Levensverhalen (pagina 735)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn leven.

By my begint het op de dag dat ik naar NL kwam. Ik had me moeder 2 jaar niet gezien en me vader die sloeg me moeder waar ik by was en heeft zelfs een keer haar neus gebroken waar ik by was. Toen ik hier kwam had ik een rustig leventje ik had veel vrienden alles leek zo mooi, maar ik had nooit een band met mijn moeder opgebouwd. Als er wat was ging ik dus ook nooit naar haar, ze bregreep me niet. Ze sloeg me met een riem en zei dat zij de baas was want zy was mijn moeder. Ik heb lange tyd depressief geleefd als jong meisje. Toen ik rond 13 was verhuistten we. Een nieuwe start, althans, dat dacht ik. Op school ging alles goed ik deed vwo en sporten ging al helemaal goed. Ik hoorde by de beste 8 van de wereld en beste 3 van europa. Alles leek zo goed te ggaan. Maar toen kreeg ik een vriend, mij eerste 'liefde'. Die jongen sloeg me en schold me uit. Ik heb 3 jaar met hem iets gehad. Totdat me volgende vriend kwam. Eerst leek alles mooi en goed. Me ouders vertrouwden hem en vinden hem nog steeds de beste en liefste en ik moet maar een voorbeeld aan zo'n persoon nemen. Toen werd ik uit huis geschopt omdat ik al 18 was en dus weg kon. Ik ging samen wonen met me vriend, ik ben nu zwanger van hem. Nog geen 3maanden. Maar ook hy slaat my en mishandeld me verbaal en fysiek. Me ouders zegge dat ik hysterisch doe omdat ik zwanger ben en me hormonen spelen op. Maar ik weet dat ik me niet veilig voel. In myn leven is my niks gegund. Daarom wil ik dood. Niemand gelooft my als ik zeg hoe me vriend echt is, want hy is zo'n schatje hy doet nooit iemand kwaad... Alleen my.. Myn moeder zegt dat ik in de stront mag zakken. Ik heb dus niemand want myn familie woont ook niet hier. En ik wil mijn kind zo'n leven en zo'n vader gewoon niet aan doen!! Ik wil mezelf dat ook niet aandoen. Ik ben klaar met me leven. Ik heb geen doel mmeer.
Datum:
14-03-2010
Naam:
catherine
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Verdwijnen

Het enige wat ik wil is verdwijnen. Niemand die me kan vinden. Niemand die aan mijn hoofd zeurt, geen lot die me kan vinden, niets die me pijn kan doen. Het is alsof mijn hart in brand staat..alsof het aan stukken wordt gereten. Ik heb tranen, maar zelfs die zijn me zat, die laten me ook in de steek. Als iemand zegt dat ie van me houdt, geloof ik dat niet meer. Iedereen die ooit heeft gezegd dat ie van me houdt is nu dood. Waarom gaan hun wel dood en ik niet? Waarom nemen ze mij niet mee als ze me verlaten? Waarom heb ik de moed niet om een einde aan dit alles te maken? Waarom leef ik voor mensen die me juist die brandende hart bezorgen? Ik weet het niet meer.. Vallen in het zwarte gat, niets meer voelen, niet meer weten wat ze me hebben aangedaan.. helemaal niets meer.. geen pijn, geen hart, geen lichaam, en geen ziel.. helemaal niets..
Datum:
14-03-2010
Naam:
Zara
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Geen zin meer

Hallo allemaal,

Ik kan wel beginnen met jullie weten hoe ik me voel... maar niemand weet het eigenlijk. Ik laat het de buitenwereld niet merken. Vandaar zullen zij ook niets in de gaten hebben en mij daarom ook niet kunnen helpen. Mijn leven ziet er voor de buitenwereld fantastisch uit... zoals iedereen zijn of haar leven wil leiden. Maar successen in bepaalde dingen geven je nog geen fijn leven. Je raakt bepaalde dingen kwijt... Ik zit er erg mee! Drie jaar geleden heb ik op hetzelfde punt gestaan. En als ik eerlijk ben, ik heb een band met veel mensen maar geen sterke band... ook niet echt meer met vrienden! Ik zie het allemaal even niet meer zitten. Voor wie moet ik nu hier blijven? Een lang leven tegemoet gaan met werken tot mijn 67e. Ik zie dit niet zitten! En vooral omdat mensen mij verlaten, heb ik er totaal geen zin meer in en voel ik me echt zwaar klote.
Ik hoop dat iemand mij nog kan en wil helpen... want ik heb hier echt geen zin in, maar iets in me zegt dat ik moet gaan, zodat de mensen om mij heen verder kunnen gaan en zij zich er ook beter bij zullen voelen na een bepaalde periode...

