Levensverhalen (pagina 740)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

niemand

niemand ziet verdriet in mijn ogen.
niemand ziet mijn gebroken hart.
iedereen wil wel met mijn leven.
geloof me dat wil je niet. van mijn buitenkant, ben ik gelukkig. heb ik veel vrienden. maar niet 1 die ik echt vertrouw.
wie vandaag je vriend is, is morgen je vijand. voor de mensen die met mij willen ruilen zeg ik: kijk eens verder. je wilt het niet, je bent mijn verleden vergeten!
Datum:
07-03-2010
Naam:
lyanne
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

De nacht van zaterdag op zondag 7 Maart 2010

Het werd me teveel, na jarenlang me zo te voelen en na 2 mislukte zelfmoordpogingen op mijn 20e. Nu ging ik voor de 3e, ik dronk me vol met alcohol en ging op 13 hoog staan, mijn wil om te overleven nam het over en ik stapte af. Ik heb mijn zusje gebeld en ze komt meteen naar huis. Ik voel me zwak en ik blijf maar overgeven.

Hoe zal het nou gaan? Weer opgesloten in een isoleercel? Weer opgenomen als een vijand van mezelf? Ik weet niet meer hoe of wat, maar ik heb hulp nodig, hulp die dit keer mij niet los laat als ik denk dat ik het niet meer nodig heb.

De hele avond was ik met mijn beste vriend en zijn vriendin aan het praten over het leven, mijn gedachten, mijn verlangen. Mijn kijk op de wereld is helemaal FUCKED. Dat waren zijn woorden.

Mijn hele leven misbruikt door andere mensen waaronder mijn ouders tot deze dag, teleurgesteld door de mensen waarvan je denkt dat die je hoop kunnen geven, ik kan niet eens normaal vrienden met iemand zijn, mij afsluitend van de wereld totdat ik het opgeef. Die dag was vandaag.

Ik schaam mij zo en ik weet niet wat ik moet zeggen tegen mijn zusje wanneer ze zo thuis komt. Ik heb veels te veel alcohol op.............om 3 uur vannacht.
Datum:
07-03-2010
Naam:
Alwin
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

hoop

Hoop doet leven,
Moedeloosheid niet.
Je moet nooit opgeven ,
Al heb je verdriet.

Angst is een vijand,
Die je moet overwinnen.
En krijgt angst toch de overhand,
Dan kun je morgen weer opnieuw beginnen.

Een huilbui, op z’n tijd,
Is zeker niet slecht.
Maar ben je alles weer kwijt,
Houd dan je hoofd weer recht.

Soms zit alles je tegen
En lijkt iedereen tegen je te zijn,
Maar heus, ook na tijd van regen,
Komt altijd weer zonneschijn.

Denk niet te negatief over het leven,
Want ondanks de narigheden,
Heeft het ook veel goeds te geven.
Kijk vooruit, en niet naar je verleden.

Maar:

Waar je ook naar verlangt,
Je zult eerst moeten geven
Alvorens je iets ontvangt.
Zo is nu eenmaal het leven…..
Datum:
07-03-2010
Naam:
..
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

waarom geboren in ellende

hoi allemaal,

ik snap nog steeds niet waarom ik nu hier ben geboren.
ik vind het zo raar.
ik kan veel dingen voorspellen op gevoel en ik kan niet tegen al die elende in de wereld, ik zou graag god willen vragen waarom ik hier leef met wat voor doel.
ik heb nog nooit meisje gehad omdat ik heel erg verlegen ben waarom ben ik verlegen??
als ik u tegen komt wil ik graag dat u me alles verteld waarom leiden als je een goed persoon ben
Datum:
06-03-2010
Naam:
jong 19
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Verdriet

Vroeger was alles nog goed.. ik was een lief klein meisje waar iedereen van hield..
toen ik ouder werd ging alles fout.. me broer was al zwaar depressief en me ouders hadden geen tijd meer voor mij.. omdat ze voor me broer moesten zorgen.. in die tijd was het een hel voor mij.. niemand die naar me omkeek en niemand die van me hield.. later kwamen ze er achter dat ik autistisch was.. daardoor zijn me ouders ook meer met mij bezig geweest.. toen ik in de eerste zat.. ging het beter ik had gewoon vrienden.. iedereen deed normaal tegen elkaar.. alles ging zoals het hoort.. tot dat me broer in een inrichting moest omdat hij zelfmoordpogingen had gedaan.. toen lieten me ouders me weer vallen.. en uiteindelijk kwam ik in de twee'de klas terecht.. ik was zwaar depressief.. ik had zelfmoord pogingen gedaan.. maar niemand wist daarvan.. omdat niemand ook nooit naar me wouden luisteren.. ik werd steeds gepest.. steeds maar meer en meer.. totdat ik het niet meer hield en zo boos werd dat er toen iets gebeurde.. en sinds dien prate niemand meer met mij.. ze waren bang voor me.. ze vonden me raar.. maar toen kon me dat niks schelen.. want ik zette me van iedereen af.. en zocht alleen maar ruzie.. tot dat ik in de derde klas kwam.. ik was nogsteeds een ruzie zoeker.. maar meer met leraren.. en ik was nogsteeds depressief.. maar ik uite dat door agressief te worden.. tot dat ik een keer zohard in huilen uitbarste op school.. ik moest met iemand gaan praten.. maar dat wou ik niet.. maar ik ben het uiteindelijk toch gaan doen.. ik vertelde mijn verhaal aan hem en ik kwam daar elke week.. ik vertrouwde hem.. tot dat hij boos op me werd en alles tegen me gebruikte waar anderen bij stonden.. ik was het vertrouwen in mensen kwijt.. in me eigen ouders.. in me eigen vrienden.. ik ging niet meer naar school.. en moest daardoor naar de rechter.. toen dat allemaal voorbij ging.. zat ik inmiddels op een nieuwe school en had nieuwe vrienden.. alles ging goed.. tot nu.. alles gaat weer fout.. er zijn weer een paar dingen gebeurt.. en al mijn gevoelens komen terug..
......
Datum:
06-03-2010
Naam:
Laura
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Ik ben er niet trots op

