Levensverhalen (pagina 738)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

leven beu

hej,soms ben ik egt mijn leven beu!:(
ik ben gewoon elemaal anders da de rest geadopteerd velen lachen er dan ook me.
ik heb ook al veel katten kwaad uitgestoken daarom moet ik dan soms naar de politie,ik schaam my dan wand ik kwets myn ma er mee en die is de liefste van eel de wereld daarom wil ik ook dood!!
maar ik heb al brieven geschreven dat ik eht ging doen dan stond ik aan eht spoor en kon het niet.
dan denk ik aan al mijn vriende en hoe hard ik ze ga kwetse dat wil ik juist niet ookal mis ik dan eenhele tijd van myn leven.
is er nog iemand laat he tme weten:)
ps;ik hoop dat ik dan al dood ben
Datum:
10-03-2010
Naam:
angelo
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Zelfmoord aan gedacht ja

Als ik dit allemaal lees, is erg. Ik ben een meisje " vrouw " van 21 jaar. M'n moeder wij me bij m'n geborte al weggeven, en ze hebben mij met haar in een kliniek gestopt omdat mijn moeder moest " leren " van mij te houden. tsjah Uiteindelijk wou me moeder me niet meer weggegeven, maar toch is zoiets niet leuk om te horen. Ik weet niet wie m'n vader is ( eigenlijk wel ) maar hij zegt dat ik zijn dochter niet ben. Ik heb met me moeder op de straat gezworfen en kwamen we beiden terecht in de kesseler stichting, daarna het leger des heils. Me moeder speelde de hoer om mij " te eten te geven" uiteindelij leerde me moeder een man kennen waar ze 15 jaar getrouwd mee is geweest ik kreeg 2 broertjes, en HIJ ging weg omdat hij niet meer tegen M'n moeder kon. Vanaf dat moment is m'n moeder verslaafd geraakt en hadden we ELKE dag wel een pak slaag te pakken geen eten niet eens normale schoenen.. toen kwamen de fouten mannen, ik kreeg nog een zusje, en me broertjes gingen bij hun vader wone, ik en me zusje bleven achter met een verslaafde moeder, en een zuiplap van een vent me moeder werd elke dag in elkaar geslagen, ik werd door haar geslagen en moest voor mij zusje zorgen ( 12/13 jaar was ik toen ) ik mocht niet meer naar school omdat zij niet voor haar eigen kinderen wou zorgen. Ik ben uiteindelijk weggelopen ( en hoe schuldig ik me nu nog voel ) heb ik me zusje van 2 achter gelaten... waar ik terecht kon op dat moment wouden ze haar niet, maar ik moest weg. Ik kreeg een telefoontje dat me zusje naar het zieknhuis moest en me ma was ook in elkaar gebeukt.. me moeder zat in een verblijf van melijf huis. Nou ja ze is weer terug gegaan naar hem en zo bleef het met hem door gaan. Ik ging van pleeggezin naar pleegegzin En me zusje was ondergebracht bij anderen. Ik heb op daken gestaan om me leven te beëindigen en nu denk ik er ook aan. Er is nog veel mee gebeurt maar dat is allemaal te lang om te vertellen over m'n leven. Ik val zelf op vrouwen ( en nee niet omdat ik dit allemaal heb mee gemaakt ) Ik heb 5 jaar geleden een meisje leren kennen ( die toen ook verslaaft was ) aan bier en pep en blowen. ( blowen deed ik zelf ook) maar goed. We hebben er voor gekozen om al onze fouten vrienden achter ons te laten en met z'n 2e door het leven te gaan. Misschien wel de domste fout van me leven ook al hou ik heel erg veel van haar. Ze maakt me langzaam kapot en ik kan er niet meer tegen. ik was een meisje de lachte en overal grapjes om kon maken en veel contacten had ondanks alle ellende in me leven, ik dacht dat het nu veilig zou worden maar hou op hou op. Nu zit ik in haar omgeving omdat ik daarheen verhuisd ben zit opgesloten in een flatje omdat ik dacht dat we zouden gaan samen wonen ( maar dat is gelogen ) ze maakt me voor alles uit en krijg geen liefde, ik wacht en wacht en zie alles om me heen gebeuren wat me niet zint. T liefste wordt ik niet meer wakker, want ik ik heb niemand meer, geen vrienden, geen familie ( wat ik nooit heb gehad ) geen normale moeder ( ook al is het vergeven en probeert ze dr best te doen ) en een vader heb ik ook niet. me zusje is te jong om dit te beseffen, en van me vriendin krijg ik al helemaal geen steun en ook helemaal geen schouder. Ik werk kom thuis en dan zit je te wachten tot dat zij komt, en als ze niet komt wat moet je dan doen, ik heb geen nummr in me tel staan geen vriendje in me msn lijst, langzaam. Ik ben alleen! ik wil dit niet meer ik heb al 21 jaar lang pijn, en die pijn die zal zeker ook blijven hoe hard ik m'n best ook doe! ik heb geprobeerd positief te blijven, maar hoe kan je dit volhouden? ELKE DAG RUZIE MET HAAR, OMDAT ZE MIJ NIET BEGRIJPT terwijl er iets goed mis is met haar! werken om te kunnen leven, je rekeningen vliegen om je oren, wanneer kan ik genieten?

