Levensverhalen (pagina 766)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Help!

sinds groep 7 erg achteruit gegaan.. oma overleden (oma was mijn beste vriendin en als een moeder voor me)

Einde van groep 8 joehoeee.. eindelijk naar het vmbo.. zenuwachtig voor wat komen zal!

Klas 1 een klas met macho jongens(bah) en allemaal arrogante meiden kortom.. ik hoorde er niet bij..

klas 2: gepest word alleen maar erger.. zo erg dat ik constant alleen maar dacht aan zelfmoord. zelfs al 1 keer voor en trein gestaan.. (iemand haalde me eraf)
niet gelukt

Klas 3: eindelijk verhuizen en naar een andere school.. alles leek toen veel beter.. in 3e en 4e klas weer redelijk bijgekomen van de voorgaande jaren..

Mbo Klas 1: opleiding voor politie gekozen dacht wat meer zelfvertrouwen op te kunnen bouwen maar net als voorheen niet genoeg zelfvertrouwen dus weer 2 elendige rot jaren gehad.. tot spijbelen aan toe en zelfs weer de gedachte aan zelfmoord.. aangezien het thuis ook niet lekker ging..

nou nu weer gekozen voor een andere MBO opleiding: alleen maar meiden,, de 1 nog arroganter als de anderendus voel me weer niet op mijn plek..
ruzie thuis werd erger,, zo erg dat ik nu tijdelijk bij iemand anders in huis zit.. waar ik me de eerste weken erg gewenst voelde.. nu gaat ze verhuizen en ik kan niet mee.. dus moet weer terug naar mij ouders.. totaal geen behoefte aan.. Echt ik weet echt niet meer wat ik moet doen.. word zo gek.. constant spookt er door mijn hoofd, wat is mijn doel hier nou op aarde.. wie maakt het wat uit als ik er niet meer zou zijn.. en aangezien ik mezelf niet van kand kan en durf te maken hoop ik soms stiekem dat ik bij een ongeluk word betrokken wat voor mij niet goed afloopt..

is dat niet raar om dat te denken.. en kun je dat je vrienden wel aandoen.. dat is het enige wat me tegen houd.. en ondanks dat ik boos/woest/ kwaat zelfs ben op me ouders kan ik het ook weer niet maken om ze nog een dochter lichter te maken..
Datum:
27-01-2010
Naam:
Melthy!
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

zelfmoord

ik zie het niet meer zitten, mijn zoon is een paar jaar geleden vermoord mijn andere zoon heb daardoor binnen 4 maanden zelfmoord gepleegd, ik zit er nu ook tegenaan ik pleeg ook zelfmoord
Datum:
27-01-2010
Naam:
caroliene
Leeftijd:
69
Provincie:
Zuid-holland

Zij maakte een eind aan haar leven...

Ze maakte een eind aan haar leven....

Mijn moeder leefde. Floreerde maatschappelijk. Ze trouwde en kreeg 3 kinderen. Ze overleefde en ging door tot wij oud genoeg waren, wat ze dacht.
Ze maakte een eind aan haar leven.

Ik leef met verdriet en een stuk instabiliteit. Een stuk boosheid. Een stuk pijn.
Ons gezin was al geen gewoon gezin. Nu is het ontwricht, wat het eigenlijk al was. Vaak ben ik de schuldige bij ons thuis.

Met dit alles heb ik leren leven. Ik was net volwassen, qua leeftijd, toen mijn moeder overleed.
Op het moment heb ik veel pijn. Soms komt dat omhoog.
Mijn moeder werd mishandeld en wij ook.

Ik heb leren leven met dit alles. Al jaren eigenlijk. Vaak snap ik niet waar mensen zich soms druk om maken.
Ik heb weer blijdschap.

Ik heb God leren kennen sinds vorig jaar als een liefdevolle Vader. Dit door boekjes van Corry ten Boom. Zij maakte in haar leven veel mee. Aanraders zijn haar kleine Vergeet-me-nietjes.

Nu leer ik blijdschap kennen. Ik heb geleerd alleen en met plezier te leven. Het gaat goed. Ik dank God voor zijn gratie om te leven en het leven van de goede kant nu te kennen! Ik mag het meemaken. De wonderen van God zetten hun stempel op mijn denken. Zo'n goede God.