Maar toch, 30 jaar jonge vrouw, geweldige ouders en broer en zus kan het leven niet meer aan. Ook al ben ik een vechter, kent iedereen mij als een leuk vrolijk en lekker gek mens, ben ik al zo lang heel ongelukkig. 5 maanden geleden heb ik al eens 44 ibru geslikt met het idee om nooit meer wakker te worden. Ook heb ik 4 maanden geleden 2,5 liter jenever gedronken met hetzelfde doel. Helaas zonder resultaat. En nu dus enkele maanden verder wil ik nog steeds hetzelfde. De enige reden waarom ik het niet doe is vwg mijn ouders. Ik kan het kun niet aandoen, ze doen alles voor mij. Maar als ik mocht kiezen.....
Mijn leven is nu een grote lijdensweg wat begint bij opstaan tot het moment dat ik in slaap val. Ik zie nog wel mensen en kan dan wonderbaarlijk genoeg gezellig zijn ook maar het is 1 masker. Want ik ben eigenlijk helemaal niet vrolijk dan.

Hoe dit zo gekomen is, dat is een lange weg met veel kleine incidenten. En dan opeens zit de emmer vol. Denk aan beginnend met beste vriendin waar je jaren later achter komt dat ze je altijd heeft voorgelogen, mislukte relaties, vreemde werksituaties en dat stapelt zich maar op. Het gaat van kwaad tot erger en nu kan ik er niet meer tegen vechten. Echt als er nu voor mijn neus een pil zou liggen die mij voor eeuwig zou laten slapen, dan weet ik wel wat ik zou doen. Zit eraan te denken om er een ongeluk van te maken zodat nabestaanden zich niet schuldig gaan voelen. En dit plan en dit gevoel gaat steeds meer drastische vormen aannemen....
Datum:
06-03-2010
Naam:
Ellen
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-holland

ik wil zelfmoord plge maar twijfl...

ik ben daniel ik ben 13 jaar en ik zit op de basisschool in groep 8 ik sta op het punt om naar de middelbare school te gaan maar ik wil naar zo'n school waar al me vrienden van mijn klas naartoe gaan maar mijn zus zit op een andere dus me vader dwingt mij om naar me zus'd school te gaan maar ik wil niet en als ik ook maar 1 keer begin over mijn favo school wordt'ie boos ik heb erover met mijn moeder gepraat zij zegt dat ik met me vader moet praten maar ik kan het echt niet ik hep hulp van me moeder nodig maar me vader en me moeder hebben altijd ruzie en meestal mijn vader is altijd depressief en word snel boos altijd en heeft altijd ruzie met mijn moeder daar kan ik niet tegen en ik wil zo graag naar die school waar me vrienden gaan maar ik mag niet ik heb een fcking sterke band met mn vrienden zowel meiden als de jongens en wil hun niet kwijt en kan op me zus'd school geen nieuwe vrienden maken, dat weet ik zeker ik krijg nu echt de nijging om zelfmoord te plegen maar aan de andere kant durf ik niet omdat mijn zus en mijn moeder mij steunen en van mij houden maar mijn vader is fcking anders hij mag naar de hel hij houd ook wel van mij maar laat dat bijna nooit zien en ik heb steun bij me vrienden maar ik heb pijn en lijd dat sinds ik niet met mijn vrienden naar die school mag kan tenminste iemand helpen???????????????? je gaat gewoon echt naar de hemel als je een oplossing weet die voor MIJ heeeeelll goed uitkomt en ik naar die school mag... 't klinkt overdreven maar met goeie raad/advies/oplossingen kan je voorkomen dat ik een vroeg einde aan mijn leven maak.........

een jongen waarvan de leven kapot is....(13)
Datum:
06-03-2010
Naam:
daniel
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

lonely

hoi mijn naam is jonathan...
ik ben 16 jaar oud en zit op het VMBO in de exameklas alleen ik ga het niet halen...

