Levensverhalen (pagina 738)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vertrouw......

vorge jaar had ik ruzie met me nicht ruzie gekregen. ik vertrouwde haar heel veel,, ze wist alles van me. ze had een geheim van mij aan de moeder verteld omdat ze eigelijk jaloers was.ik werd boos op haar ik kon niet meer in de gezicht van me familie kijken en sneed me polsen. ik had niemand meer behalfe em andere nicht. we gingen heel vaak met elkaar om zij vertrouwde mij heel veel en ik haar ook. we hielpen elkaar met alles,, we steunden elkaar door dik en dun maar ze kreeg een vriend. ik had kenis gemaakt op msn met hem.hij was gek op me nicht temiste zo leek het. 2 weken later gingen we afspreken met ze 3 winkelen. hij deed droog tegen me maar keek me elke keer lang aan. hij wouw leek teminste met me nicht uit maken ze deden door de dommste redenen droog tegen elkaar en ik probeerde ze juiste te helpen zodat het aan bleef. op een dag ging ik gewoon op msn en hij vroeg aan me wil je met me. ik geloofde eerst niet dat hij het was enzo daarna belde ik hem en jah hij was het echt. ik wouw niet dat het uit gingen hun want me nicht houd egt van hem. hij probeerde me te overtuigen en het lukte hem een beetje,, ik deed de domme fout om met hem mee te spelen. volgende da zag ik me nicht en vertelde alles aan haar maar niet dat ik die spel mee speelde. hij ging hem haar praten ook via een andere vriendin en zei dat ik(nn) hem niet kwijt wouw raken enzo...... ik zei dat het niet waar was enzo. hij stuurde onze gesprek op en me nicht zag dat het zo was.onder tussen had ik ook met iemand anders in een andere land... zij kent hem heeft de msn. zij heeft toen verteld dt ik vreem ging enzo. ik heb aan me vriend alles it gelegd en alles is weer goed tussen ons maar ik wil weg hier... me nicht heeft tot nu toe mij nooit pijn gedaan wat doe ik haar pijn doen. ik heb me polsen gesneden haar eerste letter op me arm gesneden....me ouder en de andere mensen om me heen ide balangrijk voor me zijn,, zijn teleur gesteld in me. ik doe iedereen pijn. het is gewoon beter als ik er niet ben. misschien zouden ze in het begin beetje pijn hebben maar uit eindelijk zouden hen ook begrijpen dat ik het beste keus heb gemaakt...............
Datum:
09-03-2010
Naam:
nn
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Mess

Waarom kan ik niet gewoon nadenken, altijd weer zon zootje in me hoofd. Vanaf de basisschool gestaag omlaag glijden. elk jaar weer meer mensen afstoten en me slechter voelen omdat ik alleen ben, maar de gedachte dat ik alleen ben is daarentegen weer heerlijk, mijn alles, omdat ik dan niemand kwaad doe als ik er een eind aan maak.

Waarom ben ik toch steeds te zwak om keuzes te maken, of of door te zetten of dood te gaan. in plaats van steeds in het midden te blijven hangen. Ik wil zo graag eens die keuze maken, de wereld die ik ken teleurstellen maar mezelf eindelijk rust geven, of de strijd aangaan en een toekomst voor mezelf bouwen. Maar ik kan het niet, ik wil het niet, elke stap vooruit is twee terug, maar waarom moet dit. Ik heb hier nooit om gevraagd, ik wil gewoon dat het voorbij is.

Doe die therapie, neem dat medicijn, en hier zit ik weer, de constante beelden van dat geweer in mn mond of tegen me slaap, de hele dag zijn ze er, ben ik gek? Denk het wel. Vooruit achteruit stop, altijd maar weer

help
Datum:
09-03-2010
Naam:
D
Leeftijd:
18
Provincie:
Flevoland

pride

Ik ben waarschijnlijk ouder dan de meeste mensen hier op dit forum. Vergeef me enige spel- of grammatica- fouten, ik woon al jaren niet meer in Nederland.

Je kunt je altijd zo down voelen als je wilt. Dit werkt twee kanten op: je kunt de emo kant op gaan, en jezelf vernielen, door te laten zien hoe 'tough' je bent door jezelf te snijden, verminken.

Maar er is een andere manier.
Men kan je opsluiten, martelen, en meer, in deze wereld. Je denkt dat het niet al te erg kan worden in deze westerse veilige wereld, maar in realiteit (in de VS) kan je zo worden opgepakt, in het cachot gegooid, en gemarteld. Men kan je scheiden van je familie en je vrienden, en van je geliefde. Je kunt denken dat je nooit meer het daglicht zult zien. Je voelt je alsof je zelfs geen adem meer kunt halen.

Dit is geen sprookje uit de derde wereld. Dit gebeurt in Amerika, en waarschijnijk ook in Nederland. Als je denkt dat men je nooit tegen je wil kan vasthouden als je onschuldig bent, hou maar op met dromen.

