Levensverhalen (pagina 699)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben er klaar mee.

Het begon allemaal toen ik 11 jaar oud was.
Mijn ouders gingen schijden en ik wert misbruikt door mijn vader. Hij kwam altijd als ik aan het slapen was. In het begin merkte ik het nog niet, maar later had ik het door ... Ik vertelde het aan mijn beste vriend en die had het aan iedereen verteld op school. Ik voel mij zo veraaden en bedrogen. Niemand wil mij meer. Maar zeg nou zelf, ik ben ijgenlijk ook een lelijke jongen. Ik zal nooit een vriendin krijgen.

Laat het stoppen!

Datum:
10-05-2010
Naam:
anton
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

:(

I pray the lord my soul to take
Datum:
10-05-2010
Naam:
m
Leeftijd:
23
Provincie:
Anders

Naar de trein omdat ik me waardeloos voelde

Ik ben dan wel elf maar ik heb in totaal al 5keer aan zelfmoord gedacht. elke gedachte had een kleine oorzaak. de laatste keer kwam omdat ik te druk in de klas was. ik voelde me nuttelloos. ik wilde voor de trein springen. mijn lerares hield me gellukig tegen maar toen wilde ik mijn pen door mijn buik steken. maar er waren 2 mensen die ik niet wilde verliezen: papa en mama ;|

laat dit een les zijn voor iedereen die zelfmoord wil plegen: er is altijd iets of iemand die jij zal missen en andersom.
Datum:
09-05-2010
Naam:
Judskanw
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Moeilijk.

Heey, ik ben Kim.
Ik ben 14 jaar.
Ik zit vaak te denken aan Zelfmoord.
Ik heb wel vriendinnen en vrienden, maar school gaat echt slecht.
Ik heb nooit zin om hw te maken,
ik leer ook amper. Ik ga veel liever uit, of zit op msn ofs.
Thuis gaat het ook niet allemaal echt gemakkelijk, me ouders willen 2 honden en dan moet ik hun elke avond uitlaten, dus mag ik niet meer uit. Er word ookal gekozen met wie ik wel en niet om mag gaan, ik mag helemaal niks en moet altijd alles doen. Ik moet afwassen, poesten, ramen doen, alle kamers opruimen, me mobiel inleveren als ik uit ben geweest of te bed ga, ik moet alles opruimen, etc..
Het klinkt mischiet niet als het ergste, maar als ik iets niet doe, of ik zeg er wat van, of ik kom te laat thuis ofs dan word ik geslagen.
Het is pas uit met m'n vriendje en mij, hij ging vreemd met een van mijn beste vriendinnen. (altans, dat dacht ik toen.) Ik vind het nu moeilijk om hem met een ander te zien, want ik hou nog steeds van hem, majaa.
Help me, please.
Doeii.
Datum:
09-05-2010
Naam:
kim
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

problemen.

heb vrij veel problemen nu en de laatste tijd die inslaan als een bom. weet verder geen raad dus zit in me gedachtes na te denken om het te doen.

Groetjes patrick
Datum:
09-05-2010
Naam:
Patrick
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

Tja

Misschien stelt dit niks voor bij mensen die ziek zijn of zo, ik weet het niet, mijn "probleem", op een tijdspanne van 5 jaar ben ik mijn moeder (overleden), mijn 2 honden (overleden) en mijn vrouw verloren, alles waar ik ook maar om gaf is weg, ik heb nog familie ja, maar al wat in mijn hart zat, waar ik voor leefde is weg nu, de dagelijkse pijn die ik voel zullen velen wel kennen maar ik kan er niet meer mee omgaan ik heb mijn verdriet proberen te verminderen door drank, dokters, antidepressiva, niets hielp, ik wordt het beu om voor de buitenwereld de "happy man" te zijn en vanbinnen dagelijks een beetje meer te sterven, ieder beetje geluk dat ik zie bij anderen doet mij wenen, voor mij is het gewoon genoeg geweest, ik denk er de laatste maanden geregeld aan om eruit te stappen en ik weet en voel dat ik vroeg of laat die stap ga zetten, ik wacht enkel op die moed
Datum:
09-05-2010
Naam:
marc
Leeftijd:
52
Provincie:
België

Ik ben het zat!!!Ik wil eeuwig slapen.

Ik ben 24 bijna 25, maar begrijp al heel lang dat ik niet meer verder wil met dit leven.
Hoe mooi het leven ook kan zijn, was en is er te veel gebeurd om nog door te gaan.Ik heb op dit moment geen inkomen.Dit komt door schulden op mijn naam.Ik ben vannaf mijn 18e opgelicht door mijn eige pa en de problemen zijn nu niet meer te overzien.Ik ben bezig met rechtzaken en dat soort gezeik, maar mijn leven word daardoor bepaald.Ze gaan met je om alsof die schulden van jou zijn.Niemand wil me geloven.Zelfs advocaten niet.En voor mn 18e heb ik ook nooit rust gekent.Mn ouders gescheiden, en mn zus is gehandicapt en heeft 30 operaties achter de rug en heel haar leven in het ziekenhuis gelegen.Mn moeder sliep bij mn zus in het ziekenhuis al die jaren.Ik probeerde nog van mn leven te genieten met wat ik had, maar het maakt je kapot van binnen.Ik heb al een mooie manier gevondenIk hield en hou van slapen en slaap dan ook veel.Want dan ben je niet op deze wereld.Dat zou ik eeuwig kunnen doen.
Datum:
09-05-2010
Naam:
JR
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

fuck alles.

IK.WIL.DOOD.

omdat ik eigenlijk stiemen alleen maar rust wil van dit grote schrikbarende leven en dit overgevoelige lichaam.....
Datum:
09-05-2010
Naam:
S
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Ik ben niks waard.

Ik ben niks waard, omdat ik nooit iets goed doe. Ik ben een perfectionist dus wil ik dat alles perfect gaat. Als dat niet lukt vind ik mezelf een mislukkeling. Ik weet ook dat mijn vader meer van m'n zus houdt dan van mij. Mijn zus snapt me gewoon niet. Zij denkt dat ik alleen maar aan het puberen ben, maar in werkelijkheid snij ik mezelf met een opengeklapte schaar. Ik ga naar de psycholoog, maar of dat helpt... Ik weet het niet. Mijn moeder heeft m'n zus geslagen en nu denkt mijn zus dat ik bang voor haar ben. Niemand snapt me en ik voeg ook niets toe aan deze wereld, hooguit iets slechts.
Datum:
09-05-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Geen uitweg meer, ik ben dood.

Ik weet het allemaal niet meer..
ik weet niet wat ik met me leven aanmoet.
Ik heb het zovaak geprobeerd.
Ik weet dat ik verder moet, maar ik wil niet.
Ik heb pijn, zo enorm veel pijn!
Ik hou zoveel van hem, maar hoe hij mij
behandeld is niet te geloven.
Ik heb alles voor hem over, letterlijk alles.
Door hem ben ik elke man gaan haten.
Door hem heb ik afstand genomen van
elke jongen, door hem ben ik zo ontzettend
hard geworden. Ik weet het niet meer.
Hij doet me zoveel pijn.
Ik wil hier vanaf, ik wil weg van hier.
Ik wil dood...
Ik kan niet meer verder leven zonder hem.
Maar ook niet met hem.
Datum:
09-05-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.