Levensverhalen (pagina 69)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben het zat

Ik heb geen naar leven.. Ikben 13 heb een hoop aantal vrienden en een geweldige familie het ligt gewoon aan mezelf..Ik heb t gevoel dat de wereld mij niet nodig heeft.. ik ben plat ik ben een bitch niemand zou me missen? Dta soort dingen krijg ik prive naar Mn kop gesmeten en ik heb er geen zin meer in..
Datum:
26-10-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Hart luchten

Vandaag heeft iemand uit mijn jaar zelfmoord gepleegd. Ik kende hem niet goed, heb 1 jaar bij hem in de klas gezeten. Maar toch raakte het me heel erg. Niemand zag het aankomen. Op school was het moeilijk om erover te praten, want iedereen zat ermee. Ik weet iet waarom ik hier naartoe kom, maar ik moest mijn hart even luchten. Ik heb zelf ook last van psychische problemen en heb ook aan zelfmoord gedacht. Maar op zo’n dag als vandaag zie ik pas hoeveel het met mensen doet. Iedereen is er kapot van. Ik denk aan je...
Datum:
26-10-2017
Naam:
Iemand met een verhaal
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Ik wil dood

Ik wil eigenlijk heel mijn leven al dood. Soms gaan deze gedachtes even weg maar na een tijdje voel ik me weer precies hetzelfde als dat ik me nu voel. Ik voel me dood terwijl ik nog leef. Ik zit constant manieren te zoeken hoe ik zelfmoord kan plegen. Ik wil het wel op een zo min mogelijk pijnlijke manier. Ik heb gisteren te veel medicatie ingeslikt en ben toen naar het ziekenhuis gebracht door mijn moeder. Het was niet genoeg en de vrouw in het ziekenhuis vroeg aan me waarom ik dit had gedaan. Ik zei recht in haar gezicht dat ik dood wou. Dit heb ik nog nooit in iemands gezicht gezegd. Ik voel nu dus ook gewoon dat dit is wat ik wil. Mijn moeder zei dat ze wil dat ik eerst nog een keer therapie ga proberen en als dat niet lukt het altijd nog kan. Ik snapte haar niet echt en ik vroeg wat ze bedoelde. Ze zei een einde aan je leven maken. Dat was vandaag het punt dat ik dacht dat ik er echt 100% klaar mee was. Mijn vader, moeder en broertje hielden mij normaal altijd tegen. Ik dacht altijd dat ik ze het niet aan kon doen om een einde aan mijn leven te maken, maar wat mijn moeder vandaag zei heeft me zo erg kapot gemaakt dat ik gewoon een mes door mijn hart wil steken. Binnenkort ben ik er niet meer. Ik hoop voor jullie dat jullie er allemaal bovenop komen...
Datum:
25-10-2017
Naam:
J
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Te veel

Loop de laatste tijd veel te denken om voorgoed een einde te maken aan alle pijn. Heb al 56 jaar diabetes, mijn nieren gaan hard achteruit , werken nog maar voor een kwart. Kreeg in januari n hersenbloeding, waardoor ik werkloos ben geworden. Heb daarnaast al vanaf mijn negentiende depressive klachten . En nu heeft mijn vrouw me ook nog verlaten. Ik wil niet meer, ben wel in therapie, maar waar doe ik het nog voor? Alleen mijn zoon en dochter zijn nog het lijntje die me in deze wereld houden, maar het lijntje staat echt op knappen, ik hou het bijna niet meer!!!
Datum:
25-10-2017
Naam:
Adje
Leeftijd:
57
Provincie:
Groningen

Ik wil niet meer

De laatste tijd zie ik geen toekomst voor mezelf, ik denk elke dag na over zelfmoord, ik voel me zwaar depressief en ben alles en iedereen zat. Maar elke keer als ik iets probeer ben ik bang dat het pijn doet. Niet alleen mijzelf maar ook mijn familie, en dan denk ik aan mijn broertje en zusje die mij zo enorm gaan missen en mijn jongere broertje, die mij nooit zou herinerren. Maar ik kan het niet meer aan.
Datum:
24-10-2017
Naam:
mixer
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

liefde

Ik ben dus verliefd geworden op iemand die, terwijl ik haar had verteld dat ik verliefd op haar was, mn beste vriend werd. Ze was echter al met iemand en hield veel van hem, ook al hield ze ook van mij. Ik weet dat ik mn hele leven waarschijnlijk niet met haar kan doorbrengen, enkel als besties. Dus waarom zou ik de moeite doen om te leven? Het leven is veel te veel gevoelens en moeite, doodgaan is zoveel makkelijker.
Datum:
24-10-2017
Naam:
Thomas
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Gevecht

