Levensverhalen (pagina 764)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan gewoon niet meer....

ik heb het gevoel dat niemand om me geeft
ik snij mezelf ook al en ik kan er niet mee stoppen
niemand weet dat et niet goed met mij gaat
ik kan elke dag wel janken
maar op school lach ik en doe super vrolijk
maar van binnen ben ik helemaal niet vrolijk
ik weet niet meer wat ik moet doen
ik wil alleen nog maar doed niemand zal me tog missen
maar ik kan het niet

xx

Datum:
30-01-2010
Naam:
lisa
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Weet niet waarom

Ik weet niet wat ik heb. Ik lijd een goede leven maar toch wordt ik verdrietig om dingen. Ik weet niet wat ik eraan kan doen, want ik weet niet waarom en hoe. Mijn hart voelt gebroken om een of andere reden. Het lijkt alsof met de dag vrienden je verlaten terwijl dat niet zo is, ze zijn juist meer bij me. Het verdriet word me te veel en denk ik soms, zal ik het doen.
Datum:
30-01-2010
Naam:
X
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Verdwijnen

Ik wil verdwijnen, ik zoek een luikje in de vloer, om daarachter voor eeuwig te verdwijnen.
Datum:
30-01-2010
Naam:
Jan-Willem
Leeftijd:
23
Provincie:
Groningen

dood!

ik vind best eng om mijn verhaaal openbaar te maken. Ik heb niet egete leven gehad mijn leven bestaat alleeen maaar uit leugens. ik lieg bijn elke dag... wat ik thuis vertel over school is 80% zelf verzonnen en wat ik op schooll vertel ik ook allemaaal leugens. ik weet niet waarom ik niet zonder leugens het lijk of als die leugens niet bestaaat dat ik niet geaccepteert wordt. ik heb heel vaak gelogen soms komen ze achter en dan maaak ik een zielug verhaal waarvan mensen gaaan medelijden krijgen met mij! ik wil zo graaag geholpen worden maaar ik weeet niet hoe . ik schaaam me voor mijn ziekte .. ik zal nooit better worden. daaarom wil dood gaaan ! mijn hele leven is een leugen . bv tegen mijn oude klastjes vertel ik dat HBO doe terwijl ik mbo doe. tegen mijn MBo klas genoten hebben ik gelogen dat ik kan goed tekenen en kleding kan ontwerpen , ze denken elke keer dat ik zelf mijn kleding maakt terwijl ik die kleding van site gekocht heb! mischien vinden jullie me ook gestooord ja dat ben ik ! ik verdien niet om te leven !
Datum:
30-01-2010
Naam:
mmmmm
Leeftijd:
19
Provincie:
Groningen

Wrom?

Jezus zegt:komt herwaarts tot mij, allen die vermoeid en belast zijt. En Ik zal u rust geven.

Ik wil noog even zeggen: Ik leef met jullie mee!

Sterkte! Mar plz pleeg geen zelfmoord!
Ga naar God, hij is de enige ware God.
Ook al geloof je hier nie in, dit is de WAARHEID!!

sterkte xx anoniem
Datum:
29-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

zonder werk en zonder toekomst.

Vaak denk ik terug aan het soort werk dat ik moest accepteren. werkgevers behandelen mij alsof ik cholera heb. Tijdens sollicitatie-gesprekken wordt ik uitgelachen. mijn persoonlijke waarde is nul.
Ik heb gewerkt aan de sorteerband van de puinbreker en in de koelcel van de ijsfabriek (dozen stapelen).
de machines worden nooit moe. Ik ben geen robot. Nu heb ik geen werk en geen uitkering. Ik ben neerslachtig, elke dag denk ik eraan om voor de trein te springen.
Datum:
29-01-2010
Naam:
F
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

het wordt te veel

ik ben nu 18 jaar en nu ben ik het al zat!!
het begon 3 jaar geleden..
ik had een hecht vrienden groep. 4 man als broers.
tot dat je op een avond telefoon krijgt en hoort dat je alle drie zijn omgekomen!
sinds dien ben ik zo depri!
daarbij is alles mis gegaan wat er mis kan gaan.. me ouders willen me nooit meer zien! sterker nog niemand in me familie!
in blowe vond ik steun! het lijkt of alles om je heen verdwijnt!
moet je me nu zien. jonge van 18 jaar op kamers die alleen maar blowt! vrienden ja die heb ik wel maar het is gwn nie meer het zelfde! ik voel me gewoon elke dag! dag in dag uit moe!
begin vaak op de dag gewoon spontaan te huilen( als ik niet blow teminste)
hier staat wel je krijgt geen reactie!
maar mocht er iemand nog iets weten wat ik kan proberen!
zeg het maar op deze site
maar zo lang duurt het niet meer!
telkens als ik dat zeg voel ik me gewoon wat opgeluchter
see you in heaven
Datum:
29-01-2010
Naam:
kapot
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