Men kan je vasthouden, men kan je martelen, vernederen, ja - zelfs lichamelijk martelen zoals hier in NH, USA, maar er is een ding wat niet kan. Men kan je geest niet breken als je dat niet wil. Daarover heb je zelf altijd controle.

Men kan je opsluiten, in een nat deken wikkelen (in NH gevangenis bekend als de 'burrito'), 240 uur opsluiten in het donker zonder voedsel (behalve water en rijst) en verkrachten (don't take my word for it, just google Valley St. Jail, Manchester, Nh), het maakt niet uit. Je wil, en je geest is van jezelf.
Men kan je zo vernederen, maar onthoud dat je eigen wil, je gedachten, je identiteit is van jezelf, niet iemand anders. Zolang je dat in bezit hebt ben je een mens. Niemand kan je vertellen wat je moet doen. Wees sterk, wees jezelf, en vertel de rest van de wereld 'go fuck yourself!' met een grote middelvinger. Mij breken ze NOOIT.

Ik ben niet dood. Wees sterk, en laat je niet vermorzelen.
Datum:
09-03-2010
Naam:
pasmort
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

Niemand zal me missen

Nooit zal ik in woorden kunnen vertellen hoe ik me voel...Daarom is het beter om te gaan want niemand kan me helpen.Die klote overheid snapt niks van mensen zoals ik.Ze breken je af zoals hun dat willen...Schijt aan de zogenaamde hulpverlening die zogenaamd weten wat ze doen.
Datum:
08-03-2010
Naam:
Vlinder
Leeftijd:
37
Provincie:
Anders

dood

mijn hele familie haat mij behalve mijn moeder.
ik heb nog wel eens aan mijn moeder gevraagt wat ze zal doen als ik er niet meer ben.
ze zou zich vreselijk voelen.
maar ik haat mijn leven en dacht moet ik zelfmoord plegen aleen wil ik het niet omdat:ik dit jaar mischien op vakantie ga naar spanje-mijn moeder zich vreselijk zal voelen-ik oud en nieuw 2010 nog mee wil maken-ik een meisje leuk vind.
maar ik wil ook wel dood omdat:mijn familie mij haat.
ik had een keer playmobil popetjes van mijn broertje verbrant in mijn kamer en al die rook hing er en toe kwam mijn vader binnen.
dus nu denk ik elke keer:::
WAARVOOR LEEF IK.
heeft iemant tips
gr anoniem
Datum:
08-03-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

leven?

ik lees dat jullie allemaal problemen hebben enzo, en ik heb echt medelijden met jullie. maar ik heb niks eigenlijk..
dat is mijn probleem ik heb niks en toch wil ik een eind aan maken maar iets houd mij tegen vrienden, familie.

ik wil niet mee werken aan het systeem dat we hier hebben. wij verneuken de wereld alleen maar erger. dus fuck it ik ga gewoon kapot als je verder denkt ik heb geen doel in mijn leven. ik ben nu 17 als ik kijk naar mijn opa die is 87 kijk wat voor pokke lange tijd ik nog moet... ik heb daar geen zin in.
Datum:
08-03-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

Verdriet

Ik ben een eenzame jonge van 15 jaar en ik word vaak geslagen door mn vader, mn moeder en mn zusje. ik word soms zefs sexueel aangerand door mn vader. ook gaan mn vrienden met mn zusje naar bed en daar pesten ze me erg mee. ik zie het leven neit meer zitten
ik zit nu aan de coke
ik denk niet dat jullie ooit nog iets van mij horen
ik ben dom stom kut en een hoeren jong
mvg emiel, 15 jaar
Datum:
08-03-2010
Naam:
emiel
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

wat hep ik nog aan het leven .

hallo ik ben stien het leven ja ,ik wil door gaan met leven naar ook weer niet ,hep al zoon 16 jaaren veel pijn in mijn lichaam dat ik ook niets meer kan ook ,de heele 24 uur pijn .en mijn enercie is op ,hep al van alles gedaan en veel pillen geslikt niets help meer .weet ook niet hoe ik met deze pijnen om moet gaan heel moeilijk allemaal zo .
hep ook veel mee gemaakt in mijn leven .kan niet meer zo moe ben ik ook .het leven heefd voor mijn geen zin meer zo .ik ben al zoon 4 maanden aan het zukellen .weet me geen raad meer wat ik moet doen .mijn kinderen ben ik ook kwijd .mijn kleinkinderen mag ik niet meer zien .wegen omstandeheeden .ruzie .veder hep ik het heel moeilijk .hep ook veel broers en zussen naar daar hep ik ook niets aan .
van mijn fannilie hoef ik het dus niet te hebben ook .
hep 1 vriend .
doet veel voor mijn .
meer kan hij ook niet doen .hep er ook veel verdriet van allemaal zo als het moet gaan .
hep het vaak over de dood .ik hep geen keuze .ik zeg steets ik kan hier niet mee leven meer zo veel pijn verdrieteg hulpen loos bang .dokters kunnen niets voor mijn doen meer .dus leven met pijn vald niet mee .hulpenloos en alleen .groetjes stien .
Datum:
08-03-2010
Naam:
stien
Leeftijd:
56
Provincie:
Noord-holland

