Levensverhalen (pagina 68)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben gewoon zo moe

Een jaar geleden besloot mijn huisarts dat ik geen medicatie meer nodig had. Ik moest er maar mee stoppen want het ging zo goed met me. Ik slikte ze al 10 jaar toen. Ik heb verschillende hulpverlenende instanties bezocht destijds om trauma's te verwerken en kreeg daardoor een diagnose gesteld, die later niet bleek te kloppen. Maar bij die diagnose hoorde medicijnen, zodat mijn klachten zouden afnemen. Ik werd er rustiger van. Het leven wat saaier, maar wel stabiel.Terug naar de huisarts. Zij nam een besluit om mij ermee te laten stoppen. Ik ben een dertiger met een prima stel hersens. Maar toen ik de medicatie niet meer slikte begon ik langzaam te breken. Slapen kon ik bijna niet meer. Ik wilde het niet toegeven maar hoe meer tijd er verstreek, hoe dieper en dieper ik in een depressie verzonk. En dit had nare gevolgen voor vriendschappen, werk en mijn lichamelijke gezondheid. Ik voelde aan alles dat het om een chemische onbalans ging en dat ik de medicatie nodig had om te kunnen functioneren. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik moest een grote drempel over. Namelijk mijn medicatie terugvragen. Eigenlijk zat ik toen al zo lang zonder dat ik door slaap tekort en de chemische onbalans begon te hallucineren. Ik hoorde vaak sirenes die er niet waren. Ik werd paranoïde. Het was echt een hel. Mijn leven, waar ik al zo voor heb moeten vechten, begon me door de vingers te glippen. Zo voelde het. De huisarts wilde mij de medicatie niet terug geven. Want... Ik zou er misschien wel een te hoge cholesterol van kunnen krijgen. Ik deed mij verhaal maar er werd niet geluisterd. Ondertussen werd ik steeds wanhopiger en begon te overwegen om naar de levenseinde kliniek te stappen. Ik kon niet meer, ik was zo moe. Na heel veel smeekbedes en telefoontjes kwam ik uiteindelijk terecht bij een hulpverlenende instantie waar ik nu nog zit. Een nieuwe diagnose is gesteld. En nu slik ik mijn oude medicatie weer en nieuwe erbij. Kun je nagaan. En wat nog erger is, ik heb bloed laten prikken en er is niks aan de hand met mijn cholesterol. .. Wat???? Heb ik voor niks een half jaar in een hel geleefd??? Hoe is het mogelijk dat dit is gebeurd??!! Ik wil dit verhaal delen omdat ik er spijt van heb dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken. En nog meer spijt omdat ik me steeds liet afschepen door mensen die geen verstand van zaken hebben, namelijk de assistenten van de huisarts (met alle respect). Nu, een jaar verder ben ik nog steeds niet de oude. Ik denk bijna dagelijks aan de dood. Ik ben ook doodsbang dat iemand weer ineens besluit dat ik geen medicatie meer krijg en ik weer door die hel zal gaan. Ik voel me machteloos en overgeleverd aan anderen. Afschuwelijk. Ik ben door al mijn energiereserves heen. Ik hoop vurig dat ik met de tijd zal herstellen en hopelijk weer eens kan gaan genieten in plaats van overleven. Hopelijk laten de hulpverleners me mijn verhaal doen als het niet goed gaat en denken ze mee in oplossingen, in plaats van mij de les lezen over mogelijke bijwerkingen. Beste mensen, als het niet goed gaat, trek aan de bel, praat erover, schreeuw het uit als het moet. Als ik de tijd terug kon draaien had ik eerst bloed laten prikken. Dan had ik er nu heel anders bij gezeten. En het nodig hebben van medicatie zoals anti depressiva is geen schande. Laat je niets aanpraten en luister altijd naar jezelf. En als een huisarts dit bericht leest: Laat dit soort casussen alsjeblieft daar waar ze horen. Bij een psychiater.
Datum:
02-11-2017
Naam:
Eef
Leeftijd:
32
Provincie:
Drenthe

Ik voel me ongewenst

Ik heb geen idee waarom ik depressief ben. Ik voel me zonder reden ongewenst op deze aarde. Ik probeer altijd rekening te houden met andere mensen om hun gelukkig te maken, maar ze houden nooit rekening met mij.

Ik probeer ook altijd tegen iedereen vriendelijk te zijn, maar op een of andere reden, ben ik altijd de meest gehate persoon.

Ik snijd mezelf en heb de laatste tijd steeds meer zelfmoord gedachten. Elke dag als ik naar school fiets, wil ik van m'n fiets afstappen en voor een auto springen. Of ik wil een overdosis aan pillen nemen. Of ik wil mezelf dood snijden.

Maar er is een reden waarom ik dat niet doe. En dat is omdat ik volgend jaar mijn idool mag ontmoeten. Ook al ben ik bang dat ik het niet ga redden tot die tijd. Ik heb aan mijn vriendinnen verteld dat ik mezelf snijd. En het enige wat zij dan zeggen is: 'Niet doen. Stop daarmee.' En dan denk ik zo van: 'Ja, daar heb ik veel aan. Nu ga ik meteen stoppen met snijden.'

