Levensverhalen (pagina 772)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

alles wat ik doe is fout

ik wil z.s.m dood zodat ik niks meer fout kan doen op school maar ook met mijn ouders en vrienden.
Datum:
18-01-2010
Naam:
Jelmer
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

mijn leven 1 grote puinhoop .

ik ben een meisje van 13 jaar oud.
en in mijn leven heb ik al veel meegemaakt.
ik heb meegemaakt, dat mijn moeder werdt mishandeld door haar ex.
en vele andere dingen.
ik heb aan zelfmoord zitten te denken ja
maar mensen zijn wij het echt waar, om door die mensen om leven er voor op tegeven.
ik wil niet meer zo leven.
mijn leven 1 grote puinhoop
ik woon niet bij me moeder,
ik woon bij me oma
ik zie mijn moeder niet zovaak,
we worden geholpen, && hebben therapie.
ik hoop dat ik ook weer bij me moeder kan gaan wonen.
ik mis mijn moeder. :(
ik hou van haar.
en ik weet dat zij ook van mij houd.
maar soms is dat moeilijk tebegrijpen.
ik hoop dat jullie die dit lezen. goed erover nadenken , met wat jullie doen
ik hoop echt dat jullie het op de rails gaan krijgen .

Samentha.
Datum:
18-01-2010
Naam:
Sam
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

why

Ik ben net 50 en getrouwd, heb drie kinderen waarvan 1 nog thuis....Ik dacht altijd..er moet toch iets anders zijn in het leven...liefde..waar mensen ove praten en naar verlangen...dat was niet wat ik had.
tot die dag dat ik het gevonden had...iemand hield van me en ik van haar...
ik kon iemand gelukkig maken..ik..maar niks bleek minder waar...ze had iemand anders...het was fout en ze had gelijk, we waren het beiden schuld...maar nu is er geen weg meer terug.
nu 2 jaar later besef ik wie en wat ik kwijt ben..MIJN droom.. en zij ook ...dit is zo hard
dit is zinloos..zij houd van mij en ik ziels veel van haar....maar ik kan het niet...slechts die ene vraag WHY??
en nu..nu is alles uitzichtsloos en dat is erg en dat is jammer...de pijn het wederzijdse verdriet om elkaar...en dan hoe lang moet ik dit nog dragen..
het spijt dit kan ik niet aan. Toch zal ik het elke dag proberen...mens lief..ik hou van je. gk
Datum:
18-01-2010
Naam:
boyke
Leeftijd:
50
Provincie:
Friesland

Waar doe ik het nog voor?

Hoi, ik tob nu 3 jaar met depressie, bipolaire stoornis type II om precies te zijn. Het is door de jaren heen eigenlijk alleen maar erger geworden..ik heb de laatste 5 maanden in een inrichting gezeten en ook daar konden ze me weer niet helpen. Mijn zelfbeeld is onder 0, ik ga niet meer naar school, durf de deur nieteens meer uit. Ik ben bezig met mezelf te verwaarlozen; dagen niet douchen, de hele dag op bed liggen of achter de computer hangen, alles is een rotzooi. Ik weet het echt niet meer gewoon...eergisteren een overdosis aan antidepressivum genomen, maar te weinig om aan te overlijden, nu zit ik weer met de klachten daárvan..Er is niemand die me uit de put kan halen, tenzij diegene heeft meegemaakt wat ik nu doormaak..Ik moet nog zoveel, wil nog zoveel, maar ik moet denk ik maar al mijn dromen opgeven..

Ik weet geen oplossingen meer...
Datum:
18-01-2010
Naam:
Kevin
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

door ziekte uitgeput en onbegrepen voelen

verdriet is niet de reden zelfmedelyden ook niet maar ben heel moe van het vechten ik voel ben gewoon gevangen in mn lichaam tranen lopen uit me en ik wil niet eens dood ik ben gewoon moe en voor myn gevoel heb ik hard gevochten en daaar blyf ik ook wel mee bezig maar ik ik wil niet in een of andere inrichting geplaatst worden dan .......................... snap je neem my mn vryheid niet af stomme pharmaceuticals die haat ik nog wel het meeste ik wil blyfen vechten maar wel humaan hoe fout is de geld stroom in de medicynen voor mensen die eventueel niet zouden sporen ? ik ben bang voor de industrie die medicatie maakt in myn ogen gaat er heel veel alleen maar om geld en niet eg om mensen eg te helpen ik zal wel zon rand psychoot zyn maar op my is al 36 jaar getest stelletje klootzakken
Datum:
18-01-2010
Naam:
jochem
Leeftijd:
36
Provincie:
Groningen

ik kan het niet meer.

ik ben nu 13 jaar, mijn vader heeft 2 en een half jaar geleden zelfmoord gepleegt. Nu nog erge problemen met de familie van mijn vaders kant.

