Levensverhalen (pagina 770)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

-

Hallo,

Ik ben een meisje van 14 jaar en voel me al een tijdje zo rot he. Mijn zus heeft gehad met een loverboy. Hij valt mij ook nog wel eens lastig. Laatst ben ik voor het eerst echt erg verliefd geworden. En mijn hart is gebroken. Ik ben er nog lang niet overheen en denk er aldoor aan. Ik heb gewoon nergens meer zin in. Op school gaat het steeds slechter en thuis ook. Ik heb echt nergens nergens zin in en wil er gewoon niet meer zijn. Ik vind het vreselijk.
Datum:
21-01-2010
Naam:
Roos
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

:(

ik wil zelfmoord plegen!!
ik wordt in de steek gelaten en
tupac is mijn favoriete rapper
en hij is gewoon dood!!!!!!
soms denk ik ik wil bij hem zijn en die moordenaar af maken!!
alfast bedankt
Datum:
21-01-2010
Naam:
remy
Leeftijd:
21
Provincie:
Flevoland

Ik wordt buitengesloten

Iedereen laat me in de steek net als ik me goed voelt moet het groepje van 4 me weer down maken.
Ik haat hen.
Ik weet dat niemand me zal missen als ik zelfmoord pleeg.
Maar elke keer opnieuw als ik eraan denk, zeg ik: je moet doorgaan, wie nu ongelukkig is, wordt later gelukkig. Maar dat geloof ik niet. :(
Waarom ik dood wil?
Iedereen haat me op school.
Iedereen pest me.
Ze roddelen achter mijn rug.
Al mijn vriendinnen laten me vallen...
Datum:
21-01-2010
Naam:
morgane.
Leeftijd:
11
Provincie:
België

waarom?

ik heb het gevoel dat mijn ouders meer van mijn broer houden dan van mij ik heb nog nooit een lief gehad als ik op iemand ben verliefd schelden ze ik zit bij een jongen op school en ben op hem verliefd
maar hy weet het en scheld me uit ik durf hem niet eens aan te kijken en als mn vrienden over iets praten dan mag ik het meestal niet weten ik werd altyd uitgesloten en uitgescholden op mn oude school ik begrijp niet meer hoe de wereld in elkaar zit ik ben mijn leven beu!!!!!!!!!
Datum:
21-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Kapotgevochten

Hoi,
Ik ben een meid van 20 jaar en heb al veel en keihard moeten vechten.
Het begon al toen ik werd geboren en niet welkom was bij mijn moeder. Ze sloeg me regelmatig en belande zo nu en dan in het ziekenhuis.
Daarnaast ben ik vanaf mijn 4e sexueel misbruikt en heb met mannen dingen moeten doen waar een ander dan weer geld voor kreeg.
Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest en ging veel sporten en muziek maken.
Op school liep het ook niet lekker. Werd erg veel gepest en had dan ook geen vrienden om me heen.
Binnen in huis, op school, op straat, bij sport of bij muziek.... Nergens voelde ik me meer veilig.
Op mijn 12e lagen mijn ouders op scheiding en nam m´n moeder me mee naar het buitenland waar we een paar weken verbleven.
Heb gedaan wat ik kon om m´n ouders weer bij elkaar te krijgen. En met het gewenste resultaat.
Helaas was dit voor mij niet het beste en werd mijn thuissituatie alleen maar erger.
Toen ik 13 was kregen we te horen dat mijn vader kanker had en op mijn verjaardag kregen we te horen dat hij stervende was. Dit bracht nog meer ellende met zich mee. M´n moeder kon dit niet aan en werd nog agressiever.
M´n vader overleed enkele weken later.
Het half jaar daarna was een hel. Ik woonde nog steeds bij mijn moeder maar wilde daar niet meer blijven. Ik voelde me nergens meer veilig en was continu bang dat ik weer geslagen zou worden of verkracht.
6 maanden nadat mijn vader stierf werd mijn moeder ziek en ze overleed een maand later in het ziekenhuis.
Ons laatste contact was een ruzie waarin ik iets niet naar haar zin deed en ze mij sloeg.
Na de dood van mijn moeder was er geen tijd om te rouwen want het volgende gevaar lag al weer op de loer.
Een man die ik al langer kende ging doodleuk verder met misbruik en de mishandeling.
Ik heb zo vaak het leven op willen geven maar nooit is het echt goed gelukt en op andere momenten had ik er te weinig lef voor.
De laatste tijd loopt alles weer in het honderd... Heb veel herbelevingen en voel me nergens meer veilig en bijna nergens meer welkom.
Ik heb 20 lange jaren kei en keihard gevochten.
Maar nu wordt het voor mij toch echt te veel en wil ik echt weg uit dit leven. Ik kan zo niet meer verder leven.
Het meer en deels van m´n leven heb ik me depressief gevoeld, mezelf verminkt (automutilatie) Heb in verschillende instanties van jeugdzorg gezeten en in een kliniek voor therapie.
Maar niks lijkt te helpen.
Ik ben kapot gevochten!!!
Datum:
21-01-2010
Naam:
Lonely Girl
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

