Levensverhalen (pagina 767)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Gek,

ik ben een meisje van 13.
vroeger heb ik veel meegemaakt,
ze zeiden altijd de klap komt later en nu ben ik verkracht durf niet aan mijn ouders te vertellen.
die jongen kende ik alleen aan 1 kant is hij heel lief enzo maar als ik niet doe wat hij zegt word hij boos hij gaat slaan of zegt dat ik dood moet ik vertel het tegen vriendinne ik hoop dan dat ik opgelugt word alleen alles is nog niet weg ik huil elke avond ik kan er niet tegen heb mijn polsen gesnelden, en dan begint een anderen jongen heel irietand te doen ik wil weg lopen omdat ik er niet meer tegen kan alleen dan denk ik het is allemaal mijn eigeschult en als ik dat tegen mijn vriendinne zeg worden ze boos en een maand geleden heeft een vriendin zelfmoord gepleegt ik ben er nog steeds kapot van en denk de heletijd dat hij mijn schult ik ik kan er echt niet tegen ik word er GEK van. ik wil telkens zelfmoord plegen alleen durf het niet heb het een paar keer geprobeert maar op het laatst durf ik niet
Datum:
25-01-2010
Naam:
Lisanne.
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Nutteloos !

Ik denk meer en meer aan zelfmoord. Ik durfde nooit naar sites zoals deze te komen kijken, maar ik doe het nu toch. Ik heb veel leukee vrienden & vriendinnen. Maar toch mis ik iets.. Ik zit nu in het 2e middelbaar en ik voel me al een tijdje niet goeed meer in mijn klas. In mijn klas is iedereen zowat bevriend met iedereen maar ik en nog 3 andere meisjes zijn het closet van allemaal. Maar één van die meisjes kan mensen echt kwetsen. En we zeggen het haar vaak dat ze moet stoppen met zo grof te zijn en mensen te kwetsen, maar door haar wil ik gewoon niet meer naar school. Thuis heb ik ook problemen; Mijn ouders maken veel ruzie. En vroeger heb ik ook al veel meegemaakt ivm met ouders. Ik kan ook hele leuke momenten hebben met mijn vriendinnen maar soms kunnen ze me diep vanbinnen hard kwetsen. En ik ben iemand die er dan lang over blijft nadenken. Dat ene meisje dat me het meest kwetst, pest ook een ander meisje van ons 4. Omdat ze een andere haarkleur heeft dan de meeste mensen. Maar ze blijft even leuk. Maar toch… Ik ben het leven ergens beu.. Ik wil elke dag de stap doen. Maar ik durf niet. Ik wil weten wat er later van me zal komen. Zal ik een carriere maken, leuk gezin?.. Ik weet het niet meer. Ik ben gewoon op vanbinnen. Ik wil het gewoon niet meer… Ik voel me nutteloos ! En misschien ben ik zielig want misschien heb ik niet veel problemen tegenover de andere mensen hier op de site.. Maar toch.. Als iemand hetzelfde heeft als mij, kan diegene dan nog een berichtje achterlaten ? Dankjewel. ‘:
Datum:
25-01-2010
Naam:
Fairytalelifee'
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Moe

Ik ben moe.. Ik kan niet meer, ik heb er genoeg van om te zijn wie ik ben. Ik zou er wel een miljoen voor willen betalen om iemand anders te zijn dan mezelf.
Ik leef al 6 jaar met schuldgevoelens, onzekerheid en verdriet.
Ik ben nu zover dat ik mij dat de huisdokter heb laten doorverwijzen naar een spv´er. Dus er is nog wel een wil maar soms zit ik in de put en wil ik gewoon mijn verhaal even kwijt. Ik ben zo lusteloos, zo moe. Ik maak me over vanalles zorgen en zit de hele dag te piekeren, het ergste is, je schiet er niets mee op. daarom heb ik me hier aangemeld. Misschien dat het helpt.
Datum:
25-01-2010
Naam:
Lynn
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

Hopeloos

Het leven is zo zinloos. Het ontstaan van het universum zullen we nooit achterkomen. We leven in een kosmologische grap. Ontstaan uit puur toeval. En het is zo verwarrend dat we miljarden cellen bestaan, die ieder voor zich proberen te overleven. Al die celletjes bij elkaar zijn wij dan, zo verwarrend. Ik voel me als iemand zonder identiteit. Alle mensen worden gestuurd door hun ego, het eigenbelang wordt steeds groter. De wereld gaat er aan kapot. Ik zou er graag iets aan willen doen, maar aan de andere kant heb ik geen levenslust meer. Er zijn natuurlijk leuke momenten. Lekker lachen met andere mensen, reizen, muziek luisteren die gelukkig maakt. Maar dit is ook slechts een manipulatie van je brein, die door gebeurtenissen neurotransmitters/geluksstofjes uit gaat scheiden. Het is natuurlijk erg dom om hier de hele tijd over na te denken en als excuus te gebruiken. Het leven is bedoeld om te leven, niet om over het leven na te denken. Maar goed, het doet me soms goed. Kijk maar wat je hier mee doet.