ALS IK ME OGEN KAN SLUITEN! IK WOU DAT IK DOOD gereden werd in een klap zonder pijn, of niet meer wakker werd.
Datum:
10-03-2010
Naam:
Mlvd
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Nou ik heb op myn voorgeschool werd ik aangemoed om zelfmoord te plegen ik heb het zoon 7 keer geprobeert waaronder uit het raam springen me uithongeren ik ben nogbezich mezelf uit te hongeren
....... ik haat het... achja myn leven is irritand en ik voel me alleen ;'( Achja wil je meer weten? vertel ik later mis. nog
Datum:
10-03-2010
Naam:
Jill
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

FAMILIE

ik heb pijn en verdriet

toen ik klein was is mijn vader gestorven aan een ziekte.
ik was erg gehecht aan hem en had echt een band met mijn vader!
ik wou sindsdien meer aandacht,
het leek altijd sindsdien alsof me moeder mijn broer en zus voor trok of meer aandacht gaf.
ik wou in een pleeggezin (nu nog steeds).
ik wil vaak buiten zijn,
dan voel ik me vrij!!
ik moet thuis vaak klusjes doen!
ik was mijn hele leven al een stil meisje, tot dat ik in Flevoland kwam wonen bij mijn stiefvader.
mijn stiefvader is aardig, maar hij kan soms zo stom zijn/doen!
ik kreeg kapsones en me vriendin heeft me het afgeleerd, het is niet altijd goed!
ik kreeg als niveau in groep 8 tl.
ik ging naar een m.b.s. .
mij broer zegt altijd dat ik dom ben en niets kan, en slaat mij altijd als ik zeg dat hij dat is ook al heeft hij een niveau hoger dan ik!
ik krijg steeds een groter mond denk ik tegenover mijn ouders, ik denk omdat ik ook voor mijzelf wil opkomen!
(soms wil ik echt dood zijn!)

HELP ME !!

wat moet ik doen??

:'(
Datum:
10-03-2010
Naam:
Merve
Leeftijd:
12
Provincie:
Flevoland

levensverhaal?stel,ik was bij geboorte planeet aarde

sorry,ben medium tegen wil en dank,ik hoor hier niet,dit leven was foutje bedankt???
Datum:
10-03-2010
Naam:
zeno
Leeftijd:
45
Provincie:
Anders

vertrouw......

vorge jaar had ik ruzie met me nicht ruzie gekregen. ik vertrouwde haar heel veel,, ze wist alles van me. ze had een geheim van mij aan de moeder verteld omdat ze eigelijk jaloers was.ik werd boos op haar ik kon niet meer in de gezicht van me familie kijken en sneed me polsen. ik had niemand meer behalfe em andere nicht. we gingen heel vaak met elkaar om zij vertrouwde mij heel veel en ik haar ook. we hielpen elkaar met alles,, we steunden elkaar door dik en dun maar ze kreeg een vriend. ik had kenis gemaakt op msn met hem.hij was gek op me nicht temiste zo leek het. 2 weken later gingen we afspreken met ze 3 winkelen. hij deed droog tegen me maar keek me elke keer lang aan. hij wouw leek teminste met me nicht uit maken ze deden door de dommste redenen droog tegen elkaar en ik probeerde ze juiste te helpen zodat het aan bleef. op een dag ging ik gewoon op msn en hij vroeg aan me wil je met me. ik geloofde eerst niet dat hij het was enzo daarna belde ik hem en jah hij was het echt. ik wouw niet dat het uit gingen hun want me nicht houd egt van hem. hij probeerde me te overtuigen en het lukte hem een beetje,, ik deed de domme fout om met hem mee te spelen. volgende da zag ik me nicht en vertelde alles aan haar maar niet dat ik die spel mee speelde. hij ging hem haar praten ook via een andere vriendin en zei dat ik(nn) hem niet kwijt wouw raken enzo...... ik zei dat het niet waar was enzo. hij stuurde onze gesprek op en me nicht zag dat het zo was.onder tussen had ik ook met iemand anders in een andere land... zij kent hem heeft de msn. zij heeft toen verteld dt ik vreem ging enzo. ik heb aan me vriend alles it gelegd en alles is weer goed tussen ons maar ik wil weg hier... me nicht heeft tot nu toe mij nooit pijn gedaan wat doe ik haar pijn doen. ik heb me polsen gesneden haar eerste letter op me arm gesneden....me ouder en de andere mensen om me heen ide balangrijk voor me zijn,, zijn teleur gesteld in me. ik doe iedereen pijn. het is gewoon beter als ik er niet ben. misschien zouden ze in het begin beetje pijn hebben maar uit eindelijk zouden hen ook begrijpen dat ik het beste keus heb gemaakt...............
Datum:
09-03-2010
Naam:
nn
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Mess

Waarom kan ik niet gewoon nadenken, altijd weer zon zootje in me hoofd. Vanaf de basisschool gestaag omlaag glijden. elk jaar weer meer mensen afstoten en me slechter voelen omdat ik alleen ben, maar de gedachte dat ik alleen ben is daarentegen weer heerlijk, mijn alles, omdat ik dan niemand kwaad doe als ik er een eind aan maak.