ik had laatst een vriendje, het is vandaag uit gegaan, want ik wilde niet vastzitten in een relatie. 'wat je ook maar relatie kan noemen op je 13e , maar weet het even niet anders te verwoorden'.
Toch vind ik hem nog steeds wel een beetje leuk. alleen ik wil niet al die verplichtingen hebben.

nou ik hd het uitgemaakt. en hy was helemaal pissed. zoo boos!
hij wilde me dood hebben, of laten slaan door iemand. ik ben best bang.
en hij denkt dat ik hem had gebruikt.. maar dat was echt NiET zo!

ik zei tegen hem; k voel me zo kut. ik zou nu echt van een flat af willen springen. toen zei hij; doe je best. ik moest kei hard huilen. toe zei ik tegen hem ; ik ga doei, toen stuurde hij wel meteen een smsje met daarin; dat wat ik net zei had ik niet moeten zeggen. doe het niet!!!

maar ik heb nu echt een gevoel dat ik het wel moet doen,
alleen ik kan het niet.
ik wil me moeder en me zusje niet in de steek laten, ik kan het niet maken.

maar het liefst zou ik nu naar mijn vader willen!

liefs.
Datum:
17-01-2010
Naam:
G.
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

En toen lag ik in het ziekenhuis

Afgelopen weken heb ik een zware tijd achter de rug.
Verraden door mijn eigen familie,allemaal leugens tegen mijn echtgenoot verteld en die wilde niet meer verder met mij.
Uiteindelijk heb ik 11 jan om iets voor 5 hulp geprobeerd te krijgen maar huisarts en instanties zeiden bel ons morgen maar.
Om half 6 ben ik naar boven gelopen en heb toen alles medicatie uit de strip gedrukt en ben naar beneden gelopen waar mijn man halvewege de trap stond.
Hem verteld,ik kan niet zonder jou,dus ik hoef niet meer,en waar hij bijstond pillen doorgeslikt en ben het park in gelopen.

Uiteindelijk onder een brug gaan zitten,en daar stond opeens politie naast me,mijn man had ze gebeld,en ik ben afgevoerd naar het ziekenhuis in een ambulance,waar ik een nacht heb mogen logeren.
De volgende dag heb ik smiddags een gesprek gehad bij een psychiater en ben naar huis gestuurd,waar de sfeer niet veel beter was,dan de dag ervoor.
Dat heeft mij ertoe gebracht dat ik diezelfde avond nog een aantal tabletten(dit maal voor mijn man;s hart)heb ingenomen waarna politie en ambulance weer kwamen.

Ben nu morgen een week verder,vele paniekaanvallen verder en afkicken van alle troep loop ik nu bij een psychiater en maatschappelijkwerkster.

Mijn familie,die dit veroorzaakt heeft heb ik niets meer van vernomen,wil met hun niets meer te maken hebben.

Mijn man steunt me nu,in alle stappen en wegen die ik nu bewandelen moet.

Spijt heb ik niet van wat ik gedaan heb,luister nu naar het nummer van Guus Meeuwis genaamd NIEMAND en dat geeft me steun.
Datum:
17-01-2010
Naam:
Maria Lo
Leeftijd:
35
Provincie:
Flevoland

ik ben op, nu al.

ik weet niet eens waar ik moet beginnen met typen.. wel weet ik dat ik op ben, moe van alles! het leven is egt niet gemaakt voor mij.. hoe oud ben ik 17? ja dan weet je dat tog helemaal nog niet? maar die 17jaar zijn misschien 4jaar naar mijn herinneringen leuk geweest, het begon met me vader die aan drugs was, hij sloeg me moeder, wilde me wel zien en kon tog niet voor me zorgen. dit leide tot allemaal afschuwelijke momenten en herinneringen, ook heeft ie me een keer gewoon ontvoerd, met politie invallen tot zijn gevolg. gelukig ging het beter rond me 7de. me moeder ontmoette mijn stiefvader. en kreeg een lief broertje van wie ik met heel me hard hou, en er volgde nog een broertje met een zusje. alles goed tog zou je denken? na me vader bleef me achtervolgen.. veel verhuizingen verder begon ik me af te vragen of dit niet allemaal mijn schuld is? als ik nooit geboren zou zijn geweest dan zou mijn moeder nooit in al deze ellende hebben gezeten! had ze gewoon weg kunnen gaan! toen rond me 10de vond iemand die ik heel erg vertrouwde het nodig om aan me te zitten. hier zeg ik liever verder niks meer over. maar wel de vraag? waarom ik? en die vraag werd 3jaar later herhaalt omdat het toen weer gebeurde, maar net 1 stapje erger. door iemand die ik niet kende. weer, waaarom? ondertussen voelde ik me altijd vies, en begon al vanaf me 11de op me eten te letten.. ik moest ''perfect'' zijn. en na me ervaring weer op me 13de werd het erger. ik belande in een kliniek omtrent eetstoornissen. fijn. me ouders hebben me er na 9maanden weggehaald omdat het geen resultaat bracht het ging slechter. toen eventje leek het beter te gaan.. maar de gedachtes over eten gingen maar niet weg weer zakte ik terug. een andere therapie tot zijn gevolg maar ook die werkte niet. nu zak ik nog verder terug.. zelfs me ouders beginnen volgens mij de hoop op te geven. en ik vraag me steeds vaker af, wat ik hier doe? ik heb dit jaar examen en ook dat gaat waarscheinlijk al niet lukken.. door niet-eten werken je hersenen niet denderend dus leren is een hel. ik weet het niet meer.. wanneer gaat het goed komen met mij? komt het wel goed? maar van 1 ding blijf ik overtuigd, het was beter geweest voor iedereen als ik er nooit geweest was.
sorry voor dit zeik bericht..
Datum:
17-01-2010
Naam:
Luna
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