Ik heb af en toe een momentje dat ik alles helder zie. Dat ik geen zelfmoord wil plegen. Dit is een klein deel van mijn verhaal, maar ik heb te weinig energie om alles te vertellen...

Groetjes..
Datum:
02-11-2017
Naam:
Nanne
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

IK WORDT Kinder mishandeldt

Hey,ik ben Eslem.
Vandaag is het mijn verjaardag ik wordt 12jaar op.
02/11
Ik ben dus 2November jarig.
ik heb niemand gehoord dat ik jarig ben.
Mijn familie dus alleen mijn mama zij het gelukkige verjaardag.
Ik ben teleurgesteld op mijn papa ,zussen ,broertje .
Enzovoort.....
Mijn oudste zus weet dat ik jarig ben vandaag maar zij niks naar mij.
Vandaag is het ook herfstvakantie een ik beslist wanneer ik begin met mijn Examens te studeren.
Een mijn oudste zus zegt GAA JE HUISWERK maken.
ik zeg ik ga dat straks doen.
Een mijn zus sloeg mij.
voor dat ik niet mijn huiswerk niet wou maken maar mijn huiswerk was bijna klaar .
Toen kwam mijn Oma.
Zij woont vlakbij ons .
Dat met dat vlakbij bedoel ik ons huis hier een daar naast mijn oma haar huis.
Een mama een papa een zus waren naar ergens gegaan.
Mijn Oma zij naar mijn zus gaa haar EXTRA slagen zij heeft dat verdient zij zij.
Dan wou ik mijn Oma mijn Zus SLAGEN .
Maar datv kon ik niet want mijn zus slaagt mij een mijn oudere zus .
Maar Als Wij haar een kleine duwtje geven slaagt zij ons Hard tot dat wij ergens Extreem pijn hebben.
Een als ik dat naar mijn mama een papa zeg.
Zegt mijn mama naar mijn zus slaag hun niet .
Als je hun nog een keer slaagt ga ik je gsm afpakken mijn zus wordt boos op mijn mama een slaagt ons omdat we dat hebben geklikt.
Dit is niet zo erg maar .
Ik wil Zelfmoord plegen omdat.
Mijn oudste zus zegt met mijn andere zus gaa ZELFMOORDT PLEGEN.
GAA WEG NIEMAND WILT JOU GAA VOOR DE TRAM OF DE TREIN STAAN EEN GAA DOOD.
Dan denk ik in mijn eigen waaorm?.
Waarom heb ik jullie iets aangedaan ofzo.
Als ik 18 jaar ben wil ik een eigen huis kopen ver van hier ver van wie mij iets aangedaan heeft.
Ver van mensen die ik ken .
Misschien in de andere kant van de wereld.
Een in de eerste middelbaar dus deze jaar krijg ik een eigen bankrekening.
Dan krijg ik 50 euro per week.
35 euro gaat naar normaal rekening een 15 euro naar eigen spaarrekening.
Een ik ga op mijn 16 studentenjob beginnen.
Ik hoop dat ik niet ga leven.
Ik hoop dat ik begraven wordt tot dan.

Datum:
02-11-2017
Naam:
Eslem
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Vloek over mij

Het lijkt of ik dood ga van binnen ik heb last depressie angst en een verslaving die combinaties zorgt er voor dat ik mezelf vernietig ik voel niks meer ik ben nergens blij mee kan niet meer genieten van het leven en het ergste ik kan geen connectie vinden met mensen ik voel me altijd anders als een soort raar wezen die hier niet thuis hoort het duurt ook niet lang meer dat ik er een einde aan maak het enige wat me tegen houd is me lieve lieve moeder ze zou der Door onderdoor gaan en wil niks meer dan der gelukkig maken maar hoe ik me voel is ondraaglijk ik wil niks meer dan gelukkig zijn van mensen houden en mensen van mij weer genieten van het leven en alles wat het heeft te brengen hoe dan ook vind ik me rust hier niet dan is wel daar boven
Datum:
02-11-2017
Naam:
Mike
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-holland

life sucks, then you die

ik heb me altijd al afgevraagd waarom? waarom leef ik? ik bedoel, ik ben niks bijzonders, helemaal niet zelfs. ik heb nooit echte vrienden gehad, als de jongste van 4 krijg je helemaal niet zo veel aandacht, ouders uit elkaar. dit is gewoon kut. ik zit al sinds begin van de zomer met de gedachtes in me hoofd. ik heb het tot nu toe vol gehouden, maar weetje mat het kutten is? me moeder en me zus weten van me self-harm en me depressie en ze doen er niks aan! ik ben ook niet echt een persoon die zo maar met iemand over al me gevoelens gaat praten, maar ik had het toen fijn gevonden, toen ze het wisten, dat ze me naar de dokter hadden gestuurd. ik heb best nog wel wilskracht om te leven maar wat heeft het zin als niemand echt om je geeft, ze laten het in iedergeval tering slecht merken! klinkt misschien stom, maar een serie (Teen Wolf) heeft me zolang in leven zien te houden. mensen die ik niet ken die hebben mij bijna een half jaar langen in leven kunnen houden en me eigen familie niet.
ik heb gewacht tot ik geslaagd was, ik heb gewacht tot me verjaardag, ik heb gewacht tot me favorite serie aan het einde kwam, nu zit ik eigenlijk te wachten tot dat ik de ballen heb om gewoon er uit te stappen.
Datum:
01-11-2017
Naam:
hale no
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