???

hoi ik ben een meisje van 13 jaar en ik zie het leefen niet meer zitten het begon toen ik 7 was en mijn vader voor de 2e keer werd uitgezonden omdat hij militair is mijn moeder kon dat niet aan en ging het op mij en mijn broertje ( nu 10 ) afreageeren ze ging druks gebruiken en ze dronk toen mijn vader terug kwam was hij heel boos op haar ik kon het niet aanzien en ik liep weg ik kwam in contact met foute jongens en raakte druks verslaaft op mijn 9e ik ging steeds meer druks gebruiken en ik ben nu elke dag stoned ik ga niet meer naar school en ik weet niet meer wat ik moet doen volgens mij is de enige oplossing zelfmoord want er is toch niemand die om mij geeft ik typ dit nu op de computer van een vriend
Datum:
21-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

haat aan alles

hallo.

ik heb sinds groep 5 al zelfmoordneigingen.
als k ruzie heb met mijn vriend zoals nu wil ik echt dood.
ik heb het gevoel dat mijn ouders niet om me geven.
ze geven me ook altijd straf! :S
ik haat mijn leven.
en ik wil niet meer verder.
Datum:
21-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

@

ik haat alles wat in me op komt
ik wil zelfmoord plegen
en dat zal gebeuren ook
me mentor had het door ofzo
en hij hebt alles doorgelult aan me klas en sgol.
ik haat hem
ik wil dood

x robert
Datum:
21-01-2010
Naam:
robert
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Mijn moment is dichtbij "Michelangel"

Mijn moment is dicht bij. Dichter dan iemand zich maar kan verbeelden. Echter moet ik nog wat kleine zaken regelen. IK wil voor ik ga een schrijven achter laten voor de mensen van wie ik hou zodat ze weten dat ik straks net zoals ik heel mijn leven heb gedaan "op ze zal letten" IK ben helaas moe gestreden, kind uit groot gezin, waarin er veel vervelende dingen zijn gebeurd o.a. verhuizing naar platte land zo rond mijn 14e jaar. daar ben ik uiteindelijk opgegroeid om rond mijn 17e 18e weer terug te komen omdat mijn moeder niet kon wennen. op naar de grote stad maar dat was niks voor mij. Terug dus maar en aan het werk. iemand leren kennen 2 kinderen gekregen helaas de pech dat ik heel mijn leven alles heb gegeven om vervolgens afgedankt te worden door een manisch depressief persoon waarvoor ik alles had gedaan. Me zelf pijn deed door met andere mannen aan de deur te komen zeuren haar kinderen trouwens achterlatend bij mij. Mijn leven was veranderd en van slag ik had 2 kinderen een baan en er bestond toen geen kinderopvang, Dus weinig keus naar de grote stad terug. Inmiddels leerde ik de vrouw van mijn dromen kennen, een vriendin, een maatje een lver een gewoon zeg allezie maar ook een moeder voor mijn kinderen tot het moment kwam dat de telefoon ging en ik hoord e dat er ene ongeluk gebeurd was. Precies een week later stond ik opnieuw alleen met de kinderen, er echter 2 bij die bij hun oma zijn gaan wonen. Echter in elkaars hart zijn we voor eeuwig. Ook zij zullen opnieuw pijn gaan hebben en dat weet ik maar al te goed. Maar om verder te gaan kwam er uiteindelijk een vrouw die bijna 2 druppels water was. Probleemwas dat ik eerlijk was geweest en dat ik kinderen had om vervolgens te horen dat kinderen erbij toch niet alles is. Nu jaren later heb ik echt mijn 2e droomvrouw een uit miljoenen en die er voor me is en alles voor mij betekend. Maar mijn oudste kind is net als moeder ziek en heeft veel meegemaakt. Er zijn in een mensenleven altijd keuzen, ik heb er 3 niks doen wat niet gaat, iets doen en andere mensen doden of heel erg pijn gaan doen of zeggen het is mooi zo. Alle spanningen hebben lasten gegeven tot ik geopereerd moest worden. Nu tja nu is het genoeg, de kinderen oud en kunnen voor zich zelf zorgen mijn droomvrouw heeft me pijn gedaan, zo zou ik niks in mijn leven hebben bereikt en is het beter om alleen verder te gaan maar ondanks alles is er wel een reis geboekt en is het de bedoeling dat we lekker weg gaan plezier maken allemaal dubbel.
Pijn wat is pijn stel die vraag eens?????
Pijn is voor mij verdriet en verdriet is pijn maar pijn heeft ook mooie kanten…. Denk er eens overna straks als mijn moment is geweest.

Michelangelo
Datum:
21-01-2010
Naam:
Michelangelo
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

ruzie

ik heb altijd ruzie met mijn ouders en als ik niets heb gdn krij ik nog de schuld op school gaat het slecht overal kheb ook ruzie met mijn best vriend ik heb geen reden meer om te leven ik wil mij het liefst zo snel mogelijk ophangen
Datum:
20-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.