Levensverhalen (pagina 751)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Moe

Toen ik een jaar of 20 was leerde ik de jongen van m'n leven kennen, inderdaad ik ben homo. Na zo'n jaar wou hij de relatie niet verder zetten omdat hij nog teveel aan z'n vroegere vriend dacht en hem miste. Misschien zou het tussen ons in de toekomst wel lukken. Ik wou het hem niet moeilijk maken en vond het misschien wel beter.
We bleven een aantal jaren vrienden en gingen overal samen heen, tot hij vond dat ik teveel was in z’n vriendengroep.
Omdat ik hem liefhad en dus ook blind, liet ik hem met rust.
Door hier en daar te komen vond ik wel veel vrienden maar geen aantrekkingskracht, ja naar sommige wel maar die waren puur hetero.
Op den duur vond ik iemand ( die misschien wel een beetje leek op m’n vorige vriend ) die ik heel graag zie.
We zijn nu al 16 samen.
Af en toe droomde ik van m’n vroegere vriend, werd dan heel depri wakker.
Ik mailde soms met hem, en kon m’n hart eens luchten, Hij dwaalde van de ene in de andere relatie, ging naar bar’s enz….
Een keer hebben we afgesproken op een feestje van een vriend van hem, leuk gebabbeld maar niet mijn ideale avond. Maar de vonk was weer aangewakkerd voor mij, niet voor hem ( spijtig genoeg )
Op een dag had ik heel naar over m’n vriend gedroomd en kon hem los laten.
Nu na zo’n 5 jaar begin ik weer te dromen over hem en mis hem enorm.
Ik tracht hem te mailen, maar krijg geen antwoord.
Eerst dacht ik dat ik het verkeerde mailadres had, maar via vrienden van hem op facebook kon ik het juiste mailadres krijgen, maar nog steeds bleven m’n mails onbeantwoord.
Via via ben ik op zoek naar z’n straat en huisnummer want buiten de gemeente waar die woont weet ik niets.
Vandaag heb ik gemaild dat ik hem zal trachten met rust te laten, maar ik weet dat dat niet gemakkelijk zal zijn, ook al reageert hij niet.
M’n huidige vriend alleen achterlaten kan ik niet, samen terug met m’n vorige vriend gaat ook niet.
Er over praten met iemand lukt ook al niet, ik huil dagelijks in het geniep.
Ik ben het vechten zo moe, maar ik heb nog niet de moed gehad om er een eind aan te maken.
Maar ik hoop dat er een dag zal komen, momenteel wacht ik gewoon tot ik vanzelf doodga, want ik loop hier niets meer te doen.

Datum:
18-02-2010
Naam:
Lieven
Leeftijd:
39
Provincie:
België

Damnn

Shiiiit, ik kom toevallig op deze site terecht omdat ik bij google ''hoe kun'' intype en toen zag ik de titel hoe kun je zelfmoord plegen..

Ik begon de reacties te lezen en nu zit ik hier na te denken over hoe erg iemand pijn kan lijden. Ik ga niet zeggen dat ik een zeer moeilijk leven heb gehad maar ik heb ook zo me problemen, maar jezus mensen, IEDEREEN HEEFT PROBLEMEN. Denk eens aan de arme kinderen in Afrika die hun eigen familie zien afgeslacht worden en machteloos staan!

Wat ik hier zie is dat veels te veel mensen te veel zelfmedelijden hebben, in sommige gevallen id die zelfmedelijden logisch maar je hebt er niks aan. Het leven is te kort om thuis voor je PCtje weg te zitten rotten in je eigen zelfmedelijden. Als je leven je niet bevalt doe er wat aan, en daar bedoel ik mee, ZORG DAT JE LEVEN BETER WORDT, geen zelfmoord, dat is belachelijk, daar kom je nix mee vooruit en nu je toch op de wereld bent, geniet er van. Zodra je dit leest ga naar buiten en als de zon schijnt geniet van de zon, als 't regent laat de druppels in je gezicht vallen, als het sneeuwt prop een handvol sneeuw in je gezicht en als het waait vang de vind op met heel je lichaam.

Het is JOUW leven en jij hebt JOUW leven in EIGEN handen, dus bevalt je leven je nu niet zorg dat je weer gaat genieten. Zoek voor je zelf uit wat je niet bevalt in het leven en ga die problemen 1 voor 1 aanpakken.


ZOLANG DE ZON SCHIJNT KAN OOK JIJ SCHIJNEN!

-BIGBALLER
Datum:
18-02-2010
Naam:
TIMBO
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Dat eenzaam maakt me echt stuk

Nog steeds ben ik eenzaam, en het word maar steeds erger. Iedereen in mij leeftijd die ik ken heeft een partner. Ik ben dan de gene die zielig is.

