, een weg die me verlost van het gepest, de stress, de druk, het gezeur, eigenlijk alles... Die uitweg is voor mij duidelijk ; zelfmoord. Ik heb zeer grote twijfels of ik mijn leven nog in stand kan houden totdat ik mijzelf van de pijnvolle omstandigheden verlost heb. Dit houdt in ; 18 zijn en bij mijn vriendin in Zweden studeren. Helaas zie ik de toekomst niet op die manier in en is dat slechts een droom. Ik wens jullie allemaal het best in je leven en hoop dat jullie er wat van kunnen maken, in tegenstelling totdat mijn lot is en wat ik ervan gemaakt heb.
Ik hoop dat er hier mensen zijn, die graag met mij zouden willen praten en verhalen zouden willen delen.
Lunar.
Datum:
04-01-2010
Naam:
Lunar
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

liefde

mijn vriendin heeft het uitgemaakt maar ik zie haar echt nog dood graag ik heb een mama maar die kijkt niet naar mij om mijn vader is dood ik zit nu echt in de problemen want ,ik zie haar graag dus daarom wil ik het leven het niemand anders meer bevuilen ik zou graag een einde aan mijn leve maken maar weet niet hoe
Datum:
04-01-2010
Naam:
ken
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Ouders en Exen

Ik Denk al vanaf mijn 11 jaar aan zelfmoord.
ik ben ook opgenomen geweest en dat heeft toen wel geholpen.
Daar ben ik wel redelijk goed uit gekomen.
Ik ben nu moeder van 2 kinderen alleen de oudste heeft een andere vader daar ben ik nu 2 jaar vanaf gelukkig.
Maar ik heb nu hele erge ruzie met mijn ouders die me voor van alles uitmaken ik ben sexueel mishandeld en mijn moeder zegd gewoon keihard heb je het zelf niet uitgelokt.
Maar ik zie mijn ouders niet omdat we ruzie kregen over mijn zoontje van 4 en nu wilde ze me niet meer zien nu heeft mijn ex het afgelopen weekend mijn zoontje naar mijn ouders gebracht daar ben ik het niet mee eens ze wil mijn niet zien dus ook mijn kinderen niet.
Mijn moeder heeft zelfs tegen mij gezegd dat ik 1 kind niet eens aan kan laat staan 2 en volgens mijn moeder ben ik erg egoistich dat zeg je toch niet tegen je kind maar zei wel.
Ik wil niet meer ik heb ook al eerder zelfmoord geprobeerde te plegen maar niet gelukt jammer genoeg.


ik wil niet meer.
Datum:
04-01-2010
Naam:
du Prie
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

het einde?

Elke dag is een gevecht.
Het is moeilijk, om in slaap te komen, het is nog moeilijker om op te staan.

Het is moeilijk, om enthousiast te worden over activiteiten, het is moeilijk om dingen te doen.

Ik wil niet meer werken, ik wil niet meer naar school.

Die mensen, de massa om je heen, in het volle licht, ze weten niet hoe het voelt.

Hoe het voelt, om verdrietig te zijn, zonder reden.
Hoe het voelt, om niet meer enthousiast te zijn.
Hoe het voelt, als lachen pijn doet.
Hoe het voelt, om leeg te zijn.
Hoe het voelt, om niet meer te leven, maar een hartslag te hebben.
Hoe het voelt, om lichamelijk aanwezig te zijn, maar geestelijk ergens anders te zijn.

Alsof het leven een donkere kamer is. Je ogen wennen aan het duister, en je ziet de objecten om je heen, maar niet duidelijk. Je wacht, tot iemand het licht aan doet, het licht vanzelf aan gaat, sommigen zoeken zelf de schakelaar, aan de muur. Maar het lukt niet. Het gebeurd niet. Het leven blijft een eenzame donkere kamer, en niemand zal ooit begrijpen, hoe het voelt om in die kamer te zijn.

Toch, heb ik ergens nog hoop. Hoop dat ik de dingen duidelijker ga zien.

Hoop, dat ik mezelf ooit zal accepteren zoals ik ben, ook al word ik nooit gelukkig, ook al word ik nooit meer vrolijk. Ik wil weten wie ik ben, en mezelf zo accepteren, dan maakt het me niet eens uit.