het begon allemaal in groep 8 van de basisschool toen begonnen ze met schelden en
ruziemaken en stoer doen enzovoort... ze noemden me emo, faggit, kk leier
omdat ik altijd alleen was k kon nooit samenwerken ofzo nou toen ben ik begonnen met automutilitatie het voelde goed en ik had er geen nadelen aan toen ik begon met een naald en soms een schuur papier en kraste en schuurde men handen open daarna is het verder gegaan mett een mes een mes dat zo scherp was het bij een lichte druk al door je huid sprongmaar het voelde nog steeds goed en een keer bij gym was men sport bantje weggegleden en iedereen keek naar men pols
toen hebben ze mijn ouders gebeld (ondertussen alweer in klas 3) en toen zaat ik zo in een dip dat ik 5 zelfmoordpogingen gedaan heb maar ik krijg de zelfmoordgedachtes niet uit men kop


dat was mijn leves verhaal vqn 5 jaar
jonathan
Datum:
06-03-2010
Naam:
jona
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

het kan zijn dat ik er binnenkort niet meer ben.

ik ben een meisje van 14 en dacht dat ik een goed leven zou krijgen. het begon toen ik op de basisschool geen vriendinnen had. enige waar ik mee als ik iets leuk deed, deed ik dat met me familie. ik mocht nergens bij ik voelde me zo alleen en ik dacht dat ik op de aarde was voor niemand. iik had later ook ruzie met me ouders en ik kon me verhaal niet vertellen want ik was bang. toen ik naar de middelbare school ging dacht ik dat in wel een nieuwe start kon maken. het lukte voor een tijdje tot dat ik ruzie kreeg met een vriendin. ik kreeg weer zo´n gevoel. later was ik weer vrienden met haar. maar toen in de tweede klas ging het mis. twee kinderen uit me klas zette de boel op zijn kop. ik was zo verdrietig ik sneedde in mezelf ik deedt verkeerde dingen zoals roken en drinken. ik kon gelukkig alles aan me leercoach vertellen. maar op een dag had ik een gesprek met me twee vriendinnen en die twee meisjes. zij vertelde hun verhaal en ik de mijne ik had het vertelt want ik was helemaal van stress. ik heb die avond ook geprobeert om zelfmoord te plegen door me te laten ophangen met een sjaal. even later ging een van me vriendinnen naar die twee meisjes en ik naar de andere meiden in de klas. even later vroeg een jongen uit me klas waarom ik zelfmoord neigingen had. ik moest huilen en me goeie vriendin steunde me. het ging weer goed tussen ons. maar niet met me ander vriendin. ik kreeg later een gesprek met haar en zei vertelde dat die twee meisjes alles hadden gezegd. na een vakantie ging alle goed met me twee vriendinnen ik had nergens meer last van en hoopte dat ik niet meer zo voelde. op een gegeven moment kreeg ik een vrienndje. maar die deed zo raar dat ik niet eens mocht vertellen dat we iets hadden. hij hoorde dat ik iest gezegd had maar dat was niet zo. het ging uit of hoe hij dat zegde ´we hadden niks samen´! ik was verdrietig en boos tegelijk. ik wist niet wat me overkwam. ik kon zonder bij na te denken zo voor een trein springen. maar gelukkig helpte me twee vriendinnen. twee dagen later hoorde ik dat hij me de schuld gaf van wat ik had gedaan. ik was verdrietig en ik had perongeluk een ruzie gemaakt tussen me vriendin en haar vriendje. maar later was ze niet boos op me. ze wist dat ik het niet zo bedoelde en dat het peronluk. ik heb weer geprobeert om zelfmoord te plegen. ik een schaar gepakt en me gesneden. zo diep als het maar kan.
Datum:
05-03-2010
Naam:
Carmen
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

verdriet

ik heb zoveel problemen, mijn moeder slaat mij heel vaak als ik met mijn zusje ofzow ruzie heb.ik heb heel vaak proberen zelfmoord te plegen omdat ik zo boos was en dacht dat ik niks was. Tot die dag dat mijn gymleraar merkte dat er iets met me aan de hand was hij wou met me praten, en hij zij dat het beter was dat ik het alemaal tegen mijn klas zou vertellen. ik huilde dus kon niet goed nadenken toen had ik het maar gezecht. iedereen behandeld me nu zo anders , ik heb nu een vriend joep gekregen die me heel erg steunt maar ik kan het gewoon niet meer ik krijg voor mijn gevoel nu aleen maar meer problemen. ik wil gewoon dat ik het nooit had gezecht . ik moet nu nog elke keer naar mijn gymleraar gan om te praten maar ik durf nooit wat te zeggen tegen hem. ik ben bang dat hij ook op me boos word. ik durf aan de andere kant ook geen zelfmoord te plegen voor mijn zus en vader ze waren er altijd voor me. aleen ik hoob gewoon dat de dood er snel een einde maakt aan mijn leven.
Datum:
05-03-2010
Naam:
merel
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.