Het beeld van het overlijden van mijn vader wil niet weg het blijft draaien als een film voor mijn ogen het ging gepaard met veel gweld hij is niet in vrede heengegaan mijn moeder is nu ook overleden ik voel mij alleen ik heb niets meer het wordt tijd om er een eind aan te maken hoe dat weet ik nog niet maar ik blijf zoeken ik ben het leven spuugzat
Datum:
23-10-2017
Naam:
jan
Leeftijd:
56
Provincie:
Friesland

Mijn depressie

Hoi.
Ik weet niet hoe ik dit moet beginnen dus ik zal wat over mezelf vertellen eerst. Ik ben een meisje van 14 jaar. Zit op het vwo tto. En ik ben depressief
Ik wil dood. Zelfmoord zit de laatste tijd altijd in mijn hoofd. Ik snij mezelf al vaak maar nooit diep genoeg. Sinds mijn 3de schooljaar ben ik steeds misselijk als ik ook maar de kleinste dingen doe dus school gaat ook aardig out. Iedereen zegt dat mijn depressie door andere dingen komt. En ik weet eerlijk gezegd ook niet waardoor het komt. Ik ben erg onzeker en krijg paniekaanvallen als het komt tot grote groepen. Ik haat gevoelens en ben erg slecht in ze uiten. Er zijn mensen die goede redenen hebben om depressief te zijn. Maar die heb ik niet. Ik ben het gewoon. Het voelt alsof ik me aanstel. Ik moet blij zijn met wat ik heb maar toch ben ik elke dag weer aan het verdrinken in depressieve gedachten. En ik heb door dat niemand er over wilt horen dus ik heb geen idee waarom ik dit aan het schrijven ben maar hier heb je het
Datum:
23-10-2017
Naam:
Cassie
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Een einde aan alle pijn

Ik ben depressief voor 4 jaar nu. Wanneer ik dit vertelde aan mijn ouders of aan een vriendin was meteen de vraag "Hoe komt het? Wat is de trigger?". Ik weet het niet.
Mijn leven is eigenlijk best goed. Mijn ouders zijn lief, ik heb eigenlijk alles wat ik nodig heb, op school gaat het nu wel goed. Op de middelbare school ging alles steeds slechter. Ik dacht dat op de nieuwe school een nieuwe start misschien de knop opgezet kon worden. Maar nee, ik voel me nog steeds zo nutteloos, leeg, ongewild en slecht als eerst. Waarom ben ik uitgekozen om mezelf zo veel pijn te doen? Waarom laat ik mezelf dit doen? Ik weet dat ik de grootste vijand ben van mezelf.

Zelfmoordgedachten kon ik eerst meteen wegduwen. Ik kom tegen mezelf zeggen dat ik niet zo gek moest denken. Maar ik kreeg hrt steeds vaker en vaker. Nu denk ik eigenlijk elke dag wel "het zou zo veel makkelijker zijn om er een eind aan te maken, geen pijn meer, alles is dan opgelost". Maar waarom doe ik het dan niet? Elke dag blijf ik met de gedachten hangen hoe ik mijn leven kan laten stoppen. Elke dag als ik naar school ga en weer op het perron sta, denk ik "ik zou ook gewoon een keer kunnen springen". Maar waarom doe ik het dan niet een keer echt? Het liefst zou ik willen dat iemand me doodschiet. Ik heb al vaker gedacht om contact op te zoeken op internet met iemand die voor geld alles doet, en dus ook iemand neerknallen. Ik vraag me af hoeveel geld zo'n persoon nodig heeft. Ik ben echt bereid om al mijn geld te geven.
Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Datum:
22-10-2017
Naam:
Ann
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Wat is de zin van leven

Waarom leven we. Ik was niet gepland en lag dwars bij de geboorte. Dat zegt toch genoeg dat ik er niet had moeten zijn.
Datum:
21-10-2017
Naam:
Mmm
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.