part 2

en ik vind ook dat de hetero mensen onderhand wel eens na mogen denken over homos of lesbos. denk je nou egt dat we zo willen zijn?!! nou egt niet geloof mij maar niemand wil zo zijn. wij kiezen daar niet voor er word voor ons gekozen. net zoals jij op vrouwen of op mannen verliefd word zo worden wij het omgekeerd. het is egt niet makkelijk om zo te leven. IK WOU DAT IK HETERO WAS. dan had ik nu niet al die problemen. en dat iedereen je met afkeer zit aan te kijken alsof je een of andere ziekte bent of hebt omdat je op het zelfde geslacht valt. ik zou zo graag hetero willen zijn. ik heb het ook meerdere malen geprobeerd maar het lukt gewoon niet. ik mis gewoon die geborgenheid van een man. en die is hier in nederland ver te zoeken. ik ben echt bang dat mijn leven nu nog zo verder gaat. dat ik niemand heb en dat er gewoon niemand zegt hey jou vind ik wel leuk. laten we daten. ik zeg het nu wel grappig maar dat bedoel ik niet zo. ik ben egt blij dat ik ergens mijn gevoelens kwijt kan. bedankt
Datum:
17-01-2010
Naam:
HeLp
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

ik heb gewoon geen zin meer

Aangezien ik hier op deze site ben beland wil niet per see zeggen dat ik dood wil. maar denk er wel vaak aan. ik ben vanaf mijn kleuterjaren al gepest. wat door gaat naar nu. En dat alleen omdat ik anders ben dan die boeren hier! ik ben Midden in een zaal vol met de hele school vernedert. iemand riep iets naars door de microfoon waardoor alle leraren en studenten natuurlijk mij kei hard aan het uitlachen waren. mijn studie is daarom ook helemaal kut gegaan omdat ik me geneens kon concentreren op de studie.
nou probeer ik me wel meer groot te houden. me ouders snappen mij nooit. ze vinden dat ik me niet zo moet aanstellen. maar nou komt het probleem ik ben ook nog homo. en dat kan ik echt nooit vertellen ik ben gewoon vanaf mijn kleuterjaren al daar mee gepest. terwijl ik helemaal zelf het nog niet wist. ik probeer me zelf altijd gewoon groot te houden en proberen met meisjes te flirten enzo. maar dat gaat gewoon niet. en ik durf er ook echt niet voor uittekomen want dat is waar ik al die jaren al voor gevecht heb dat ik dat niet ben. Ik heb ook nog eens zware acne gehad van mijn 13 tot mijn 21e. waardoor ik nu ook helemaal onder de littekens zit. ik hoop echt dat ik eindelijk een keertje wat goed gaat. en waarom moeten somige mensen het zo moeilijk hebben!!! terwijl anderen het gewoon geserveerd hebben gekregen. ik vind het helemaal niet erg om te vechten maar genoeg is genoeg!!! ik wil gewoon ook een keertje geluk hebben en vrienden laat ik daar helemaal maar niet over beginnen. ze zijn er als zij je nodig hebben maar andersom?? is altijd 'ik kan niet' of dit of dat. en ben vanavond naar een feestje geweest en die vriendin had zown leuke vriend ik wil ook gewoon zown leuke vriend die van mij houd. en waarom is er in nederland zown negatief beeld voor homos want ik weet zeker dat als ik uit de kast kom, dat mijn sociale kalender leeg gaat. en iedereen kijkt alleen maar naar de label die op je staat.
homo oke! next. ik wil ook een gelukkig leven leiden. ik hoop egt dat de samenleving wat aan dat beeld gaat doen want ik kan echt niet zo door blijven leven. groetjes HeLp
Datum:
17-01-2010
Naam:
HeLp
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.