hoop tot ziens.
Datum:
14-03-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

ben er klaar mee

kijk terug op mijn leven tot heden en kan na 48 jaar niets ontdekken waarvan ik zeg dat is het waard om te leven,heb geen plezier in het leven en zie het dan ook als een must,net zoals ik iedere ochtend weer m.n bed uit moet om naar mijn werk te gaan,en werken is ook alles wat ik doe in mijn leven,geen vrienden, vriendin/vrouw alleen maar onderweg door europa met de vrachtwagen,en als je dan weer duizenden kilometers van huis zit dan vraag ik me meer dan eens af wat is het nut van alles heb weinig geluk mijn kant op zien komen en dus kom ik tot de conclusie dat wanneer ik er niet meer zou zijn ik er ook niets aan zou missen en daarom zie ik de dood als een bevrijding en niet als iets waar ik bang voor zou moeten zijn.dit is hoe ik over het leven denk,wil er ook niet te veel woorden aan vuil maken want dat is het leven me niet waard,hier hou ik verder bij.
Datum:
14-03-2010
Naam:
ruud
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-holland

the dreams in which I'm dying are the best I've ev

Yasmine|14|Groningen|Meisje.

1. Ik vind al ruim een jaar een jongen leuk.
Maar elke keer weer laat hij me een slecht gevoel krijgen. De ene keer is hij lief, de andere keer doet hij gemeen. De laatste 1.5 maand is hij alleen maar lief geweest, tot gisteren. 3 dagen geleden had ik eindelijk genoeg moed verzamelt om hem te vertellen wat ik voor hem voel. Tot mijn grote verbazing zei hij dat hij mij ook leuk vondt. Toen is het een tijd stil geweest en ben ik maar naar huis gegaan, er was verder niks gebeurd. Gisteren stond op mijn msn: fuck you and all your lies. Hij zei: Als dat over mij gaat kun je het ook gewoon tegen me zeggen hoor. En ik zei: waar heb je het over. Toen kreeg ik iets te horen wat me heeft laten beslissen dat ik nu echt een einde van mijn leven ga maken. Hij zei: Ach kom op, je hebt toch zeker wel door dat ik niks voor je voel. Ik bedoel, hoe zielig ben je. Je bent kk lelijk, je doet irritant, ik vind je gewoon een kuthoer! Ik moest zo hard huilen, dit heeft bevestigt dat ik waardeloos ben.

2. Mijn vader is kinda agressief. Hij slaat er elke dag op los en niemand die er iets aan doet. De kinderbescherming willen we er niet meer bij hebben want dan moet iedereen allemaal praten en ik heb daar persoonlijk een hekel aan. Met mijn zusje en mijn broer kan ik gewoon voor geen flikker overweg. En mijn moeder.. daar praat ik gewoon niet meer tegen. De rest van de hele familie zuigt ook. Als ik niet eens een familie heb die ik leuk vind.. wat heeft het dan voor nut om nog aanwezig te zijn. Ik kan moeilijk op straat wonen.

3. Ik kan mezelf niet uit staan. Ik ben zo lelijk en ik kan mijn gedrag maar niet veranderen. Waarom leven.. als ik niet met mezelf kan?

that's it i guess.
------------------------------------------------------
The dreams in which I'm dying are the best I've ever had.