Altijd als er gesprekken zijn die over meiden gaan word ik niet aangekeken. Dat voelt echt kut aan.
Je moet een meid hebben om erbij te horen. Ik kon daar niet tegen en zo heb ik al mijn vrienden verloren.

Dat eenzaam maakt me echt stuk.

Vooral op feestdagen ben ik het dichtsbij om mezelf van kant te maken. valentijn, kerst, zomercarnaval, koninginnedag, dunya festival dat soort dagen ga ik het meest kapot.
Omdat die dagen mensen genieten met hun partner of vrienden. En ik zit die dagen thuis te roesten.

Wat moet ik anders in me eentje chillen.

Wanneer komt hier een einde aan.
Of komt er een einde aan mij. want ik kan niet meer zo.
Datum:
17-02-2010
Naam:
Klaas
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

only the lonely

Het is moeilijk, elke dag weer. Iedereen zegt tegen je: je vind wel iemand, het komt wel goed. De laatste 3,5 jaar ben ik alleen, en word ik alleen maar verliefd op meisjes die mij niet willen. Om me heen krijgen al mijn vrienden kinderen, enhebben al jarenlang relaties. Ik voel me zo ontzettend kut.

Alleen zijn verandert een persoon. Wat als ik straks niet meer kan wennen? Ik heb een goede baan en een leuk appartement, en een mooie auto, maar wat heb je daaraan? Mijn gezondheid is niet optimaal waardoor ik er vaak moe uitzie, niet naar buiten durf/ga en dus nog weer eenzamer wordt...

Bidden doe ik al 12 jaar , voor het geluk,
dat nooit komt. Ik ben alweer een half jaar lang niet gelukkig geweest, een gat in je hart blijft knagen...Ik zou er wel mee willen stoppen, maar ik durf het toch niet.

Gevangen in je eigen hel, elke dag pijn, en jezelf ouder zien worden en aftakelen...

shit, life's a bitch...

Datum:
17-02-2010
Naam:
Levi
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Spijt

ìk ben een populair meisje dat een grote fout heeft gemaakt, ik een een groepje meisjes waren een beetje aan het plagen tegen een maisje met heel vettig haar, en ogen die heel ver uit elkaar stonden. we noemden haar walvis, het was bedoeld als grapje, maar na verloop van tijd kwamen er jongens bij, die begonnen ook mee te doen... het werd steeds erger, soms kwam ze dagen niet op school. en kinderen vonde mij steeds 'cooler' omdat ik de naam had bedacht. ze gingen zelfs voor de grap posters ophangen van haar hoofd maar dan met photoshop bewerkt ophangen, toen begon ik al een beetje spijt te krijgen, op een dag toen het meisje weer eens een dag op school was, kwam ze naar mij toe en keek me heel raar aan, en de volgende dag had ze zelfmoord gepleegt.....

later hoorde ik dat ze ook problemen thuis had, en dat haar hond was dood gegaan... maar ik heb nog steeds een groot schuld gevoel, iedereen zegt dat ik me aanstel, en dat het niet mijn schuld is. maar volgens mij is dat wel zo, als ik niet was gaan pesten, en haar ging steunen leefde ze nog misschien. maar nu is het te laat.. dus ik wil een ding zeggen

STOP HET PESTEN, VOR HET UIT DE HAND LOOPT !!!
Datum:
17-02-2010
Naam:
Zeg ik liever niet ;)
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

... mijn vriendin

ik weet niet wat ik moet doen, ik ben 14 en zit dus in de 2eklas. mijn beste vriendin word erg gepest, ik ben best wel populair, ik ga ook niet heel openbaar met haar om omdat ik mijn "rang" niet kwijt wil , soms vragen mensen zelfs aan mij: waarom ga je met dat kind om? dan antwoord ik dat ik er niet egt veel mee omga , en daar voel ik me schuldig over. ze haalt hoge cijfers, volgens mij doet ze niks anders dan leren. en bij haar thuis is haar moeder ook de hele dag boos op haar (ze heeft geen vader) ze zegt dat ze zelfs regel matig geslagen word, en laatst op msn zei ze dat ze er wel eens aan heeft gedacht zelfmoord te plegen en dat ze daar nog wel vaker aan denkt... ik weet niet wat ik moet doen, ik ben er erg van geschrokken.


xxx
Datum:
17-02-2010
Naam:
...
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Passage

Ons leven is een reis
Door de winter
Door de nacht
Op weg naar Hel of Hemel
Waar niemand ons verwacht

