Levensverhalen (pagina 767)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

gewoon

ik was 40 jr voor dat die ellende begon heb het niet makkelijk gehad in mijn jeugd maar wie niet , ik dacht dat ik het gered had gelukkig getrouwt 2 kinderen leuke vrouw waar ik lekker mee oud zou kunnen worden althans dat dacht ik tot mevrouw verliefd werd ok dat ken de beste gebeuren , ware het niet dat ze zoals ze zei al langer ongelukkig was en bij me weg wou , en nu leef ik alleen al sinds 6jaar en word heen en weer geslingerd tussen emoties en zie er tussen beiden geen gat meer in en wil gewoon verdwijnen van hier ik ken geen andere relatie,s meer aangaan wel geprobeerd maar t lukte gewoon niet ik vertrouw niemand meer , en ken me eigen niet oud zien worden met een ander mijn gedachtes nemen een loopje met me en ben zo veranderd dat ik mezelf niet eens meer terug ken en hou echt niet van de persoon wie ik nu ben geworden en denk vaak laat mij maar heb ook al een een keer proberen te stoppen met leven en weet dat dit niet goed is en het niet zo hoort en dat dit maar een tijdelijke fase is ooit gaat dit voorbij en ben ik sterker als ooit
Datum:
26-01-2010
Naam:
john
Leeftijd:
47
Provincie:
Zuid-holland

leef alleen nog voor mijn kindje

mijn zoontje houd me nog in leven..anders had ik er al lang een einde aan gemaakt.....
ik wil hem niet alleen laten in deze boze wereld waar alles om geld en macht draait!!!het is zo'n blij kind..hij geniet echt van het leven maar ik ben het helemaaaaaaaal ZAT
Datum:
26-01-2010
Naam:
nat
Leeftijd:
27
Provincie:
Utrecht

kben levensmoe. Waarom leven wij?????????????

Ik ben moegestreden. Heel mijn leven probeer ik een muur te bouwen waar ik kan op leunen in moeilijke tijden. Maar steeds weer wordt dat muurtje afgebroken. Al heel mijn leven begin ik steeds opnieuw aan dat muurtje,maar het mag niet zijn. Ik heb 2 kinderen die hebben mij steeds recht gehouden. Voor hun wou ik doorgaan. Ondanks de slagen en vernederingen en financiele schulden die ik had. Ik heb nooit opgegeven,want ik ben een doorzetter. Ik ben zelfs een eigen zaak begonnen in 2006. Maar 6 maanden later kreeg ik het slechte nieuws dat ik een tumor had tegen de hersenstam. Hij moest onmiddelijk verwijderd worden. Revalidatie:1 jaar. Dit was onmogelijk want ik had een zaak. Ik ben 1 maand thuisgebleven. Bleek dat de tumor niet volledig te verwijderen was. Maar ze garandeerden mij dat hij heel traag zou groeien, en pas rond mijn 70 jaar zou ik mss terug last krijgen. Acht maanden later krijg ik het nieuws dat ik verhoogd risico op slokdarmkanker heb,graad C. In 2008 heb ik mijn zaak verkocht,tegen mijn zin. Maar door de operatie van mijn tumor was ik veel energie verloren, en die kwam niet terug. Maar ik gaf niet op!!! Ik heb dan een cursus administratief bediende gevolgd (geslaagd) In 2009 had ik een job gevonden in die functie. Maar in maart 2009 sloeg het noodlot weer toe. De tumor was gegroeid, en snel. Dit hadden ze nog nooit gezien. Tja.....wat een troost voor mij zeg. Hij moest weer onmiddelijk verwijderd worden. Resultaat: job kwijt. Maar nu was er een dokter die het aandurfde om hem volledig te verwijderen, indien ik ook het risico durfde nemen. Eigenlijk had ik geen keuze, hij moest er uit. De operatie duurde 10 uur. Alles is goed verlopen. Maar nu heb ik totaal geen energie meer. Dus gaan werken is uitgesloten(het huishouden doen is al te zwaar). Ik heb nog steeds financiele problemen,maar ik kan niet gaan werken om centjes te verdienen. Ik weet dat ik mij moet sterk houden voor mijn kinderen. Maar ik kan niet meer, hoeveel leed kan een mens verdragen? Ik wil mijn kinderen een goede toekomst bieden. Daar vecht ik al heel mijn leven voor. Maar nu ben ik moegestreden. Ik weet niet wat ik nog kan doen. Op elk gebied hebben ze mij klein gekregen. Eerst financieel,maar toen kon ik nog werken. Liefde:daar had ik geen tijd voor,want ik werkte heel veel en moest voor mijn kinderen zorgen. En nu hebben ze mijn gezondheid ook nog afgenomen. Wie zou hier niet depresief en levensmoe van worden???? Wat staat er mij nog te wachten? Hoe harder ik terugvecht, hoe zwaarder de tegenslagen worden,dus is het mss beter dat ik niet meer terugvecht. Maar hoe vertel ik mijn kinderen dat de zon niet langer meer schijnt en de vogels niet meer zingen? Doordat ik mijn kinderen alleen heb opgevoed(nu al 17jaar) hebben we een sterke band. We hebben samen gelachen en geweend. Wij waren de drie muskutiers: ONE FOR ALL,ALL FOR ONE. Waarom moet het leven zo moeilijk en hard zijn? Waarom? Waarom? Waarom? WAAROM LEVEN WIJ???????
Datum:
26-01-2010
Naam:
KDK
Leeftijd:
43
Provincie:
België