Gary Jules - Mad World
Datum:
14-03-2010
Naam:
Y.
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

geen zin meer

heb er allang geen zin meer in het leven,
neem mijn hart tabletten al niet meer in.
laat maar komen.
Datum:
14-03-2010
Naam:
kater
Leeftijd:
48
Provincie:
Gelderland

ik akn het niet meer....

ik werd veel gepest op de basis school...
en toen ik naar de middelbare ging kreeg een vriendje en hij dwong mij om een porn filmpje te maken......
en nu zie ik het leven echt niet meer zitten,
zelfs niet in belgie....
Datum:
14-03-2010
Naam:
kelly
Leeftijd:
9
Provincie:
België

dood

er gaat van alles mis sinds dan een soort 2e moeder van mij dood is gegaan!!
mijn moeder vind dat ik alles altijd fout doe, maar mijn broer trekt ze tering veel voor. en soms zou ik willen dat ik dood was
ik word ook geslagen en geschopt

xxx anoniempjeee
Datum:
14-03-2010
Naam:
Laura
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

Geen zin meer.

Het enige dat me er nog van weerhoudt om, na jaren in een sociaal isolement te hebben geleefd, zelfmoord te plegen is de angst ook dit te laten mislukken - met alle gevolgen van dien. Het vooruitzicht 'hulp' opgedrongen te krijgen bij een mislukte poging houdt me tegen - het moet in een keer goed gaan. Het verdriet dat het m'n ouders (met name m'n moeder, die zelf enige jaren met zelfmoordgedachten heeft rondgelopen en mij daar - helaas - deelgenoot van heeft gemaakt) zal doen zou ik ze het liefst besparen maar kan me tegelijkertijd eigenlijk niet veel meer schelen, dat verdriet zal met de jaren wel slijten. Daarbij zijn zij de enigen in deze wereld die me zullen missen...

Opmerkingen als 'maak wat van je leven' en 'je hebt zoveel kansen' zijn extra pijnlijk. Ik zou wel willen, maar ik ben er simpelweg niet meer toe in staat. Er zijn sinds mijn 13e te veel dingen gebeurt die er bij elkaar voor hebben gezorgd dat ben wie ik nu ben - een onzeker, somber en saai mens zonder enige affiniteit met de mensen om zich heen en zonder het vermogen om sociale contacten aan te gaan. Het besluit om uit het leven te stappen is hierdoor ook niet erg moeilijk...

Het soort hulp dat men mij kan bieden en inmiddels ook heeft aangeboden wil ik niet - ik wil niet kijken wat er nog wél van mijn leven te maken is, ik wil niet 'roeien met de riemen die ik heb', ik wil geen derderangs leventje... Ik wil alles of niets - en helaas heb ik misschien nog wel minder dan niets gekregen, aangezien ik wanneer ik op mijn leven tot nu toe terugkijk helaas maar weinig leuks kan ontdekken.

De wereld draait al jaren gewoon door, maar tegelijkertijd staat mijn leven stil... En wanneer het leven niet meer een kwestie van 'leven' is maar slechts een van 'overleven', dan kun je er maar beter gewoon stilletjes een eind aan maken...
Datum:
14-03-2010
Naam:
P.
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Hoe moet ik verder

Hoi, als ik sommige verhalen zie, denk ik, bij mij valt het misschien wel mee, maar ik doe gewoon mijn verhaal om het van me af te schrijven.
Ik wil eigenlijk lekker vooruit in het leven, maar ik heb geen energie meer. Ik heb 2 prachtkinderen en daarom kan ik het niet maken om mezelf iets aan te doen.
Ik heb een vriend die me regelmatig mishandelt. Bijna geen vrienden meer, want dat laat hij niet toe. Ben met mijn werk gestopt door hem, sportschool mag ik niet meer heen. De laatste tijd is ook mijn band metvmijn familie verslechterd, omdat hij ze te bemoeierig vindt. Constant financiele problemen.De oplossing ligt voor de hand, zou je denken. Ik moet er gewoon bij weg, maar dan vermoordt hij mij. daar wil hij gerust voor gaan zitten en komen mijn kinderen dan in een pleeggezin?
Ik heb geen levensenergie meer, maar ik moet. Mijn vader is vorig jaar gestorven, mijn moeder heeft kanker, dus haar kan ik dit ook niet aan doen. Ik voel me gewoon heel alleen.
Datum:
14-03-2010
Naam:
nobody
Leeftijd:
33
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.