Is dit het einde? Nee, lieve lezer, dit is niet het einde, NOG niet. Ik wil vechten, ik wil leven, ik wil in het reine komen met mezelf........Vechten jullie met me mee?
Datum:
04-01-2010
Naam:
Bo
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

2009////2010

Elke dag denk ik wel aan zelfmoord ik weet niet waarom ik heb gewoon het gevoel dat ik nooooit wat goed doe. Ik heb der gewoon. Geen zin meer in alles gaat fout m'n leve is een grote mislukkig!! Ik heb wel veel vrienden enzo maar in praat hier echt met niemand over omdat ik niet zoon zielig kind of iets ( niet dat Julie zielig zijn hoor !) en niemand begrijpt mij ik heb het 1x aan een vriendin vrteld n zij heeft toen alles aan me moeder vrteld en nu haat ik haar mArja ik haat me leven nog meer ik wil gewoon snijden maar dan krijg ik heel erg ruzie met m'n allerbeste vriendin omdat zij het zelf ook heeft gedaan en ik wil geen ruziedus daarom zeg ik niks ik zie het gwn niet meer zitten.
Datum:
04-01-2010
Naam:
~suïcidegiirll!!
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

goed maar slecht leven

ik heb soms echt een neiging om ZM te plegen want ik kan het leven niet meer aan
soms heb ik grote mond tegen mijn ouders en heb ik weer spijt maar dan ook tegen mij
en mijn stiefvader heeft pas iets ergs gezegt en daarmee voel ik me nu nog erger
ik heb dus problemen thuis en op school
maar ook best vaak met mijn vriendin
ik ben snel boos en jaloers enzo
ik heb een geweldige vriendin ik hou zoveel van dr
maar ik maak altijd zoveel ruzie's om niks
met mijn ouders en mijn vriendin
ik kan dr gewoon niet meer tegen
ik ben 13 en in een paar weken 14
dit is eigelijk zoal mijn hele leven
mijn vriendin heb ik sinds de zomer en dat is mijn eerste echte liefde
ik denk soms ik wil weg hier ik kan er niet meer tegen en dat dacht ik vroeger ook al toen ik een kind van 7 was
Datum:
03-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Skype

ik word gepest, ik ben net helemaal uitgescholden op skype, en ik kan er niet meer tegen, ik word uitgescholden door iedereen.. ik ben dik en alles ik word er helemaal gek van ik weet niet meer wat ik moet doen ! alsjeblieft help me ..
Datum:
03-01-2010
Naam:
Jeremy
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

pesten

ik word zo erg gepest door iedereen..
iedereen slaat me altijd
me ouders slaan me met honkbal knuppels
en ik word altijd uitgelachen door me kleding styl
ik heb me al een keer gesneden
maar het lukte me nieet..
wat moet ik doen?
Datum:
03-01-2010
Naam:
Samwise
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

tip

Jongens, alles wat ik hier lees, herken veel gevoel erin terug en denk zelf ook vaak na over dood maar kheb een soort eigen therapie er voor gemaakt.
Het is op dit moment moeilijk zoals veel mensen schrijven en mis. komt er een beter tijd aan?! Maarja, als je nu opgeeft maak je die niet meer mee. Maar.. zul je zeggen ik wil niet meer nu omdat ik het niet meer trek.

Wat te doen..?!

Wat zou kunnen helpen is voor jezelf op een rijtje te zetten hoe je dood wilt. Heb je die keuze gemaakt en het lef ervoor klinkt heel vreemd maar dat kan een bepaalde rust geven. Je hebt het nu in eigen hand. Je kan gaan als je wilt..
Juist als je dat vasthoud heb je grote kans dat je het wel vol gaat houden omdat je met jezelf bijvoorbeeld afspreekt: morgen ga ik. Maar dan word je wakker en denk je, oke nog een dagje want ik wil nog dit of dat doen, en voordat je het weet heb je weer een stuk van je leven opgebouwd en kan je opeens weer positieve dingen zien.
Ik zag laatst op tv. een man die 70 jaar oud is. Hij wilde 6 jaar ervoor zelfmoord plegen want hij had kanker. Het pilletje waarmee hij dit wilde doen had hij thuis liggen. Maar hij heeft hem niet geslikt... simpelweg omdat het hem rust gaf dat hij wel kon gaan wanneer hij wilde. Het gaf hem regie over zijn eigen leven, hij had het in de hand.