Pijn

ik voel me zo alleen met alles..........Met de mishandelingen van vroeger, maar vooral voor de gevolgen van nu. Eenzaamheid. Ik knok. En ik voel me soms zelfs gelukkig voor het eerst in mijn leven.
Bij jou ging juist alles minder, mama, jij kon niet meer door oa die verschrikkingen.
Je was zwak en werd zwakker gemaakt. Ik haat dat. Ik houd van je. Mijn leven is zo niet compleet.
Toch leer ik te verdragen en accepteren. Voor een deel zeker al.
Ik heb zo'n pijn, mama, van hoe moeilijk het gaat. Ik geloof in God, mijn Vader. Jij bent bij Hem, God dank! Het helpt me, dat ik geloof. Toch zoveel pijn en boosheid en angst.
Lieve God wees als een schild om me heen.
Mama, moeilijk te bevatten, jij hebt rust en het goed. Gelukkig.
ZOveel pijn.

Liefs, Inge.
Datum:
25-01-2010
Naam:
Inge
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

ik wil naar God

Ik wil al jaren naar God.

Een jongen die ik kende heeft zelfmoord gepleegd. Nu zit ik met dezelfde gedachten. HELP!

r
Datum:
25-01-2010
Naam:
r
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

Gek,

ik ben een meisje van 13.
vroeger heb ik veel meegemaakt,
ze zeiden altijd de klap komt later en nu ben ik verkracht durf niet aan mijn ouders te vertellen.
die jongen kende ik alleen aan 1 kant is hij heel lief enzo maar als ik niet doe wat hij zegt word hij boos hij gaat slaan of zegt dat ik dood moet ik vertel het tegen vriendinne ik hoop dan dat ik opgelugt word alleen alles is nog niet weg ik huil elke avond ik kan er niet tegen heb mijn polsen gesnelden, en dan begint een anderen jongen heel irietand te doen ik wil weg lopen omdat ik er niet meer tegen kan alleen dan denk ik het is allemaal mijn eigeschult en als ik dat tegen mijn vriendinne zeg worden ze boos en een maand geleden heeft een vriendin zelfmoord gepleegt ik ben er nog steeds kapot van en denk de heletijd dat hij mijn schult ik ik kan er echt niet tegen ik word er GEK van. ik wil telkens zelfmoord plegen alleen durf het niet heb het een paar keer geprobeert maar op het laatst durf ik niet
Datum:
25-01-2010
Naam:
Lisanne.
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Nutteloos !