ik weet het niet

vroeger al gepest t ging steeds beter tot op de middelbare school ik dacht leuk nieuwe vrienden enzo maar ik ben er achter me rug ompraten dat ze me helemaal niet mogen ik heb dagelijks ruzie met me ouders over drank enzo ben heel onzeker ik uit me gevoel niet ik snijd me zelf ik blow ik snuif en rook puur om alle shit weg te laten alle vrienden waarvan ik dacht het zijn vrienden mogen me niet ouders teleurgesteld niemand mag me ik heb er gewoon geen zin meer in al die verdritege shit is weg ik durf het alleen niet ik weet het echt niet meer
Datum:
30-10-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

Voor iedereen

Mensen die depresief zijn wees blij dat je leeft wees blij dat je nog kansen hebt wees blij dat je een huis hebt want je hebt een hele continent die in honger leeft waar er kinderen zijn die soldaat worden en zijn eigen fanilieleden vermoorden om te kunnen leven dus het punt is WEES BLİJ. Sorry voor mijm taal gebruik ben een buitenlander.
Datum:
30-10-2017
Naam:
Ramboo
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Nutteloos leven

Al heel mijn leven voel ik me overbodig. Al weet ik dat mensen in mijn directe omgeving van mij houden en dat er mensen zijn die me mogen. Voor de buitenwereld ben ik de vriendelijke en behulpzame Herman die makkelijk met mensen in contact komt. Maar bijna niemand weet dat van binnen een heel andere man schuilt. Als kind zat ik al niet goed in mijn vel. Altijd boos op de wereld. Leren ging moeilijk, vaak ziek en onzeker. Nu ben ik na 30 jaar afgekeurd. Aan de kant gezet. Weer een bewijs dat ik overbodig ben. Uitgerangeerd. Zoek het maar uit. Als ik wat doe gaat het vaak mis. Laat me lekker gaan. Iedereen is beter af zonder mij. Een keer eerder heb ik geprobeerd om mijn leven te beëindigen. Dat had me gewoon gelukt als mijn echtgenote niet de ambulance had gebeld. Iets wat ik haar af en toe nog best kwalijk neem. Nu ben ik te laf om er een einde aan te maken. Ik denk weer aan anderen die dan de troep moeten opruimen. Meer als troep zie ik mezelf niet. Als ik weg ben scheelt dat het uwv en de zorgverzekeraar weer een hoop geld. Ik heb een aantal beroertes overleeft. Nu hoop ik op een goeie die mij dodelijk zal treffen.
Datum:
28-10-2017
Naam:
Herman
Leeftijd:
53
Provincie:
Zuid-holland

Wat kan je nog doen?

Wie je ook bent wat je ook bent het is nooit goed genoeg. Leven klinkt zo makkelijk. Hoe makkelijk je het probeert te maken hoe zwaarder het komt op je schouders. Tenminste voor mij. Wanneer stop het hart om niet meer te lijden? Er lijkt geen einde aan te komen. Laat mij verlossen van het lijden en rustig mijn liefde achterlaten. Ik ben stil en wacht rustig af op het moment.
Datum:
28-10-2017
Naam:
Hamayoun
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

waarom zit ik niet in een gelukkige gezin

ik zit altijd al te huilen waarom ik in een gezin terecht kom het loopt altijd zo slecht af, ik bijvoorbeeld: ik wil goed maken met mijn moeder en dan komt mij groter zus die als verpest. gisteravond heb ik ruzie gehad met mijn groter zus ik deed, ik zat mij moeder te praten en opeens komt zijn meepraten en weet je wat ze doet zet trekt aan mij haar daardoor kregen we ruzie,ik haat me leven en mij gezin kijk andere mensen die zijn altijd al gelukkige en soms niet maar dat zo voorbij, weet je wat mij zus doet ze gaat alles tegen mij moeder vertellen terwijl dat niet waar is, en dan moet ik dan van mijn moeder klusjes zoals afwassen,vegen kamers schoonmaken en de tuin maken,mij zus heeft gewoon grote hekel aan mij ik weet of ik door kan, het is toch moeilijke voor mij vol te houden, en jammer mij vader is er als mij vader er was zou hij mij helpen (mij vader werkte en komt alleen in het weekend) ik ga zelfmoord plegen of ik ga morgenavond weg, ik voel me niet hierbij, als ik de waarheid wil vertellen tegen mij moeder gelooft ze mij niet ze gelooft alles wat mij zus vertelt ik weet het niet,
Datum:
27-10-2017
Naam:
alisha
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.