Ik hoop dat jullie hier misschien iets aan hebben.
Sterkte allemaal
Datum:
03-01-2010
Naam:
.
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

voor anderen

waarom ik zelfmoord wil plegen is niet voor me zelf. nou ja . eigenlijk ook wel. ik kan het niet meer aanzien dat mijn leven anderen verdriet doet. het is niet zo dat ik altijd depressief ben. ik ben iemand die echt kan genieten als ik alleen al naar de mooie bomen buiten kijk. als puber heb ik wel eens aan zelfmoord gedacht, maar dat doet iedereen wel eens denk ik. mijn geloof in god en dat wanneer je zelfmoord pleegd je naar de hel gaat heeft me er van weerhouden. maar nu weet ik het niet meer. want ik geloof dat het pijn doen van andere mensen erger is dan me zelf en als ik dan door god nog steeds naar de hel wordt gestuurdt dan is het maar zo. want daar ga ik toch al naar toe denk ik.....
ben een moslim die verliefd is op een ongelovige. hij houdt onzettend van me en ik weet na zoveel jaar dat ik al met hem om ga dat ik met hem wel gelukkig kan zijn. maar mijn familie is er op tegen. ik heb eigenlijk een hele lieve familie, die best vrij zijn maar wel nog steeds goede moslims zijn en een moslim meisje mag niet met een ongelovige trouwen want dan gaat ze naar de hel. en geen een goede ouder wil het slechte voor zijn kinderen. zij geloven echt dat ik hier mee een fout bega en dat ik echt ongelukkig zal worden later. ze denken echt dat ze het beste met me voor hebben. we hebben er ruzie over en soms praten we er ook over maar ik kan ze niet van andere gedachten brengen. mijn ouders hebben hun leven lang geprobeert goede ouders te zijn. mijn ouders zijn nooit echt verliefd geweest. ze houden van elkaar dat kan je goed zien. maar ze zijn getrouwd met de gedachte dat de ander een goed kandidaat was en liefde kwam later. en nu ik wil trouwen met een niet moslim, ze snappen het niet ze denken dat ik een moslim niet eens de kans heb gegeven ze snappen niet dat ik gewoon ontzettend van hem houd en dat ik het gewoon niet in mijn hand heb. en nu geven ze zelfs hun zelf de schuld. dat ze mij toch te vrij hebben opgevoed. het is moeilijk om te zien dat de mensen om je heen echt pijn hebben met de keuze´s die jij maakt. mijn vriend waar ik nu al weer ruim 6jaar stiekem al mee omga snapt het ook niet hij laat aan mij de keuze. hij heeft het er moeilijk mee dat hij er niet echt over kan praten. hij vind dat ik moeilijk doe en dat als ik dat soort ouders heb die het niet wil begrijpen ik gewoon weg moet gaan en met hem moet trouwen. dat ik al 27 ben en ik nu mijn eigen keuzes moet gaan maken. maar in een moslim familie ben je een kind tot je getrouwd bent en heeft de leeftijd er niks mee te maken. ik ben nu al een tijdje bezig en ik zie dat ik er toch niet uit ga komen. heb ooit gevraagd aan hun wat meer pijn zou doen; mijn keuze voor de ander of mijn dood. en hoewel mijn ouders niet vaak hetzelfde denken. kreeg ik van beide kanten dezelfde antwoordt. mijn dood zou makkelijker te verwerken zijn......
vond het heel erg dat ik dat moest aan horen. heb al jaren zitten bidden dat god mij tot zich neemt. maar ja ik ben er nog steeds. het is nu bijna een jaar geleden dat ik het mijn ma enzo heb verteld en er is niet veel opgeschoten. op ten duur kon ik er niet meer tegen en heb ik thuis gezegd dat ik dan niet met hem ga trouwen maar dan ook met niemand. maar zelfs dat kan niet. ik moet en zal trouwen met een moslim en hij heeft ook genoeg van het stiekeme gedoe en wil dat ik gewoon vrij naar hem toe kan gaan. logich want ik ben ook moe, van alle smoesjes. ik kan er niet meer tegen om steeds iedereen tevreden te houden. ik ben gewoon moe. ik heb er genoeg van. als ik voor mijn vriend kies, maak ik mijn ouders en de nog veel meer mensen verdrietig. en weet niet of ik dat wel aan kan, ben bang dat ik depressief wordt als ik mijn famlie niet meer kan zien en twijfel of mijn vriend sterk genoeg is om me uit de depressie te helpen of dat ik hem mee sleur. en anders om is het precies hetzelfde. hoe dan ook iemand gaat pijn leiden en ik word depressief. dus denk ik de laatste weken alleen nog aan zelfmoordt. de tussenweg. tuurlijk zullen ze verdriet hebben. maar allemaal veel minder erg dan wanneer ik voor de ander kies........
Datum:
03-01-2010
Naam:
nora
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.