Groeten, een verward iemand.
Datum:
25-01-2010
Naam:
Vuurvliegje
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

zelfmoord

ik ben een meisje van 15 ik heb het ooit geprobeert om zelfmoord te plegen ik ben het zat dat ik alles heb gedaan ik ween elke dag ik heb met een scheermesje zelfverminking gedaan ik heb de pijn niet gevoelt. het komt allemaal door iemand dat ik dit doe , mijn beste vriendin maakt mij het leven zuur ! ze zei dat ik beter zelfmoord kon plegen !
Datum:
25-01-2010
Naam:
kelsey
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Tjah

Heey lieve mensen...

Het leven.... Lastig lastig, ik ben een vrolijke jongen. Nog lkkr jong en erg spontaan... Iedereen kent mij als een vrolijke boy met leuke vrienden en vrindinnen. Alleen het is een masker wat ik draag. Ik vind het leven moeilijk en snap er vrijwel niets van. Wie leert mij hoe het leven werkt? Wie verteld waarom dingen zijn Zoals ze zijn? Waarom mij dingen niet lukken, terwijl ze voor andere wel haalbaar zijn? Soms loop ik in de sneeuw en denk waarom ik... Ik verlang soms naar een ander leven. Volmaakt zijn. Het maken, op school, met vrindinnen thuis... Onder collega's.....

Waarom wie zal me helpen?
Liefss mijxx
Datum:
24-01-2010
Naam:
Een jongen
Leeftijd:
19
Provincie:
Flevoland

:(

Zoals kweetnizt schreef, ik zit met hetzelfde gevoel. Er zit totaal geen leven meer in mij, ik weet niet waarom ik meer leef. Ik wil zelfmoord plegen maar het lukt me niet, ik durf het niet.... Ken wel andere jongeren die hier last van hebben..... ik heb zo veel verlangen naar perfect ik weet het gewoon niet meer..... geen gevoelens meer...
Datum:
24-01-2010
Naam:
Frozenflames
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

niet goed genoeg.

Sinds twee jaar heb ik het gevoel alsof ik niet mee tel, alsof iedereen om mij heen belangrijk is maar ik niet. Alles wat ik doe is fout. Ik voel me alleen. Ik heb het gevoel alsof niemand weet wat ik voel. Mn broertje en zusjeworden de hemel in geprezen en ik wordt juist belachelijk gemaakt en uitgescholden. Ik ben in zo twee jaar tijd 15 kg aangekomen. Ik weet zelf ook niet waarom, maar ik zit er niet mee. Wie zegt dat een voller iemand niet meer mooi kan zijn? Maar daarentegen 'ontwijken'mijn ouders het probleem, en 'het' ben ik. Ik loop mezelf vol te proppen, ik ben lelijk en dik, moet nodig eens gaan afvallen. En als je ouders die woorden tegen je zeggen doet dat heel erg pijn. Houden ze dan niet meer van me omdat ik aan ben gekomen? willen ze de perfecte dochter? Ja ze verwachten teveel van me. School, werk uiterlijk alles. En me zusje daarentegen krijgt alles wat ze maar wilt, nieuwe kleding nieuw dit nieuw dat. Elke dag krijgt ze geld zonder er iets voor te doen. En als ik hier iets op zeg, wordt ik met geschreeuw afgewezen. Jij krijgt al genoeg jaloerze kip! Ga maar meer werken! Ik voel gewoon dat zij het lievelingskind is van mijn moeder. Ik ben goed voor een paar dingen oppassen, meegaan naar leuke dingen omdat ze anders allleen moet. Maar niemand luistert naar mij. Ik heb vroeger wel fouten gemaakt, voor zover het fouten zijn. En ja het is erg, maar ik was nog jong ik wist het ook allemaal niet. En nu blijft het me achtervolgen.Elke keer weer. Ik denk zo vaak waarom ben ik hier nog, wat heb ik hier te doen? De enige reden waarom ik blijf is om mn hondje. IK denk echt dat hij weet wat ik voel, hoe gek dit ook klinkt. Hij is alles voor mij. Ik weet niet of dit ooit ophoudt. Soms denk ik, ik eet niets mee val die 15 kilo af, en kijken of ik dan in ene wel goed genoeg ben, maar mn innerlijk zal toch niet veranderen. Het uiterlijk veranderd het innerlijk niet.
Datum:
24-01-2010
Naam:
lulu
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ik mis mijn mama

sinds mijn mama plotseling overleed, mis ik haar, dat ik een einde aan mijn leven wil maken
Datum:
24-01-2010
Naam:
xxxxxxxxxxx
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

genoeg gevochten

ik ben nu 29j en al heel wa meegemaakt maar het gaat er gewoon over da ik mijn geluk nie vindt soms ben ik heel even gelukkig maar da duurt nooit lang en dan daarna geraak ik gewoon nog maar dieper ik ben het gewoon beu ik wil nie meer vechten om gewoon even gelukkig tezijn
Datum:
24-01-2010
Naam:
poepie
Leeftijd:
29
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.