Het leven is niets meer
Dan een lange omweg naar de Dood
Datum:
17-02-2010
Naam:
Markus267
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-brabant

life sucks

mijn leven is nooit makkelijk geweest op me 5de verlor ik bijna mijn vader aan een herseninfarct daarna verliep mijn leven nog wel gemakkelijk tot ik op me 9de mijn opa verlor veelste vroeg natuurlijk ik kon het niet verwerken na veel praten lukte het me om er weer bovenop te komen tot ik naar de middelbarenschool ging heel veel problemen gehad inelkaar geslagen door een groep waardoor ik niet meer naar school kon tot ik een andere school vond dat ging allemaal goed tot me vader op m'n 15de 7 hartaanvallen kreeg en de laaste waar ik bij was maar gelukkig kwam hij daar weer boven op! daarna kwamen de 2 moelijkste 2 jaren van me leven tot nu toe op me 16de verlor ik me vriend aan de gevolgen van de ziekte kanker had dat nog niet verwerkt tot een vriendin van me overleed aan me hartstilstand maar ik hield me sterk ik werd 17 en dacht nu gaat alles goed komen maar dat duurde ook niet lang ik verlor weer een vriend maar toen aan het gevolg van een dodelijke steekpartij het ging daarna heel slecht met mij maar probeerde me hoofd koel te houden, maar toen werd er een andere vriend van me doodgestoken voor niks en nog geen maand later werd een vriend doodgegeschoten dat ging om een afrekeing maar ze zagen hem aan voor iemand anders nog steeds proberde ik me rustig te houden maar dat lukte me ook aardig tot de strand rellen op hoek van holland toen me beste vriend werd doodgeschoten dat maakte me in 1 klap kapot ik deed niks meer het enige waar ik aan dacht was ik wil naar hun toe ik heb er geen zin meer in ik heb toen een poging tot zelfmoord gedaan maar die mislukte ik ging me weer richten op andere dingen me school en me leven weer op de raisl krijgen tot er nog een vriend overleed aan zelfmoord sinds die tijd gaat het heel slecht met me dat is nu 3 maanden geleden en het enige waar ik heel de dag aan denk hoe kan ik zonder zelf veel pijn te hebben naar hun toe hoe kan ik er voor zorgen dat alles goed blijft gaan met me vrienden en familie als ik er niet meer ben.! ik zou het echt niet meer weten maar ik probeer me hoofd koel te houden zolang als het me lukt al denk ik niet dat dat lang duurt !
Datum:
17-02-2010
Naam:
sabrina
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Onverdragelijke dagen

Laatste tijd heb ik echt onverdragelijke dagen alles gaat fout, met mijn school met mijn ouders kan niet meer goed opschieten ik kan het niet meer verdragen =( vraag me zelf af of zelfmoord pleeg een oplossing is, ik weet het niet meer ik weet niks meer wat ik moet gaan doen, of ik moet opgeven geen idee ik leef me de dag mee.
Niemand mag mijn iedereen laat mijn in de steek vooral op deze tijden.
Ik kan niemand vinden om erover te praten voel me echt eenzaam =( nu heb ik carnaval vakantie heb daar niks aan alles is waardeloos.
Me vriendinnen zeggen doe wat iets nuttigs jah wat dan? =( ik weet niets meer waarom leef ik wat doe ik wat bereik ik =( is dit een misdaad of zo =(
Oooff ik weet het niet meer ik heb mijn beste vriendin verloven ESMA ze heeft zich zelfmoord verpleegd bij A58 bij de snel weg =( 20-01-2008 =( nou denk ik ook eraan.
Ik heb echt een kut lot vanaf al mijn geboorte =(
Ik wens dat ik deze kut perioden dagen overlaat ik moet een afleiding voor hebben maar lukt amper =(

Ik wens iedereen sterkte ik weet hoe het voelt maar geen oplossing ervoor =( volgens mijn moeten wij het gewoon verdragen verder zie ik niks zitten.
Datum:
17-02-2010
Naam:
Hasret
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Wat is de zin van het leven??

Net klaar met school en nu al een eventjes aan het werk. Maar ook beetje klaar met het leven. Snap de zin van het leven niet meer? Ik sta vroeg op ga naar mijn werk. Doe mijn werk ga naar huis eet slaap en het riedeltje begint opnieuw.

Ik zie geen verandering en dus geen vooruitgang. Als ik stop merkt toch niemand er wat van. Dan komt er iemand voor je in de plek en niemand mist je meer. Iedereen zal wel even zeggen och wat jammer en dan zijn ze me toch wel weer vergeten.
Datum:
16-02-2010
Naam:
Stef
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.