het heeft geen zin meer

pf waar zou ik eens gaan beginnen.
ik was 18 toen ik verkering kreeg met satan in eigen persoon 2.5 jaar ben ik geslagen geschopt verkracht geworden.voor de buitenwereld lijk ik enorm sterk dus niemand had ooit verwacht dat dit mij zou overkomen.
na eindelijk het lef te hebben gehad om weg te gaan.
en ik al meer dan een jaar met buikpijnen liep,kwamen ze erachter dat ik door alle verkrachtingen zoveel schade heb opgelopen dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen...weer storte me wereld in wat het was mijn droom om ooit mama te worden.een tijdje later leerde ik de man van me dromen kennen,en we hebben samen geknokt voor een kindje maar het mocht niet zo zijn ik heb een aantal miskramen gehad want me baarmoeder is te zwak.ik was depri...en had ook geen vertrouwen meer in onze relatie .
dus om mij vertrouwen te geven trouwen mijn prins en ik met elkaar...en anderhalf jaar later gescheiden hij had een ander en zag het niet meer zitten ,althans met zoveel woorden heet hij het nooit gezegt maar daar kwam het wel op neer.
ik ben nu weer 2 jaar later heb dingen gedaan om je kapot voor te schamen.maar pure wraak om die 2 mannen.
en nu werd ik verliefd alleen ......hij kiest niet ik ga kapot en kan echt niet verder meer.
ik zou zo graag weer vertrouwen in het leven willen hebben maar heb er geen energie meer voor.
ik werk me kaopt alleen maar om niet te hoeven piekeren.
en de buitenwerled ziet alleen maar een vrolijk opgewekt persoon.
maar zien me tranen niet in de nachten.
de angst voor de volgende dag.
ik weet niet hoelang ik dit masker nog op kan houden.
maar ik weet wel dat als ik eenmaal het lef ervoor heb ik zoveel mensen met vraagtekens achterlaat,en schuldgevoel.
en juist dat is wat me nu nog hier houdt...de vraagtekens van andere mensen.moet ik in een brief uitleggen waarom?
sorry zeggen voor iets waar ik totaal geen spijt van ga krijgen .omdat ik dan rust heb..en rust in me hoofd,geen pijn meer,geen twijfel en geen gevecht met het leven.
Datum:
29-01-2010
Naam:
4-everyoung
Leeftijd:
32
Provincie:
Limburg

Mijnverhaal

Praten met iemand kan ik niet. Moeilijk mijn gevoelens uit te brengen, dus doe ik het hier. Ik ben door de war. De laaste tijd zie ik het allemaal niet meer zitten, ik probeer het leven mooi te zien. Maar het lukt me niet. Ik wil gewoon laten zien dat ik gelukkig ben. De laaste weken steel ik veel, me proberen gelukkig te maken met de spullen die ik dan gratis heb. Maar snel daarna voel ik me behoorlijk schuldig. Ik weet dat het niet goed is, maar het gebeurd dan toch weer door dat ik me helemaal waardeloos voel. Ik wil best met iemand over me problemen praten, zodat ik gelukkig leef. En dan steel ik ook niet meer. Maar ik vind het zo moeilijk om te praten.
Maar ik blijf volhouden, totdat het helemaal niet meer lukt.......
Datum:
29-01-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Drenthe

ik weet het gewoon niet meer.

ik weet echt niet meer wat ik moet doen. ik heb al vaker zelfmoordgedachten gehad. en ik ben laatst nog bij een begrafenis geweest, en nu stel ik me voor, hoe het zou zijn als ik in die kist lag, in de grond lag, er niet meer zou zijn. kinderen schelden me uit, zeggen dat ik lelijk of dik ben, en daar word ik alleen maar onzekerder van. en nog iets, ik ben een meisje, ik val op jongens, maar ook op meisjes denk ik, en ik durf het tegen niemand te zeggen. ik ben bang dat ze domme dingen gaan zeggen, of dat ze me daarom gaan uitschelden enzo. wat moet ik doen? ik wou dat ik gewoon doodziek werd en doodging, ik heb hier echt geen zin meer in ;(
Datum:
28-01-2010
Naam:
anoniem.
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.