HOE LANG NOG

altijd de verkeerde keuzes-geen sociale contactenook niet met zogenaamde familie-het is [was] altijd god voor ons allen maar ieder voor zich -geen kinderen kunnen krijgen- leven met een financiele puinhoop,en [achterlatend],het ene gat met het andere dichten-bijna altijd moe-geen enkel lichtpuntje in mijn leven -een doodgebloede relatie-steeds maar weer mezelf naar het werk slepend met dreigend ontslag velen hebben die kans nu-alprazolam slikken om enigsinds op het werk te functioneren en s avonds vroeg in slaap vallen[ werd ik maar nooit meer wakker -elke dag, moment ruzie met de vrouw met wie ik samen leef -hoe lang nog-mensen genieten ik[wij] niet -ik wil het geluk van andere niet [meer] zien natuurlijk hebben velen ook verborgen ellende,maar het toneelstuk moet uitgevoerd worden-nee ik wil ermee stoppen ,maar wat zijn de gevolgen voor de[ paar] nabestaande!het leven is te moeilijk maar is de dood dat ook? of een uitweg -ik vlucht bijna voor alles-zo wil ik het leven ook; ontvluchten!-doelloos nog je leven UITLEVEN ,heeft geen zin ,hoe lang nog, het leven is te hard, ik ben dat niet! overleven in de-jungle,van het dagelijkse bestaan-wie is er nog te vertrouwen-mensen draaien hun kop de andere kant op als ze je al zien,mijn vader zei jaren geleden dit ook al ver voor zijn dood,het wordt alleen maar erger-maar nu heb ik dit alles opgeschreven en nog[toch] sleep ik mezelf weer naar het werk, de moderne slaaf! natuurlijk zou ik ook niet echt dood willen en nog wat leuks meemaken, maar het zit er gewoon niet meer in mijn karakter is vervomt tot alles uiterst negatief te zien ik geloof dat daar geen verandering meer in komt HOE LANG NOG een mens kan op vele manieren LIJDEN!
Datum:
08-03-2010
Naam:
peterus
Leeftijd:
46
Provincie:
Noord-holland

ik wil verdwijnen

Ik ben eerder depressief geweest. En had veel zelfmoord gedachten. En dat was een tijdje weg. Maar soms zijn ze er weer. Vandaag ook. Ik heb het niet vaak. Maar vandaag voel ik me echt rot. Te veel. Alsof ik iedereen in de weg loop. Mijn moeder heeft veel kritiek op mij. Ik doe alles fout. Ik ben vervelend. ik wil verdwijnen zodat mijn moeder me niet kan lastigvallen met nog meer gezeur. Ik maak niks af. ik stel alles uit en dat zorgt voor meer spanning voor mij. Ik haat mezelf. ik haat mezelf.
Ik ga mezelf niks aandoen, maar ik voel me gewoon heel rot. Ik heb de bekende: 'ik-wil-dood'gedachten. Maar niet heel sterk zoals vroeger, nu is het meer: ik wil verdwijnen.
Ik wil geen last zijn voor mijn ouders, maar ik ben het wel. vroeger uitte ik mijn stress via mijn eetstoornis. maar nu lukt dat niet meer, want ik ben alweer bijna genezen daarmee. ik heb niet meer die behoefte, ik zit niet meer in die eetstoornisspiraal. maar nu wil ik wel dat ik weer terug was daar. Weer terug. Nu is het leven zwaar. School is zwaar. Ik moet veel dingen doen. Ik heb verantwoordelijkheden. Ik haat het leven, ik word er zo moe van.
Ik ben mijn ouders zat. ik wil weg hier. Naar een ander land.
En dat ga ik ook wel doen.
Maar nu, komende maanden, is zwaar en naar. Al die school stress en therapie is ook niet leuk. Ik voel me dik. Ik heb heel erg weinig zelfvertrouwen. Ik wil vluchten. ik wil rust. Even niks. Even tijd om na te denken. Ik heb ook veel te veel gegeten vandaag. En ik haat dat.
Maar ik zal nooit mijn leven eindigen, want ik heb te veel dat ik in de toekomst ga doen. Ik heb het nu gewoon zwaar. Ik kan niet wachten tot het eindelijk eind mei is. Dan pas kan ik weer echt leven.. even volhouden... Ik heb het gevoel dat ik dat alleen volhoud via mijn eetstoornis. pff..ik weet niet..
Datum:
07-03-2010
Naam:
dap
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.