Ik denk meer en meer aan zelfmoord. Ik durfde nooit naar sites zoals deze te komen kijken, maar ik doe het nu toch. Ik heb veel leukee vrienden & vriendinnen. Maar toch mis ik iets.. Ik zit nu in het 2e middelbaar en ik voel me al een tijdje niet goeed meer in mijn klas. In mijn klas is iedereen zowat bevriend met iedereen maar ik en nog 3 andere meisjes zijn het closet van allemaal. Maar één van die meisjes kan mensen echt kwetsen. En we zeggen het haar vaak dat ze moet stoppen met zo grof te zijn en mensen te kwetsen, maar door haar wil ik gewoon niet meer naar school. Thuis heb ik ook problemen; Mijn ouders maken veel ruzie. En vroeger heb ik ook al veel meegemaakt ivm met ouders. Ik kan ook hele leuke momenten hebben met mijn vriendinnen maar soms kunnen ze me diep vanbinnen hard kwetsen. En ik ben iemand die er dan lang over blijft nadenken. Dat ene meisje dat me het meest kwetst, pest ook een ander meisje van ons 4. Omdat ze een andere haarkleur heeft dan de meeste mensen. Maar ze blijft even leuk. Maar toch… Ik ben het leven ergens beu.. Ik wil elke dag de stap doen. Maar ik durf niet. Ik wil weten wat er later van me zal komen. Zal ik een carriere maken, leuk gezin?.. Ik weet het niet meer. Ik ben gewoon op vanbinnen. Ik wil het gewoon niet meer… Ik voel me nutteloos ! En misschien ben ik zielig want misschien heb ik niet veel problemen tegenover de andere mensen hier op de site.. Maar toch.. Als iemand hetzelfde heeft als mij, kan diegene dan nog een berichtje achterlaten ? Dankjewel. ‘:
Datum:
25-01-2010
Naam:
Fairytalelifee'
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Moe

Ik ben moe.. Ik kan niet meer, ik heb er genoeg van om te zijn wie ik ben. Ik zou er wel een miljoen voor willen betalen om iemand anders te zijn dan mezelf.
Ik leef al 6 jaar met schuldgevoelens, onzekerheid en verdriet.
Ik ben nu zover dat ik mij dat de huisdokter heb laten doorverwijzen naar een spv´er. Dus er is nog wel een wil maar soms zit ik in de put en wil ik gewoon mijn verhaal even kwijt. Ik ben zo lusteloos, zo moe. Ik maak me over vanalles zorgen en zit de hele dag te piekeren, het ergste is, je schiet er niets mee op. daarom heb ik me hier aangemeld. Misschien dat het helpt.
Datum:
25-01-2010
Naam:
Lynn
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

Hopeloos

Het leven is zo zinloos. Het ontstaan van het universum zullen we nooit achterkomen. We leven in een kosmologische grap. Ontstaan uit puur toeval. En het is zo verwarrend dat we miljarden cellen bestaan, die ieder voor zich proberen te overleven. Al die celletjes bij elkaar zijn wij dan, zo verwarrend. Ik voel me als iemand zonder identiteit. Alle mensen worden gestuurd door hun ego, het eigenbelang wordt steeds groter. De wereld gaat er aan kapot. Ik zou er graag iets aan willen doen, maar aan de andere kant heb ik geen levenslust meer. Er zijn natuurlijk leuke momenten. Lekker lachen met andere mensen, reizen, muziek luisteren die gelukkig maakt. Maar dit is ook slechts een manipulatie van je brein, die door gebeurtenissen neurotransmitters/geluksstofjes uit gaat scheiden. Het is natuurlijk erg dom om hier de hele tijd over na te denken en als excuus te gebruiken. Het leven is bedoeld om te leven, niet om over het leven na te denken. Maar goed, het doet me soms goed. Kijk maar wat je hier mee doet.

Groeten, een verward iemand.
Datum:
25-01-2010
Naam:
Vuurvliegje
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

zelfmoord

ik ben een meisje van 15 ik heb het ooit geprobeert om zelfmoord te plegen ik ben het zat dat ik alles heb gedaan ik ween elke dag ik heb met een scheermesje zelfverminking gedaan ik heb de pijn niet gevoelt. het komt allemaal door iemand dat ik dit doe , mijn beste vriendin maakt mij het leven zuur ! ze zei dat ik beter zelfmoord kon plegen !
Datum:
25-01-2010
Naam:
kelsey
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.