Toch komt af en toe het verdriet en de pijn en de giga boosheid terug. Dit is nog een zwak punt. Mensen kunnen zo dom reageren, onwetend wat ze aanrichten. Dan kan ik het wel uitschreeuwen van pijn en verdriet. Alleen hoe kan iemand pijn van mijn vroeger begrijpen. Dit geeft eenzaanheid.
Ik weet, dat deze momenten voorbij gaan. Ik pink een traan weg en weet dat het eruit komt even en dat de goede momenten weer komen!!
Datum:
27-01-2010
Naam:
Inge
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

weet het niet meer

Ik ben bijna aan het einde van mijn leven.
Ik ben al zo`n 20 jaar niet meer gelukkig, en natuurlijk zijn er licht puntjes geweest. Het is voor mij zo moeilijk om alleen te zijn en stort me dus al 20 jaar van de ene in de andere relatie. En iedere keer gaat het weer mis juist als ik me super voel in die relatie. Ik ben een borderliner en ben voor mijn ex partners en mijn dochter niet makkelijk geweest!!! Ik ben zelfs al meerdere jaren mijn eigen kind kwijt. Ook mijn ouders zien mijn dochter sinds een aantal jaren niet meer.
En juist als alles goed gaat dan zorgt mijn karakter en mijn borderline trekjes er voor dat het fout gaat!! Ik zie bijna geen uitweg meer!!!! Gelukkig ben ik bang voor de pijn die ik denk te hebben als ik een einde zou maken aan me leven. En ook kan ik het niet tegenover mij dierbaren. Maar ik voel me zo klote en ben bang.
Datum:
27-01-2010
Naam:
prive
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

ik zie het niet meer xitten

ik heb vel ruzies thuis en op school wordt ik gepest en dat eerste vindt ik nog wel het ergste 9 van de 10 keer licht het aan mij dat er ruzies onstaan met mijn moeder/vader mijn ouders zijn gescheiden en dat maakt het alleen nog maar zwaarder voor me

ik heb het gevo dat ik me de keel moet door snijden om me van dit leven te ontnemen en hopen datr hierna een beter levan zal zijn
Datum:
27-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Veel leeftijdsgenoten

Wow, ik wist niet dat zoveel mensen van mijn leeftijd dit ook hebben man. Ik dacht echt dat ik de enige was.
Datum:
27-01-2010
Naam:
blabla
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

mij zelf

ik heb begonnenn te snijden vanaf ik me slecht begon te voeln ik dacht dus aan zelfmoord ik werd verslaafd aan het snijden in mijn pols ik wist niet wat te ik moest naar pitem sint jozef klinick om te latn helpn na 6 weken mocht ik naar mijn nieuwe internaat maar na een paar maanden begon het weer slecht te worden ik voelde me verlaten en begon me weer te snijden
ikk had te veel pijn wat er in het verleden gebeurt is toen begon ik positief te denken maar nu hoop ik op een beter leven




Datum:
27-01-2010
Naam:
andy
Leeftijd:
15
Provincie:
België

maagd

hoi,

ik heb de mooiste tijd van mijn leven gehad, maar heb het niet benut. Ik ben zo vaak op feesten geweest, maar heb nog nooit echt seks gehad. wel zoenen, maar verder nog niets. Toen ik dit in een dronken bui op een personeelsfeest vertelde, stond ik meteen voor schut. sindsdien vinden de mannen me een sukkel of een homo en willen ze niets met me te maken hebben, en de vrouwen lachen me uit. help me, want ik word hier helemaal gestoord. ik heb neigingen om een bom te maken om al mijn collega's te vermoorden, en dan zelfmoord te plegen.
Als iemand kan help, doe iets alsjeblieft.
Datum:
27-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
36
Provincie:
Anders

je kan de wereld niet alleen dragen.

Ik ben nooit echt in de smaak gevallen vanaf het begin, ik moet altijd enorm mijn best doen voor iets wat de moeite niet waard is. Mensen lachen me achter mijn rug om, of zeggen van alles in mijn gezicht. Ik heb anorexia gehad, een enorm negatief zelfbeeld. Ik heb geen vertrouwen in mezelf en ik zie daar geen verandering in komen. Zelfs mijn vriend kan het niet veranderen. Twee jaar terug heb ik op het punt gestaan.. ik wilde mezelf stikken. Op het laatst had ik er geen kracht meer voor. Sinds dat moment draag ik een masker die niemand verwacht. Zelfs mijn ouders niet, die worden boos als ik weer een bui heb. Ik kan spontaan vrolijk doen tegen mensen en denk dan eigenlijk bij mezelf: gadver. Ik staar uren voor me uit zonder iets te denken.. als ik extreem verdrietig word voelt het zelfs als emotieloos.. dan lijkt het alsof ik niets meer voel.

Het kan me af en toe niets meer schelen.
En vooral nu.. wou ik dat ik had doorgezet.
Ik wil gewoon weg.
Weg van alles, naar mijn oma.
Datum:
27-01-2010
Naam:
lynn
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

klein meisje

Ik ben zo onzeker. Ik ben een volwassen vrouw en blijf van binnen altijd een klein meisje. Ik weet precies waar het vandaan komt, eigenlijk is dat het lastige, want ik kan het verleden gewoon niet afsluiten. Waarom begrijp ik niet waarom ik het altijd heb gedaan? Waarom keert iedereen zich altijd tegen mij? Ik ben altijd flexibel geweest. Ben er altijd vanuit gegaan 'dat mijn tijd nog wel eens zou komen'. Maar hij komt niet. Eigenlijk zou ik willen dat ik het zo maar kon stoppen.... maar ik heb drie kinderen en het kan dus niet.
Datum:
26-01-2010
Naam:
N.
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.