Waarom ben ik toch steeds te zwak om keuzes te maken, of of door te zetten of dood te gaan. in plaats van steeds in het midden te blijven hangen. Ik wil zo graag eens die keuze maken, de wereld die ik ken teleurstellen maar mezelf eindelijk rust geven, of de strijd aangaan en een toekomst voor mezelf bouwen. Maar ik kan het niet, ik wil het niet, elke stap vooruit is twee terug, maar waarom moet dit. Ik heb hier nooit om gevraagd, ik wil gewoon dat het voorbij is.

Doe die therapie, neem dat medicijn, en hier zit ik weer, de constante beelden van dat geweer in mn mond of tegen me slaap, de hele dag zijn ze er, ben ik gek? Denk het wel. Vooruit achteruit stop, altijd maar weer

help
Datum:
09-03-2010
Naam:
D
Leeftijd:
18
Provincie:
Flevoland

pride

Ik ben waarschijnlijk ouder dan de meeste mensen hier op dit forum. Vergeef me enige spel- of grammatica- fouten, ik woon al jaren niet meer in Nederland.

Je kunt je altijd zo down voelen als je wilt. Dit werkt twee kanten op: je kunt de emo kant op gaan, en jezelf vernielen, door te laten zien hoe 'tough' je bent door jezelf te snijden, verminken.

Maar er is een andere manier.
Men kan je opsluiten, martelen, en meer, in deze wereld. Je denkt dat het niet al te erg kan worden in deze westerse veilige wereld, maar in realiteit (in de VS) kan je zo worden opgepakt, in het cachot gegooid, en gemarteld. Men kan je scheiden van je familie en je vrienden, en van je geliefde. Je kunt denken dat je nooit meer het daglicht zult zien. Je voelt je alsof je zelfs geen adem meer kunt halen.

Dit is geen sprookje uit de derde wereld. Dit gebeurt in Amerika, en waarschijnijk ook in Nederland. Als je denkt dat men je nooit tegen je wil kan vasthouden als je onschuldig bent, hou maar op met dromen.

Men kan je vasthouden, men kan je martelen, vernederen, ja - zelfs lichamelijk martelen zoals hier in NH, USA, maar er is een ding wat niet kan. Men kan je geest niet breken als je dat niet wil. Daarover heb je zelf altijd controle.

Men kan je opsluiten, in een nat deken wikkelen (in NH gevangenis bekend als de 'burrito'), 240 uur opsluiten in het donker zonder voedsel (behalve water en rijst) en verkrachten (don't take my word for it, just google Valley St. Jail, Manchester, Nh), het maakt niet uit. Je wil, en je geest is van jezelf.
Men kan je zo vernederen, maar onthoud dat je eigen wil, je gedachten, je identiteit is van jezelf, niet iemand anders. Zolang je dat in bezit hebt ben je een mens. Niemand kan je vertellen wat je moet doen. Wees sterk, wees jezelf, en vertel de rest van de wereld 'go fuck yourself!' met een grote middelvinger. Mij breken ze NOOIT.

Ik ben niet dood. Wees sterk, en laat je niet vermorzelen.
Datum:
09-03-2010
Naam:
pasmort
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

Niemand zal me missen

Nooit zal ik in woorden kunnen vertellen hoe ik me voel...Daarom is het beter om te gaan want niemand kan me helpen.Die klote overheid snapt niks van mensen zoals ik.Ze breken je af zoals hun dat willen...Schijt aan de zogenaamde hulpverlening die zogenaamd weten wat ze doen.
Datum:
08-03-2010
Naam:
Vlinder
Leeftijd:
37
Provincie:
Anders

dood

mijn hele familie haat mij behalve mijn moeder.
ik heb nog wel eens aan mijn moeder gevraagt wat ze zal doen als ik er niet meer ben.
ze zou zich vreselijk voelen.
maar ik haat mijn leven en dacht moet ik zelfmoord plegen aleen wil ik het niet omdat:ik dit jaar mischien op vakantie ga naar spanje-mijn moeder zich vreselijk zal voelen-ik oud en nieuw 2010 nog mee wil maken-ik een meisje leuk vind.
maar ik wil ook wel dood omdat:mijn familie mij haat.
ik had een keer playmobil popetjes van mijn broertje verbrant in mijn kamer en al die rook hing er en toe kwam mijn vader binnen.
dus nu denk ik elke keer:::
WAARVOOR LEEF IK.
heeft iemant tips
gr anoniem
Datum:
08-03-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.